ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ

Το καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο για ορισμένους να συνειδητοποιήσουν ότι δεν έχουν πια τα γκέμια της εξουσίας.

Είναι δύσκολο να είσαι ένας απλός άνθρωπος σαν όλους τους άλλους που πρέπει να δουλέψει κανονικά για να ζήσει (ή έστω για να δείξει πως αυτό κάνει, έστω και αν δεν το κάνει).

Είναι δύσκολο να μην έχεις ουσιαστικά ποτέ δουλέψει και να σου λένε κάποια στιγμή ότι ήρθε η ώρα να το κάνεις. Μετά από τόσα λούσα, εξουσία, ταξίδια να πρέπει ξαφνικά 8.15 το πρωί να είσαι στη δουλειά...

Και τι κάνεις τότε???

Προσπαθείς να γίνεις «χαλίφης στη θέση του χαλίφη», ή σκέτος «χαλίφης» σε οποιαδήποτε θέση μπορεί να υπάρξει στο προσκήνιο αρκεί να περιλαμβάνει εξουσία και μισθό.

Κάνεις τα πάντα γι αυτό.

Συμμαχίες παντός τύπου. Με τοκογλύφους, απατεώνες, γκάνγκστερ.

Εξαγοράζεις και κανένα μέσο, ή μάλλον συμμαχείς με αυτούς που τα έχουν ήδη εξαγοράσει, γράφεις και σε κάνα δυο blog και όλη μέρα αρθρογραφείς.

Από χρόνο? Άπλετο.

Άλλωστε, αν κάποια στιγμή χρειάζεται να υπέρ -αρθρογραφήσεις, στα δικαιώματα του εργαζομένου περιλαμβάνονται και οι άδειες άνευ αποδοχών, αν έχεις εξαντλήσει τις κανονικές (φαντάζομαι ότι αν δεν χρειάζεσαι τα λεφτά γιατί να μην το κάνεις. άραγε που τα βρίσκεις???). Έτσι όλοι πιστεύουν πως είσαι ένας άνθρωπος του λαού, εργατικός στα 58 του αλλά παράλληλα εσύ κάνεις τη ζωή σου.

Οι παλιές συνήθειες, το καταλαβαίνω, είναι δύσκολο να ξεπεραστούν. Ταξίδια κάθε τρεις και λίγο στο παρελθόν και τώρα να πρέπει να αρκεστείς σε ταξιδάκια 20 ημερών κάθε δύο -το πολύ- μήνες. Όσον αφορά το φαγητό? Κομμένες οι πολυτέλειες. Μόνο μύδια και φασολάδα τώρα! Δύσκολη ζωή.

Έτσι τελικά θεωρείς πως αφού με τα Μέσα έχεις «καλές σχέσεις» και δεν σε χτυπάνε, δεν σε καταλαβαίνει κανείς...Οπότε και τη δουλειά σου κάνεις και κοιμάσαι και ήσυχος.

Όλα αυτά μέχρι να βγει στο προσκήνιο καμία καινούρια θέση και να ξεκινήσουν από την αρχή καινούριες ραδιουργίες, καινούριες συμμαχίες, αν οι υπάρχουσες δεν σε εξυπηρετούν.

Μήπως όμως έχεις ξεκινήσει από τώρα, παίζοντας σε διπλό ταμπλό? Από τη μία με τις παραπάνω συμμαχίες και από την άλλη χτίζοντας πάνω σε απογοητεύσεις παλιών σου συντρόφων. Για την πρώτη περίπτωση δεν γνωρίζω. Για τη δεύτερη ελπίζω. Ελπίζω πως κάποια στιγμή θα ανοίξουν τα μάτια και θα δουν τι πας πάλι να κάνεις... Πώς για άλλη μια φορά σκάβεις λάκκους και χρησιμοποιείς ανθρώπους καθαρά για ολόδικό σου όφελος. Ο χρόνος θα δείξει.

Προς το παρόν ηρέμησε λίγο. Μας έχεις κουράσει...Δεν βλέπω να υπάρχει κάτι για σένα στο προσεχές μέλλον, οπότε ήμαρτον πια.

Μην ανησυχείτε, αναφέρομαι σε έναν καθαρά φανταστικό άνθρωπο, που ούτε κατά διάνοια υπάρχει στο όμορφο νησάκι μας.!

Καθαρά πρόσωπο της φαντασίας μου.

Ένας παλαβιάρης Κεφαλονίτης

ΥΓ: Δεν είναι εύκολη απόφαση να βγεις από το καβούκι σου, αλλά πρέπει κάποια στιγμή οι πολίτες (και δη οι αγανακτισμένοι) να βρουν το θάρρος να εκφράσουν όλα αυτά που κατά κόρον συζητιούνται στην πιάτσα.

Αυτό βέβαια προϋποθέτει τα τοπικά ΜΜΕ να δώσουν βήμα.

Οψόμεθα.

 ---------

ΣΗΜ."Ι": Εμείς δεν ξέρουμε τίποτα . Ούτε καν τον παραλήπτη. Δεν ταιριάζει και με τις ηλικίες της παρέας μας.  Η αλήθεια είναι πως ψαχτήκαμε, μήπως μας αφορά. Είδαμε ομοιότητες; Ένα είναι σίγουρο: Βλέπουν άλλου αυτό που δε βλέπεις  εσύ. Και ενίοτε, αυτό που δεν είσαι.

(Σκίτσο: Δον ΨΥΧΩΤΗΣ)