Ιστορίες Υποκρισίας

Με την καθοδήγηση ποιών(;), οι αγρότες έκλειναν δρόμους σε συμπολίτες τους. Η κυβέρνηση παρείχε την πολιτική και υλική υποστήριξη της στους «αγωνιζόμενους», εκδίδοντας ανακοινώσεις συμπαράστασης και θέτοντας στη διάθεση των μπλόκων την αστυνομία.

            Οι επώνυμοι ψηφοφόροι των Μνημονίων έβγαλαν αναμνηστικές φωτογραφίες στα «μπλόκα».

            Το, κατά πλειοψηφία, φιλομνημονιακό δημοτικό συμβούλιο ψήφισε ομόφωνα η βουλευτής να μη ψηφίσει τα μέτρα. (Ανάλογη ανακοίνωση για τη μη ψήφιση των μνημονίων δεν υπήρξε. Η εφαρμογή τους μάρανε, αλλά όπως είπε και ο Σόιμπλε «προέχει η εφαρμογή κι όχι το αποτέλεσμα, ηλίθιε». Όλοι στάθηκαν στο «ηλίθιε» και όχι στην Εφαρμογή).

Το ΠΑΜΕ πραγματοποίησε την καθιερωμένη παρέλαση του, τη μέρα της στιγμιαίας  κινητοποίησης κατά του ασφαλιστικού.

Και, τώρα, τα κεφάλια μέσα.

Σε κανέναν από τους πρωτεργάτες των στιγμιαίων κινητοποιήσεων δεν πέρασε από το νου να οργανωθεί όλη αυτή η βέβαιη πλειοψηφία σε διαρκές και μόνιμο ενωτικό σχήμα, έτοιμο να επεμβαίνει ενάντια σε όλα αυτά που μας ετοιμάζουν.

Κι εκεί που η υποκρισία περίσσεψε είναι στην υπόθεση της επέκτασης της Lidl.  

Στη δεκαετία του 90, με ενέργειες των νησιωτικών Επιμελητηρίων, πέρασε ένας νόμος, ο οποίος απαγόρευε την ανέγερση υπερκαταστημάτων άνω των 600 τ.μ. σε νησιά σαν το δικό μας. Κι όταν λέγαμε «600 τ.μ.» εννοούσαμε μαζί με τους βοηθητικούς χώρους – κι αυτό τηρήθηκε στην περίπτωση της Lidl.

Κανείς από τους επί πολλά χρόνια εμποροπατέρες του τόπου δεν είδε και δεν διαμαρτυρήθηκε, που ο νόμος παραβιάστηκε, όταν άνοιξε το επόμενο υπερκατάστημα (600 τ.μ. συν τους βοηθητικούς χώρους). Το μεθεπόμενο, ιδιοκτησίας γνωστού εμποροπατέρα, αύξησε την έκταση των τετραγωνικών μέτρων και κανείς δεν μίλησε. Κανείς, τέλος, δεν διαμαρτυρήθηκε, που ο νόμος, τελικά, καταργήθηκε.

Κι όμως, σα να μην έχει συμβεί τίποτα, σα να μην έχουν καμία ευθύνη οι ίδιοι, πραγματοποιήθηκε σωρεία συσκέψεων και εκδόθηκε ένα μπαράζ ανακοινώσεων, ψηφισμάτων και επιστολών δημοτικού συμβουλίου, φορέων, προσώπων και κομμάτων – συμπεριλαμβανομένου του κυβερνητικού κόμματος, όπως το συνηθίζει .

Έβαλαν για τίτλο των κινητοποιήσεων και των ανακοινώσεων τους «Αν γίνει αυτή η επέκταση, τελείωσε η αγορά της Κεφαλονιάς», αλλά οι προηγούμενες επεκτάσεις και η κατάργηση του νόμου δεν τους ενόχλησε. Το ότι εδώ και χρόνια τελειώνουμε, ποικιλοτρόπως, ούτε το βλέπουν ούτε αντιδρούν.

Περιμένω να κάμουν πράξη τα λόγια τους: «Να κλείσουν δρόμοι, λιμάνια και αεροδρόμια». (Όπως έκλεισαν το αεροδρόμιο, που δεν έπρεπε να γίνει γερμανικό. Όπως έκλεισαν τους δρόμους των πολιτών και όχι της κυβέρνησης).

Θα μπορούσαν να κλείσουν μόνο τη Lidl, αλλά αυτό δεν το σκέφτηκαν ή δεν το τολμούν. Η κάθε πολυεθνική που λυμαίνεται την ελληνική οικονομία -παραγωγή και κατανάλωση- μπορεί να κλείσει αν ενωθούμε κάτω από κοινή επιχειρηματική στέγη, που θα πουλά, χωρίς μεσάζοντες, μόνο ελληνικά, με έμφαση στα τοπικά προϊόντα. Οι έρευνες αγοράς δείχνουν ότι όταν ενωθούν παραγωγή και κατανάλωση, κανείς ξένος δεν μπορεί να μας ανταγωνιστεί –παρεκτός και πουλά σκουπίδια για τρόφιμα.

Γιάννης Κων. Κρούσος

Φαρακλάτα Κεφαλονιάς

Η εικόνα είναι του Δον Ψυχώτη