ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: μας δουλεύουν όλοι με το παραμύθι του "μνημόνιου" - "αντί-μνημόνιου"

πηγή: Waste of Time

"Μνημόνιο" εναντίον... "Δανειακής Σύμβασης"

Μου στείλανε σε pdf το "Μνημόνιο", το νόμο δηλαδή 3825/2010 που ψηφίστηκε την άνοιξη.

Και αμέσως έκατσα και έψαχνα για εκείνους τους όρους δανεισμού που έχω διαβάσει τόσες φορές να μιλάνε:

1) για παραίτηση της Ελλάδας από κάθε ασυλία σε ιδία περιουσία προς τους Δανειστές,

2) και μάλιστα συγκεκριμένα για ακύρωση της ασυλίας λόγω Εθνικής Κυριαρχίας,

3) για το Αγγλικό δίκαιο Δανεισμού που διέπει τον Δανεισμό αντί του Ελληνικού,

4) και για το πως οι Δανειστές μπορούν να καταγγείλουν μονομερώς τη Σύμβαση ανά πάσα στιγμή, και με κάθε δικαιολογία, και να απαιτήσουν το Δάνειο πίσω, κυρήσσοντας τη Χώρα σε πτώχευση,

5) και τέλος για το ότι δεν είναι απαραίτητο οι συμβάσεις με τους Δανειστές να περάσουν από τη Βουλή ή από τα Δικαστήρια.

Βρήκα μόνο το 5ο, στην τελευταία παράγραφο-4 του 1ου άρθρου.
Και αντίθετα από ότι λέγεται, έγραφε πως *χρειάζεται* να περάσουν από τη Βουλή.

Και παλιά που τα 'χα ψάξει (τέλη Μαΐου) πάλι δεν τα είχα βρει, κι είχα αισθανθεί αρκετά ανεπαρκής τότε.

Τελικά (με την υπόδειξη ενός φίλου, και διαβάζοντας το μανιφέστο της Σπίθας του Μίκη Θεοδωράκη) συνειδητοποίησα πως:
* είναι άλλο πράμα το "Μνημόνιο" ,
* και άλλο η "Δανειακή Σύμβαση" με τους Δανειστές μας, που προβλεπόταν από το Μνημόνιο.

Με ένα απλό σχηματάκι θα το ζωγράφιζε ως εξης:

Η "Σύμβαση" είναι που περιέχει τους φριχτούς όρους που έλεγα παραπάνω:
http://soliastesxwrissynora.wordpress.com/2010/06/17/δανειακή-σύμβαση/

Περιληπτικά,
1) το Μνημόνιο αποτελεί απειλή για το μισθούς, συντάξεις, πρόνοια και ανεργία,
2) ενώ η Σύμβαση αποτελεί απειλή για την Εθνική μας Ανεξαρτησία.

1) Το 1ο δηλώνει τις υποχρεώσεις της Κυβέρνησης προς την Τρόικα ως προς τα μέτρα που θα πρέπει να πάρει κατά των πολιτών της, ώστε να συμφωνηθεί η Δανειακή Σύμβαση.
2) Με τη 2η κατοχυρώνουμε τα δικαιώματα των Δανειστών μας πάνω στην Δημόσια Περιουσία μας.

1) Το Μνημόνιο ψηφίστηκε στις 6 του Μάη, με απλή πλειοψηφία.
2) Η Δανειακή Σύμβαση *υπογράφθηκε* 2 μέρες αργότερα, στις 8 του Μάη.
Και δεν έχει ψηφισθεί ακόμη! (τώρα γιατί το ΔΟΛ υποστήριζε άλλα?).

Περί Αντι-Συνταγματικότητος

Ενδιαφέρον έχει η τότε η «Ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών για τις καταγγελίες περί κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος» που προσπαθούσε να εξηγήσει τα αδιανότητα.

Βασικά υποστηρίζει πως η υπογραφή της Δανειακής Σύμβασης στηρίχτηκε στο άρθρο του Συντάγματος 36, παρ 1, όπου λέει πως:
«ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με τήρηση οπωσδήποτε του άρθρου 35 παράγραφος 1, [...] κυρήσσει Πόλεμο, συνομολογεί [...] συνθήκες [..] οικονομική συνεργασίας και συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις και τις ανακοινώνει στη Βουλή με τις αναγκαίες διασαφήσεις, όταν το συμφέρον και η ασφάλεια του Κράτους το επιτρέπουν.»

Τι λέει η 1η παράγραφος του άρθρου 35?
«Καμία πράξη του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν ισχύει ούτε εκτελείται χωρίς την προσυπογραφή του αρμόδιου Υπουργού, ο οποίος με μόνη την υπογραφή του γίνεται υπεύθυνος, και χωρίς τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Φυσικά η "Δανειακή Σύμβαση" δεν έχει δημοσιευτεί σε κανένα φύλο της Κυβερνήσεως αφού δεν έχει καν ψηφιστεί!

Όμως πραγματικό ενδιαφέρον έχει και το υπόλοιπο άρθρο 36 του Συντάγματος,
όπου ορίζει στο τι συνίσταται μια "Διεθνής Συνθήκη", καθώς και το αν αυτή μπορεί να περάσει με απλό νόμο:
«2. Οι συνθήκες για εμπόριο, φορολογία, οικονομική συνεργασία και συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις, και όσες άλλες περιέχουν παραχωρήσεις για τις οποίες, σύμφωνα με άλλες διατάξεις του Συντάγματος, τίποτε δεν μπορεί να οριστεί χωρίς νόμο, ή οι οποίες επιβαρύνουν ατομικά τους Έλληνες, δεν ισχύουν χωρίς τυπικό νόμο που τις κυρώνει.»

«3. Μυστικά άρθρα συνθήκης δεν μπορούν ποτέ να ανατρέψουν τα φανερά.»

«4. Η κύρωση διεθνών συνθηκών δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο νομοθετικής εξουσιοδότησης κατά το άρθρο 43 παράγραφοι 2 και 4.»

Αν κάτι υποψιαζόμαστε τελικά είναι πως πάνε να στηρίξουν τη Δανειακή Σύμβαση στη διάταξη του Συντάγματος σχετική με την κήρυξη Πολέμων.
Δεν θα έπρεπε λοιπόν η Κυβέρνηση να αποδείξει την ισχύ των λεγόμενών της, δηλαδή πως απειλείται η Εθνική Αφάλεια, κτλπ.?
Μια δήλωση ενός πρωθυπουργού από το ακριτικό Καστελόριζο είναι αρκετή??

Άποψή μου είναι πως με βάση αυτά η όλη "μηχανή" της Κυβέρνησης είναι ευθέως αντισυνταγματική.

Σημειώνω εδω το άρθρο του χειρούργου Δημήτρη Αντωνίου, όπου προσπαθεί να ξεμπλέξει τις κωλοτούμπες της κυβέρνησής μας, την περασμένη άνοιξη.
Υποστηρίζει, ανάμεσα σε άλλα, πως παρότι τα 2 κείμενα είναι ξεχωριστά, το ένα είναι αναπόσπαστο κομμάτι του άλλου, με αποτέλεσμα η πτώση του ενός να συμπαρασύρει και την ακύρωση του άλλου.
Αν και θα βόλευε μια τέτοια θέση, μάλλον τελικά συσκοτίζει τα πράματα, αφού απαντάει στα νομικά τερτίπιτα της Κυβέρνησης, οχι στην ανάγκη μας για να γνωρίσουμε τι ακριβώς πολεμάμε.

«Τι να Κάνουμε?»

Προσωπικά βλέπω το Μνημόνιο ως μια καλή αφορμή για συνδικαλιστικές διεκδικήσεις.

Όμως αν μείνουμε μόνο σε αυτές:
* καταρχήν το ΠΑΣΟΚ με την πλειοψηφία του στη ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ θα στομώσει τους αγώνες,
* κατα δεύτερον, εκπαιδεύουμε τους ευατούς μας σε μια ζητιανιά του στυλ "Δωσε και μένα μπαρμπα-Κράτος" και στον καταναλωτικό ευδαιμονισμό μας,
σα να διεκδικούμε δηλαδή την περαιτέρω αλλοτρίωσή μας.
* Ασε που έτσι εντείνεται ο αταβιστικός ανταγωνισμός("κοινωνικός αυτοματισμός") των εργαζόμενων, του στυλ, «γιατί δεν κόβεις κι από το μισθό αυτωνών, όπως έκανες σε μας!», όλοι εναντίον όλων.

Αντίθετα, το να συνειδητοποιήσουμε το τι παίζεται με τη Δανειακή Σύμβαση και να τη στοχοποιήσουμε,
απαιτεί σφαιρικότερη γνώση, πχ ιστορική, ταξική, οικονομική.
Και φαντάζομαι πως το γεγονός πως είναι ακόμη συνταγματικά μετέωρη, θα διευκολύνει στη αναγνώριση του χρέους που αυτή συνεπάγεται ως "επαχθούς".

Ακόμα δεν ξέρω αν είναι τυχαίο που πρώτα ακούσαμε για το Μνημόνιο,
ενώ η Σύμβαση βρίσκεται σχεδόν ακόμη στο απυρόβλητο.

Παρόλο που προφανώς τίποτα από αυτά δεν ήταν "κρυφό", γιατί άραγε δεν έχουμε ακούσει μέχρι τώρα σχεδόν τίποτα από αυτά?
https://encrypted.google.com/search?q=Δανειακη+Συμβαση

Γιατί ο Στρος-Καν αποφεύγει να αναφερθεί στη Δανειακή Σύμβαση ως τέτοια, αλλά προτιμά να «...αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο αλλαγών στο Μνημόνιο μεταξύ της Αθήνας και της τρόικας, επαναλαμβάνοντας την ειλημμένη απόφαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου υπέρ της επιμήκυνσης της αποπληρωμής του δανείου»??

Τώρα καταλαβαίνω γιατί 3 μήνες πριν η ΓΣΕΕ και οι Δικηγόροι της Αθήνας (ΠΑΣΟΚ και οι 2) προσέφυγαν στο ΣτΕ "εκ μέρους" μας ενάντια στο Μνημόνιο, μόνο.
Δεν επέλεξαν να προσβάλλουν τη Δανειακή Σύμβαση, γιατί θα είχε περισσότερες πιθανότητες να πέσει ως "επαχθής για τη χώρα" νόμος (τί "νόμος" δηλαδή, αφού δεν έχει ψηφιστεί ακόμη??).
Επέλεξαν λοιπόν μια "εγγυημένη αποτυχία", αφού ουσιαστικά το Μνημόνιο είναι ένας ακόμη σκληρός-νόμος-λιτότητας.
Δεν είναι αντισυνταγματικός, τουλάχιστον όχι στο σύνολό του.

Θεωρώ λοιπόν τη προηγούμενη μεθόδευση(προσφυγή κατά του Μνημονίου του ΣτΕ, αλλά όχι κατά της Δανειακής Σύμβασης), μαζί με το ότι η ΓΣΕΕ την 29 Σεπτέμβρη, ημέρα Πανευρωπαϊκής Δράσης κατά της Λιτότητας, επέλεξε να μην απεργήσει(!), ως τα πιο προδοτικά χτυπήματα της συνδικαλιστικής ηγεσίας της Ελλάδας ενάντια στους εργαζομένους που λένε πως εκπροσωπούν.

Γιαυτό και πιστεύω πως σήμερα:
* ο πουλημένος συνδικαλισμός, μαζί με
* τα πουλημένα ΜΜΕ
είναι οι βασικές αιτίες που διαρκώς τον πίνουμε.

Όλα τα άλλα(Δικαιοσύνη, Δημοκρατία, Κράτος, κτλπ), λόγω του επείγοντος των καταστάσεων, έπονται.

[edit] 12-Δεκ-2010: Διορθώθηκαν λάθη πληροφόρησης, ημερομηνίες και προστέθηκαν νέα στοιχεία και links.
Ειδικότερα, διόρθωσα την λανθασμένη πληροφορία του ΔΟΛ πως η Δανειακή Σύμβαση κυρώθηκε από τη Βουλή μέσα στον Ιούνη.