Τελικά, κανείς δεν είναι σε θέση να ασκήσει πολιτική;

Παραξοφάνηκε σε κάποιους όταν "δήλωσα Ηγέτης". Αναγκάστηκα να το κάμω. Είναι η απάντηση μου στη φράση της κ. Ελένης Χιόνη, πριν την πει:

• "Με την συνέντευξη του ο Αλέκος Καλαφάτης επιβεβαίωσε ότι είναι μια μεγάλη προσωπικότητα, ίσως η σημαντικότερη σήμερα στην τοπική μας κοινωνία, και αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του απέναντι στους άλλους υποψήφιους".

Δεν είναι "σημαντικότερη προσωπικότητα" από μένα. Και δεν είναι σημαντικότερη προσωπικότητα από το λαό, που πρέπει να αποφασίζει για τις τύχες του. Και είμαι καλύτερος του, όχι μόνο από ικανότητα, αλλά, κυρίως,  γιατί είμαι με την πλευρά του λαού.

Πριν λίγες μέρες, ένας φίλος μου είπε:

• "Εσύ δεν ήσουν με τον Λυκούδη και τον Μεταξά, τότε, με τον Αρσένη; Εσύ δεν μου είπες το 2010 να πάμε με τον Κ. Ζαπάντη; Εσύ δεν ήσουν με τον Καλαφάτη; Τώρα, που όλοι αυτοί είναι μαζί, εσύ γιατί δεν είσαι;"

Δίκιο είχε! Ούτε λίγο ούτε πολύ, εγκαλούμαι, σήμερα, γιατί η πολιτική στάση και δράση μου δεν έγιναν πολιτική καρριέρα. Γιατί ήμουν πάντα με κάποιον και όχι με το "εγώ" μου! Και για να απολογηθώ, πρέπει να γράψω την αυτοβιογραφία μου και να μην αφήσω κάποιους να κοιμούνται γαλήνια, όπως δήλωσαν.

Συγνώμη, λοιπόν. Είμαι Ηγέτης και είμαι με τον Μάκη Δημητράτο, γιατί αυτός είναι μαζί μου. Και είναι σημαντικότερη προσωπικότητα(χωρίς εισαγωγικά) από τον Αλέκο, γιατί ανήκει στο κομμάτι του λαού που από το 2010 δίνει τη μάχη του ενάντια στην πολιτική απανθρωπιά των υποτελών κυβερνήσεων. Αλλά και "η σημαντικότερη πολιτική προσωπικότητα της τοπικής μας κοινωνίας" δεν απουσίασε, ποτέ, από αυτούς τους αγώνες, όπως υπονοήθηκε στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Ήταν παρών, αλλά με τους "απέναντι". Είναι με το "λάθος" στρατόπεδο, που μπορεί ακόμα να κερδίζει χάρις στις τεχνικές της εξουσίας, την πολυδιάσπαση και την ανικανότητα των "αντιστασιακών" ηγετών. Και ούτε το έκρυψε ούτε το κρύβει. (Το "είμαι ανεξάρτητος" , από τι άραγε, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο).

 Ο Αλέκος Καλαφάτης θέλει να γίνει Παρίσης στη θέση του Παρίση. Όπως ο Παρίσης δήλωνε ότι είναι υπερβολικά τα αιτήματα των σεισμόπληκτων Κεφαλλήνων, υπερασπιζόμενος κυβερνητικές επιλογές, έτσι και ο Αλέκος μας είπε ότι "πρέπει να αναγνωρίσουμε το θετικό έργο της κυβέρνησης". (Π.χ. αντίσκηνα και πλοία αντί για λυόμενα, όπως συνέβη σε όλους τους σεισμούς τα τελευταία 20 χρόνια. Ή το γεγονός της τιμολόγησης των ζημιών, κάτω από την πραγματική αξία τους. Ή τα 143 εκ., αντί για 500, της αίτησης προς το Ταμείο Αλληλεγγύης της Ε.Ε., που κανείς δεν γνωρίζει τι περιλαμβάνουν)!!  Όπως και ο Παρίσης, έτσι και ο Καλαφάτης δεν εμπλέκει τα μνημόνια και την ανθρωπιστική καταστροφή που επιφέρουν με την "αυτοδιοίκηση". Και είναι, κατά δήλωση του, με τα μνημόνια, μόνο που "έγιναν λάθος χειρισμοί". Όπως και ο Παρίσης, είναι με την υποτελή κυβέρνηση και την διεθνή τραπεζική τάξη πραγμάτων. Όπως ο Παρίσης, είναι υπέρ του "Καλλικράτη", αλλά θα κάμει "αποκέντρωση". (Το "είμαι ανεξάρτητος" είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, μέρες πούναι).

Επαινεί η "αγιογράφος":

• "Σε κάποια αποστροφή μάλιστα είπε κάτι που λίγα δημόσια πρόσωπα και πολύ περισσότερο πολιτικοί θα μπορούσαν να ομολογήσουν: «Τα χρόνια που είμαι έξω από την ενεργή πολιτική έχω αναθεωρήσει αρκετές απόψεις μου. Η δύναμη του ανθρώπου είναι να μπορεί να αναθεωρεί τις απόψεις του» !!!"

Το μόνο που αναθεώρησε είναι ότι η γενική πολιτική, τα μνημόνια και όλα όσα μας συμβαίνουν εξ αιτίας τους δεν είναι θέμα του δήμου! Αναθεώρησε το "Όλα είναι Πολιτική" της νιότης του.

Για τους ευρισκόμενους σε κατάσταση καταστροφής και απαλλοτρίωσης δημότες, υπόσχεται "αλληλεγγύη". (Αξίζει τον κόπο να προσέξει κάποιος την απάντηση του στον Φώτη Χαλιώτη και το πώς αποφεύγει την ουσία της ερώτησης: "Τι θα κάμετε με τα σπίτια που κατάσχονται;"). Μάλλον, θα προσφέρει χαρτόκουτα και, ίσως, κουβέρτες για τους άστεγους. Ούτε λέξη για την υπεράσπιση της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας. Το γράψαμε: "Να σε κάψω Γιάννη να σ' αλείψω λάδι", είναι η πολιτική που υπόσχεται και στηρίζει. 

Ο Μάκης Δημητράτος και οι ημέτερες δυνάμεις, εξ αρχής είπαμε ότι θέλουμε να διαχειριστούμε τις ζωές μας κατά των οργανωμένων επιθέσεων της κεντρικής και τελικά παγκόσμιας εξουσίας και όχι τα χρέη του δήμου, μέσα στα πλαίσια που αυτή ορίζει. Δεν είμαστε με το νόμο, που φτιάχνουν οι Κρέοντες. Είμαστε με την Αντιγόνη. "Οικονομική εξυγίανση" και "πλεόνασμα" κάνει  και ο Σαμαροβενιζέλος, πάνω από την εν τάφω ζωή μας.

Η φιλοσοφία των ομοιόχρωμων υπηρετών της εξουσίας είναι απλή και καταγράφηκε με σαφήνεια και πολλάκις στη συνέντευξη του: Δεν φταίει η πολιτική αλλά η ικανότητα των διαχειριστών της. Δεν φταίει η πρόθεση εξόντωσης του λαού και εξυπηρέτησης τραπεζιτών, μέσω μνημονίων, αλλά "οι λάθος χειρισμοί". Ούτε, φυσικά, για την "κρίση" φταίει κάποιος. Αναφέρεται σε αυτήν σα να την έστειλε ο Θεός για να μας τιμωρήσει ή, στην "καλύτερη" περίπτωση, φταίει η "κλεπτοκρατία" και η κακή διαχείριση. Δεν φταίει, για παράδειγμα, ότι λεφτά δεν υπάρχουν, γιατί τάχουν οι τραπεζίτες, αλλά το ότι κάποιοι έκλεψαν ή κακοδιαχειρίστηκαν το λιγοστό που μας έδωσαν δανεικό. Το δευτερεύον το κάνει πρωτεύον και σημαντικό, όπως όλοι οι διαχειριστές της υποτέλειας μας.

Δεν έκλεψε ο Καλαφάτης, αλλά στήριξε και στηρίζει μια κλεπτοκρατική κυβέρνηση. Και δεν θυμάμαι να έχει τιμωρήσει ή εγκαλέσει κάποιον που έκλεψε δημόσιο χρήμα. Κουκούλωνε. Και περιμένω να με προκαλέσει να αποδείξω αυτή την τόσο βαριά κατηγορία.

"Δεν κάνει ρουσφέτια", αλλά είναι μικρός ο τόπος μας και γνωριζόμαστε. Υπάρχουν επιχειρήσεις και άνθρωποι που επωφελήθηκαν περισσότερο από άλλους. Όχι, δεν μπορώ να το "αποδείξω". Το ξέρω, όπως το ξέρουν οι ίδιοι και τόσοι άλλοι. Για να τον ψηφίσουμε πρέπει να ξεχάσουμε. Έχω, όμως, αναφερθεί σε δύο περιπτώσεις εύνοιας(υπάρχουν κι άλλες): α) Θα δώσει στη δημοσιότητα την Έκθεση Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης για τον Μακρύ Γιαλό; β) Θα μας πει γιατί δεν απαλλοτριώθηκαν οι Καταβόθρες ή γιατί δεν έγιναν προστατευόμενο "Μνημείο της Φύσης";

Και, με την ευκαιρία αυτή, θυμήθηκα τον Κ. Ζαπάντη και το δημοτικό συμβούλιο Ελειού- Πρόννων, που έστειλε στον εισαγγελέα την άρνηση παροχής οικονομικών στοιχείων της  Διαδημοτικής. Εγώ θυμήθηκα ποιους εγκαλούσε ο Κώστας. Αυτός το ξέχασε. Στις 10 "αρχές" του Αλέκου υπάρχει και η "Διαφάνεια".

Και ας μην επικαλεστεί ότι αυτά δεν έγιναν στη θητεία του. Ας ρίξει μια ματιά στο ψηφοδέλτιο του.

Ο Αλ. Καλαφάτης είναι πολιτικός Ολιγαρχικής αντίληψης. Το καθεστώς χρειάζεται ικανούς διαχειριστές και υπαλλήλους, για να επιβιώσει. Και σε αυτό είναι, διαχρονικά, συνεπής από την εποχή που δήλωνε "ριζοσπάστης". Για να κάμεις πολιτική καρριέρα στα κόμματα πρέπει να είσαι υπάκουος στις κεντρικές γραμμές. Και δεν θυμάμαι κάποια διαφοροποίηση του, από το 1975 και μετά.  Οι αντάρτες και οι έχοντες αυτόνομη σκέψη δεν έχουν θέση στην επαγγελματική πολιτική σκηνή. Η μόνη, πρόσκαιρη και "αναγκαστική", διαφοροποίηση του ήταν όταν ο Τρίτσης αμφισβήτησε την τοπική πρωτοκαθεδρία του. Ο Αλέκος το είπε, το έδειξε και θα συνεχίσει να στηρίζει τις πολιτικές που εξυπηρετούν την Ολιγαρχία σε βάρος των πολλών. Εντός αυτού του πλαισίου, θα διαχειριστεί καλύτερα τον δήμο από τον Παρίση. Σε αυτό Συμφωνώ. Η φράση "σύγκρουση με την εξουσία" δεν υπάρχει στη συνέντευξη, ούτε για τα μάτια του κόσμου. Δεν ειπώθηκε ούτε μία φράση που θα μπορούσε να ενοχλήσει την κυβέρνηση! Κατά τα άλλα "είναι ανεξάρτητος".

Είπε πολλά ο Αλέκος, αλλά κάποια στιγμή, πρέπει κι εγώ να σταματήσω.

Όταν αναφέρεται στο έργο του και σε κάποια πράγματα που δεν έγιναν και  λέει ότι κακώς εγκαλείται, ξεχνά τους δημάρχους που βρίσκονται στο ψηφοδέλτιο του. Δηλώνει άμοιρος ευθυνών, ξεχνώντας τις ευθύνες των συνοδοιπόρων του(περίπτωση πολεοδομικού σχεδιασμού Λάσσης).

Για τη μαρίνα Αργοστολίου είπε ότι "η μαρίνα έγινε" κι έριξε ευθύνες σε εκείνους που δεν την ολοκλήρωσαν. Για να συμπληρώσει: "το δικό μας όραμα ήταν να γίνει μαρίνα διαχείμανσης σκαφών". Ούτε η μαρίνα έγινε ούτε δικό του όραμα ήταν η "διαχείμανση σκαφών". Για αυτό το έργο - κουφάρι θα κάνω ιδιαίτερη αναφορά.

Για το  τέλος, άφησα αυτό που ο ίδιος έβαλε πρώτο: "Τον είπαν ζόμπι και βρυκόλακα". Ένας τον είπε και ο Αλέκος το γενίκευσε, για λόγους επικοινωνιακούς, σπαταλώντας πολύ χρόνο με ένα βολικό για τον ίδιο θέμα. Εγώ δεν τον είπα. Κι ας έχουν οι πολλοί αποκαλέσει "δεινόσαυρους" κάποιους πολιτικούς που συμπλήρωναν δεκαετίες πολιτικής σταδιοδρομίας. Με όσα επιχειρήματα διαθέτω, έδειξα έλλειψη "ικανότητας" και θέλησης. Έδειξα για ποιον θέλει να χρησιμοποιήσει την "ικανότητα" του;  Γι' αυτό εμείς λέμε: "Όταν θέλουμε μπορούμε". Γιατί κάποιοι προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι ούτε αυτός ούτε οι ηγέτες που αναδεικνύει μπορούν. Για να προβάλλεται η δική τους  (μη) ικανότητα. 

Ένα είναι σίγουρο: Ο Αλέκος δεν θέλει να πάει με το μέρος του λαού στη μάχη που αυτός δίνει ενάντια στην ανεργία, στη  μείωση μισθών, συντάξεων, εισοδημάτων, περίθαλψης και στην απαλλοτρίωση ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας. Ούτε για μια στιγμή δεν εξέφρασε αυτή του τη "θέληση". Όλα αυτά δεν βρίσκονται ανάμεσα στις προθέσεις του, δεν υπάρχουν στα λόγια του. Οι 10 "αρχές" του μας αφήνουν απ' έξω.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ. ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ.

Όταν...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ ΞΑΝΑ (παιδιόθεν)

Μεγάλη Παρασκευή του Χριστού. Μεγάλες Παρασκευές του Λαού... Του εσταυρωμένου και ταφέντος λαού.

Να ακούσετε τη συνέντευξη του Αλέκου και για κάθε σύγκριση:

Δημαρχεία - μετερίζια Λευτεριάς και Καλή Ανάσταση

(Οι εικόνες είναι του Δον ΨΥΧΩΤΗ)