Share |

Η σημασία των λέξεων

του πιτσιρίκου

Είναι προφανές πως το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας είναι το πώς θα ονομαστεί η χρεοκοπία. Έχουμε τη χρεοκοπία στα χέρια μας αλλά δεν μας αρέσει το όνομά της και θέλουμε να της δώσουμε ένα πιο χαριτωμένο όνομα – κάτι πιο cosy.

Δεν είναι κακό αυτό το «επιλεκτική χρεοκοπία» αλλά το μειονέκτημά του είναι ότι έχει μέσα τη λέξη «χρεοκοπία».

Βέβαια, η ιστορία –που είναι κάπως πιο σκληρή και αποφασιστική- δεν θα γράψει για «επιλεκτική χρεοκοπία»• θα την αναφέρει σαν «η χρεοκοπία του Παπανδρέου».

Πάντως, για ψυχολογικούς λόγους –και για να μην επηρεαστεί το ηθικό των Ελλήνων-, καλό θα ήταν να βρούμε ένα όνομα για τη χρεοκοπία που να μην προκαλεί ντροπή και στενοχώρια.

Οι όροι «χρεοκοπία» και «πτώχευση» παραπέμπουν σε παρακμή, κατάντια και αποσύνθεση.

Νομίζω πως ο πιο ιδανικός όρος για την πτώχευση της χώρας είναι ο «αντιπλουτισμός».

(Η φωτογραφία τραβήχτηκε χτες το βράδυ, στην Αιόλου.)

--------------------------------------------------------------------------

 

Να, να, ο νονός!

Η κατάσταση στη χώρα γίνεται όλο και πιο αστεία. Τώρα ο πρωθυπουργός Ευάγγελος Βενιζέλος δεν απορρίπτει το σενάριο «επιλεκτικής χρεοκοπίας». Δηλαδή, προσπαθεί να μας πείσει ότι η χώρα δεν έχει χρεοκοπήσει από πέρσι, και υπάρχουν πολλοί που το πιστεύουν αυτό.

Οπωσδήποτε, όσο ηλίθιος και να είναι ένας λαός, είναι κάπως δύσκολο να του πεις πως -μετά το Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο και τον Εφαρμοστικό Νόμο που υποτίθεται πως θα τον έσωζαν- θα πρέπει να φάει στο κεφάλι και μια πτώχευση.

Οπότε, τώρα το κυβερνητικό επιτελείο αναζητεί έναν γλυκό επιθετικό προσδιορισμό για τη χρεοκοπία και –για την ώρα- προκρίνεται το όνομα «επιλεκτική χρεοκοπία». Είναι αυτό που λέμε «αυτός είναι πολύ επιλεκτικός άνθρωπος».

Επειδή η χώρα μας ταλαιπωρείται για πολλά χρόνια με το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, προτείνω να λυθεί αμέσως το θέμα της ονομασίας της χρεοκοπίας. Να την πουν «βόρεια χρεοκοπία» ή «νότια χρεοκοπία», να τελειώνουμε με τα βαφτίσια.

Μπορούν να την πουν και «χρεοκοπία του Αιγαίου». Είναι πιο ποιητικό.

Το θέμα της χρεοκοπίας δεν είναι σημαντικό. Άλλωστε, σε δέκα χρόνια ποιος θα την θυμάται τη χρεοκοπία; Οι σκλάβοι δεν έχουν ιστορική μνήμη.

(Δεν θέλω να διακόψω τη νιρβάνα κανενός αλλά έχουμε συνειδητοποιήσει όλοι πως αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία -και έχουν καταθέσεις δισεκατομμυρίων ευρώ στην Ελβετία- όχι μόνο συνεχίζουν να είναι ελεύθεροι αλλά παραμένουν όλοι στις θέσεις τους και πολλοί απ’ αυτούς κυβερνούν τη χώρα;)