Εγώ είμαι με τη Χρυσή Αυγή

Το γράφω με την ελπίδα πως θα με βγάλουν από τη μαύρη λίστα τους. Και αυτομάτως γεννιέται η απορία: Αφού όλα τους είναι μαύρα, τι χρώμα θα έχω;

Επεισόδιο (φραστικό) έγινε στην κεντρική πλατεία, όταν κάποιοι αντέδρασαν για την αρνητική συμπεριφορά Χρυσαυγίτη προς ένα μελαχρινό που πουλούσε cd.

Eγώ είμαι με τον χρυσαυγίτη. Αν καταφέρει να διώξει τους μελαχρινούς πωλητές πλαστών compact discs θα δημιουργηθούν πολλές θέσεις εργασίας για έλληνες.

Eκεί, όμως, που θα εκφράσω την μεγάλη μου ένσταση είναι η απουσία του κόμματος από τα τεκταινόμενα στις φραουλιές της Μανωλάδας. Φράουλες και αίμα.

Εκατοντάδες παράνομοι και ανασφάλιστοι μετανάστες τρώνε ψωμί που θα έπρεπε να τρώνε έλληνες και στεγάζονται τσάμπα σε νάυλον μέγαρα, μέσα στα χωράφια.

Τσάμπα σπίτι, δίχως κοινόχρηστα, τουαλέτα στην ύπαιθρο και 10 ευρώ για μεροκάματο, όταν θέλει να το δώσει ο εργοδότης, που αλλού θα βρεις;

Κι όμως, το κόμμα με τα μαύρα ρούχα και τις μαύρες λίστες έχει παραλείψει να κάνει επέμβαση. Αποτέλεσμα:

Μια ανενόχλητη μαφία ελλήνων στερεί χρήμα από τον ελληνικό λαό και δέρνει ή βασανίζει, όταν κάποιος μετανάστης προσπαθήσει να διεκδικήσει τα "δεδουλευμένα", που στέρησε από έναν έλληνα.

Καλά να πάθει. Ποιος του είπε να δουλεύει σε ξένα χωράφια;

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ να αφήσουν τα παραμύθια. Μόνο το μαύρο κόμμα και ο στρατός του μπορούν να ξαναφέρουν την ειρήνη στην περιοχή και να προσφέρουν στέγη και μεροκάματο σε έλληνες, στο πνεύμα, το αίμα και το χρώμα.

Είναι όλα πολύ χριστιανικά, όπως θα έλεγε και ο Απόστολος Παύλος:

οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.  εἰ δὲ ὑμεῖς Χριστοῦ, ἄρα τοῦ Ἀβραὰμ σπέρμα ἐστὲ καὶ κατ' ἐπαγγελίαν κληρονόμοι.

(Προς Γαλάτες επιστολή)

Τι θα πει "κατ' ἐπαγγελίαν κληρονόμοι" και όχι εξ αίματος; Και οι μουσουλμάνοι ομνύουν στον Αβραάμ. Επικίνδυνο πράγμα η πίστη. Διαλύει το μαύρο της ψυχής των ανθρώπων. Αν κι αυτό, έχοντας το μέσα μας, συχνά το βγάζουμε από τα κατάβαθα μας, και το φοράμε σαν κυριακάτικο φόρεμα. 

Ώρα είναι να μας πει και κάποιος άλλος, εκτός από τον εβραίο Παύλο, πως όλοι οι άνθρωποι είναι αδέρφια. Τότε, τι θα απογίνουμε χωρίς εβραίους στο αίμα και στο πνεύμα; Τι θα απογίνουν οι οπαδοί της "περιούσιας φυλής" του Ισραήλ, της Ελλάδας, της Γερμανίας και λοιπών εθνών; (εθνικιστές αυτοαποκαλούνται, χωρίς να ξέρουν) . Θα χαθεί το βαθύ (εβραϊκής έμπνευσης) νόημα της ανωτερότητας μας. Από άρειοι θα γίνουμε αρειανοί. Την ώρα, που κάποιοι θέλουν να γίνουν εβραίοι στη θέση των εβραίων. (Στα μυαλά και τη ψυχή).

Αυτά δίδαξαν οι εβραίοι, όπως ο Παύλος ή οι άλλοι της Παλαιάς Διαθήκης και μας μπερδεύουν. 

Ας μείνουμε ωραίοι, σαν έλληνες.

«Μπολιβάρ, εἶσαι ὠραῖος σὰν Ἕλληνας» ( Νίκος Εγγονόπουλος)

"Η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας. Είναι επίσης το μέλλον μας. Ανακαλύψτε την ξανά μαζί της! Το 2012 ας γίνουμε όλοι Έλληνες!" (Ραούλ Βάνεγκεμ, Γιάννης Γιουλούντας)

έγραψα εγώ, ο αμαρτωλός και κολασμένος. Ο μαύρος, ο σκύλος, ο αράπης.

ΥΓ: Πάει καιρός που η τοπική Χρυσή Αυγή προσπαθεί να αναστηλώσει το πεταμένο άγαλμα του Μεταξά. Μια παρατήρηση: Επειδή το άγαλμα είναι ατσούμπαλο, δηλ. χονδροειδές, ας φτιάξουμε ένα άλλο. Έχουμε καλλιτέχνες. Μου άρεσε το μνημείο για τον Ιωάννη Φωκά. Ας τους ζητήσουμε να φτιάξουν κάτι πιο κομψό και όμορφο. Έτσι, μαζί με το ΟΧΙ, θα τιμήσουμε το ρετσινόλαδο, τις εξορίες, τις φυλακές, τους ναζιστικούς χαιρετισμούς, την απαγόρευση των σμυρναίϊκων σκοπών, δηλαδή τα σαντουρόβιολα και τους Βυζαντινούς τρόπους που οι Αθηναίοι ονόμαζαν Τουρκομερίτικους, τη λογοκρισία και τόσα άλλα ωραία.

Αναγκαστικός Νόμος 1619 / 1939, άρθρο 21:

«Προ πάσης φωνοληψίας εν Ελλάδι υποβάλλεται εις την Διεύθυνσιν Λαϊκής Διαφωτίσεως του υφυπουργείου Τύπου και Τουρισμού αίτησις της ενδιαφερομένης δια ταύτην εταιρίας φωνογραφικών δίσκων, περί χορηγήσεως σχετικής αδείας. (….). Την αίτησιν ταύτην μεθ’ όλων των στοιχείων η Δ/σις Λαϊκής Διαφωτίσεως διαβιβάζει εις την προς τούτο αρμοδίαν επιτροπήν, αποτελουμένην α) εκ του Δ/ντού Λ. Διαφωτίσεως ως προέδρου, β) εξ ενός τμηματάρχου του Εσωτερικού Τύπου, γ) εξ ενός τμηματάρχου της Λ. Διαφωτίσεως και δ) εκ δύο καλλιτεχνών ειδικευμένων περί την δημοτικήν και λαϊκήν μουσικήν. (…). Η επιτροπή αποφαίνεται υπέρ της χορηγήσεως αδείας, είτε περί της απαγορεύσεως αυτών ή τροποποιήσεως ωρισμένων στίχων, καθώς και της μεταλλαγής ωρισμένων σημείων της μουσικής, εφ’ όσον ήθελε κρίνει ότι άσμα τι θίγει οπωσδήποτε τα δημόσια ήθη, διαφθείρει το καλλιτεχνικόν αίσθημα του κοινού ή νοθεύει και διαστρέφει το γνήσιον πνεύμα της παραδόσεως της ελληνικής μουσικής. (…)».

Η αντίδραση του Μάρκου Βαμβακάρη, όπως καταγράφεται στην «Αυτοβιογραφία» του, που γράφτηκε δεκαετίες αργότερα και λίγο πριν το θάνατό του: «Εσταμάτησα. Έγραφα εκείνα που έπρεπε να γράψω. (…). Ό,τι έλεγε ο Μεταξάς έπρεπε να γίνει».

Ρίχτε και μια ματιά στην μαρτυρία του Κώστα Φέρη και τι είπε ο Τσιτσάνης:

"Αυτός ο Ψαρούδας λοιπόν, μας απαγόρευε τα μπεμόλια. κι εγώ βοηθούσα τους συναδέρφους μου να διορθώνουν τα τραγούδια τους γιά να περνάνε τη λογοκρισία... Όταν του Μάρκου του κόψαν τον τίτλο "Αλανιάρα" δεν είχε πρόβλημα, γιατί την έκανε "Παιχνιδιάρα". Όμως του Μάρκου τούρχονταν Κάθε βράδυ "θα ΣΕΕΕΕ,,,, θα ΣΕΕΕΕΕ... περιμένω", και τσίριζε αστό το ΣΕΕΕΕ..., που ήτανε μισό τόνο πάνω απ΄ αυτό που ξέρομε. Αυτό το ΣΕΕΕΕ..., είναι μπεμόλι. Γι αυτό κι εγώ τον βοήθησα το Μάρκο, και του διόρθωσα αυτό το ΣΕΕΕΕ... κι έτσι πέρασα το τραγούδι από τη λογοκρισία του Ψαρούδα... Ο Μεταξάς, ήταν Κεφαλλονίτης. Κι εγώ τότε έγραψα ΚΑΤΙ ΚΑΝΤΑΔΕΣ.... ΚΑΤΙ ΚΑΝΤΑΔΕΣ...."

(Αυτός ο "Ψαρούδας" ήταν ο πατέρας της Άννας Ψαρούδα  - Μπενάκη).

Μετά θα πρέπει να τιμήσουμε τη λογοκρισία της απριλιανής χούντας. Την Κύπρο, τον Ιωαννίδη, τα ξερονήσια, τις φυλακές και τα άλλα ωραία και βασανιστικά.  (Και συ λαέ βασανισμένε, μη ξεχνάς τον Ωρωπό")

Όταν απευθύνουμε τιμές σε ένα πρόσωπο, πρέπει να το τιμούμε στην ολότητα του. Όχι μισοδουλειές.

"Το Έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό". Διονύσιος Σολωμός

Αγάλματα παντού. Η "νέα (αναπαλαιωμένη) τάξη πραγμάτων" χρειάζεται μνημεία και μνήμη. "Εκεί που φύτρωνε  φλισκούνι και άγρια μέντα", φυτρώνουν καμένα μυαλά και καμμένες ζωές.  Φυτρώνουν φορολογίες, τοκογλυφίες, απολύσεις, ξεπούλημα ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας, φτώχια και και εξαθλίωση. Φτώχια, υλική και πνευματική.

Τελευταία υποσημείωση: Οι μετανάστες θα πάνε σπίτι τους, (όσοι πρέπει να πάνε) σαν άνθρωποι και όχι σαν ζώα. Για να παραμείνουμε ωραίοι.

Από την ταινία "Φράουλες και αίμα":