Η πρωτομαγιά είναι αργία

• Στρίβω τσιγάρο, πίνω καφέ ("λαθραίος" ελληνικός καπνός). Με ξέχασαν όλοι τους. 
• Για πολλούς άλλους είναι αργία. Όχι για τον άνεργο, τον ανεπάγγελτο, τον χρεοκοπημένο... Ούτε απεργία, ούτε αργία. 
• Χρωστώ χαράτσια, στο ΤΕΒΕ, στην τράπεζα, ζω από το έλεος των φίλων, έχω  αυτοκίνητο χωρίς πινακίδες για έκτακτα περιστατικά, το ποδήλατο πνέει τα λοίσθια, ντύνομαι στο "φιλόπτωχο ταμείο της μητρόπολης", τρώω σε συσσίτιο. Και περιμένω, όταν καταλαγιάσει ο θόρυβος που κάνουν οι "αντιμνημονιακοί" να δω κράτος και τράπεζα να μαλώνουν, για το ποιος θα πάρει το σπίτι μου. ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ. 
• Πηγαίνετε στην Επισκοπή. Κάθε Δευτέρα, Πέμπτη , απόγεμα και Σάββατο πρωί, κάνουν διανομή ρούχων. Παρακινείστε όσους ντρέπονται. Η φτώχια δεν είναι ντροπή. Ντροπή είναι να μην προσπαθείς να βγεις από αυτή (Θουκυδίδης, "Περικλέους Επιτάφιος")
• Κάτι για "κούρεμα" δανείων ψέλισαν δυο - τρεις. Όταν δεν έχεις μία και 99% κούρεμα να σου κάμουν, εκείνο το 1 θα τραβήξει ξανά την  ανηφόρα. 
• Οι συμπαθείς "πειρατές" (το δεύτερο κόμμα franchise,  μετά τους οικολόγους - πράσινους), μου ζήτησαν 12 ευρώ και δεν είχα. Και δεν είχα και τρόπο να το εξηγήσω. Θα νομίζουν πως δεν θέλω να τους δώσω. 
• Όλα αυτά έχουν λησμονηθεί, για τη χάρη  μιας χρυσής αυγής. Παλαμική ποίηση σε Οργουελικό τοπίο. Γι' αυτό την πριμοδότησαν με δημοσκοπικά ποσοστά. Για να την ψηφίσω. Για να έχουν άλλο θέμα, από αυτό που "πρέπει". Άλλο, ξένο προς εμένα κι εσένα. Για να πάψουν να ασχολούνται μαζί μου κι εγώ με αυτούς. 
• Ο Ιαβέρης ο Τάφιος μου θύμισε το Φαρενάιτ 451. (η θερμοκρασία στην οποία καίγονται τα βιβλία):

Kαι όταν μας ρωτούν τι κάνουμε, μπορείς να πείς:" Θυμόμαστε"!Αυτό είναι το πεδίο όπου θα νικήσουμε μακροπρόθεσμα.και κάποια μέρα θα θυμηθούμε τόσο πολλά, που θα ...σκάψουμε τον πιο μεγάλο λάκο απ΄όλους.
RAY BRADBURY

• Αυτοί δεν θυμούνται το τώρα. Το χτες θα θυμηθούν; 
• Ωραία επικαιρότητα! ΤΟ ΦΑΡΕΝΑΪΤ 451 μαζί με το "1984" του Όργουελ και το "Θαυμαστό Νέο Κόσμο" του Χάξλεϋ, αποτελούν μιαν άτυπη τριλογία που αναφέρεται στον ολοκληρωτισμό ενός μέλλοντος ελεγχόμενου από τα τηλε-οπτικά μέσα και μια κατασταλτική πολιτική στο όνομα του "κοινού καλού". Το πλαίσιο του ΦΑΡΕΝΑΪΤ 451 είναι μια κοινωνία όπου τα βιβλία είναι απαγορευμένα, η μνήμη και η γνώση αποτελούν έγκλημα και η αποχαύνωση του μέσου πολίτη στην τηλεθέαση το υπέρτατο αγαθό που θα πρέπει η κοινωνία να προφυλάξει.
  Ένα βιβλίο που έχει κατακτήσει τον τίτλο του κλασικού, που θεωρήθηκε ως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά βιβλία του αιώνα μας, γραμμένο με λυρισμό και πάθος, ανησυχητικά επίκαιρο στον προβληματισμό του.
• Ο Οργουελ, ο Μπράντμπερυ και ο Χάξλεϋ, τώρα δικαιώνονται! Ο κόσμος που φαντάστηκαν είναι εδώ. Και με την ψήφο και τη στάση μας. Αυτό το "καί" καίει. 

• Για μια ακόμη επαγγελόμενη νέα εποχή:

Η νέα εποχή διαφέρει απο την παλιά κυρίως στο ότι το μαστίγιο αρχίζει να θεωρεί τον εαυτό του μεγαλοφυία.

Κάρλ Μάρξ

(αντιγράφει ο Ιαβέρης)

Για τη ¨νέα τάξη πραγμάτων", με πανταχού, πια, παρόντες τους κληρονόμους των εμπνευστών. (Χίτλερ, Στάλιν, Φρίντμαν, Ροκφέλερ, Μπρεζίνσκι... και πάει λέγοντας). 

• Αυτός είναι ο καθεστωτικός ρόλος των "νέων" τηλεοπτικών κομμάτων. Να απασχολούν, με λάθος τρόπο τη μνήμη, τη σκέψη, το παρόν. Όλα μέτρια. Όλα πικρά. Όλα λοβά (λειψά). Λοβάδια, λένε στο χωριό μου, κάτι μικρές σαύρες, που ζουν , ακόμα κι όταν κάτι από το σώμα τους λείπει. Λοβάδια λένε και τους Φαρακλάδες (εμάς δηλαδή). Οι πρόγονοι έφερναν από τις όχθες του Δούναβη κι από τις χώρες της Αφρικής, αφροδίσια νοσήματα. Όλοι, ερχόντουσαν λειψοί και το κληρονομήσαμε (Χαρά, εμείς!) Γαμούσαν αβέρτα οι πρόγονοι και πλήρωναν το "τίμημα". 
• Στα 24grammata.com υπάρχει ένα αφιέρωμα στον άγνωστο τυραννοκτόνο Δημ. Τσαφέντα. Σκότωσε πρωθυπουργό! 
• Δεν είχε καθαρό το αίμα. Ποιος να τον θυμηθεί; Δεν είχε πατρίδα. Ένας αριθμός στον τάφο του J59, το όνομα του. Για να μην τον ηρωποιήσουν, δε θα του υποβάλλουν ούτε μια ερώτηση. Ο “Δικαστής” θα δικαιολογηθεί λέγοντας ότι ¨είναι σαν υποβάλεις ερωτήσεις σε έναν σκύλο”. Μάταια, φώναζε ο Τσαφέντας: ” Ο Βέρβουντ είναι ο ξένος εδώ και όχι εγώ”.
• Ποιοι είναι οι "ξένοι"; Ποιος ο μετανάστης; 
• Τα παιδιά, για πλάκα, ψηφίζουν για μια "χρυσή" αυγή. Όταν της την πέφτουν οι αναξιόπιστοι, παίρνει αξία, που δεν έχει. 
• Ο Μιχαλολιάκος , ιδιοκτήτης. 
• Παράξενη Πρωτομαγιά, μ'αγκάθια πλέκουν σήμερα στεφάνια..τι να την κάμεις πια την περηφάνια.... Κύριε Νίκο, σας αγαπάμε. Τη θέλουμε την περηφάνια και την κρατάμε σφιχτά. Αξιοπρέπεια τη λένε. 
• "Όλα τα λεφτά" στη γραφή της Μαριας είναι η ταυτότητα: 

Γυναίκα

Σύζυγος

Μητέρα

Ερωμένη

Φίλη

Φορέας της ζωής

Αιώνιος εχθρός του θανάτου

• Όλα αυτά που δεν μπορούν να είναι οι άντρες και οι αντρικές ιδεολογίες. Μια γυνόστηθη Μαριάννα ήταν το σύβολο της γαλλικής επανάστασης. Πόρνες γυναίκες ήταν η θρυαλίδα της Κομμούνας (Κοινότητας) των Παρισίων. 
• Η Μαρία εκδίδεται, όταν γράφει. Και το χαίρεται. 
• …Το να πινουμε με ακορεστη διψα απο το ποτηρι της ζωης ειναι η καλυτερη εγγυηση οτι δεν θα στερεψει ποτε. Αυτο το ξερουν τα παιδια, που παιρνουν τα παντα για να τα προσφερουν στην τυχη. Η αισθησιακη αφθονια ζωογονει τις τοπιογραφιες τους πριν η οικονομικη επιταγη αρχισει την αντιστροφη μετρηση του βιωματος. Πριν μαθουν την ανταποδοτικοτητα, πριν μυηθουν στο να αξιζουν ενα δωρο, να απαιτουν τα οφειλομενα, να ανταμειβουν για ενα κερδος, να τιμωρουν για μια υποτιμηση, να ευχαριστουν εκεινους που τους αφαιρουν ενα προς ενα τα θελγητρα μιας υπαρξης διχως ανταλλαγμα.

Raoul Vanegem

 
(Odyssey)