Ας μιλήσουμε στη γλώσσα που μας έδωσαν

Ο 85χρονος καλός καθηγητής που συγκίνησε την πλατεία της Μαδρίτης είπε μερικά πράγματα, από αυτά που μπορεί να ακούσεις και στις δικές μας πλατείες.

Με όλο το σεβασμό, ο ισπανός κ. καθηγητής, προφανώς μη ξέροντας καλά ελληνικά, έκαμε ένα λάθος, στην αρχή:

• Είπε: "Η Δημοκρατία είναι μια οφθαλμαπάτη, είναι μια απάτη,  για αυτό το ζωντανό κομμάτι μέσα μας που αποτελεί τον “λαό” και τον “κόσμο”.Ήταν έτσι και τότε όταν εφευρέθηκε από τους αρχαίους Έλληνες στην Αθήνα και σε άλλα μέρη. Είναι μια οφθαλμαπάτη που θεμελιώνεται κυρίως στην αντίφαση που ίδια η λέξη εμπεριέχει, δήμος και κράτος. Κράτος ήταν η εξουσία και δήμος υποτίθεται ότι ήταν ο λαός, όμως, ό,τι κι αν έχει γίνει στην εξέλιξη της ιστορίας, ποτέ το κράτος δεν ανήκει στο λαό, το κράτος είναι ενάντια στο λαό".

Ο κ. καθηγητής έκαμε ένα λάθος, γιατί δεν ξέρει καλά ελληνικά. Ή γιατί δε ξέρει τη βαθύτερη έννοια της λέξης "κράτος" και "δημοκρατία" , όπως αυτή δόθηκε στην αρχαία Αθήνα και την υπόλοιπη Ελλάδα.

Η λέξη "Κράτος" , στην αρχαία ελληνική γλώσσα, ετυμολογικά, ήταν συνώνυμη της βίας και της δύναμης. Της ισχύος.  Πουθενά στην αρχαία ελληνική γραμματεία δεν χρησιμοποιήθηκε ο όρος "κράτος", μόνος του στην πολιτική. Ήταν μια έννοια άνευ νοήματος. Δεν υπήρχε. Αφορούσε κάτι άλλο. Σήμαινε βία, δύναμη, ισχύ, αλλά δεν σήμαινε αυτό που σήμερα σημαίνει η λέξη  "κράτος". 

Η έννοια "κράτος" υπεισέρχεται στην πολιτική , μόνο για να εκφράσει , ως συνοδευτικό, ένα πολίτευμα, καθεστώς. "Δημοκρατία", "Αριστοκρατία".  Υπάρχει για να δωσει νόημα στην Πολιτεία, το Πολίτευμα της πόλης.

Η έννοια της δύναμης - του κράτους - χρησιμοποιήθηκε μόνο για να δείξει σε ποιον ανήκει η δύναμη. Τίποτα περισσότερο.

Έτσι ο κύριος καθηγητής κάνει μεγάλο λάθος, όταν λέει πως η "δημοκρατία" αποτελείται από  δύο λέξεις "δήμος και κράτος". Δεν είναι ξεκάρφωτη συνένωση δύο λέξεων. Δεν είναι η σημερινή έννοια του "κράτους", δίπλα στη λέξη "δήμος", σαν δυο διαφορετικά πράγματα.

Η "Δημοκρατία" είναι λέξη αυτόνομη από τα συνθετικά της. Και σημαίνει απλά, το πολίτευμα, στο οποίο η δύναμη του λαού είναι κυρίαρχη. Είναι ενιαίος και αδιαίρετος όρος. Δεν αποσυντίθεται στα συνθετικά του, δεν διαιρείται και δεν χαρίζεται.

Ο κ. καθηγητής δεν είναι που δεν ξέρει καλά ελληνικά. Δεν ξέρει και την ουσία της αρχαίας ελληνικής δημοκρατίας.

Αν τότε στην Ελλάδα, το "κράτος"  ήταν αυτό που λίγο πολύ ξέρουμε όλοι ή αυτό που περιγράφεται στο άρθρο του κ. Ανδρέα Νικολάου, το θέλουμε.

Θέλουμε ένα πολίτευμα και όχι ένα κράτος, όπου ο λαός θα φτιάχνει μόνος του τους νόμους και τους θεσμούς. Θέλουμε πολλά και τα θέλουμε όλα και τώρα.

Κι έχει απόλυτο δίκιο ο κ. καθηγητής, όταν λέει "να απαρνηθούμε το μέλλον". Ναι, το μέλλον είναι μια απάτη και την περιγράφει ωραία, ο κ. καθηγητής.

Να καταργήσουμε την ελπίδα και το μέλλον. Όχι άλλη ελπίδα. Όχι άλλο μέλλον.Τα θέλουμε όλα και τώρα. 

Δεν γυρίζουμε στα σπίτια μας, αν αυτό το καθεστώς, αυτό το κράτος, αυτή η ολιγαρχία, με μια λέξη  ο κοινοβουλευτισμός σας δεν μετατραπεί σε δημοκρατία.

ΑΝ υπάρχει νόημα , για ένα δημοψήφισμα , είναι αυτό που θα περιλαμβάνει όλα τα ερωτήματα και όλα μας τα "θέλω" σε ένα.

Δημοψήφισμα με ένα ερώτημα: "θέλουμε  ένα σύνταγμα και ένα πολίτευμα, μια πολιτεία, όπου ο λαός θα φτιάχνει τους νόμους μόνος του;". Ένα ναι ή ένα όχι σε αυτό το απλό πράγμα, πρέπει να είναι το αίτημα και η απάντηση.

• Αν οι πλατείες συντονιστούν στο ρυθμό αυτής της μεγάλης μουσικής και σε ένα αίτημα για το δημοψήφισμα των δημοψηφισμάτων, για ολική επαναφορά της δημοκρατίας στη χώρα που τη γέννησε, δύσκολα θα μπορέσει να σταθεί η ολιγαρχία τους.

Αν δεν θέλουν ο Πρόεδρος ή η βουλή, να μας δώσουν το δικαίωμα για δημοψήφισμα, ας πάρουν την απόφαση μόνοι τους: Ας ονομάσουν την επόμενη βουλή, συνταχτική, με τον ξεκάθαρο στόχο της άμεσης δημοκρατίας και με σαφές το περιεχόμενο της. 

Αν δεν θέλουν να το κάμουν, μόνοι τους, μια και το οφείλουν στο λαό, ας σκεφτούν λιγάκι, με το φοβικό τρόπο, που υπακούουν σττην Τρόικα:

• Μήπως πρέπει να φοβηθούν περισσότερο όλους αυτούς τους ανθρώπους, που έχουν περικυκλώσει τη βουλή; Είναι ο δικός τους λαός. Μήπως, πρέπει να ικανοποιήσουν το δικό του αίτημα και όχι αυτά των τοκογλύφων;

Αν οι πλατείες σε όλη την Ελλάδα συντονιστούν κι αν ο κόσμος αποκλείσει τη βουλή, με μοναδικό σκοπό την πλήρη ανατροπή της σημερινής αθλιότητας και με αίτημα την απόλυτη δημοκρατία, με τι θα απαντήσουν , οι "εκπρόσωποι"; 

Θα συνεχίσουν να κλαψουρίζουν για το ιερό σύμβολο της δημοκρατίας; Ποιος το πιστεύει πια, όταν αυτό είναι, σήμερα, το σύμβολο της οικονομικής υποδούλωσης και κατοχής της χώρας; 

Θα καταργήσουμε τον κοινοβουλευτισμό για να έρθει η δημοκρατία.

Όταν η δύναμη είναι μεγάλη, η βία της εξουσίας δεν έχει ισχύ. Θα κυνηγήσουν τα παιδιά με τα ματ;

Μόνο στη φαντασία της ολιγαρχίας, αυτός ο κόσμος στις πλατείες θα γυρίσει σπίτι του, ηττημένος ή επειδή "ξεφούσκωσε" το κίνημα.

Θα γυρίσουμε, όταν οι στόχοι θα γίνουν πραγματικότητα. Θα μείνουμε στους δρόμους, γιατί δεν έχουμε ελπίδα και μέλλον. Τα καταργήσαμε. Μας τα κλέψατε.