Επιστημονική Φαντασία : Εργαλείο σκέψης ενάντια στην κρίση

Το γράφω με αφορμή μια ημερίδα στα τοπικά ΤΕΙ, με θέμα: "Επιστημονική Φαντασία : Εργαλείο σκέψης ενάντια στην κρίση", την οποία , δυστυχώς, δεν παρακολούθησα, συμμετέχοντας σε μια Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας, που ήταν μουγγή.

Από εκεί δανείστηκα  τον τίτλο.

Υπότιτλος:

Η "ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ"  ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ

Παίζουν με την άγνοια του κόσμου. Εκμεταλλεύονται την ισχύ των ΜΜΕ και των εταιρειών δημοσκοπήσεων. Χειροκροτούν τις πλατείες και έχουν πείσει πολύ κόσμο πως μια "έξοδος από το ευρώ" είναι αναγκαία λύση και κοινωνικά ορθή πολιτική.

Όταν χτες, ένας συντηρητικών απόψεων επαγγελματίας μου είπε ότι "η μόνη λύση είναι η επιστροφή στη δραχμή", κάτι με τσίμπησε και είπα να γράψω  κι εγώ ένα σενάριο "επιστημονικής" φαντασίας. 

Μιλούν και για την οικονομία και το σημερινό αδιέξοδο, ασκώντας Τρομοκρατία. Μη και δεν μας δώσουν την δόση μας. Πρώτα, όμως, μας μαστουρώνουν, με ψέματα και μύθους.

Α, και ο Τσίπρας, από κοντά, μετά τη βαρύγδουπη σύσκεψη των αρχηγών( έφαγαν και σάντουιτς με γαλοπούλα) βρήκε τη λύση: "Να φύγει αυτή η κυβέρνηση"

• ...και νάρθει μια καλύτερη. O Σαμαράς, ας πούμε. Και , τότε, ΟΛΑ μας τα προβλήματα θα λυθούν. (Γι΄αυτό κ. Τσίπρα, δεν μπορείτε να πάτε στις πλατείες. Είστε παπαγαλάκι του συστήματος).

Ήρθε και ο Καναδός πρωθυπουργός. Όποιος νομίζει, πως ήταν "εθιμοτυπική" επίσκεψη μπορεί να βρεθεί προ εκπλήξεων. Και δεν θα είναι ευχάριστες. Θα παρουσιαστούν , όμως, σαν τέτοιες.

Ο Σαμαράς βρήκε τη μαγική φράση, έχει πάρει και "προβάδισμα" στη μέτρηση των σφυγμών της καρδιάς μας και όλα είναι καλά: "επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου". Τι θα επαναδιαπραγματευθεί, φυσικά, δε θα μας πει. Πρέπει να κρατήσει κλειστά χαρτιά, είναι κρυφά διαπραγματευτικά ατού, άσοι στο μανίκι  κλπ. Σιγά, μη μας πει. Σωστό είναι να μη μαθαίνουμε, αλλά να έχουμε μόνο πίστη. Εμπιστοσύνη στα στιβαρά του χέρια.

"Έξοδος από το ευρώ": Παίζει δυνατά το σενάριο. Κι ας λένε ...άλλα.  Και δεν θα το πραγματοποιήσει ο ...Καζάκης. Αυτός λειτουργεί , σαν τον λαγό.(Φίλε Δημήτρη, είσαι εξαιρετικός άνθρωπος και μαχητής).

Γι' αυτό, κι εγώ, όταν  άκουσα τον "συντηρητικό"  φίλο μου να μου λέει "η μόνη λύση είναι η δραχμή" , κάτι μ' έπιασε. Είδα το "φως το αληθινό".

• Κάποιος "πατριώτης" Σαμαράς, κάποιος "πατριώτης" τραπεζίτης, κάποιος "πατριώτης" γενικά, κάτοχος σκληρού νομίσματος στην αλλοδαπή, θα την κάμει την "έξοδο" και θα μας το κάνει.

Και, ύστερα,  θα έχεις τον Καζάκη να προσπαθεί να σου αποδείξει πώς και γιατί είναι "επαναστατική" πράξη, "πανάκεια" και "λαϊκή λύση", η φυγή προς τη δραχμή και φυσικά η υποτίμηση της.

Έχετε ακούσει πουθενά στον κόσμο, να κερδίζει τις εκλογές ένα κόμμα, με προεκλογική υπόσχεση την "υποτίμηση του νομίσματος"; Όχι, βέβαια. Ε, αυτό μας λέει ο Καζάκης, το ΚΚΕ και οι λοιποί θιασώτες της "εξόδου" (όχι του Μεσολογγίου)."Έξοδος από το ευρώ" γίνεται για να υπάρχει η δυνατότητα της υποτίμησης του "εθνικού" μας νομίσματος. Εκτός κι αν αυτό σημαίνει "ανατίμηση". (Το σενάριο αυτό δεν παίζει)

• "Ψηφίστε με", για να υποτιμήσω το νόμισμα δια της "εξόδου από το ευρώ"!!! Και όλοι, μα όλοι θα περιμένουν απαθείς και ευχαριστημένοι την έλευση μιας Μεσσιανικής Κυβέρνσηης και της Σωτήριας Πράξης.  Δεν θα φύγουν λεφτά έξω, δεν θα τα κρύψουν, δεν θα πάθουν τίποτα οι καταθέτες και οι δανειολήπτες, δεν θα ευτελιστεί άλλο η ζωή μας, θα είναι ευχαριστημένοι όλοι, διατελούντες σε κατάσταση παθητικής αναμονής και γενικής ευθυμίας. ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ! 

Γι' αυτό το ΚΚΕ , ο Καζάκης, η Σεισάχθεια, οι δημιουργοί του ντοκυμαντέρ ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ κι άλλοι κι άλλοι, άθελα τους, λειτουργούν σαν τους "λαγούς" της εξόδου προς τη δραχμή. Αυτοί τρέχουν μπροστά και άλλοι θα τερματίσουν, τερματίζοντας κι εμάς. Αυτοί οι λίγοι και καλοί άνθρωποι, οραματίζονται (πλην ΚΚΕ) μια δημοκρατική κοινωνία, αλλά λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, τοποθετώντας,  σε κοινή θέα και ακρόαση, αδιέξοδες πολιτικές προτεραιότητες.Πιο πολύ σε "κρατικό καπιταλισμό" και σε αυξημένες εξουσίες κρατικής κυβέρνησης, φέρνει η "λύση", παρά σε δημοκρατία.

• Τα "αδιέξοδα" τα φτιάχνουν οι αδιέξοδες πολιτικές και τα άπειρα ψεύτικα διλήμματα, που εφευρίσκουν όσοι δεν θέλουν να πάμε ως τη βρύση και να πιούμε νερό. Πρώτα φτιάχνονται οι "αδιέξοδες πολιτικές" και μετά τα "αδιέξοδα". Στη δημοκρατία, δεν υπάρχουν αδιέξοδα, αλλά δεν έχουμε δημοκρατία. 

Ποιοι το ψάχνουν το θέμα;

Συμφέρον από την "έξοδο απο το ευρώ" έχουν οι κατέχοντες σκληρό νόμισμα, η οποίοι θα αγοράζουν φτηνά την υποτιμημένη ζωή , περιουσία και εργασία μας. Ποιοι είναι;

1.  Οι καταθέτες των 600 δις σκληρού νομίσματος, με την ονομασία "ευρώ", στην Ελβετία και αλλαχού.
2.  Οι "πατριώτες" τραπεζίτες, που έχουν ήδη χρεοκοπήσει,οπότε μια αναδιανομή ρόλων σε άλλο νομισματικό και οικονομικό τοπίο δεν τους χαλάει.
3. Οι εφοπλιστές, που έχουν σκληρό νόμισμα και δεν έχουν σχέση με την μικροοικονομία της χώρας τους. Μόνο αγοράζουν (εφημερίδες, ποδοσφαιρικές ομάδες, γη, ξενοδοχεία κ.ά.). Γιατί να μη τα αγοράσουν πιο φτηνά; "Υποτιμημένα", δηλαδή;
4. Οι μεγαλοξενοδόχοι, γενικά το τουριστικό κύκλωμα και οι εξαγωγείς, που συναλλάσονται σε ευρώ, δολάρια, ρούβλια και (πώς το λένε το ισραηλινό νόμισμα;). Θα τσιμπολογάνε κάτι και τα rooms to let.
5.  Το ελληνοαμερικάνικο λόμπυ, στενά δεμένο με το εβραϊκό, και οι οποίοι διαδίδουν πως "είναι έτοιμοι και μπορούν να αγοράσουν όλο το ελληνικό χρέος"! (με το αζημίωτο;) 

Όλοι αυτοί οι "πατριώτες" θα οργανώσουν την ηρωική έξοδο από το αδιέξοδο  της υπερχρέωσης, χρησιμοποιώντας και την κατάσταση  "θυμού", "αγανάκτισης" και "εξέγερσης",  και θα χειροκροτηθούν από τους εν αναμονή ευρισκόμενους στις "πλατείες".

Ναι, στο σενάριο μας παίζουν ρόλο και οι φασαριόζικες, αλλά αδιέξοδες "πλατείες". Δεν είναι τυχαία η υπερπροβολή τους από τα καθεστωτικά  ΜΜΕ. Το έργο πάει πακέτο με την πρωτιά Σαμαρά στις σφυγμομετρήσεις. (Τι σύμπτωση!)

Ο ΓΑΠ που έχει κάμει όλη τη λάντζα ( εξώφληση τραπεζιτών) έχει θυμώσει, που δεν τον αφήνουν να ολοκληρώσει το έργο, δηλ. την έξοδο από το ευρώ  και να γίνει "ήρωας" .

Ο άνθρωπος, ξέροντας το ρόλο του και ξέροντας πως το μνημόνιο είναι για τη σωτηρία των τραπεζίτων, προετοίμαζε το έργο και για τη "σωτηρία και της πατρίδας", δηλ. όλων αυτών που κατέχουν σκληρό νόμισμα. Έκλεισε συμφωνίες με το Ισραήλ, έβαλε στο παιχνίδι τον Καναδά (μυστική συνεννόηση), κάτι ακούγεται και για Αυστραλία, αλλά, τελικά, του παίρνουν τη μπουκιά από το στόμα. 

• Δεν είχε ακούσει τίποτα για το τι κάνουν τους αναλώσιμους, τις χαρτοπετσέτες και το χαρτί τουαλέτας.

• Προσέξτε λίγο το Ισραήλ. Είναι κλειδί στο σενάριο, χωρίς να είναι και αναγκαίο.  Επηρεάζει "ουδέτερες" χώρες, μέσω του γνωστού lobby, όπως ο Καναδάς και η  Αυστραλία, έχει καλές σχέσεις με το ελληνοαμερικάνικο lobby, έχει εκδηλώσει πρόθεση συνεργασίας για "συν"εκμετάλλευση του πιθανού ορυκτού μας πλούτου  και θα στείλει 500. 000 τουρίστες, για να πάψουμε να "είμαστε αντισημίτες". (Ξέρει πως είμαστε εξαγοράσιμος λαός).  "Όποιος φέρνει συνάλλαγμα στη τσέπη μου είναι καλός άνθρωπος. Δεν μπορεί να είναι ΄εβραίος΄  ".    Το Ισραήλ, σαν Ισραήλ, είναι αποδυναμωμένο, έχοντας απωλέσει, προσωρινά,  δύο συμμάχους στην περιοχή (Τουρκία , Αίγυπτος). Σιγά, μην μπορεί να τους αντικαταστήσει η Ελλάδα. Το παιχνίδι του ΓΑΠ είναι τυχάρπαστη πολιτική, μια δήθεν αντίσταση κατά της Τουρκίας. Όμως, λέγοντας Ισραήλ, μιλάμε για "εβραϊκό λόμπυ". Κι αυτό δεν είναι αδύναμο.

Ο "σκληρός επαναδιαπραγματευτής"  Σαμαράς είναι, λοιπόν,  ο πιθανότερος εν αναμονή "πατριώτης ήρωας". Από κοντά ο αντικειμενικός μεγαλοϊδιοκτήτης ακίνητης περιουσίας και πατριώτης Καρατζαφέρης. Ποιος μετανάστης θα μείνει σε μια χώρα, όπου το νόμισμα της θα μοιάζει με της δικής του;  Μα, αυτός που θα δουλέψει ως δουλοπάροικος. Τους άλλους θα τους βάλει σε καράβια για πνίξιμο. Η Ντόρα της Siemens , θα κάνει αντιπολίτευση. Οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν να στολίζουν την πολυχρωμία του κοινοβουλευτισμού. Η ευφυής παλιά νομενκλατούρα του ΠΑΣΟΚ (Β.Παπανδρέου, Σκανδαλίδης, Παπουτσής κ.ά.)  αναζητεί, από τώρα, μερίδιο και ρόλο, στην μετά το μνημόνιο εποχή της δραχμής.

Τι σημαίνει για μας τους υπόλοιπους, η "έξοδος από το ευρώ"; Ρωτείστε τον Καζάκη. Δεν έχω το κατάλληλο πτυχίο.

Είμαι μόνο "σεναριογράφος επιστημονικής φαντασίας".

• Φυσικά, δεν είμαι υπέρ του ευρώ. Μπρος γκρεμός και πίσω γκρεμός. Όσοι προσπαθούν να βρουν οικονομίστικες λύσεις, απλώς δεν ξέρουν ή κοροϊδεύουν. Παρ΄όλα αυτά, έχουμε καταθέσει πρόταση: Το "χρήμα να πάψει να είναι ιδιωτικό", είτε αυτό είναι ευρώ είτε ρούβλι. Αλλά η φωνή μας είναι μια ασημαντότητα, που δεν μπορεί να ακουστεί.

Όσα έγραψα, με προκλητικό τρόπο, γράφτηκαν, μήπως και προκαλέσω μια συζήτηση σε λίγο πιο μεγάλο βάθος από τη ρηχότητα των καναλιών και των πολιτικών. Συνήθως, δεν έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα. (Καμιά μήνυση εισπράττω για "διάρρηξη αυτοκινήτου", καμιά σπρωξιά ή βρισιά και το καλύτερο μου είναι το "γραφικός". Με το τελευταίο, αισθάνομαι άνετα.

Ως τότε που κάποτε θα κουβετνιάσουμε, υιοθετώ την άποψη της Εκκεντρικής υποτροπή διαρκούς αμφισβήτησης:

-Καμιά επαναδιαπραγμάτευση του χρέους

-αναδιάρθρωση της ζωής μας

-αναδιάρθρωση του κόσμου όπου ζούμε

-επαναδιαπραγμάτευση της πραγματικότητας

-θέλουμε (πραγματική) δημοκρατία, διότι σήμερα έχουμε ολιγαρχία…

(Θέλουμε;)

Ο αριστεροδεξιός οικονομισμός, που κρύβει την ουσία της ζωής και των αξιών μας δεν είναι λύση. Είναι παιχνίδι εξουσίας, χωρίς εμάς. Είναι διαδικασία αποβλάκωσης ή αυτό το αποτέλεσμα έχει.

• Πριν "αποφασίσουμε" για την οικονομική διαχείριση, ας αποφασίσουμε τι θέλουμε να είμαστε και πού θέλουμε να πάμε. Δεν είναι καθόλου σίγουρο το "τι θέλουμε".  Είτε είμαστε στις πλατείες είτε είμαστε στον καναπέ μας. Κρυβόμαστε πίσω από ψευδοπατριωτικά και κενά  συνθήματα, ιδεολογίες και ιδεολογήματα.  Πίσω από ένα ψεύτικο δάχτυλο. Ούτε καν το δικό μας.

ΥΓ. Επίσης, με ενέπνευσε στην σύνταξη του σεναρίου ο  επίσης σεναριογράφος,  κ. Techie Chan.  Στον σύνδεσμο που σας παραπέμπω έχει αναλυτική αναφορά, για το τι σημαίνει "έξοδος από το ευρώ". Θέλει μελέτη.

φοτό: Στέλλα Λιάτου