η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΜΟΝΙΑ ενός λαού που βρήκε τη φωνή του

"Αποσύρθηκα, όταν ένιωσα πως από επαναστάτης γίνομαι πολιτικός"

Χρόνης Μίσσιος

Το κείμενο γράφεται, με αφορμή την ίδρυση "πρωτοβουλίας πολιτών" στο μικρό μας τόπο.   

(Αρκετά κείμενα μας ανεβαίνουν βιαστικά και μετά διορθόνωνται, όπως αυτό. Καλό είναι να τα διαβάζετε "σιτεμένα". Η επομένη, είναιπάντα μια καλή μέρα. Υπάρχουν λίγότερες πιθανότητες να σας κάτσουν στο στομάχι).

            Το έργο παίζεται σε όλη την Ελλάδα, με κομματική διανομή.

 Ο κομματικός κόσμος παρακολούθησε άναυδος τις μούτζες προς τη βουλή ενός λαού που μούτζωνε αδιακρίτως, εκφράζοντας τη βαθιά του περιφρόνηση, για το κομματικό σύστημα.

 Ήταν την ίδια ώρα που, από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα, αυθορμήτως και χωρίς καμία προσυνεννόηση, φώναξε (άμεση) δημοκρατία, τώρα.

 Το είδαν αυτό οι πολιτικοί και το "υιοθέτησαν". Το ΠΑΣΟΚ, παρουσιάζοντας το νομοσχέδιο για τα δημοψηφίσματα μίλησε για "αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες". Την ίδια φράση χρησιμοποίησε ο Τσίπρας, δηλώνοντας σεβασμό σε αυτές. Η ΝΔ πρότεινε 31 σημεία για αλλαγή συντάγματος. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο πολύς κόσμος αποσύρθηκε από τις πλατείες, μετονόμασαν τις τοπικές τους οργανώσεις σε "λαϊκές συνελεύσεις". Τα νέα πολιτικά μορφώματα χρησιμοποιούν τη φράση "άμεση δημοκρατία", με αλλοιωμένο περιεχόμενο ή προτείνουν στις διακηρύξεις τους κάτι που να μοιάζει, αλλά να μην είναι. Μόνο το ΚΚΕ, αξιοπρεπώς πιστό στις σταλινικές του ρίζες, άσκησε δρυμεία κριτική στο "αταξικό συνοθύλευμα" της εξέγερσης.

Τα πολλά πρόσωπα της ολιγαρχικής λογικής, μεταλλάχθηκαν στο μέτρο των δυνατοτήτων τους σε "δημοκρατικές δυνάμεις".

Η περιφρονημένη έννοια της δημοκρατίας απέκτησε επικαιρότητα και έχει γίνει πρώτο θέμα στις συζητήσεις. Κι όλα αυτά, γιατί μια απελπισμένη κοινωνία έβαλε το  θέμα στο τραπέζι.

  Νομίσαμε πως η αυτή μετάλλαξη θα γινόταν μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου η ανωνυμία και ο διαλυμένος κοινωνικός ιστός μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα και να μη φανεί πως ο Μανωλιός άλλαξε , φορώντας άλλα ρούχα.

Το αριστερό κομματικό σύστημα δεν εισπράττει τίποτα από τη γενική δυσαρέσκεια. Πρώτο κόμμα εξακολουθεί να είναι ο "κανένας". Και, επειγόντως, πρέπει να αλλάξει η βιτρίνα, αφήνοντας ίδια την πραμάτεια.

   Κι έτσι τα επιτελεία που σχεδιάζουν την "επικοινωνιακή κομματική πολιτική" βρήκαν την καραμέλα:

"Αντιμνημονιακό Μέτωπο", επιστρατεύοντας τις παραδοσιακές λογικές της αριστεράς για τα μέτωπα, σαν συνάθροιση κομμάτων και αποκομμάτων.  Δεν μπορεί να γίνει "μέτωπο", με ένα κόμμα, αλλά και οι πρόσφατες εμπειρίες δεν παρέχουν εγγυήσεις για την επιτυχία των παραδοσιακών μεθόδων.

- Η πρόσκληση του Μίκη για αυτοοργάνωση και η εκ των υστέρων χειραγώγηση,  στα πρότυπα του ΠΑΣΟΚ του 74, απέτυχε και ο κόσμος διέλυσε τις σπίθες της γειτονιάς.

- Ο δημοφιλής και αξιοσέβαστος Καζάκης, που τόσα μας δίδαξε για την κρίση και το χρέος, αφού όργωσε  όλη την Ελλάδα, διδάσκοντας, έφτιαξε το νέο ΕΑΜ (ΕΠΑΜ), με λίγε δεκάδες οπαδούς.

- Ο Αλαβάνος είναι ένα "Αριστερό Μέτωπο", μόνος του.

- Οι αποχωρήσαντες από το ΠΑΣΟΚ, με τα αντιμνημονιακά και μη "άρματα", μάζεψαν τα ψίχουλα  από τη μεγάλη δυσαρέσκεια των πάλαι ποτέ ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. 

- Κάθε έκκληση με "επωνύμων" και κομμάτων σκοντάφτει στη γενικευμένη καχυποψία. 

Σήμερα, όπως έχουν τα πράγματα, είδαν και σκέφτηκαν πως ένα "μέτωπο" πρέπει να γαρνιριστεί και από τοπικές κινήσεις, κινήματα, συνελεύσεις και πρωτοβουλίες. Και μπήκαν μπροστά οι κομματικές μηχανές, που τις μέρες της εξέγερσης παρακολουθούσαν έκπληκτες τα συμβάντα. ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΠΩΣ  ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΚΟΠΛΟ ΘΑ ΠΙΑΣΕΙ , ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΠΕΤΥΧΑΝ ΤΑ ΑΛΛΑ.

  Και, ώ! του θαύματος! Εγεννήθη και στον τόπο μας, όπως γίνεται, τώρα, σε όλη την Ελλάδα, "πρωτοβουλία πολιτών".

Και για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για το ποιος την φτιάχνει μπήκαν ονοματεπώνυμα. Όλες οι κινήσεις πολιτών, που εμφανίστηκαν στην Κεφαλλονιά, τούτο το χρόνο, δεν είχαν ονοματεπώνυμα. Ακόμα και η τελευταία, με τον ίδιο ακριβώς τίτλο, που μοίρασε χαρτιά για το χαράτσι, ήταν ανώνυμη. 

Από εδώ και στο εξής, ο ΣΥΝ (ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει στην Κεφαλλονιά), θα λέγεται "πρωτοβουλία πολιτών". Συμπληρώνεται από μερικές διαρροές του ΠΑΣΟΚ, φίλους, συνεργάτες και συγγενείς.

Από εδώ και στο εξής, ο Θόδωρος δεν θα είναι ΣΥΝ. Θα είναι "πρωτοβουλία πολιτών".

Μία παρένθεση: Το "αντιμνημονιακό μέτωπο" έχει δύο μορφές. Μία hard, που ζητά διαγραφή όλου του χρέους και έξοδο από το ευρώ (ΕΠΑΜ, Σεισάχθεια, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αλαβάνος κ.ά.) και μία light, που ζητά μια καλύτερη Ευρώπη και "διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους και αποπληρωμή του υπολοίπου με ευνοϊκούς όρους ανάλογα με τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας". (Στη δεύτερη εκδοχή, ανήκουν ΣΥΝ, διαρροές ΠΑΣΟΚ, Μίκης, Λαζόπουλος κ.ά.)

  Το καθεστώς έχει ανάγκη από πολλές συνιστώσες, για να επιβιώσει και να διατηρηθεί. Χρειάζεται πολλά και ποικίλα μαξιλαράκια για να απορροφήσει τους κραδασμούς, να παραπλανήσει και να εμποδίσει  τη δημοκρατική αυτοοργάνωση. Όμως, αδιαφορεί για αυτό που θα ονομάζαμε "καθαρές" λύσεις. Παρακάμπτει το αίτημα, σωπαίνει για τα αίτια, (μια και είναι το ίδιο ο ένοχος) και κατασκευάζει "κινήματα" , με πολιτικά υποκατάστατα του καθαρού μηνύματος των πλατειών.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Στην ανάλαφρη εκδοχή του "αντιμνημονιακού μετώπου" ανήκει και η "πρωτοβουλία πολιτών Κεφαλλονιάς και Ιθάκης", το οποίο αναπαράγει την πολιτική ανοησία της καθεστωτικής αριστεράς. (Στην Κέρκυρα, συναντήσαμε την "σκληρή" εκδοχή).

Ας ρίξουμε μια ματιά στις πολιτικές τους θέσεις, παρεμφερείς σε όλη την Ελλάδα,  που είναι πιστή αντιγραφή των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ.

1. "Άρνηση εφαρμογής του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου" . Δεν αμφισβητούν τους ολιγαρχικούς μηχανισμούς και θεσμούς, που οδηγούν στο μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο, αλλά μόνο τα αποτελέσματα τους.

2. "Ζητάμε την διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους". Εϊναι προφανές πως τα ολιγαρχικά επιτελεία των Βρυξελλών και του ΔΝΤ, που συζητούν για "κούρεμα" του 40-80% του ελληνικού χρέους, είναι μέλη της "πρωτοβουλίας πολιτών". Γιατί, κύριοι, όχι διαγραφή όλου του χρέους;

3. "Το τραπεζικό σύστημα πρέπει να ενισχύσει την πραγματική οικονομία". Αυτή είναι η καλύτερη ατάκα της "ιδρυτικής διακήρυξης". Ζητούν από το θύτη να βοηθήσει τα θύματα, που ποδοπάτησε! Αυτή η θέση είναι βγαλμένη απ΄ευθείας από τα σπλάχνα της πολιτικής έμπνευσης του Τσίπρα, ο οποίος ευρισκόμενος στις Βρυξέλλες, ζήτησε από την ΕΚΤ να βοηθήσει την ΕΛλάδα, εκδίδοντας ευροομόλογα.

Σε αυτό το σημείο, βρίσκουμε και τη "δημοκρατική" χροιά της πολιτικής τους: "Είναι η ώρα να περάσει στην υπηρεσία του κράτους και του λαού". Έτσι. Αορίστως και θολά. Η γενικολογία κρύβει την αλήθεια.

4. Το σημείο αυτό  αφορά την αλληλεγγύη και δεν έχουμε κάτι να του προσάψουμε. Μόνο να πούμε "πάμε μαζί". Οι καιροί δεν περιμένουν. Περιμένουμε πρόσκληση.

---------------------------------------------------------------------------------

Ας τελειώνουμε με τις καθεστωτικές λογικές.

Όλα αυτά τα πολιτικάντικα, γράφονται και λέγονται, παράγονται και προωθούνται, για να παραμείνουν στο απυρόβλητο ο ένοχος και η αιτία των προβλημάτων μας, που είναι το έλλειμμα δημοκρατίας και η ολιγαρχική διακυβέρνηση της ζωής μας.

Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα που θα αντικαταστήσει το κράτος, είτε αυτό ελέγχεται από τις "αγορές" είτε από τα κόμματα, που τις υπηρετούν. 

Είτε ο αρχηγός λέγεται Τσίπρας είτε Παπανδρέου, υπηρετούν ένα ολιγαρχικό καθεστώς, αναπαράγουν ολιγαρχικές νοοτροπίες και προστατεύουν τον εχθρό του λαού, ένα καθεστώς εταιρειοκρατίας και τραπεζοκρατίας.

Οι "πρωτοβουλίες πολιτών" φτιάχνονται από πολίτες και όχι από τα κόμματα.

Δεν βιάζονται οι πολίτες. Έχουν αγωνία, έχουν άγχος, αλλά ξέρουν πως έχουν δρόμο μπροστά τους, εκκινώντας από το σημερινό μηδέν. Δεν είναι που ο δρόμος είναι δύσκολος. Είναι που το δύσκολο είναι ο δρόμος. Κι είναι ένας δρόμος, που δεν υπάρχει. Τον ανοίγεις , προχωρώντας. Με νύχια και με δόντια. Με ψυχή. Όταν οι άλλοι έχουν μαζί τους τεθωρακισμένα, ο ανώνυμος έχει σφεντόνες. Έχουν χρήμα και τηλεόραση. Έχουν το ΒΗΜΑ ή την Καθημερινή κι έχουμε κάτι τραγικά μικρές ιστοσελίδες και μια μεγάλη απόφαση.

Άμα θέλαμε να πάμε σε ένα κόμμα, δεν θα ψηφίζαμε τον "κανένα" και δε θα πηγαίναμε σε αυτό, μέσω κατασκευασμένων "πρωτοβουλιών". Ο "κανένας" θα πάρει μορφή και πρόσωπο, όπως κανείς τους δεν έχει φανταστεί.

Όταν παύεις να είσαι πολίτης, γίνεσαι πολιτικός. 

Η "ριζική στροφή" και η ριζοσπαστική πολιτική υπάρχει, όταν ονοματίζεις τη ρίζα του κακού και προτείνεις, με σαφήνεια και καθαρότητα, δίχως τζιριτζάτζουλες, το πώς θα την κόψεις. Όταν την κρύβεις, κάτι θέλεις, τελικά, να κρύψεις. Η εποχή της αφέλειας τέλειωσε.

"Η επανάσταση είναι παιδεία, είναι συναίσθημα, είναι όνειρο, είναι αγάπη, είναι έρωτας, είναι όλα τα όμορφα συναισθήματα... Η επανάσταση δεν έχει καμία σχέση με τη βία , ούτε με την εξουσία"

Χρόνης Μίσσιος

(Εικόνα: Δον ΨΥΧΩΤΗΣ)