ΙΟΒΕ: 13,2 μου βγήκε. Να το αφήσω, μαντάμ??

Με μία ακόμα βαρυσήμαντη έκθεση για την ελληνική οικονομία, μας φιλοδώρησε το ΙΟΒΕ για τα χριστούγεννα. Μέσα στην έκθεση συνεχίζεται η προσπάθεια του οργανισμού να αναλύσει την ελληνική οικονομία, με εργαλεία βγαλμένα κατευθείαν από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών του μεγάλου οικονομολόγου Tolkien. Προσπάθεια που εκτιμάται από όλους τους ευπρεπείς κύκλους της πολιτικής ζωής της χώρας. Είναι γνωστό άλλωστε πως η υπόθεση των “ορθολογικών προσδοκιών” (rational expectations) είχε τεράστια επιτυχία στην ανεύρεση του δαχτυλιδιού από τον γερο-Γκάνταλφ.

Δυστυχώς δεν θα μπορέσω να ασχοληθώ με όλες τις βαρυσήμαντες αναλύσεις της ΜΚΟ ΙΟΒΕ, καθώς ο χρόνος είναι περιορισμένος και ο χιονάνθρωπος που φτιάχνω στο πάρκο θα λιώσει. Θα σταθούμε όμως σε ένα αγαπημένο σημείο που είχαμε ασχοληθεί παλιότερα και παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Στη σελίδα 8 (κεφ. Αναπτυξιακή διάσταση: 10ετής ορίζοντας, τρομάρα τους) αναφέρεται πως “το άνοιγμα των επαγγελμάτων και των αγορών… μπορούν να επιφέρουν (εφάπαξ) αύξηση του ΑΕΠ άνω του 17% μακροπρόθεσμα, και περίπου 10% σε ορίζοντα πενταετίας”. Εδώ βλέπουμε πως ο ΙΟΒΕ έχει προχωρήσει σε μια αναθεώρηση των αρχικών προβλέψεών του που ήταν αύξηση του ΑΕΠ κατά 13,2%. Αν και αυτή η μείωση της πρόβλεψης κατά 24,242424% δεν αιτιολογείται στην έκθεση, θα αποτολμήσω μια ερμηνεία.

Τον Αύγουστο είχαμε δείξει (Ο Τσαρλατανισμός του ΙΟΒΕ), πως η μεθοδολογία που οδήγησε τον ΙΟΒΕ σε αυτή την πρόβλεψη ήταν της λογικής “εάν η γιαγιά μου είχε καρούλια και ήταν πατίνι, τι τελική θα έπιανε το πατίνι στην κατηφόρα”. Άρα είναι λογικό να υποθέσουμε πως και η καινούργια αναθεωρημένη εκτίμηση, θα βασίζεται σε κάποιο πρόβλημα του συστήματος πέδησης του πατινιού (λαϊκά: βάρεσαν μπιέλα τα φρένα στα καρούλια).

Ενώ η Ελλάδα βυθίζεται σε μια κατάσταση που μέχρι πριν λίγα χρόνια βλέπαμε μόνο σε περιοχές του τρίτου κόσμου που θα δυσκολευόμασταν να τοποθετήσουμε στο χάρτη, μαγαζάκια σαν τον ΙΟΒΕ συνεχίζουν να παίζουν τσιγκολελέτα, προσφέροντας αισθησιακά πρωτοσέλιδα στα περισσότερα ΜΜΕ. Συγχωρέστε με για την οξύτητα, αλλά η αρχή της λύσης του ελληνικού δράματος θα έρθει όταν σταματήσουμε να ασχολούμαστε με όλον αυτό τον αδιάφορο συρφετό που διαμορφώνει την επίπλαστη ατζέντα της επικαιρότητας (με πρώτη και πιο αδιάφορη την κυβέρνηση). Μέχρι τότε επιτρέψτε μου να συνεχίσω να παίζω με τον χιονάνθρωπό μου. Είμαι σίγουρος πως κατανοεί πολύ καλύτερα τον ζόφο που ζούμε, από τους περισσότερους “σοβαρούς” αναλυτές.

ΣΤΑΘΗΣ ΣΤΑΣΙΝΟΣ ή TECHIE CHAN

Αυγή, 23 Δεκέμβρη 2010