Επεράσαμε όμορφα, όμορφα, όμορφα ....

Η θεωρία πως λίγοι άνθρωποι, με στοχευμένη δράση, μπορούν να κάμουν σημαντική και ουσιαστική παρέμβαση επιβεβαιώθηκε.

Στήσαμε μία "τράπεζα", έξω από την τράπεζα , καρφώσαμε μια σημαία, ένα ηχείο για χαμηλή μουσική και μοιράστηκαν έντυπα στον κόσμο. Συνθήματα και μικρόφωνα δεν χρειάστηκαν. Οι περαστικοί από το ένα πεζοδρόμιο της κεντρικής αγοράς του Αργοστολίου πήραν μια σειρά από έντυπα που μιλούν για την κρίση, για το πώς φτιάχνεται το χρήμα και για τη βασική ευθύνη των τραπεζών στην κρίση.

 Οι συμμετέχοντες, σε εργάσιμη ώρα ήταν έξι, αλλά δεν χρειάστηκαν όλοι. Με τρία άτομα, καλύψαμε 3 ώρες.

Μοιράστηκαν 5 κείμενα.

- "Μηδενίζοντας το κοντέρ" και "ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΟΥ" του ΚΙΜΠΙ.

- "Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ" του Βασ. Βιλιάρδου

και δύο ακόμα κείμενα "Το χρήμα να πάψει να είναι ιδιωτικό" και το "Η πλατεία πάει τράπεζα" , ανώνυμων συγγραφέων.

Με το μοίρασμα των εντύπων, οι περαστικοί εκαλούντο να λάβουν μέρος στις συνελεύσεις της κεντρικής πλατείας, όπου συζητάμε, μαθαίνουμε και αποφασίζουμε για τη ζωή μας. 

300 άνθρωποι έλαβαν αυτή την πληροφόρηση και οι αντιδράσεις ήταν ποικίλες, με τις περισσότερες θετικές. Πολλοί , όμως, ήταν αυτοί που έλαβαν παθητικά τα έντυπα είτε δήλωσαν το περίφημο "δεν πρόκειται να γίνει τίποτα". Ακολούθησαν σε αριθμό , όλοι εκείνοι που έχουν αποδεχθεί το "μαζί τα φάγαμε" και "εμείς φταίμε". Υπήρξαν  και 2-3  "κομματικοί" διαφόρων αποχρώσεων που είπαν τα δικά τους, με καλύτερο το "οι συνάξεις στις πλατείες υπηρετούν το σύστημα".

Αρκετοί ήταν εκείνοι, που επέστρεψαν , αφού έριξαν μια ματιά στα έντυπα και ζήτησαν συγκεκριμένα έντυπα, για να δώσουν και αλλού. Πρώτο σε ζήτηση, το οποίο και εξαντλήθηκε το "Το χρήμα να πάψει να είναι ιδιωτικό". "Εξάντληση" με σημασία.

Αρκετοί ζήτησαν να μας φωτογραφίσουν και δεν ήταν τουρίστες.

Πέρασε και ο "κυβερνητικός" βουλευτής , του δώσαμε τα φυλλάδια , για να ξέρει πως σκεφτόμαστε, τι θέλουμε και πώς φτιάχνεται το χρήμα και έκλεισε η συνάντηση με το "περιμένουμε να ακούσουμε το πότε θα παραιτηθείς". Φυσικά, δεν προέκυψε απάντηση. Είμαστε όλοι ευγενείς.

Μας έφαγε η ζέστη, γιατί δε σκεφτήκαμε να βάλουμε και μια ομπρέλα. Την επόμενη φορά.

Α, πριν ξεκινήσει η διαδικασία, πήγαμε στην τράπεζα και ενημερώσαμε τον διευθυντή του υποκαταστήματος τι σκοπεύουμε να κάνουμε. Μετά, ήρθαν κι αυτοί να πάρουν έντυπα, προφανώς για να ενημερώσουν την διοίκηση τους  και για να τα μελετήσουν. (Δεν τους δώσαμε το ένα, στηριγμένοι στην αρχή πως δεν χρειάζεται να τα ξέρει όλα ο αντίπαλος).

Δεν ξέρουμε τι είδους "απεργίες" κηρύσσει η ΟΤΟΕ, αλλά δεν είδαμε κλειστή τράπεζα στο Αργοστόλι. Το μεγάλο "κύρος" του συνδικαλισμού.

Κι όπως έλεγε το τραγουδάκι των παιδικών μας εκδρομών, "επεράσαμε όμορφα, όμορφα, όμορφα..."

(οκ, δεν ήταν "βραδιά")

(Για τα υπόλοιπα, σας παραπέμπουμε στην πρωινή μας ανάρτηση)