Κυβέρνηση , κόμματα και βουλή :Γιατί διαλύουν το ΚΕΘΕΑ και νομιμοποιούν τα ναρκωτικά (Μέρος Πρώτο)

ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΔΙΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΥΛΟΠΟΙΟΥΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΑ 

• Ξεκινήσαμε να ασχοληθούμε με το θέμα σε ένα άρθρο, αλλά το υλικό πληροφοριών, που συγκεντρώσαμε ήταν πολύ. Στο πρώτο μέρος, αναφερόμαστε συνοπτικά στην ουσία του θέματος, γιατί έχει πέσει πολύς αποπροσανατολισμός και ψέμα. Βγάζουμε έξω μόνο τη μύτη του παγόβουνου. Στο δεύτερο μέρος, όσα γράφουμε εδώ, για κυβερνήσεις, κόμματα και εταιρείες, θα τεκμηριωθούν, με λόγια και στοιχεία όσων προωθούν τη νομιμοποίηση της παραγωγής και διακίνησης ναρκωτικών. 

Τον Μάρτη του 2019, 229 βουλευτές ψήφισαν ΝΑΙ στα Κέντρα Ελεγχόμενης  Χρήσης[i] ναρκωτικών ουσιών. (222 βουλευτές είχαν ψηφίσει το τρίτο μνημόνιο και αυτές οι δύο πράξεις δεν είναι άσχετες μεταξύ τους).

Τον Οκτώβρη του 2019, ο υπουργός Υγείας κ. Κικίλιας κατάργησε το αυτοδιοίκητο του ΚΕΘΕΑ και εγκατέστησε διορισμένο Δ.Σ., από το οποίο μόνο ένα μέλος έχει σχέση με το θέμα των ναρκωτικών. (Το ποια σχέση έχει θα το δούμε προσεχώς). 

Δεν ανήκουμε σε εκείνους τους ανθρώπους, που μασάνε τα λόγια τους, όταν κάποιοι παίζουν με τις ζωές μας και τις ζωές των παιδιών μας.

Πίσω από την κατάργηση του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ κρύβεται η κατάργηση της θεραπείας εξαρτημένων και η αντικατάσταση της με υπηρεσίες διανομής ναρκωτικών. 

Στην επόμενη φάση, θα νομιμοποιηθεί και η παραγωγή ναρκωτικών, από τις εταιρείες, που σήμερα χρηματοδοτούν τη διάλυση των αδύναμων ή/και ανίκανων προστατευτικών μηχανισμών. 

Θα πούμε ότι πίσω από την ελεύθερη διανομή και εμπορία ναρκωτικών σε παιδιά και μεγαλύτερους, κρύβεται η εξολόθρευση ενός ολόκληρου λαού . Η εξουδετέρωση κάθε αντίστασης σε όσα απάνθρωπα έχουν σχεδιάσει για τους λαούς οι οικονομικές ελίτ του πλανήτη. 

Για να αποδεχθείς τα όσα συμβαίνουν, πρέπει να αλλάξεις τη γλώσσα που ήξερες και να την αντικαταστήσεις με τη Νέα Γλώσσα, όπως την είχε περιγράψει ο Όργουελ στο "1984",   

Για να πεις "ο Μητσοτάκης τα πάει καλά", πρέπει να πάψεις να έχεις μνήμη, δηλαδή να μην ξέρεις τι πάει να πει Α-λήθεια (άρνηση της λήθης) και να βρεθείς σε κατάσταση απώλειας κριτικής σκέψης. 

Όταν, λοιπόν, λένε "κατάργηση του αυτοδιοίκητου" εννοούν κατάργηση της απεξάρτησης και της θεραπείας εξαρτημένων. 

Όταν λένε "ψυχοδραστικές" ή "ψυχοτροπικές" ουσίες πρέπει να ξεχάσεις ότι μιλάνε για ναρκωτικά και όχι για φάρμακα. (Στα αγγλικά "φάρμακα" και "ναρκωτικά" είναι ίδια λέξη -drugs). 

Όταν λένε "Κέντρα Ελεγχόμενης Χρήσης", εννοούν «πρώτο βήμα για τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών». Και παράλληλα πρέπει να ξεχάσουμε ότι ο χρήστης έγινε τέτοιος στο σχολείο. Είναι το παιδί μας, που μεγάλωσε, αν τελικά καταφέρει να μεγαλώσει. 

Όταν λένε ότι "χάσαμε τον πόλεμο με τα ναρκωτικά", εννοούν ότι αυτός ο πόλεμος δεν έγινε ποτέ και ότι τα πρώτα ψυχοτροπικά, ψυχοδραστικά, ψυχεδελικά "φάρμακα"/ναρκωτικά/ ουσίες φτιάχτηκαν στα εργαστήρια της CIA στη δεκαετία του 50 και διοχετεύτηκαν στη νεολαία στη δεκαετία του 60.  Υπάρχεει και μια δήλωση του 2009, του αρμόδιου για τα ναρκωτικά υπάλληλου του ΟΗΕ, που καταγγέλει τις τράπεζες για ξέπλυμα ναρκοδολαρίων. (Τον αντικατέστησαν, γιατί μάλλον έλεγε ψέματα). 

Τώρα, που νομιμοποίησαν την δήθεν ελεγχόμενη χρήση, οι άνθρωποι και οι εταιρείες, που χρηματοδότησαν την καμπάνια νομιμοποίησης της χρήσης θα νομιμοποιήσουν και την παραγωγή. Κυριακή κοντή γιορτή. Ήδη το ζητάνε. 

ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

• Οι ιστορίες που ακολουθούν, γραμμένες σαν αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, είναι συρραφή ιστοριών και βιωμάτων ανθρώπων, που ζουν δίπλα μας. Είναι ιστορίες του μικρού μας τόπου. Και κάποιοι από αυτούς έχουν θύματα μέσα στις οικογένειες τους. Και έγιναν θύματα μέσα στα σχολεία. Και κάποια από αυτά τα παιδιά δεν ζουν σήμερα. Κι ως ότου φύγουν από τη ζωή, είχαν παρασύρει, ως βαποράκια, κι άλλα παιδιά στο θάνατο. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ, ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΕΝΤΡΑ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗΣ ΧΡΗΣΗΣ. "Δεν πειράζει, που έγιναν ναρκομανείς. Εμείς θα φροντίζουμε να παίρνουν με ασφάλεια καθαρά ναρκωτικά, που θα τα λέμε "ουσίες".  

Όταν πριν λίγες μέρες, ξεκίνησε η διαδικασία διάλυσης του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ), κάτι θυμήθηκα και ρώτησα την 15χρονη μαθήτρια: «Υπάρχουν ναρκωτικά στο σχολείο σας»; Για μένα, η απάντηση ήταν η αναμενόμενη: «Άμα έχεις λεφτά , αγοράζεις όσο θέλεις». 

Ήξερα ότι η κατάσταση δεν έχει αλλάξει προς το καλύτερο από το 2009, όταν ένα πόρισμα μιας έρευνας του ΟΚΑΝΑ στα σχολεία της Κεφαλονιάς έλεγε: Το 25% των αγοριών της Γ' Λυκείου έχει κάμει τουλάχιστον μια φορά χρήση ουσιών. Κι άκουγα τον παρουσιαστή του πορίσματος να λέει «Μην ανησυχείτε. Δεν είναι χειρότερα από άλλα σχολεία της Ελλάδας». Και είδα πολιτικούς, καθηγητές και άλλους υπεύθυνους για την κατάσταση να ακούν απαθείς το πόρισμα και να πηγαίνουν ήσυχοι σπίτι τους. Και γιατί να μην δείξουν αδιαφορία, αφού είναι συνένοχοι; 

Οι έμποροι στα σχολεία στοχεύουν στα παιδιά των εύπορων οικογενειών. Σε αυτά που έχουν να πληρώσουν για τη δόση τους. Αλλά γνώρισα και ένα 14χρονο κορίτσι, που άνοιγε τα πόδια της στον προμηθευτή της, για να πάρει τη δόση της. Είδα πατέρα να δίνει ναρκωτικά στο παιδί του, για να το κάμει βαποράκι, και τη μάνα να ζητά βοήθεια και κανείς να μην ακούει. Θυμάμαι μια ψηφοφορία σε επαγγελματικό όργανο δεοντολογίας με αποτέλεσμα 3-2 με την οποία απαλλασσόταν συνάδελφος, που κατηγορούταν για παροχή παράνομων ουσιών. Και οι κακές γλώσσες έλεγαν πως για αντάλλαγμα λάβαινε παιδική σάρκα. Εγώ είχα κοντοσταθεί σταθεί σε εκείνες τις δύο καταδικαστικές ψήφους της μειοψηφίας: Δεν μπορεί δύο άνθρωποι επιστήμονες να ήθελαν να στερήσουν επαγγελματική ιδιότητα χωρίς αδιάσειστα στοιχεία.

Ο αθώος έκαμε στη συνέχεια πολιτική καριέρα. Γνώρισα τους δράστες, είδα τον τρόπο και τις πιάτσες και δέχτηκα και την απειλή. Κι όλα αυτά μέσα σε λίγες μέρες , επειδή είχα θυμώσει (με μένα και με όλα). Και είδα κι έμαθα και άλλα, που όλοι οι χαροκαμένοι γονείς ξέρουν. Και ήταν εύκολο να μάθω. Μόνο οι αρμόδιοι για τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών δεν ξέρουν, δεν ακούν, δεν βλέπουν. Τους έκαναν καταγγελίες οι χαροκαμένες μάνες κι αυτοί ... καμία αντίδραση. Φώναζαν οι γείτονες, υπεδείκνυαν οι καλοί πολίτες… άκρα του τάφου σιωπή. Μετά από ευδόκιμο υπηρεσία στην προστασία, περνάνε και στην πολιτική, όταν δεν την χρηματοδοτούν. Θυμάμαι ένα άρθρο απελπισμένου «Η αποχή είναι ψήφος. Δεν ψηφίζω προστάτες εμπόρων ναρκωτικών». Χωρίς πολιτική, αστυνομική και δικαστική προστασία δεν υπάρχει έμπορος ναρκωτικών. Υπάρχει μια μηνυτήρια αναφορά από εκείνα τα χρόνια, που κατέληγε με την υποσημείωση: «Δεν επιθυμώ την εμπλοκή της τοπικής αστυνομίας στη διερεύνηση της καταγγελίας μου».

Κάτι μήνες μετά, οι «αδιάφθοροι» συνέλαβαν αστυνομικό, την ώρα που παραλάμβανε ναρκωτικά στο ΚΤΕΛ. Στην Κεφαλονιά, κανείς δεν έμαθε τι απέγινε, γιατί δεν πρέπει να ξέρουμε τι γίνονται και απογίνονται τέτοιες ιστορίες.[ii]

Δεν έχει αλλάξει κάτι σε αυτά τα 10 χρόνια. Απλώς τώρα οι κρατικοί φορείς δεν μοιράζουν ερωτηματολόγια στα παιδιά, για να ξέρουμε τι γίνεται. Τα πολιτικά μας αστέρια έχουν άλλα σχέδια. 

Και μετά σου λένε, από τον ΟΗΕ ως την παρατελευταία ΜΚΟ και τώρα και στην "ελληνική"  Βουλή «τον χάσαμε τον πόλεμο με τα ναρκωτικά»! 

Επιτρέψτε σε χρήστες, σε οικογένειες χρηστών, σε γονείς, σε δασκάλους και στην κοινωνία όλη να φτιάξουν κοινότητες πρόληψης, καταπολέμησης και θεραπείας των ναρκωτικών και θα βλέπατε ποιος θα έχανε τον πόλεμο. Όταν η κοινωνία είναι συγκροτημένη σε κοινότητες, αυτές δρουν ολιστικά και αποτελεσματικά. Όταν οι τοπικές κοινωνίες διαχειρίζονται τα κοινά, λειτουργούν αποτελεσματικότερα από τις εταιρείες και το κράτος. (Έλινορ Όστρομ, Βραβείο Νόμπελ, 2009). 

 Συνδέστε τη θεραπεία με την πρόληψη και την εξάρθρωση των ανόμων με τον παλιό  τρόπο της κοινότητας/εκκλησίας και τότε θα τα ξαναπούμε. Σε συνθήκες κοινότητας , γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον, το τι γίνεται και το τι μπορούμε. Η Δημοκρατία δεν είχε φυλακές. Είχε κοινωνική απομόνωση και περιφρόνηση των παραβατών και σαν ύστατη λύση τον οστρακισμό. 

Μια κοινότητα, έστω και σε μικρογραφία,  είναι και το ΚΕΘΕΑ, που η κυβέρνηση θέλει να διαλύσει. Γι’ αυτό ήταν επιτυχημένη και εξαπλώθηκε κι έγιναν πολλές κοινότητες. Κι αντί να διδαχθούμε διαλύουμε, για να περάσει η νομιμοποίηση των ναρκωτικών. 

Ο Πόλεμος ενάντια στα ναρκωτικά χάθηκε, γιατί η κοινωνία δεν είναι συγκροτημένη σε κοινότητες, όπως ήταν ως τα μέσα του 20ου αιώνα. Ο πόλεμος, όπως κάθε άλλος πόλεμος, χάθηκε, γιατί άφησε κράτη, μυστικές υπηρεσίες, τράπεζες και εταιρείες να παριστάνουν τους ¨πολεμιστές", ενώ κερδοσκοπούσαν ξεπλένοντας μαύρο χρήμα. Τώρα, απλώς, θέλουν αυτό το χρήμα να γίνει ολόλευκο, αθώο και νόμιμο και, βεβαίως να γίνει περισσότερο, αφού η πελατεία θα αυξηθεί. Και έχουν βοήθειες, όπως πάντα, από τους επαγγελματίες πολιτικούς κάθε απόχρωσης. 

Οι άνθρωποι οδεύουν προς κάθε είδους εξάρτηση, γιατί δεν είμαστε η Κοινότητα, που νοιάζεται για τον διπλανό της και επιδιώκει την ευημερία όλων, του καθένα ανάλογα με το ήθος και την προσφορά του.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ. Τώρα, που 229 βουλευτές απελευθέρωσαν τους ασκούς του θανάτου, να ανοίξουμε τους ασκούς του Αιόλου, που θα πάρουν και θα σηκώσουν εμπόρους, ναρκωτικά και προστάτες αυτών.

ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΗ ΚΟΜΠΑΝΙΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ 

(Η είκονα είναι του Δον ΨΥΧΩΤΗ)

[i]Στα αγγλικά , λέγονται shooting rooms, (δωμάτια για σουτάρισμα). Σουτάρω : κάνω ένεση (από το αγγλικό shoot). 

[ii]Οι ιστορίες είναι αντλημένες από το τοπικό έντυπο ριζοσπαστικής έκφρασης «Νυστέρι» της περιόδου 2009-2012.