Κάποιοι, βλέποντας την διθυραμβική υποδοχή που κάναμε στην υποψηφιότητα του Γεράσιμου Δημητράτου, έσπευσαν, ποικιλοτρόπως, να μας χρεώσουν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν τους κατηγορούμε. Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η πολιτική παιδεία των Ελλήνων είναι φυσικό ο καθένας μας να μπερδεύει το ρύζι και το μπίζι.
Το "Δίκτυο Ιθάκη" μπορεί να έχει στη γραφή του την προσωπική σφραγίδα ενός ανθρώπου εξακολουθεί, όμως, να είναι μια μικρή συλλογική οντότητα, μέλος της πλειοψηφικής ομάδας των "οφειλετών όλων των ειδών". Μια πλειοψηφική ομάδα, η οποία αντιμετωπίζεται από το ντόπιο και κεντρικό πολιτικό κατεστημένο ως μειονότητα. Κανείς δεν ασχολείται μαζί μας. Και, φυσικά, και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Έχουμε περιγράψει, κατ' επανάληψη, πώς θέλουμε να είναι ο δήμαρχος και η πολιτική οργάνωση που μπορεί να αλλάξει την Κεφαλονιά. Στο χέρι των υποψηφίων δημάρχων είναι να μας αποδείξουν αν προσομοιάζουν σε αυτό που έχουμε περιγράψει. Με πράξεις και όχι με λόγια.
Σήμερα, θα εξηγήσουμε, για πολλοστή φορά, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η λύση στο πρόβλημα της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Και γιατί δεν είναι διαφορετικός από τα υπόλοιπα τηλεοπτικά κόμματα.
Πρόκειται, για ένα κόμμα πολιτικής εξαπάτησης. Και, βεβαίως, αναφερόμαστε στην ηγεσία του. Η βάση του, ψηφοφόροι και μέλη, είναι μέρος της στραβής πολιτικής παιδείας, όπως τα μέλη κάθε άλλου κόμματος, όπως η πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Και αυτή η πλειοψηφία θα παραμείνει τέτοια που είναι, όσο εμείς είμαστε ανίκανοι να παρουσιάσουμε ενώπιον του λαού μια δημοκρατική πολιτική πρόταση, ένα κόμμα "οφειλετών" πάσης φύσεως.
Ας τα δούμε τα πράγματα από την πλευρά της Σεισάχθειας, της αμφισβήτησης δηλαδή του κρατικού και ιδιωτικού χρέους μέσα από τα λόγια των εκπροσώπων του.
1. Μνημόνιο και δανειακή σύμβαση.
"Θα ακυρώσουν το μνημόνιο και θα επαναδιαπραγματευθούν τη δανειακή σύμβαση", είναι η κεντρική πολιτική τους πρόταση.
Ας δούμε τι λέει η δανειακή σύμβαση, που δεν θα ακυρώσει:
Με άλλα λόγια, δανειακή σύμβαση και μνημόνιο είναι ένα και το αυτό. Αν ακυρώσει το πρώτο, το δεύτερο, που είναι εξάρτημα του πρώτου ακυρώνεται, αυτοδίκαια. Γιατί τα ξεχωρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Αυτά, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας άρχισε να τα λέει, μετά τις εκλογές του 2012, όταν έγινε αξιωματική αντιπολίτευση. Πριν από αυτή την εξέλιξη, έλεγε:
Αυτή και μόνο η αλλαγή θέσης, που ποτέ δεν εξηγήθηκε, καθιστά την ηγεσία ύποπτη κακών προθέσεων. Πηγαίνετε, τώρα, εσείς να βρείτε πότε είχε δίκιο ο Τσίπρας. Πριν ή μετά τις εκλογές;
Ας δούμε ένα δύο πράγματα που αναφέρονται στη δανειακή σύμβαση που τη μία θα ακυρώσει και την άλλη θα διαπραγματευθεί:
Αυτά όλα δεν είναι απαράδεκτα και καταγγελτέα, αλλά "διαπραγματεύσιμα".
2. Διαγραφή "επαχθούς" κρατικού χρέους:
Γιώργος Σταθάκης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ: "Στο 5% του ΑΕΠ ανέρχεται το επαχθές χρέος".
ΣΥΡΙΖΑ: "Διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, ως επαχθές".
Διαλέξτε και πάρτε. Ξανά, διγλωσσία.
Καλά κάνουμε εμείς και μιλάμε για αμφισβήτηση όλου του χρέους , ως προϊόν απάτης (στο κάτω κάτω της γραφής δεν μπορούμε να το πληρώνουμε, αυτοκτονώντας ανθρώπους. Και αυτό αποτελεί παγκόσμια πολιτική προτεραιότητα, υιοθετημένη πολλάκις από διεθνή δικαστήρια ή από πολιτικές πραχτικές. Έτσι κι αλλιώς, όταν θα έρθει η ώρα να κυβερνήσει η δημοκρατία και να θέσει θέμα διαγραφής του χρέους, όλος ο λαός θα είναι ένοπλος. Αυτά, για να μη μας περνάνε για ηλίθιους.
3. Πάμε, τώρα, στο ιδιωτικό χρέος.
Το χρέος της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων προς ΟΑΕΕ, Εφορία και τράπεζες.
"Δε λες κουβέντα, κρατάς δικά σου μυστικά και ντοκουμέντα..." λέει το παλιό τραγουδάκι.
Δεν υπάρχει θέση ΣΥΡΙΖΑ, που να είναι σαφής για το θέμα αυτό. Δεν τολμά να αναφερθεί ούτε καν σε μια κάποια διαγραφή μέρους του χρέους. Τα λόγια του υπολλείπονται και αυτών των ρυθμίσων του νόμου Κατσέλη.
Η πιο πρόσφατη άποψη, από τα πιο επίσημα χείλη. Γιάννης Μηλιός, υπεύθυνος του τμήματος Οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ:
Αοριστολογία και ασάφεια.
Στο νομοσχέδιο που κατέθεσε τον Δεκέμβρη, για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, ζήτησε παράταση ενός μόνο χρόνου των κατασχέσεων πρώτης κατοικίας. Για την υπόλοιπη περιουσία, ούτε λέξη.
Για τους δανειολήπτες, ο Γιάννης Μηλιός, πρόσφατα:
Σαφέστατος: Θα πληρώνεις όσο μπορείς. Η αόριστη και όχι σαφής αναφορά στο θέμα της "πρώτης κατοικίας" παραπέμπει στο "κάτι θα σκεφτούμε", αντί για το απλό "η πρώτη κατοικία θα προστατευθεί". Λες και θα τους βάλουν πιπέρι στο στόμα, αν τολμήσουν να πουν το αυτονόητο: "Το δικαίωμα της κατοικίας είναι κατοχυρωμένο ή θα κατοχυρωθεί". Φυσικά, τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία θα τα φάει η μαρμάγκα των τοκογλύφων και των εταιρειών διαχείρισης ακίνητης περιουσίας.
Το "θα πληρώνουμε όσα μπορούμε" σημαίνει κάτι απλό: Πεθαίνοντας, το χρέος θα μεταβιβαστεί στα παιδιά σου.
Μη ψάξετε να βρείτε στον ΣΥΡΙΖΑ προτάσεις διαγραφής χρέους προς ΟΑΕΕ και Εφορίες. Όλη την αποθέωση της αοριστολογίας και της παραπομπής στις "ελληνικές - συριζέϊκες καλένδες" θα τη βρείτε στην συνέντευξη του κ. Μηλιού στα "Επίκαιρα". Ακόμα και για τα χαράτσια ακίνητης περιουσίας, αποφεύγει τη φράση "θα τα καταργήσουμε". Αναφέρεται μόνο σε "μία προοδευτική κλίμακα που φορολογεί το σύνολο της περιουσίας κάθε φορολογούμενου. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα νομοθετήσει προς αυτή την κατεύθυνση".
Με άλλα λόγια, θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε, πλην όμως, "προοδευτικά". Θα δίνουν κάτι παραπάνω οι έχοντες περισσότερα ακίνητα.
Για αυτούς και πολλούς άλλους λόγους δεν είμαι με τον ΣΥΡΙΖΑ. (Ούτε αυτός είναι μαζί μου).