Τὸ ἄνωθι εἶναι ῥητὸν, λεχθὲν ὑπὸ τοῦ Ὑπερήρωος Γεωργίου Καραϊσκάκη, καὶ ἀναφερόμενον στην μιαρὴ τουρκοαλβανικὴ ὑπεράριθμη στρατιὰ τῶν Μπέηδων Κεχαγιὰ καὶ Μουσταφά, πρὶν ἀπὸ τὴν Μάχην τῆς Ἀράχωβας.
Κάτι τέτοιο θάθελα να πω σε όσους ξαφνικά θυμήθηκαν την ύπαρξη μου και μ' έβαλαν στο στόμα τους, με το μόνο τρόπο που ξέρουν: "Βάζοντας σκατά στο δικό μου".
Πάνε χρόνια που δεν παίζω τα παιχνίδια σας και μαλακίζομαι , αντί να γαμώ, στο διαδίκτυο. Εκεί θα με βρείτε.
Δεν προσέξατε καλά, πριν καιρό, την απάντηση που έδωσα στις επιστολές και τα εξώδικα του φίλου μου Ανουσάκη:
"...
Πάνε δύο δεκαετίες πίσω, που παρίστανα τον "πρόεδρο", γιατί δεν ήξερα πόσο γελοίος φαινόμουν στα παιδιά.
Μην μπείτε , ξανά, στον κόπο να ασχοληθείτε με τη ασήμαντη ιδιορρυθμία μου. Ψάξτε αλλού τους δράστες, για όσα θα πάθετε.
Οὐ λήψει τὸ ὄνομα μου, ἐπὶ ματαίω.
YΓ: Το παρόν γράφτηκε, γιατί κάποιος του πιο σκοτεινού επιχειρηματικο΄- πολιτικού παρασκηνίου μετέφερε σε κοινό γνωστό, "λεχθέντα" από μένα , που δεν ειπώθηκαν και ζήτησε εξηγήσεις. Τις πήρε , τώρα.
(σκίτσο Δον ΨΥΧΩΤΗΣ)