Η Πολιτική των πολιτών. Μια Πολιτική χωρίς απάντηση

• Οι “Ριζοσπάστες Ξανά” , με τους Μάκη Δημητράτο, Πέρσα Μαρκαντωνάτου και Γιάννη Κρούσο, θα παρουσιάσουν στο Ληξούρι, το πολιτικό σχέδιο του συνδυασμού, για την έξοδο από τη φτώχεια, την ανεργία και την υπερχρέωση.
• ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ – ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΝΕ
• Τετάρτη 30/4/2014,στις 19:00 στην αίθουσα του ΤΕΙ Ληξουρίου.

Τη Δευτέρα για πρώτη φορά, εγώ ο "αντισυριζαίος" βρέθηκα ανάμεσα σε "συριζαίους", περιμένοντας να ακούσω τα "εξ αμάξης" για όσα έχω γράψει για τα επώνυμα στελέχη της διαπλοκής. Κι αντί γι' αυτό, ο ένας μετά τον άλλον μου έλεγαν "γράψε κι αυτό".  Άκουσα να μου λένε ιστορίες, που σ' ένα μικρό τόπο δεν μπορούν να κρυφτούν, και που αποκαλύπτουν την "πολιτική γραμμή της διαπλοκής":

• Μέλη και προσκείμενοι στο Περιφερειακό ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργούν τη λογική της "χαμένης ψήφου" για το αδέρφι τους στο Δήμο. Καλλιεργούν την άποψη: "Παρίσης ή Μιχαλάτος  είναι αυτοί που μπορούν να αντιμετωπίσουν τον Καλαφάτη στο δεύτερο γύρο".

Άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ τα λένε και όχι εγώ. Τα έχουν πει και στους ίδιους.

Ψηφοδέλτια, μετακινήσεις και εμφανίσεις υποψηφίων, χωρίς πολιτικό υπόβαθρο και αντίκρυσμα, δίνουν και παίρνουν. Το "δεν πρόκειται να κατέβω πουθενά" και "η αθέτηση υπόσχεσης υποψηφιότητας" γίνονται υποψηφιότητα με κάποιον άλλον.

• ("Παιδιά βγάλτε με, για να μη γίνω κομμάτια με την οικογένεια μου" είπε ο Μάκης από τον Άγιο Νικόλα, όταν είδε τον αδερφό του σε άλλο ψηφοδέλτιο, με παρέμβαση του παλαιοδημάρχου, που ανακάλυψε τον Οδυσσέα στον Πόρο. "Παιδιά βγάλτε με, γιατί έχω μαγαζί και δεν πρέπει να κατέβω", είπε το μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, που βρέθηκε στο ψηφοδέλτιο της συγκυβέρνησης. Δίχως εξήγηση, δίχως πολιτική, χωρίς αιδώ και με άγνωστα "ανταλλάγματα").

Κάποιοι, υποτιμώντας "τη νοημοσύνη της τριανταφυλλιάς", τη νοημοσύνη του λαού, βρίσκονται μπροστά σε μία κατάσταση ηθικής εξέγερσης.

Το λέει και η ιστορία, το λένε και τα γραπτά των Ριζοσπαστών:

• για όσους μετράνε τη ζωή με αριθμούς, θυμίζουμε ότι στους μεγάλους αγώνες, κάποιοι λίγοι κάνουν την αρχή, ως ότου το κίνημα διαδοθεί και θεριέψει. Στους δύσκολους αγώνες, κάποιοι πρέπει να μένουν όρθιοι και μέσα στο παιχνίδι των συναλλαγών και των ανταλλαγών, να μην εκχωρούν την ψυχή τους, με αντιπαροχή μια ψήφο. Το ατομικό και συλλογικό συμφέρον μας, η υπεράσπιση της ζωής μας και της περιουσίας μας, δεν έχουν αντίτιμο. Δεν χρωστάμε και γι' αυτό δεν εκχωρούμε τίποτα σε συνεργάτες και εκπροσώπους μιας εξουσίας και μιας συγκυβέρνησης που οδηγεί το λαό στην εξαθλίωση και μετατρέπει την πατρίδα μας σε αποικία χρέους.

Τη Δευτέρα, διέκρινα τον ενθουσιασμό της νιότης, τόσο στα μάτια των παιδιών όσο και στη θέληση του 94χρονου  ποιητή και καπετάνιου της Εθνικής Αντίστασης, Στέφανου Γιακουμάτου, ή του 90χρονου Μεταξά- Μαριάτου Παρασκευά.  (Ίσως  οι γηραιότεροι υποψήφιοι τούτων των εκλογών σε όλη την Ελλάδα).

Ζούμε την Πολιτική των Πολιτών. Ζούμε την Πολιτική, γραμμένη με κεφαλαία γράμματα. Mια Πολιτική για τα κοινά μας συμφέροντα και τις διαφορετικές ιδεολογίες μας. Μια Πολιτική που δεν επιδέχεται απάντησης. Όλοι μιλούν και απαντούν σε όλους και σε μας ΚΑΝΕΙΣ.

Η Πολιτική σαν Έρωτας και σαν Ποίηση.

Ακούσαμε τη φωνή των Ποιητών και προχωράμε. Είμαστε, από τώρα οι ηθικοί νικητές ενός αγώνα που μόλις ξεκίνησε και εκπλήσσει (άλλους, ευχάριστα και άλλους, δυσάρεστα).

Ακούσαμε το κάλεσμα:

"Κάμε ώστε ο μικρός Κύκλος, μέσα εις τον οποίον κινιέται η πολιορκημένη πόλη, να ξεσκεπάζει εις την ατμόσφαιρα του τα μεγαλύτερα συμφέροντα της Ελλάδας, για την υλική θέση, οπού αξίζει τόσο για εκείνους οπού θέλουν να τη βαστάξουν, όσο για εκείνους οπού θέλουν να την αρπάξουν, - και για την ηθική θέση, τα μεγαλύτερα συμφέροντα της Ανθρωπότητας. "

 (Διονύσιος Σολωμός, "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι")

"Οι άγγελοι τραγουδάνε. Και οι ερωτευμένοι επίσης. Πίσω από κάθε ανάταση, από κάθε μεράκι, μια κιθάρα περιμένει έτοιμη να πάρει τα λόγια και να τα ταξιδέψει από χείλη σε χείλη. Δεν είναι λίγο αυτό. Είναι η χαρά να δίνεις χαρά στους άλλους, είναι αυτό που μας βαστάει στη ζωή. Γι΄ αυτό, κοντά στα ποιήματά μου, δοκίμασα να γράψω και μερικά τραγούδια, χωρίς να τα υποτιμώ καθόλου. Έτσι ή αλλιώς, μιλά κανείς για τα ίδια πράγματα που αγαπά, και από κει και πέρα το λόγο έχουν αυτοί που θα τ' ακούσουν. Λένε πως το είδος έχει ορισμένους κανόνες. Δεν τους ξέρω και, πάντως, δεν ενδιαφέρθηκα ή δεν μπόρεσα να τους ακολουθήσω. Δουλεύει ο καθένας όπως νοιώθει. Και η θάλασσα είναι απέραντη, τα πουλιά μυριάδες, οι ψυχές όσες και οι συνδυασμοί που μπορούν να γεννήσουν οι ήχοι και τα λόγια, όταν ο έρωτας και το όνειρο συμβασιλεύουν".

( Οδυσσέας Ελύτης, "Τα Ρω του Έρωτα")

"Χρωστάμε σ' όσους ήρθαν, πέρασαν, θα 'ρθούν, θα περάσουν. Κριτές, θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί".

( Κωστής Παλαμάς , "Η λειτουργία δεν τέλειωσε")