«Βουλή των βολεμένων. Θα σας πνίξει η οργή των εξεγερμένων»

Πάμε μισό βήμα πιο πέρα. Λίγο πιο πάνω από το χτεσινό "βάθος". Σήμερα, έχουμε ιστορία.

Για μια ακόμα φορά, εκεί που έπρεπε να υπάρξουν σχόλια δεν ακούστηκε "κιχ". Εσείς, εκεί στις μεγάλες πόλεις δεν μπορείτε να το καταλάβετε αυτό. Εμείς, εδώ, διασταυρωνόμαστε, κάθε μέρα. ...και μας δίνουν συγχαρητήρια για τα άρθρα μας, αυτοί που μετονόμασαν τις τοπικές οργανώσεις τους σε "πρωτοβουλίες πολιτών"! Ψυχιατρική δεν έχουμε σπουδάσει. Ή οι άλλοι, που τους είπαμε πως , προχτές, διεκδίκησαν την αποκλειστικότητα στις κινητοποιήσεις: Μας λένε "αντικομμουνιστές"! Ποιοι; Οι "μαρξιστές", που δεν έχουν διαβάσει Μαρξ, παρά μόνο τις ντιρεκτίβες του κόμματος. Του κόμματος, που αρνήθηκε πως ένας δικός του έπεσε από τα χημικά του καθεστώτος. Κι έτσι να μην είναι, ένα μικρό ψέμα δεν βλάφτει την "επανάσταση". Μα, δεν είναι εχθρός το καθεστώς, για αυτούς. Ο λαός, που δεν τους ακούει, είναι. Μα, πάει καιρός, που έχουν απαρνηθεί τον Μαρξ και αποκαταστήσει την τιμή και την υπόληψη του Στάλιν, του  παλινορθωτή των Φαραώ.

Και πώς να υπάρξουν κριτικές, από "μαρξιστές", που δεν έχουν διαβάσει Μαρξ; ("χτυπάμε" εκεί που τους πονά).

Εμείς μελετάμε και Έζρα Πάουντ, και δεν έχει και πολύ σημασία, αν έχουμε διαβάσει Μαρξ. Αλλά εσύ που δηλώνεις "μαρξιστής" να μη ξέρεις το Μαρξ; Να μην έχεις διαβάσει το "κομμουνιστικό μανιφέστο"; Ντροπή αχρείοι, που λέει ένας άθλιος συνεργάτης του ithacanet. (Στο ithacanet, όλοι είναι άθλιοι. Σαν αντιήρωες του Βίκτορος Ουγκώ. "Ιαβέρης ο Τάφιος": ψευδώνυμο αθλίου της ημετέρας αθλιότητας!!!).

Αρκετά περιαυτολογήσαμε. Όποιος νομίζει πως είμαστε άνθρωποι με ελαττώματα, ανίκανοι για νορμάλ σκέψη, έχει πέσει μέσα.

Για όποιον δεν ξέρει ποιος είναι ο Έζρα Πάουντ , θα του πούμε πως είναι εκείνος ο μεγάλος φασίστας ποιητής, το όνομα του οποίου οι νεοφασίστες της Ιταλίας έχουν βάλει στα "Σπίτια" της οργάνωσης τους.

Πίσω στον Μαρξ και την ιστορία:

Διαβάστε "κομμουνιστικό μανιφέστο". Όταν, λοιπόν, ο Μαρξ μιλούσε για τη "δικτατορία του προλεταριάτου" , μιλούσε για τη δημοκρατία των πολλών, μια και πίστευε (ασήμαντο λάθος του) πως μια μέρα, χάρις στη βιομηχανική επανάσταση μέσα στην οποία έζησε, όλοι θα γίνουμε προλετάριοι και προλεταριοποιημένοι μικροαστοί (αυτό δεν ήταν λάθος του).  "Νομιμοποιούμαστε" να κάνουμε ερμηνείες , γιατί ο Μαρξ ποτέ δεν έδωσε σαφές περιεχόμενο, σε ολόκληρο το έργο του, στην έννοια "δικτατορία του προλεταριάτου". Η ταξική πάλη για τον Μαρξ ήταν πάλη των πολλών ενάντια στους λίγους. Το προλεταριάτο ενάντια στον αστό βιομήχανο. Η δικτατορία των πολλών ενάντια στη δικτατορία των λίγων. Ούτε μια λέξη δεν έχει γράψει για το ρόλο του κόμματος. Για την συνεταιρισμένη και αυτοδιαχειριζόμενη συλλογικότητα, από τον διευθυντή ως τον τελευταίο βοηθό  στο εργοστάσιο, έγραψε.

Ακόμα χειρότερα, για τους "μαρξιστές", που θεοποιούν το ρόλο του κράτους, ο Μαρξ και το κομμουνιστικό μανιφέστο ήταν σαφείς: Μιλούσαν και "μιλούν" ακόμα, για ΤΟΝ ΒΑΣΙΚΟ ΣΤΟΧΟ "του εκφυλισμού του κράτους".  Ε, "μαρξιστή"; Μήπως πρέπει να αλλάξεις όνομα;  Παιδί του Στάλιν και όχι του Μαρξ, παιδί της πολιτικής και του κράτους, που "έφερε τα 6,5 εκατομμύρια των νεκρών, από πείνα, στην Ουκρανία, την ώρα που η σιτοφόρος γη της Ουκρανίας "έπιανε" τους στόχους του 5ετούς προγράμματος σε τρία χρόνια(1930-33)!!!  Ο ένας από χημικά θα σε νοιάξει;

Μα, τη βασική πολιτική αντίθεση ανάμεσα στους πολλούς και τους λίγους, ανάμεσα στη δημοκρατία και την ολιγαρχία, δεν την ανακάλυψε ο Μαρξ, ο φιλόσοφος της ιστορίας.

Αυτή η ταξική αντίθεση "ανακαλύφθηκε" , από τη στιγμή που ανακαλύφθηκε η πολιτική. Ξέρετε, εκεί στις πόλεις της αρχαίας Ελλάδας. Οι πόλεις ανακάλυψαν - επινόησαν την πολιτική, για να μη βγάζουν τα μάτια τους μεταξύ τους οι πολίτες. Η πολιτική, επινόηση της πόλης και των πολιτών, εμφανίστηκε για να συντρίψει η εκκλησία του δήμου τους οπαδούς της ολιγαρχίας.  Κι άρχισαν να φτιάχνουν μόνοι τους τους νόμους. Γι' αυτό, μετά, τους είπαμε αυτό-νομους.

Κάπως έτσι, φτιάχτηκε η πολιτική, η ιστορία και η πάλη των τάξεων.

Αυτή η βασική αντίθεση διαπότισε την ανθρώπινη ζωή και τις ιστορικές της στιγμές, αλλά την έφαγε το μαύρο σκοτάδι κατασκευασμένων ιδεολογιών και πολιτικών συστημάτων, που αυτοαποκαλέστηκαν "δημοκρατίες". Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν ονομάστηκαν "δημοκρατίες" - democracies. Rebublic, republique, rebublica και τις λοιπές μεταφράσεις της λατινικής λέξης έχουν στους τίτλους τους τα μοντέρνα πολιτεύματα.  "Δημοκρατία", από λάθος μετάφραση, έχουμε μόνο στην Ελλάδα. Oι ξένοι ήξεραν τη διαφορά. Εμείς είμαστε, που χαθήκαμε στη μετάφραση. Ο διαδοθείς, παγκοσμίως, αγγλικός κοινοβουλευτισμός, δημιούργημα της "ένδοξης" επανάστασης (1688), ήξεραν πως δεν έχει σχέση με αυτό που έλληνες ονόμασαν δημοκρατία. 

(Σημ.: Εκτός από τον κοινοβουλευτισμό, η "ένδοξη" επανάσταση δημιούργησε και την Τράπεζα της Αγγλίας, 1694, και νομιμοποίησε το "κλασματικό τραπεζικό απόθεμα"  , δηλ. το χρήμα χωρίς αντίκρυσμα σε μέταλλο. Τι σύμπτωση!!!. Οι μοντέρνες τράπεζες και η μοντέρνα "δημοκρατία" βγήκαν από την ίδια μήτρα! Λίγο μετά, γεννήθηκε ο σκωτσέζος Adam Smith και η μοντέρνα οικονομία! Τώρα, άμα σας πούμε πως μαζί με τις πρώτες χρηματοπιστωτικές κρίσεις(1714), μπήκε σε δημόσια διαπόμπευση και έγινε θέμα συζητήσεων η πολύ ιδιωτική υπόθεση του αυνανισμού, η "ονανία" των δυτικών, θα μας πείτε, πάλι, πως ξεφύγαμε από το θέμα. Οι ιστορίες των μοντέρνων πολιτευμάτων, των τραπεζών και του αυνανισμού είναι "απροσδόκητα" συνυφασμένες.)

Λέγαμε, λοιπόν (κοντεύουμε να ξεχάσουμε τι λέγαμε), για την ιστορία της βασικής αντίθεσης της δημοκρατίας με την ολιγαρχία.

Σήμερα, που από τη φύση τους, οι άνθρωποι - έλληνες, που ξανάγιναν πολίτες, θυμήθηκαν τη δημοκρατία, και τη φώναξαν σαν αίτημα, αποτελεί ψυχαγωγικό χρόνο η μελέτη των θέσεων και των πράξεων των κομμάτων για αυτή. Παλιών και νεότευκτων. Είναι σα να κάνεις χάζι σε βιτρίνες, που πίσω από τις ωραίες λέξεις, κρύβουν και δεν θέλουν να πουλήσουν αυτό που ζητάς.

Έτσι κι εμείς θυμηθήκαμε πως κι άλλες φορές στη σύγχρονη ιστορία μπήκε στην Ελλάδα το θέμα της δημοκρατίας, αλλά το έφαγε το μαύρο σκοτάδι.

Τώρα και κλείνοντας, να μας επιτρέψετε να παινέσουμε το σπίτι μας, την μικρή πατρίδα μας, πατρίδα ριζοσπαστών και πρωτοσοσιαλιστών (Αντύπας, Ζερβός, Μομφεράτος, Δρακούλης κ.ά.). Το επτανησιακό - κεφαλλονίτικο "Ριζοσπαστικό Κόμμα" ήταν το πρώτο κόμμα αρχών και ιδεών, στη νεώτερη πολιτική ιστορία της Ελλάδας, την ώρα που διαγκωνίζονταν στα πολιτικά πράγματα  οι ρωσόφιλοι, οι αγγλόφιλοι και οι γαλλόφιλοι:

Μετά την επανάσταση του 1909 Γουδί,τον Αύγουστο του 1910 έγιναν εκλογές, ύστερα από σχετική εισήγηση του Βενιζέλου στα Ανάκτορα, στην πρώτη Αναθεωρητική Βουλή που προέκυψε από αυτές, οι παλαιοκομματικοί κατόρθωσαν να διατηρήσουν την πλειοψηφία των εδρών. Στη Βουλή, ωστόσο, μπήκαν και τρεις σοσιαλιστές βουλευτές, οι πληρεξούσιοι της Κεφαλονιάς Ν. Μαζαράκης, Κ. Δεστούνης και Πλ. Δρακούλης, που συγκρότησαν την πρώτη αριστερή κοινοβουλευτική ομάδα στη νεότερη ελληνική ιστορία.
Η ομάδα αυτή, όπως και άλλες ομάδες μέσα στη Βουλή, είχε ζητήσει με επιμονή τη μετατροπή της Εθνοσυνέλευσης σε Συντακτική - ο Ν. Μαζαράκης* μάλιστα είχε καταγγείλει τους "αναθεωρητικούς", ανάμεσα στους οποίους περιλαμβανόταν και ο Βενιζέλος, με σκληρά λόγια στη διάρκεια μιας αγόρευσής του.. Λέγοντας , "δεν ήθελον την Συντακτικήν οι πλουτοκράται ολιγαρχικοί, οίτινες είχον έρμαια τα κόμματα, διότι ουδέποτε συνεισέφερόν τι υπέρ της πατρίδος. Δεν ήθελον την Συντακτικήν (εκείνοι), οίτινες εξεπόρνευσαν την τιμήν των αδελφών και των θυγατέρων ημών έναντι πινακίου φακής, οι θέλοντες τον εργάτην εργαζόμενον 48 ώρας, ει δυνατόν, την ημέραν και κύπτοντα υπό το βάρος της εργασίας, ενώ αυτοί διασκεδάζουσι με όσα υποφέρει και αποφέρει ο εργάτης. Δεν ήθελον την Συντακτικήν, όσοι ήθελον οι παπαγάλοι και οι γάτες των να είναι ανώτερα από τους εργάτας - (και δεν την ήθελον), διότι εφοβούντο (επίσης) την φορολογίαν των κεφαλαίων, την ελευθεροτυπίαν και τον έλεγχον"
* «Αι αγορεύσεις του Ελληνικού Κοινοβουλίου» κλπ., τόμ. Α', σελ. 221.

Όπως και σήμερα, έτσι και τότε. Η αντίθεση "δημοκρατία - ολιγαρχία" κρατάει χρόνια. Όταν στους ναούς της καθεστωτικής εκτόνωσης,  εμφανίζονται τέτοια συνθήματα, να τρέμετε κύριοι του καθεστώτος.

"...καθώς οι Έλληνες περιμένουν πως η οικονομική τους κατάσταση θα είναι δραματικά χειρότερη σε πέντε χρόνια απ' ότι σήμερα (στοιχεία Gallup). Προηγούμενες μελέτες που έδειξαν αντίστοιχη μείωση στην εκτίμηση για την ποιότητα ζωής άλλων πληθυσμών, καταγράφηκαν σε χώρες όπου τελικά έλαβαν χώρα εξεγέρσεις, “υποδεικνύοντας ότι τέτοιες εκτιμήσεις αποτελούν ένα σημάδι που δεν πρέπει να αγνοηθεί” όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η μελέτη της Gallup η οποία καταλήγει πως “οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες πρέπει να εργαστούν ώστε να ενισχύσουν την αισιοδοξία και την εμπιστοσύνη των πολιτών για να αποφύγουν ακόμη πιο σοβαρά προβλήματα.” Πάνος Παναγιώτου

Καλημέρα σας.

ΣΗΜ: Ο τίτλος είναι ΣΥΝΘΗΜΑ ΓΗΠΕΔΟΥ και τίτλος από το διπλανό θέμα άθλιου συναυνανιστή.

(Εικόνα: "αρτοκρατία", Δον ΨΥΧΩΤΗΣ - αυτός δεν είναι κεφαλλονίτης. είναι ληξουριώτης.)