Έχουμε την "ατυχία" να έχουμε συγκεκριμένου τύπου "ηγέτες".

Έχουμε την τύχη να καθόμαστε πάνω σε κοιτάσματα υδρογονανθράκων, τα οποία βρίσκονται σε διαδικασία εκχώρησης σε εταιρείες. Τυχαία, καθόμαστε πάνω στην πιο σεισμογενή περιοχή του πλανήτη, ανάμεσα στα Ουράλια και το Ιράν και τη μέση του Ατλαντικού, πηγαίνοντας από ανατολικά προς δυτικά. Ή αλλιώς, η πλέον σεισμογενής περιοχή, ανάμεσα στο Νοτιότερο και βορειότερο άκρο Αφρικής και Ευρώπης.

Έχουμε την ατυχία να έχουμε ηγέτες, σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, με "διεθνή ακτινοβολία" και με μεγάλο ενδιαφέρον για την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη.

• (Βεβαίως, πλην της γεωγραφικής τύχης και ατυχίας, άλλη κατάσταση τυχαίου δεν υπάρχει. Τα υπόλοιπα είναι θέμα απόφασης και επιλογής. Εμείς αποφασίζουμε με ποιον θα πάμε και ποιον θα αφήσουμε. Με κάποια κριτήρια, βεβαίως).

Ήρθε στην Κεφαλονιά η Greenpeace, οργάνωση που  στήνει οικολογικές φιέστες. Διαμαρτυρήθηκε για την αχρείαστη εξόρυξη, μας άφησε ένα video και έφυγε.

Στο ενδιάμεσο, εμείς, μέσω του αντιδημάρχου μας, προσφέραμε στον εκπρόσωπο "συμβολική αναμνηστική πλακέτα".

Ο κ. αντιδήμαρχος θέλει, ως πολίτης, "να μπαρκάρει στο πλοίο της Greenpeace", αλλά, ως αντιδήμαρχος, λέει «εμείς, ως δημοτική αρχή δεν θα πούμε ναι ή όχι, γιατί δεν είναι δική μας αρμοδιότητα». Και συνέχισε: «δεν έχουμε κατανοήσει αν αυτό είναι προς τη θετική ή αρνητική κατεύθυνση... περιμένουμε να δούμε, είμαστε σαστισμένοι. Αυτή είναι η αντίδραση μας».

Το ψηφοδέλτιο του κ. αντιδημάρχου(ΝΔ) κέρδισε τις εκλογές(30% στον πρώτο γύρο).

Ανάλογη τοποθέτηση έκαμε και ο υποψήφιος δήμαρχος(ΠΑΣΟΚ) που ήρθε τρίτος(23% στον πρώτο γύρο), όταν ρωτήθηκε προεκλογικά:

«Το θέμα εκφεύγει της δημοτικής εμβέλειας. Είναι εθνικό θέμα με σημαντικές διεθνείς οικονομικές και γεωπολιτικές επιπτώσεις. Προσωπικά είμαι αντίθετος αλλά θεωρώ και πως να θέλαμε να αποτρέψουμε τις γεωτρήσεις, αυτό είναι αδύνατο». 

Ο μόνος υποψήφιος που είπε "όχι στις γεωτρήσεις, ως ότου η επιστήμη, η οικονομική δραστηριότητα και η τεχνολογία γίνουν διάφανες και περάσουν κάτω από δημοκρατικό έλεγχο, δηλαδή κάτω από τον έλεγχο του Δήμου"  ήρθε 4ος και καταϊδρωμένος (9,5%). Και πρότεινε διενέργεια τοπικού δημοψηφίσματος.

Ο δεύτερος σε σειρά εκλογής υποψήφιος δήμαρχος δεν ασχολήθηκε με το θέμα(23%).

Η παράταξη που κέρδισε τις Περιφερειακές εκλογές στο Ιόνιο (ΣυΡιζΑ) είναι υπέρ των γεωτρήσεων, αρκεί να "οδηγούνται" από το κράτος:

«σε κάθε περίπτωση η έρευνα, ο έλεγχος, η εποπτεία και η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα πρέπει να οδηγείται από Δημόσιο φορέα που θα εργάζεται για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των Ελλήνων εργαζομένων, της Ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, του φυσικού περιβάλλοντος».
 

Τι σημασία έχει τι είναι αυτό που νομίζετε σωστό;

Ο λαός ψήφισε αυτούς που "δεν μπορούν να πουν ναι ή όχι" και αυτούς που σιώπησαν για το δήμο(53% ή 100%, σε πρώτο ή δεύτερο γύρο). Και στην περιφέρεια, αυτούς που θέλουν το κράτος, δηλαδή το κόμμα, για πατερούλη(28 ή 60%). Όπως βλέπετε, ο λαός ψηφίζει αντίθετα πράγματα. Αν, βεβαίως, δεχτούμε ότι ο λαός ψηφίζει "προγράμματα". Κάτι, που, μάλλον, δεν συμβαίνει.

Τρεις από τους επικεφαλείς υποψήφιους δημάρχους(ή αντιδημάρχους) δηλώνουν ότι "προσωπικά διαφωνούν"(Άθροισμα 62,5%).  Γιατί δεν συναποφασίζουν να ερωτηθεί ο λαός, μετά από μια καλή και πλήρη ενημέρωση και συζήτηση;

Μη με ρωτήσετε αν "το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι" ή "ο λαός έχει τους ηγέτες που του ταιριάζουν". Η διαχρονική Ελληνική Παιδεία έχει λύσει το θέμα, ευρισκόμενη σε πλήρη αντίθεση με τη δυτική αντίληψη περί "ηγετών".

Μέσα στο λόγο τους κρύβεται αυτό το οποίο δεν πρέπει να συμβαίνει:   "Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν". (κατά Ματθαίον)

Δεν γνωρίζουν ότι "Το εναντιούμενον τω δυναστεύοντι δήμος ωνόμασται" (Θουκυδίδης). Και τόχουν ρίξει στο "δεν γνωρίζω", δεν μπορώ", "να αποφασίσει το κράτος - κόμμα".

Και κάνουν ότι μπορούν για να μην υπάρξει το:

«Όταν ο λαός εξεγείρεται και παραδίνεται στην οργή του, είναι μια φλόγα σφοδρή που μάταια προσπαθεί κανείς να σβήσει.» (Ευριπίδης)

Ο λαός έχει πάψει πια να εξεγείρεται, όντας εκπαιδευμένος από περιδεείς και υπάκουους ηγέτες. 

Δεν ισχύει πια το «Ανάγκα ουδέ θεοί μάχονται» (Πιττακός). Ούτε του ίδιου το "Ανάγκα και θεοί πείθονται".  Δεν ισχύει πια το "δεινής ανάγκης ουδέν ισχυρότερον"  (Θαλής ο Μιλήσιος).

Για ένα πολύ απλό λόγο: Οι έχοντες ανάγκες έχουν πεισθεί, από τους ηγέτες τους, να λειτουργούν ενάντια στην ανάγκη τους. ¨Εχουν πειστεί ότι η ανάγκη και το έλλειμμα αυτής είναι η φυσική μας κατάσταση. ( Π.χ. ψηφίζουν αυτόν που του στέρησε δουλειά, σπίτι, χωράφι, ζωή). 

Σε "ανύποπτη" στιγμή, to 1794, ο Marie-Jean-Antoine-Nicolas Caritat, μαρκήσιος De Condorcet, είχε πει:

"η δύναμη, όπως και η γνώμη, δεν μπορεί να διατηρηθεί πολύ, εκτός εάν ο τύραννος επεκτείνει τόσο πολύ την αυτοκρατορία του, ώστε να κρύψει από το λαό(τον οποίο μπορεί να κυβερνά με τη μέθοδο του διαίρει και βασίλευε) το μυστικό ότι η πραγματική εξουσία δε βρίσκεται στα χέρια των καταπιεστών αλλά των καταπιεσμένων".

Αυτό που κάποτε λεγόταν "Ελληνικός λαός" έχει υποστεί μετάλλαξη. Μετά από τόσα χρόνια ανιστόρητης παιδείας, έχει για ιδεολογική πατρίδα τη Δύση των φεουδαρχών, των τραπεζιτών και των οπαδών του "Αλάθητου" του Πάπα.

Έχει "ηγέτες", που δεν ξέρουν τι θα πει Αντιγόνη, Ανυπακοή, Αντίσταση. Αν τους είχαμε πιο παλιά, δεν θα υπήρχαν Θερμοπύλες, Μεσολόγγι, Αρκάδι, Γοργοπόταμος, Πολυτεχνείο. 

Δεν γνωρίζουν ότι : “Όταν ο δήμος εγκαθιδρύει τη δημοκρατία κάνει φιλοσοφία: ανοίγει το ερώτημα της προέλευσης και του θεμελίου του νόμου”(Κορν. Καστοριάδης) .

Έχουν υιοθετήσει, ενάντια στο λαό και αυτό που ήταν η Ελλάδα , τον "διαφωτιστή" Ζαν Ζακ Ρουσσώ: "Αν υπήρχε λαός αποτελούμενος από θεούς, θα κυβερνιόταν δημοκρατικά. Τόσο τέλειος τρόπος Διοίκησης είναι ακατάλληλος για ανθρώπους".

Κάπως έτσι, μας τέλειωσε και το «πολλά τα δεινά κουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλει..».

Εικόνα: Παν. Καβαλιεράτος: Από το βυθό της Κεφαλονιάς (πριν από την "εκμετάλλευση" των υδρογονανθράκων)