Μπορεί να σας φανεί πολύ τετριμένο και να το περάσετε στο ντούκου, πλήν όμως εγω είμαι πολύ χαρούμενη που σας γνώρισα, την σελίδα σας δηλ, με αφορμή μια ερώτηση στο διαδίκτυο. Έγραψα την φράση "αν δεν πληρώσω τέλη κυκλοφορίας" και μου έβγαλε το κείμενο του κ. Γιώργου Καλούδη με θέμα.. την μη πληρωμή των τελών. Γι αυτό και σας γράφω. Για να σας συγχαρώ για τις απόψεις που φιλοξενείτε, μιας και ο κόσμος έχει ανάγκη απο εμψύχωση, και για να σας πώ ευχαριστώ που με κάνατε να ξεφοβιθώ που δεν εχω χρήματα να πληρώσω τα τέλη τηςε κυκλοφορίας για ενα σαράβαλο 20 ετίας που εχω... Για να μην σας κουράζω οι έντιμοι, εκτός απο ηλίθιοι, εσχάτως γίνονται και φτηνό εργατικό δυναμικό σε αυτην την χώρα, και το χειρότερο, οτι για να ελέγχονται, -όντας και πεινασμένοι- οφείλουν να είναι φοβισμένοι. πολύ φοβισμένοι... γι αυτό σας λέω συγχαρητήρια που με κάνατε να αισθανθώ καλύτερα. Να μεταβιβάσετε τις ευχαριστίες μου στον κ. καλούδη, για να φχαριστηθεί βλέποντας οτι κάποιους βοηθάει. Να στε καλά.
Δέσποινα Αλ.
Σημ. "Ι": Το γράμμα σας δόθηκε στους συνεργάτες του κ. Γ.Καλούδη.
"Πολιτική Ανυπακοή" είναι η πολιτικοποίηση της αδυναμίας μας.
Δεν είστε η μόνη και δεν υπάρχει κανένας λόγος για να ντρέπεστε. Αυτοί που κυβερνούν θα έπρεπε να ντρέπονται.
Καταθέτοντας κι εμείς πινακίδες αυτοκινήτου, γιατί το φόρτωσαν με βάρη και τεκμήρια, ώστε να μπορούν να εισπράττουν φόρους από ανεπάγγελτους, άνεργους και φτωχούς, διαπιστώσαμε πως ήταν πολλοί αυτοί που καταθέτοντας πινακίδες, έγραφαν για αιτιολογία "Οικονομικοί Λόγοι". Το 100% αυτών που κατέθεταν πινακίδες και είναι κοντά στις 200.000.
Δεν σας μιλάμε , εκ του ασφαλούς. Είμαστε στην ίδια κατάσταση. Πολύ σύντομα, θα τα πούμε, πιο ολοκληρωμένα.
Πολιτική Ανυπακοή, λέγεται η αξιοπρέπεια του φτωχού. Πολιτική ανυπακοή είναι η πράξη του ελεύθερου ανθρώπου.
Είμαστε πάρα πολλοί για να πτωχεύσουμε. Οργανωνόμαστε και καλούμε κι άλλους. Βρίσκουμε όσους έχουν κοινό πρόβλημα, όσους ακόμα είναι άνθρωποι κι ας μην έχουν το ίδιο πρόβλημα.
Σκάβουμε, ανοίγοντας τα χαρακώματα του δικού μας πολέμου. Χαράσσουμε τις δικές μας κόκκινες γραμμές.
ΜΑΖΙ, αυτοί που δεν έχουν κι αυτοί που δεν θέλουν. Κι όσοι νιώθουν αλληλέγγυοι.