Αμ έπος αμ έργον

Ο κλήρος η ιστορική δηλαδή κληρονομιά της Δημοκρατίας μετά από πολλά μα πάρα πολλά χρόνια έπεσε εδώ. Το "κύβευμα" κάνει βόλτες στις γειτονιές των διαβολάγγελων της χώρας.

Δεν αφορά ούτε τον Παπανδρέου ούτε τον Σαμαρά ούτε τους λοιπούς όλους.Αφορά ανθρώπους πρόσωπα αφορά την ουσία της πολιτικής. 'Αχρηστοι" ανίκανοι και μοιραίοι για τα δικά τους συμφέροντα που δυστυχώς επηρεάζουν τις ζωές όλων μας οφείλουμε ένα καλό μάθημα σε ΟΛΟΥΣ αν εμείς πήραμε το μάθημά μας.

Δεν ενδιαφέρει κανέναν Ευρωπαίο ηγέτη η Δημοκρατία, το δήλωσαν ορθά κοφτά σε όλους τους τόνους, και οι "μάγοι" της πολιτικής ανωμαλίας γύρισαν με άδεια χέρια, οι στυλοβάτες τους ζητούν τις κεφαλές τους επί πινάκι, ο φόβος τους θέλουν να μετατραπεί σε δικό μας εφιάλτη.

Η γύμνια των κομματικών ηγεσιών ΟΛΩΝ είναι μπροστά μας. Το παιχνίδι είναι ανοιχτό για όλους εμάς, κλειστό γι αυτούς. Μήνες τώρα οι σοβαρές απόψεις είναι μακρυά από τα διλήμματα εκλογών και δημοψηφισμάτων, είναι μακρυά από εμφυλιοπολεμικές αντιλήψεις, αλλά και μακρυά από οπορτουνισμούς οτι η ολιγαρχία θα παραδώσει τα κλειδιά της εξουσίας.

Το καινούργιο που προέκυψε στις πλατείες δεν ήταν άλλο παρά η συνάντηση ανθρώπων - προσώπων,  απαλλαγμένων από τα κομματικά στερεότυπα. Η ολιγαρχία έδωσε τα ρέστα της, ακόμη και χρήση όπλων προέβλεπαν απέναντι σε έναν λαό που ειρηνικά ζητούσε τα πολιτικά του δικαιώματα.

Οι άθλιοι χωρίς καμία αιδώ δεν δίσταζαν κάθε λεπτό να κουνούν απειλητικά το δάχτυλο. Οι άθλιοι όταν τέλειωσαν με τη "βρώμικη" δουλειά ως χρήσιμοι ηλίθιοι θυμήθηκαν τη λαϊκή ετυμηγορία, δημοψήφισμα ή εκλογές.

Οι ανόητοι όταν είχαν μπροστά τους τη λαϊκή εξέγερση τον Ιούνιο, φρόντιζαν να την βάλουν στο δικό τους ταξικό κρεβάτι και να πριονίσουν την αυθόρμητο λαϊκό ξεσηκωμό που απαίτησε να αποτινάξει πρώτα απ όλα την εσωτερική κατοχή από την ντόπια κομματοκρατία.

Οι προοδευτικοί του τόπου μας είδαν πεδίο λαμπρό, είδαν τους "αγώνες τους" να δικαιώνονται,  ανακάλυψαν ξαφνικά οτι θα μπορούσαν τις αντιδραστικές εσωκομματικές τους διαδικασίες να τις βαφτίζουν ώς "καλόγεροι" άμεση δημοκρατία, λές και ήταν κρέας που θα το έκαναν ψάρι. Άρχισαν να αποκαθιστούν πότε το Στάλιν, πότε τον Άρη, να θυμούνται το νέο ΕΑΜ, με πρωτο καπεταναίους τους αντιμνημονιακούς σκοταδιστές των τηλεοπτικών πρωινάδικων, τους μιντιακούς αστέρες να είναι φορτωμένοι με τα "φισεκλίκια" της αερολογίας λες και πήγαιναν για γυμναστικές επιδείξεις. Ακόμη και ο Μίκης Θεοδωράκης με ότι καλύτερο απο πλευράς εγχειρήματος με την Κ.Α.Π. έχασε το μπούσουλα και υπέκυψε στα διλήμματα νόθευσης του αιτήματος.

Ότι κι αν γίνει ότι και να κάνουν ο σπόρος έπεσε και δεν αφορά μόνον την Ελλάδα. Πλέον αφορά όλη την Ευρώπη, αφορά όλο το κόσμο. Η πολιτική θα κυριαρχήσει ξανά, η οικονομία θα ξαναγίνει πολιτική οικονομία , η ρεπούμπλικα μιντιακή δημοκρατία θα τελειώσει.

Είμαστε παντού θα μας βρίσκουν σε κάθε βήμα μπροστά τους. Οι σταγόνες ευτυχίας που  ζητήσαμε έχουν ανάγκη και ένδειας χρημάτων και αυτό τους τρομάζει, τους εξοργίζει θα συνεχίσουμε να απαιτούμε ό,τι μας έχουν κλέψει αιώνες τώρα. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.

Iαβέρης ο Τάφιος

3/11/2011

(εικόνα: Δον ΨΥΧΩΤΗΣ)