18 έργα που δεν άλλαξαν τίποτα. Σαν έτοιμοι από καιρό,έχουμε γράψει για τα περισσότερα από αυτά. Στην καλύτερη περίπτωση τα αποκαλέσαμε "μισοδουλειές".
Παραλία Αργοστολίου - Μεταφορά ΚΤΕΛ : Έγραψαν "Το ΚΤΕΛ έφυγε από το κέντρο του Αργοστολίουκαι άλλαξε όλη η πόληκαι η αγορά". Ιδού η "αλλαγή":
Πράγματι, "άλλαξε η εικόνα της αγοράς". Η μοναδική παραλιακή πόλη, που γυρνά την πλάτη της στη θάλασσα. "Απορώ" πώς τους ξέφυγε η μεταφορά των παραγωγών απέναντι από το ΚΤΕΛ. Δεν το θέλουν για έργο τους; Το μοναδικό νησί που δεν έχει "λαϊκή αγορά". Στο τελευταίο προεκλογικό πρόγραμμα του Φόρτε υπήρχε η "δημιουργία εμπορικού κέντρου" στα Λυκιαρδοπουλάτα. Πριν από την εμφάνιση του οποιουδήποτε "The Mall" στην Ελλάδα, μια ιδέα τέλειωσε, πριν ξεκινήσει. Φοβισμένοι να συγκρουστούν με συμφέροντα εγκατέλειψαν τη μεταφορά του συνόλου της παραλιακής αγοράς και τη δημιουργία ενός Εμπορικού Κέντρου που θα ανήκε στους επαγγελματίες της πόλης. Και η μικρή πόλη βιώνει στην παραλία της κυκλοφοριακή συμφόρηση και το νησί ολόκληρο το λυμαίνονται, τα εμπορικά υποκαταστήματα των πολυεθνικών.
Για τη Διαδημοτική: Πρωτοποριακή ιδέα του υπάλληλου του ΥΧΟΠ , Κώστα Μπούρκα. Αξιοποιήθηκε από τον Τρίτση, ο οποίος την έστειλε στην Κεφαλονιά για πιλοτική εφαρμογή. Ο Δήμαρχος θα έλεγε όχι; Η λειτουργία της, σήμερα, θα έπρεπε να είναι υπόθεση εισαγγελέα( ή είναι και δεν το λένε; ). Αυτοί που συναποτελούσαν το τότε Δημοτικό Συμβούλιο Ελειού - Πρόννων κάτι ξέχασαν. Η λειτουργία του ΧΥΤΥ έχει ανατεθεί σε ιδιώτη.
Τα είπαμε και για τη μισοδουλειά της ΒΙΠΕ. 6 πατώματα, αν δεν άλλαζε από τους ίδιους ττους ενδιαφερόμενους. ΒΙ.ΠΕ που κορέστηκε από την πρώτη στιγμή και δεν μπορεί να επεκταθεί.
Δεν τα μηδενίζουμε όλα, αλλά αυτό που ζούμε, ως αποτέλεσμα μεγάλων έργων, δεν είναι "ανάπτυξη". Το σύνολο των έργων είναι αποτέλεσμα εθνικών και κοινοτικών προγραμμάτων στην περίοδο των "παχιών αγελάδων". Τότε, που δεν ξέραμε πώς παίζεται το παιχνίδι. Μόλις τέλειωνε η επιδότηση τέλειωναν και αυτά. Οι περισσότερες κοινωνικές υποδομές διαλύθηκαν κι άφησαν χρέη σε δήμο και ιδιώτες. Μόνο το ΚΑΠΗ έχει απομείνει. Η "βοήθεια στο σπίτι" απειλείται και το κλείσιμο της παίρνει αναβολές. Το "Χορωδιακό Φεστιβάλ" πού το θυμήθηκαν; Ξεκίνησε από τον Φώτη Αλέπορο, έγινε πολυδάπανη γιορτή, που ξέφτισε κι έσβησε. Γιατί δεν έβαλε τη μαρίνα Αργοστολίου; Στη συνέντευξη του την αποκάλεσε δικό του "όραμα".
Όταν εκμεταλλεύεσαι την αφθονία κοινοτικού και κρατικού χρήματος, φροντίεις να κάνεις έργα, που να αντέχουν στο χρόνο. Κάνεις μελέτες βιωσιμότητας και τα στήνεις πάνω σε γερά θεμέλια. Διασφαλίζεις τη συνέχεια και τις αντοχές στα γυρίσματα των καιρών.
Οι βιολογικοί καθαρισμοί βρωμάνε και ζέχνουν. Ας μην ήταν ο τρελός ο Λούκας για το κολυμβητήριο... Το Θέατρο ολοκληρώθηκε επί Καλαφάτη. Κάποιος ευεργέτης έδωσε τα λεφτά να ξεκινήσει. Προφανώς, του χρωστάμε χάρη που το τέλειωσε (ξεχνά, βέβαια, ότι έγινε με την απόφαση του Αρσένη να το χρηματοδοτήσει, γενναιόδωρα).
Πώς και δεν έβαλε στα "έργα του" το κλειστό σήμερα "Χειροτεχνικό Κέντρο Ιονίου"; Αυτός το έκλεισε. Πώς και δεν έβαλε τη "Στέγη για το Επιμελητήριο"; Ήταν ο Υφυπουργός που έκανε τα εγκαίνια. Πώς του ξέφυγε;
Η "αύξηση της πόλης κατά 25%", με την επέκταση του σχεδίου, έργο του. Ναι. Μια επέκταση, μίζερη, προσαρμοσμένη σε απαιτήσεις ιδιοκτητών. Με στενούς δρόμους που έπρεπε να γίνουν μονόδρομοι, για να περάσει αυτοκίνητο. Πεζοδρόμια όσο γίνεται πιο στενά και, χωρίς πλατείες. To "σχέδιο της Λάσσης" τίνος έργο είναι; Μα, φυσικά, του Τρίτση. Έγινε επί δημαρχίας Καλαφάτη, αλλά καλύτερα να το αποφεύγουμε. Πάμε με όσα μας βολεύουν.
Η μετατροπή της γέφυρας σε πεζόδρομο τίνος έργο ήταν; Του Τρίτση ή του Καλαφάτη; Ή και των δύο; (Ας μη το πούμε και χάσουμε κανένα ψήφο). Η "μισοδουλειά" του Κουτάβου; Τι απέγιναν οι μελέτες του Ζέγκελη για Κούταβο και Μακρύ Γιαλό; Ως υφυπουργός με υπουργό Τσοχατζόπουλο, υποσχέθηκε το Μακρύ Γιαλό στον Δήμο και δόθηκε στον ...Λυκούδη!!!
Θαλασσόμυλος, Οινοθήκη, Πλ. Καμπάνας... είναι σήμερα εικόνες και μνήμες κακοδιαχείρισης. Τα υπόλοιπα του τα χαρίζουμε.
Αυτό που απέμεινε, από τα πολλά έργα όλων, είναι μια κοινωνία σε βαθειά κρίση. Οι "πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα", τα σκόρπια και αποσπασματικά έργα, δεν αθροίζουν ένα στέρεο οικοδόμημα. Αυτό πληρώνουμε.
Η πατρίδα θέλει Πολιτική, Πολιτισμική και Οικονομική Αναδιάρθωση. Θέλει επανοικοδόμηση και ανασυγκρότηση. Κι επειδή η "αναδιάρθρωση" είναι μια λέξη που τη λένε, χωρίς να ξέρουν τι σημαίνει: Προέρχεται από το ρήμα "αραρίσκω" που πάει να πει "συγκεντρώνω", "συνάπτω", "λογαριάζω", "ενώνω", συνδέω"... Από κει προέρχεται και το ρήμα "αρέσκω". Εμπεριέχει το κάλος και την αρμονία. Το μετρήσιμο όνειρο. Ζήσαμε την αποδιάρθρωση. Πάμε για το άλλο: Το Ωραίο, το Μεγάλο και το Αληθινό.
Επειδή η Δημοκρατία απαιτεί μετριοφροσύνη, οι Ριζοσπάστες Ξανά λένε : Μόνο μαζί μπορούμε. Αρκεί να θέλουμε και να πιστέψουμε στις δυνάμεις των ανθρώπων και τις δυνατότητες του τόπου.
Δεν έχουμε την ανάγκη των "καταλληλότερων". Αυτών που έφτιαχναν χτίσματα στην άμμο, που πετούσαν λεφτά στη θάλασσα και, σήμερα, ολοκληρώνουν το "έργο" τους, στηρίζοντας, την καταστροφή της κοινωνίας από τη συγκυβέρνηση των τραπεζιτών.
Ο Καταλληλότερος και Ικανότερος για να κυβερνήσει και να αυτοκυβερνηθεί είναι ο λαός. Ο λαός με τα πολλά τραγούδια του, με τις ωραίες τέχνες, με τη σοφία του, ΜΠΟΡΕΙ. Τους υπόλοιπους τους είδαμε και τους ξέρουμε.