Και τώρα τι;

Ύστερα από όσα έγιναν την τελευταία διετία.

Ύστερα από τους Αγανακτισμένους, τις πλατείες και την 6η Μαΐου.

Ύστερα από την 17η Ιουνίου.

Είμαστε πάλι στο ίδιο σημείο.

   Εκεί που ήμασταν και πριν δύο χρόνια, πριν 5 χρόνια, πριν 20 χρόνια, πριν 40 χρόνια, πριν 150 χρόνια…ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, είτε υλικά και σωματικά, είτε διανοητικά και φιλοσοφικά.

Τι έφταιξε, τι έχει φταίξει τι φταίει;

   Είναι πολύ σημαντικό, αυτές τις κρίσιμες ώρες, να ρίξουμε μια ματιά στην ΙΕΡΗ ΒΙΒΛΟ των Ελλήνων, στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να ΑΝΤΛΗΣΟΥΜΕ διδάγματα, για το αύριο, από την απεραντοσύνη της διανόησης από καταβολής κόσμου έως την αιωνιότητα, του μοναδικού και ανεπανάληπτου λόγω της τελειότητας του πνεύματος των προγόνων μας.

Δοσμένο από κάποιον δικό μας, από κάποιον άνθρωπο, από κάποιον που είχε τα ίδια ανθρώπινα πάθη που έχουν όλοι οι κοινοί θνητοί αυτού του κόσμου, από το πνεύμα του Οδυσσέα.

Δηλαδή, να ελέγξουμε την παρόρμηση να έχουμε τις αισθήσεις μας να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, και το μυαλό μας καθαρό, να ανοίξουμε τα μάτια, τα αυτιά μας και να μην παρασυρθούμε από την οργή, το μένος, ή την μελαγχολία που μας διακατέχει, ώστε να γίνουμε βορρά, στους σύγχρονους "ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ".

Ας θυμηθούμε λοιπόν ένα σημαντικό στιγμιότυπο από την Οδύσσεια…

   Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, τον κόσμο που του έκλεψαν.

Παρά την μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από την ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των μνηστήρων.

   ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ.

   Γι αυτό τον λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς ΑΘΗΝΑΣ, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την ΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, την ΣΟΦΙΑ, την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ. Της Θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα.

   Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται πάνοπλος, ΤΟΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ.

ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΙΚΤΟ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του που τίμησε τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ.

   Χωρίς ΟΙΚΤΟ, χωρίς το σεβασμό στον άοπλο πλέον αντίπαλο, χωρίς ΤΥΨΕΙΣ.    Γιατί ΕΚΤΕΛΟΥΣΕ το ΚΑΘΗΚΟΝ του. Αυτό που η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΕΘΕΣΕ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΣΕ ΠΕΡΑΣ.

Πρώτος ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ…

   Αυτόν επέλεξε ότι ήταν ο ισχυρότερος αντίπαλός του.

Γιατί; Η λέξη μιλά από μόνη της.

   Είναι η ΑΝΤΙΝΟΗΣΗ, είναι αυτό που μας κάνουν ΤΩΡΑ, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και την πραγματικότητα ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ.

   Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου.

Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ…

   Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής.

Επόμενος, ο ΑΜΦΙΝΟΜΟΣ…

   Αυτός που διαστρεβλώνει τον ΝΟΜΟ και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι ΕΤΣΙ και ΑΛΛΙΩΣ!

Επόμενος, ο ΑΓΕΛΑΟΣ…

   Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια του ΑΝΤΙΝΟΟΥ και τον μετατρέπει σε κατευθυνόμενη ΑΓΕΛΗ!

Οι ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ…

   Έτσι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ, ήταν ο στόχος της πρώτης φονικής βολής του Οδυσσέα. Και τον σκοτώνει ρίχνοντας του το βέλος στον ΛΑΙΜΟ.

   Σημαδιακό και εξόχως διδακτικό.

   Γιατί ο λαιμός είναι το ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ δηλαδή της επικοινωνίας που την χρησιμοποιεί ενάντια στην νόηση των ανθρώπων!

   Είναι αυτός ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ να πεθάνει πρώτος.

Μετά, με την σειρά που προανέφερα, σκοτώνει τους υπόλοιπους…

   Τον ΕΥΡΥΜΑΧΟ, βρίσκει το βέλος στην καρδιά του. Το βέλος του Οδυσσέα, πάλι ξέρει που κτυπάει.

   Γιατί, η καρδιά είναι η δύναμη και το θάρρος. Η καρδιά είναι η ζωή.

   Τον ΑΜΦΙΝΟΜΟ τον τελειώνει ο Τηλέμαχος με το δόρυ του.

Τον κτυπά στην πλάτη, από πίσω. Πάλι σημαδιακό. Ο ΕΤΣΙ κι’ ΑΛΛΙΩΣ, χάνεται από εκεί που δεν το περιμένει. Έτσι κι’ αλλιώς…

   Τον ΑΓΕΛΑΟ, τον σκοτώνει με ένα βέλος που μπαίνοντας από το στήθος, καταλήγει στο συκώτι του, το οποίο και σκορπίζει.

   Η σημασία αυτής της βολής, διπλή.

   Στον ηγέτη, του τρυπά  στήθη και πνεύμονες, δηλαδή την αντρεία και την πνοή, και ταυτόχρονα με την ίδια βολή του σκορπίζει το συκώτι.

   Εδώ, ο συμβολισμός είναι πάλι διπλός. Το συκώτι είναι η αντοχές και διασκορπίζοντάς το, διαλύει το κουράγιο των υπολοίπων για κάθε αντίσταση.

   Οι υπόλοιποι, τώρα καταρρέουν…γιατί γνωρίζουν πλέον ότι δεν υπάρχει περίπτωση οίκτου και ελέους. Αντίδραση; Τι είναι αυτό; Η απόλυτη αποδοχή της αφάνισής τους. Η απόλυτη φοβία.

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΟΥΣ.

Συμπέρασμα!

 ΠΡΏΤΟΣ ΣΤΟΧΟΣ, οι δημοσιογράφοι - εκφραστές των μέσω των ΜΜΕ.

   Μακριά από την προπαγάνδα των ΜΜΕ.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

   Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη!

   Κρύβουν βαθύτατα νοήματα και στο χέρι μας είναι να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να διδαχτούμε, ή καλύτερα να συνετιστούμε.

Οι πρόγονοί μας, μιλούν ακόμη!

   ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ, ΛΕΝΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, λένε ΠΩΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ, λένε πως να τινάξουμε τον ζυγό.

   ΑΡΚΕΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ!

Ιούνιος 2012

Βαλσαμής Π. Γεράσιμος

Ασμχος ε.α.