Ίνκας και Μάγιας και Evo Morales: Το Μανιφέστο του νησιού του Ήλιου

 Το παραμύθι που μας σερβίρισαν οι κρατούντες για "το τέλος του κόσμου", σύμφωνα με την "προφητεία" των Μάγιας, τέλειωσε. Για τους Μάγιας η 21η Δεκεμβρίου ήταν το τέλος ενός σκοτεινού αιώνα και η αρχή ενός νέου, πιο φωτεινού και πιο ελπιδοφόρου. 

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

(Από την ομάδα "Δίκτυο Ιθάκη")

Στις 21 Δεκεμβρίου, ο Έβο Μοράλες, Πρόεδρος του Πολυεθνικού Κράτους της Βολιβίας επέλεξε να γιορτάσει το Θερινό Ηλιοστάσιο στο ιερό νησί του Ήλιου. Εδώ έδωσε μια ομιλία: «Το Μανιφέστο του νησιού του Ήλιου". Εν όψει της σημασίας του, το κείμενο αυτό αξίζει να γίνει ευρύτερα γνωστό, και έχουμε μεταφράσει κάποια αποσπάσματα που φαίνονται πιο αντιπροσωπευτικά.

"Από το νησί του ήλιου, από την ιερή λίμνη Τιτικάκα μας, σας λέμε ότι είμαστε εδώ στις 21 Δεκεμβρίου, όχι για να περιμένουμε το τέλος του κόσμου (...), αλλά σε αυτή τη νέα αυγή που θα δώσει ελπίδα στους ανθρώπους "(...).

"Αυτό το νησί είναι όπου ο χρόνος άρχισε και η ιστορία άρχισε με τους γιους του Ήλιου. Στη συνέχεια, όμως το σκοτάδι έπεσε με την άφιξη των ξένων εισβολέων." (...) "Σήμερα, από αυτό το νησί, τη γενέτειρα του «Tahuantinsuyo » (της Αυτοκρατορίας των Ίνκας), διακηρύσσουμε το τέλος της εποχής του σκότους και του «μη χρόνου» και την αρχή της εποχής του φωτός, το« Pachakuti » (θρύλος των Άνδεων για την αναγέννηση, τη νέα εποχή, και την επανεμφάνιση της κοσμικής αρμονίας). Για άλλη μια φορά ήρθε η ώρα για τους λαούς του κόσμου, τα κοινωνικά κινήματα και όλους εκείνους που έχουν περιθωριοποιηθεί ή ταπεινώνονται από τις διακρίσεις, να ενωθούν, να οργανωθούν , να κινητοποιηθούν, να συνειδητοποιήσουν και να ανατείλουν, όπως στους καιρούς  του «Pachakuti». Ο κόσμος έχει βυθιστεί σε μια παγκόσμια κρίση (...). Αυτή η εποχή του καπιταλισμού και του αχαλίνωτου καταναλωτισμού, αυτή η εποχή όπου ο άνθρωπος θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο από τη Μητέρα Γη και την κάνει το αντικείμενο της  αδίστακτης κυριαρχίας και θήρευσης, έχει έρθει στο τέλος της. "

"Από τη μία πλευρά, υπάρχει όλο και περισσότερη κεφαλαιοκρατία, όλο και περισσότερη ιδιωτικοποίηση, εμπορευματοποίηση, παράλογη εκμετάλλευση και καταστροφή των φυσικών πόρων, καθώς και ενίσχυση της προστασίας για τις επιχειρήσεις και το ιδιωτικό κέρδος.    

Από την άλλη υπάρχουν όλο και λιγότερα κοινωνικά δικαιώματα, λιγότερη δημόσια υγεία, λιγότερη δωρεάν και δημόσια εκπαίδευση, λιγότερη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σήμερα, οι εταιρείες και οι άνθρωποι των ανεπτυγμένων χωρών ζουν μέσα σε αυτή τη δραματική κρίση της κεφαλαιοκρατίας, η οποία έχει δημιουργηθεί από τις δυνάμεις της αγοράς. Οι κεφαλαιοκρατικές κυβερνήσεις τους πιστεύουν ότι η διάσωση των τραπεζών είναι πιο σημαντική από τη διάσωση των ανθρώπων. (...) Σε αυτό το καπιταλιστικό σύστημα, οι τράπεζες έχουν προνομιακά οικονομικά δικαιώματα και αντιμετωπίζονται ως πολίτες πρώτης κατηγορίας, έτσι ώστε οι τράπεζες έχουν γίνει πιο σημαντικές από ό, τι η ίδια η ζωή. Σε αυτή την άγρια ​​ζούγκλα, οι άνδρες και οι γυναίκες και οι λαοί δεν είναι αδελφοί και αδελφές, δεν είναι πολίτες (...). Είναι μόνο επισφαλείς χρεώστες, που ζουν από επιδόματα, σαν ενοικιαστές και πελάτες. "

"Είμαστε μάρτυρες της Πράσινης Κυριαρχίας: νομισματική πολιτική, βιώσιμη ανάπτυξη και οικολογική πολιτική είναι όλα πράσινα, όπως το δολάριο.  Αντιμέτωποι με ένα νέο κύμα της κεφαλαιοκρατικής συστημικής κρίσης, οι ιδεολόγοι της υποστηρίζουν την ιδιωτικοποίηση της φύσης μέσα από αυτό που αποκαλούν "η πράσινη οικονομία» ή «ο πράσινος καπιταλισμός".  Όμως, οι δυνάμεις της αγοράς, ο φιλελευθερισμός και η ιδιωτικοποίηση, φέρνουν αποκλειστικά τη φτώχεια, τον αποκλεισμό, την πείνα και την περιθωριοποίηση. "(...)

"Σε αυτή την 21η Δεκεμβρίου,την πρώτη ημέρα του «Pachakuti »(...) ας γίνουμε μάρτυρες του τέλος αυτού του αιώνα της βίας κατά των ανθρώπων και της φύσης και ας προχωρήσουμε σε μια νέα εποχή. Μία εποχή όπου τα ανθρώπινα όντα και η Μητέρα Γη είναι ένα, και όπου όλοι οι άνθρωποι ζουν σε αρμονία και ισορροπία με ολόκληρο τον Κόσμο. (...) Είμαστε οι Πολεμιστές του Ουράνιου Τόξου, οι Πολεμιστές του «Ευ Ζειν», οι Επαναστάτες του Κόσμου.

Εδώ σας δίνουμε δέκα τρόπους για να αντιμετωπιστεί ο καπιταλισμός και να αρχίσει η οικοδόμηση ενός πολιτισμού της ζωής:

=  Επανοικοδόμηση της δημοκρατίας και την πολιτικής, μεταφέροντας δύναμη στους φτωχούς και θέτοντας αυτά στην υπηρεσία του λαού

= Περισσότερα κοινωνικά και ανθρώπινα δικαιώματα και όχι εμπορευματοποίηση των ανθρώπινων αναγκών

=  Αποαποικιοποίηση στους λαούς και τους πολιτισμούς μας για την οικοδόμηση του "Κοινοτικού σοσιαλισμού του Ευ Ζειν"

= Μια πραγματική περιβαλλοντική πολιτική να σταθεί απέναντι στην «περιβαλλοντική αποικιοκρατία της "πράσινης οικονομίας»

=  Κυριαρχία επί των φυσικών πόρων, ως προϋπόθεση για τη χειραφέτηση από την νεοαποικιακή κυριαρχία και ένα κίνημα προς την ολοκληρωμένη ανάπτυξη των λαών

=  Κυριαρχία επί των τροφίμων και στο ανθρώπινο δικαίωμα στην τροφή

= Η συμμαχία των λαών του νότου κατά του επεμβατισμού, του νεο-φιλελευθερισμού και της αποικιοκρατίας

= Η ανάπτυξη της γνώσης και της τεχνολογίας για όλους

= Η κατασκευή μιας παγκόσμιας θεσμικής ένωσης των λαών

= Η οικονομική ανάπτυξη δεν θα πρέπει να έχει ως στόχο τη συσσώρευση του κεφαλαίου και των κερδών του, ούτε το εισόδημα της αγοράς, αλλά πρέπει να είναι «ολιστική», και να αποσκοπεί στην ευτυχία των ανθρώπων και την αρμονία με τη Μητέρα Γη. "

«Αυτός ο νέος αιώνας είναι  της δύναμης της εργασίας, της εξουσίας των κοινοτήτων, της αλληλεγγύης όλων των λαών, της ενοποίησης όλων των έμβιων όντων με τη Μητέρα Γη, όλων όσων εργάζονται μαζί για την οικοδόμηση του «κοινοτικού σοσιαλισμού του Ευ Ζειν».

Το όραμά μας για έναν κοινοτικό σοσιαλισμό καλής ζωής βασίζεται σε δικαιώματα και όχι στις δυνάμεις της αγοράς.   Βασίζεται στην εκπλήρωση και την ευτυχία της ανθρωπότητας ».

------------------

Οσο κι αν φαντάζει μια ακόμη ουτοπία των καιρών, την καινούργια χρονιά που έρχεται και προμηνύεται ζοφερή, ας θυμόμαστε την πεποίθηση των ιθαγενών ότι «Η πραγματική εξουσία είναι να είμαστε άνθρωποι του φωτός».

ΠΗΓΗ