Δεν ξεχνώ την Κύπρο

Υπάρχει ένα κόμμα που ομνύει στο όνομα της χούντας των απριλιανών. Από την πρώτη στιγμή, το πραξικόπημα είχε σαν στόχο την αδέσμευτη φωνή της Κύπρου: Τον Μακάριο. Πόσοι θυμούνται τις απόπειρες δολοφνίας κατά του Μακάριου; Ο "εφτάψυχος" διέφυγε σώος από όλες. Εκεί γύρω στο 73, ο Παπαδόπουλος άλλαξε ρότα. Ήξερε καλά, πως η ικανοποίηση του αιτήματος των αμερικάνων θα σήμαινε και το τέλος το δικό του και πλησίασε τον Μακάριο, απαιτώντας από την ΕΟΚΑ β' να αφοπλιστεί.  Η συνέχεια είναι γνωστή. Ο "σκληρός" εθνικιστής Ιωαννίδης, χρόνια μετά, στην απολογία του, δήλωσε πως οι αμερικάνοι τον εξαπάτησαν. Ο φάκλεος της Κύπρου δεν θα ανοίξει ποτέ, γιατί είχαν εμπλακεί και οι πολιτικοί της μεταπολίτευσης (Καραμανλής, Αβέρωφ κλπ). Να μη ξεχνάμε πως είχαμε "αλλαγή φρουράς", όταν ο σκοπός εκπληρώθηκε. Η Ελλάδα, τότε, είχε υπεροπλία. Στα ανοιχτά της Κερύνειας υποβρύχια εκλιπαρούσαν εντολή για να βυθίσουν τα τούρκικα πολεμικά που βρίσκονταν στο στόχαστρο τους. Δεν θα προλάβαιναν να αποβιβαστούν. Η εντολή ήρθε, αλλά ήταν "γυρίστε πίσω".

Τη συνέχεια τη βρίσκουμε πιο κάτω. Για να θυμόμαστε.

Τα ονόματα των κύριων συντελεστών του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974, και οι συγκεκριμένη ανάμειξη έκαστου στην προετοιμασία του πραξικοπήματος αναφέρονται σε επώνυμη δημοσίευση που έγινε πριν ενάμιση χρόνο την οποία αναδημοσιεύουμε πιο κάτω. Αναφέρεται σε ονόματα και συμβάντα που είναι αδιαμφισβήτητα και τα οποία - όσοι από μας τα έζησαν - γνωρίζουμε από πολλαπλές πηγές, δημοσιεύσεις, δίκες και αποκαλύψεις που έγιναν στα χρόνια που ακολούθησαν, ότι είναι ακριβώς όπως αναφέρονται στο άρθρο.

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net

 * * *

Αλήθειες και ψέματα για το πραξικόπημα

http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/other/286344

15/07/2010 | Με τον Θανάση Τσώκο

Τριάντα έξι χρόνια μετά το πραξικόπημα της χούντας Ιωαννίδη, κατά της νόμιμα εκλεγμένης Κυβέρνησης και του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, κάποιοι εξακολουθούν να διαστρεβλώνουν τα γεγονότα της εποχής εκείνης, προσπαθώντας να τα εκμεταλλευτούν πολιτικά και μικροκομματικά. Είναι καιρός λοιπόν, να πάψουν τα ψέματα. Δεν μπορεί το άφρον πραξικόπημα της χούντας Ιωαννίδη να αποτελεί μέχρι σήμερα, προπαγανδιστικό εργαλείο και επικοινωνιακό όπλο εσωτερικής κατανάλωσης, συγκεκριμένου πολιτικού χώρου. Τα γεγονότα του πραξικοπήματος έχουν ως εξής:

1) Ο Δημήτριος Ιωαννίδης, ως αρχηγός της χούντας, μετά την ανατροπή του τότε «Πρωθυπουργού» Σπύρου Μαρκεζίνη και της Χούντας του Γεώργιου Παπαδόπουλου, στα τέλη του Νοέμβρη του 1973, εγκαινίασε ξανά την εχθρική στάση έναντι του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Οι σχέσεις Μακαρίου και Ελληνικής χούντας, με αρχηγό τον Παπαδόπουλο, είχαν βελτιωθεί κάπως την περίοδο Αυγούστου- Νοεμβρίου 1973. Ο Παπαδόπουλος, «αποκηρύσσει δημόσια το Γρίβα και τον καλεί να διαλύσει την Ε.Ο.Κ.Α. Β΄», ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος επισκέπτεται την Αθήνα το Νοέμβριο του 1973 για συνομιλίες με το Σπύρο Μαρκεζίνη.

2) Το πραξικόπημα αποφασίστηκε από τους Φαίδωνα Γκιζίκη, «Πρόεδρο της Δημοκρατίας», Αδαμάντιο Ανδρουτσόπουλο «Πρωθυπουργό», Δημήτριο Ιωαννίδη αρχηγό της χούντας, και το Γρηγόριο Μπονάνο, «Αρχηγό Ενόπλων Δυνάμεων» μετά από εισήγηση και έντονη επιμονή του ίδιου του Ιωαννίδη. Για την εκτέλεση του πραξικοπήματος, είχαν σοβαρότατους ενδοιασμούς ο Μπονάνος, ο Ανδρουτσόπουλος, αλλά και ο Γκιζίκης.

3) Το πραξικόπημα αποφασίστηκε το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιούνη και η προετοιμασία του άρχισε αμέσως. Το ίδιο διάστημα γίνεται και η επιλογή των αξιωματικών που θα ηγούνταν του πραξικοπήματος. Tου Μιχαήλ Γιωργίτση, Ταξίαρχου και Κωνσταντίνου Κομπόκη, Συνταγματάρχη. Σύνδεσμος των δύο με την τότε χουντική ηγεσία ο ταγματάρχης Κοντώσης.

4) Ο Στρατηγός Ντενίσης, Διοικητής της Εθνικής Φρουράς, δεν ήταν ενήμερος για τις προθέσεις του Ιωαννίδη για ανατροπή του Μακαρίου. Είχε υποψιαστεί όμως ενέργεια κατά του Μακαρίου, για το λόγο αυτό ζήτησε από το Γιωργίτση να μεταφέρει στους Ιωαννίδη και Μπονάνο την αντίθεσή του για ένα τέτοιο εγχείρημα.

5) Στις 9 Ιουλίου 1974, ημέρα Τρίτη, οι Γιωργίτσης και Κομπόκης καλούν σύσκεψη στην Κύπρο για καθορισμό των λεπτομερειών του πραξικοπήματος. Στη σύσκεψη μετέχουν οι Παναγιώτης Γιαννακόδημος, Επιτελάρχης Γ.Ε.Ε.Φ., Κωνσταντίνος Παπαγιάννης, Υποδιοικητής ΕΛ.ΔΥ.Κ., Γεώργιος Παπαγιάννης, Αντιπλοίαρχος, Διοικητής Ναυτικής Δύναμης Κύπρου, Αντισυνταγματάρχης Λαμπρινός, Επίλαρχος Κορκοντζέλος, Ταγματάρχες Ραυτόπουλος, Δαμασκηνός, Κοντώσης, Ζήνδρος και ο Αντισυνταγματάρχης Λάμπρου με το Διοικητή της 195 μοίρας ελαφρού αντιαεροπορικού πυροβολικού. Στη σύσκεψη αυτή ομόφωνα κρίθηκε ότι το πραξικόπημα δεν έπρεπε να γίνει, κύρια λόγω του κινδύνου εισβολής των Τούρκων.

6) Την επομένη, 10 Ιουλίου, στάλθηκε στην Αθήνα από τους Γιωργίτση και Κομπόκη, ο ταγματάρχης Κοντώσης για να μεταφέρει στους Ιωαννίδη και Μπονάνο τους σοβαρούς ενδοιασμούς των συμμετασχόντων στη σύσκεψη. Ιωαννίδης και Μπονάνος διαβίβασαν στους Γιωργίτση και Κομπόκη ότι το πραξικόπημα έπρεπε να εκτελεστεί γιατί ήταν διαταγή του Αρχηγού Ενόπλων Δυνάμεων και της «Κυβερνήσεως».

7) Ο Μπονάνος, για παραπλάνηση, αλλά και για να μη βρίσκεται στην Κύπρο την ημέρα εκδήλωσης του πραξικοπήματος, κάλεσε στην Αθήνα τον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς, Ντενίση, για σύσκεψη στις 13 Ιουλίου. Στη σύσκεψη - μπλόφα του Μπονάνου κλήθηκαν και ο Συνταγματάρχης Νικολαϊδης, Διοικητής της ΕΛ.ΔΥ.Κ., ο Συνταγματάρχης Μπούρλος Δ/τής του Α-2 Γ.Ε.Ε.Φ. και ο Πρέσβης της Ελλάδος στην Κύπρο, Λαγάκος. Η σύσκεψη-μπλόφα διακόπηκε για τη Δευτέρα 15 Ιουλίου. Δεν έγινε όμως ποτέ. Τη Δευτέρα 15 Ιουλίου, όταν ο Στρατηγός Ντενίσης, πληροφορήθηκε την εκδήλωση του πραξικοπήματος από τον Υπαρχηγό του Α.Ε.Δ., Αντιστράτηγο Κυριακόπουλο, παραιτήθηκε από τη θέση του Α/ΓΕΕΦ.

Αυτή είναι η αλήθεια, για το πώς αποφασίστηκε και εκτελέστηκε το πραξικόπημα της χούντας Ιωαννίδη, στις 15 Ιουλίου 1974, ημέρα Δευτέρα και ώρα 8:15 π.μ., το οποίο υπήρξε μοιραία ο προπομπός της Τουρκικής εισβολής στις 20 Ιουλίου 1974.

Αποτελεί αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα το γεγονός ότι μετά την επικράτηση του πραξικοπήματος από τις δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς, που μετείχαν σε αυτό, τη Δευτέρα το πρωί, έσπευσαν προς υποστήριξή του αντιμακαριακές δυνάμεις και υπολείμματα της παράνομης οργάνωσης Ε.Ο.Κ.Α. Β’. Κάτι όμως, που έγινε μετά την εκδήλωση του πραξικοπήματος και αφού αρκετά από τα αντιμακαριακά στοιχεία απελευθερώθηκαν από τις φυλακές όπου εκρατούντο. Χωρίς αυτό να μειώνει την ευθύνη κανενός, ο οποίος συμμετείχε σε τέτοιες παράνομες και αντεθνικές πράξεις.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΩΚΟΣ

Επίτροπος Δημοκρατικού Συναγερμού