ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗΣ: ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ - ΝΑΤΟΥΡΑΛΙΣΜΟΣ

Γύρω στα μέσα του 19ου ο ρεαλισμός εμφανίζεται στη Γαλλία ως αμφισβήτηση του ρομαντισμού.
Χωρίς να λείπει και από παλαιότερες περιόδους , το κίνημα αυτό τώρα θα αποκτήσει το ουσιαστικό του περιεχόμενο ως κίνηση «ανάμεσα στην ψευδαίσθηση και την πραγματικότητα», ως απόπειρα πιο στενής σύνδεσης της τέχνης με τη ζωή, ως προσπάθεια μεταφοράς της οπτικής πραγματικότητας στη ζωγραφική επιφάνεια.

Ο όρος Ρεαλισμός στη σύγχρονη Τέχνη, χρησιμοποιείται το 1855 από τον Κουρμπέ και την έκθεσή του, την οποία ονομάζει ο ίδιος « Έκθεση του Ρεαλισμού» . Στα χρόνια που ακολουθούν θα χρησιμοποιηθεί ο όρος για όλο και περισσότερα πράγματα και στον 20ο αιώνα θα αναφέρονται διαφορετικά είδη ρεαλισμού, όπως ο Νατουραλισμός, τον οποίο θα μπορούσαμε να τον εξηγήσουμε απλά «σαν μια πιο προχωρημένη κλίμακα του ρεαλισμού» και να αποσαφηνίσουμε την αντίθεση :
«Ρεαλισμός στη Γαλλία και Νατουραλισμός στη Γερμανία» . Δηλ. όταν φτάνει η ζωγραφική σε βαθμό κορεσμού της φύσης, το έργο πέφτει στο νατουραλισμό, στρέφεται στη λεπτομέρεια.

Η Βιομηχανική επανάσταση είχε δημιουργήσει μια νέα τάξη, πλούσια και μεσαία η οποία και διαδραματίζει ολοένα και σημαντικότερο ρόλο σε Ευρώπη και Αμερική.
Ο ρεαλιστής καλλιτέχνης ενδιαφέρεται να δώσει ό,τι βλέπει , όπως το βλέπει και να είναι δυνατόν να δώσει την αριστοτελική μίμηση. Αυτό το βλέπουμε στην τοπιογραφία του Corot ή στην κοινωνική κριτική του Daumier .

Στέλλα Ο.Λιάτου
Ιστορικός-Αρχαιολόγος
Μ.Α. Μουσειολογίας

(video : Στέλλα Ο.Λιάτου)
φοτό, από το profil fb 40kai