Η καθεστωτική Χρυσή Αυγή με δικά της λόγια

Για να μην παίζουμε με τις λέξεις, όπως κάνει κάθε πολιτικάντης, είμαστε υποχρεωμένοι να επαναλαμβανόμαστε και να βάζουμε διευκρινιστικούς προλόγους:

Όταν εμείς λέμε "καθεστώς",  εννοούμε Ολιγαρχία. Το σημερινό πολιτικό δίλημμα είναι το ίδιο με αυτό που γέννησε την πολιτική, κάποτε στην Ελλάδα: Ολιγαρχία ή Δημοκρατία;

Εξ αυτού ορμώμενοι, όλα τα κόμματα που δεν μιλούν για δημοκρατία, είναι ολιγαρχικά.Το καθένα παίζει το ρόλο που του έχει αναθέσει ο σκηνοθέτης.

----------------------------------------------

Η ορμητικά εισελθούσα στην πολιτική σκηνή Χρυσή Αυγή, μας λέει πως είναι εδώ για να πολεμήσει τα "εθνοπροδοτικά κόμματα της μεταπολίτευσης" και δηλώνει "αντισυστημική", όπου σύστημα εννοεί τον κοινοβουλευτισμό, τον οποίο αποκαλεί "δημοκρατία": "Ίσως πραγματικά να έφτασε η ώρα να αναθεωρήσουμε το κατά πόσο το δημοκρατικό πολίτευμα λειτουργεί υπέρ ή κατά των συμφερόντων του Έθνους και της Πατρίδας!" (από ανακοίνωση της)

Φυσικά, δεν το κρύβει πως το όραμα της είναι η δικτατορία. Στην πραγματικότητα, στη θέση του σημερινού ολιγαρχικού κοινοβουλευτισμού, προτείνει ένα ακόμα χειρότερο ολιγαρχικό σύστημα: Να μην έχεις τις στοιχειώδεις πολιτικές ελευθερίες, που έχει για μανδύα το σημερινό καθεστώς των τραπεζιτών. Να στερηθείς και το τελευταίο δικαίωμα που σου έχουν ακόμα αφήσει: Να διαμαρτύρεσαι και να λες τη γνώμη σου, έστω και με αρκετό κόστος. Όποιος δεν ψηφίζει Χρυσή Αυγή είναι, σύμφωνα με τα λόγια της προηγούμενης ανακοίνωσης της, "ραγιάς".

Και ενθυμούμενος τον Κολοκοτρώνη (φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους), ανησυχώ, μήπως μετά τους μετανάστες , έχοντας με κατατάξει στους "προσκυνημένους", έρθει και η σειρά μου.

Ας δούμε, τώρα, πόσο "αντισυστημική" είναι η Χρυσή Αυγή.

Σε δημοσίευμα της , γράφει:

• Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορεί μια ψευδής χαλκευμένη είδηση σε μηδενικής αξιοπιστίας διαδικτυακούς ιστότοπους πως η Χρυσή Αυγή "συστηματοποιήθηκε" και δεν μιλάει για το θέμα της Αγροτικής. Αυτό είναι το νέο επικοινωνιακό τρυκ των αποτυχημένων επικοινωνιολόγων, να πείσουν δηλαδή τον Λαό πως οι Αγωνιστές φόρεσαν... γραβάτες και έγιναν ένα με το σύστημα.

Ψέμα πρώτο: Η "χαλκευμένη" είδηση δεν ήταν "η Χ.Α. δεν μιλάει για το θέμα της Αγροτικής". Η είδηση ήταν πως η  Χ.Α. αρνήθηκε να συνυπογράψει, με τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, τη συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής για τη δωρεά της Αγροτικής, που έκαμε ένα μέρος των συστημικών κομμάτων,  στην Τράπεζα Πειραιώς.

Εμείς δεν έχουμε σε καμία εκτίμηση τις εξεταστικές επιτροπές και δεν θα μας χάλαγε, αν κάτι τέτοιο χρησιμοποιούσε για δικαιολογία η Χ.Α. Όμως, προτίμησε να μη δώσει κάποια εξήγηση για τη συστημική της πράξη και τις πλάτες που έκαμε στο ξεπούλημα και να εκδόσει ανακοίνωση του τύπου "άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε".

Και προτίμησε να στείλει τη μπάλα στις κερκίδες, όπως όλα τα συστημικά - ολιγαρχικά κόμματα, γράφοντας:

• "- Άμεση εθνικοποίηση των τραπεζικών ιδρυμάτων που έχουν λάβει κεφαλαιακή ενίσχυση με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Συγχώνευση όλων των φαλιρισμένων ιδιωτικών τραπεζών σε μία ισχυρή εθνική τράπεζα. "

Είναι παρεμφερής η πρόταση των Καμμένου, Καζάκη, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ κ.ά. "αντιμνημονιακών". Λιγότερη ή περισσότερη "εθνικοποίηση" τραπεζών, χωρίς να μας λένε ποιος θα διοικεί και θα αποφασίζει για το έθνος;

Πάγια τακτική των καθεστωτικών κομμάτων είναι να θολώνουν με συνθήματα και αοριστολογίες το πολιτικό τοπίο, να μην αναφέρονται στην πραγματική αιτία της κρίσης και μην μπαίνουν στην ουσία του "ποιος θα αποφασίζει;"

Μοιάζουν, όσο κι αν ο καθένας τους προσπαθεί να μας πείσει πως είναι διαφορετικός.

Είναι ωραία η φράση που έβαλαν σε τίτλο "τα ορφανά του Στάλιν και του Μαρξ". Τα "ορφανά του Χίτλερ" περιμάζεψε, υιοθέτησε και ταϊζει η "νέα τάξη πραγμάτων", μια και η ίδια είναι το πνευματικό τέκνο του ιδρυτή  του εθνικοσοσιαλισμού και οραματιστή μιας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων, όπου τα κράτη θα ήταν  νομαρχίες.  Με  τη μέθοδο του "φύγε συ, έλα συ", αλλάζουν θέσεις τα πιόνια στη σκακιέρα. Η light εκδοχή Καρατζαφέρη δεν ικανοποιεί τα γούστα της παγκόσμιας τραπεζικής τάξης.

Η κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση που επιβάλλεται στην Ελλάδα, από την παγκόσμια τραπεζική ολιγαρχία, δεν μπορεί να αντέξει για πολύ, όταν στην επόμενη φάση θα υλοποιηθεί το σχέδιο της για, τη δίχως εργασία, κατοικία και περίθαλψη, του 80% του πληθυσμού. Χρειάζεται ένα πιο "σκληρό" καθεστώς, που να απαγορεύει διαμαρτυρίες, συγκεντρώσεις, εξεγέρσεις και  ελευθερία λόγου και δράσης.

Στο "πειραματόζωο", που λέγεται Ελλάδα εφαρμόζονται οι νέες πολιτικές της ολιγαρχίας, δοκιμάζονται οι αντοχές και οι ικανότητες ενός λαού, και τα συμπεράσματα εφαρμόζονται σταδιακά, στις υπόλοιπες χώρες (αυτό ήδη συμβαίνει).

"Ολοκληρωτισμός (με ή χωρίς κοινοβουλευτικό μανδύα) ή Δημοκρατία", είναι το δίλημμα, στο οποίο καλούμαστε να απαντήσουμε, ως έλληνες άνθρωποι. Και όλος ο πλανήτης περιμένει και προσδοκά από μας να δώσουμε την πανάρχαια ελληνική  λύση της Δημοκρατίας: Ένα πολίτευμα, όπου ο λαός θα ψηφίζει τους νόμους του.

Σε μας έλαχε ο κλήρος και όχι τυχαία. Στην Ελλάδα, θα παιχτούν οι τύχες του κόσμου, λέμε εμείς, δίχως κανένα ίχνος σωβινισμού. Θα υιοθετήσουμε κάτι από τις βορειοευρωπαϊκές ιδεολογίες ή θα επιλέξουμε ότι η Ελλάδα και οι έλληνες δημιούργησαν; 

Η ενότητα του λαού απέναντι στα σχέδια και την υλοποίηση τους είναι αναγκαία, πέρα από κόμματα και ιδεολογίες. Θυμηθείτε τις πλατείες και το σύνθημα τους, "άμεση δημοκρατία, τώρα". Είναι επίκαιρο, περισσότερο από ποτέ.

Ο κοινοβουλευτισμός έφτασε στα όρια του και όλα τα κόμματα συμμετέχουν στην αποκαθήλωση του, όχι βέβαια, προς την κατεύθυνση της δημοκρατίας. Εμείς προς τα πού θέλουμε να πάμε;

Λείπει, ακόμα, το κόμμα της δημοκρατίας, που μόνο από τα κάτω μπορεί να υπάρξει.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

ΣΗΜ:

Μην ανησυχείτε φίλοι. Τα εξώφυλλα είναι παλιά. Τώρα, δεν φτιάχνουν τέτοια και το σήμα που έμοιαζε τευτονικό , έχει αλλάξει προς το ελληνικότερο. Τώρα, που γίναμε κοινοβουλευτικό κόμμα, τέτοιες εικόνες δεν βοηθούν τον ιερό σκοπό.

(Εμείς, πάντως, βαρεθήκαμε, από τότε που ανακαλύψαμε κάποιες κρυμένες αλήθειες, να λέμε τα ίδια και τα ίδια. Ρουτίνα η συνέπεια, τελικά. Είναι βαρετή. Ίσως γι' αυτό το λόγο τα κόμματα, να μεταλλάσσονται, να αθετούν υποσχέσεις και να αλλάζουν θέματα, φορεσιές , συνθήματα και σήματα. Σε αυτούς τους καιρούς, πώς να πουν ξανά "εμπρός για μια νέα τάξη πραγμάτων". Όπως το πάνε, θάρθει η μέρα, που κάποιος Σαμαράς ή Καμένος, θα πει, σαν τον Σαρκοζί: "Η Μαρί Λεπέν είναι συμβατή με τη δημοκρατία"! ).

Εικόνα 1: Περιοδικά "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Μάι.-Ιούν. 2007 & Ιουλ. 2006].

Εικόνα 2: Εξώφυλλα περιοδικών "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Ιανουαρίου 1987 & Ιουλίου 1991]

ΥΓ. Αγαπητοί της Χ.Α.: Υποβάλλατε αίτημα έγκρισης σχολιασμού, το οποίο σας το έχουμε δώσει. Αν, για κάποιο λόγο, δεν λειτουργεί, υπάρχει και η "επικοινωνία". Για ενημέρωση όλων, έχουμε μερικώς κλειδωμένα τα σχόλια, γιατί είναι απίστευτα μεγάλος ο αριθμός των ενοχλητικών (spam) ηλεμηνυμάτων (emails) που λαμβάνουμε. Δυστυχώς, η έγκριση καθυστερεί γύρω στις 24 ώρες, μια και δεν καθόμαστε συνέχεια πάνω από τον υπολογιστή.