Εμείς εδώ στα Φαρακλάτα είχαμε μια Ολυμπιονίκη.
Είχαμε; Έχουμε; Κτητικά ρήματα έχει μόνο ο θάνατος.
Τα δικά μας είναι πρόσκαιρα κι εφήμερα.
Η Άννα Πολλάτου ερχόταν να ψηφίσει τον αδελφό της και "παρεξέκλινε της πορείας".
Σε μια οδό, που μόνο κατά παρέκκλιση θα την πεις δρόμο. Και κατ' ευφημισμόν "Εθνική οδό".
"Ε.Ο. Πατρών - Πύργου":
Ποτέ δεν φταίει ο δρόμος κι αυτοί που τον έχουν έτσι. Τον ξέρουμε όσοι τον περνάμε.
Πέταξε.
Η ομορφιά μέσα κι έξω πέταξε.
Η καμπάνα χτυπά πένθιμα. Τώρα, θα κηδέψουμε δάφνινα στεφάνια.
Αθάνατη, λοιπόν.
Μέρα Μαγιού μας μίσεψε. Ένας καθημερινός άνθρωπος ανάμεσα μας έφυγε.
Η ομορφιά, η χάρη, η κίνηση, ο ρυθμός δεν πεθαίνουν.
Μας έδωσε το χάρισμα.