(Η γνώση, από τους πολίτες, όλων των πιθανών σεναρίων της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης των τοκογλύφων, συμβάλλει στην αποτροπή και τη νίκη των δημοκρατικών δυνάμεων).
Το "Ι" έχει τοποθετηθεί, πρόσφατα, σε διαδικτυακούς διαλόγους, πως "θεωρούμε βέβαιο έναν "στρατιωτικό" πολέμο, πέρα από τον οικονομικό και βέβαιη θεωρούμε την πρόθεση για μια δικτατορία, αν οι δυνάμεις της δημοκρατίας απειλήσουν με αξιοπιστία, γνώση και επινοητικότητα το "τελευταίο φύλλο συκής" του καθεστώτος που είναι οι εκλογές. Θα τη βαφτίσουν "κυβέρνηση προσωπικοτήτων", "κατάσταση έκτακτης ανάγκης" ή κάπως αλλιώς, αλλά δικτατορία, θα μείνει, δίχως, όμως, το "φύλλο συκής" που λέγεται "εκλογές".
Περιμένουμε έναν πόλεμο, που ελπίζαμε και ελπίζουμε να τον διεξάγει ο πολίτης μιας πραγματικής και όχι ψευδεπίγραφης ελληνικής δημοκρατίας, με τη βεβαιότητα πως θα είναι νικηφόρος. Κι αυτή η "επιθυμία", η ελπίδα και ο στόχος πηγάζει από την τεκμηριωμένη πεποίθηση μας πως τα σημερινά καθεστωτικά κόμματα συμμετέχουν στα σχέδια της "παγκόσμιας διακυβέρνησης".
Αλλά, κάποιοι πάνε να προλάβουν την μετατροπή της ελληνικής δυσαρέσκειας σε παγκόσμια δύναμη ανατροπής.
Η απειλή της "χρεοκοπίας" της Ελλάδας είναι υπαρκτή, τώρα, και η παγκόσμια διακυβέρνηση δεν μπορεί να περιμένει, απαθής, το μοιραίο, που δεν είναι άλλα από μια "ανεξέλεγκτη κατάρρευση τύπου Lehmann Bros" ή μια "ελεγχόμενη από το λαό χρεοκοπία - στάση πληρωμών" .
Και θα είναι παγκόσμιος ο αντίκτυπος, γιατί "θα αρνηθούμε να πληρώσουμε", όχι γιατί "δεν μπορούμε", αλλά γιατί αρνιόμαστε την παγκόσμια απάτη εκτύπωσης χρήματος από τους τραπεζίτες. Κι αυτό αφορά τους λαούς όλου του πλανήτη.
Κι έτσι, για να προλάβει τα "χειρότερα" μιας επανάστασης ή της δικής τους ανικανότητας, η παγκόσμια τάξη ετοιμάζει "εικονικό" πόλεμο, με πραγματικά θύματα, ώστε να προλάβει την ελληνική άρνηση ή πτώση, η οποία θα δημιουργήσει τρύπα 5 τρις δολαρίων, δηλ. το 10% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Με τον "πόλεμο", τα cd's θα διασωθούν, γιατί ο "πόλεμος" δικαιολογεί την μη πληρωμή τους και η Ελλάδα θα βγει από το ευρώ , με τρόπο ανώδυνο για το παγκόσμιο καθεστώς.
(Σημ: 500 δις δολ. είναι το δημόσιο χρέος, αλλά η φούσκα της χρηματοπιστωτικής αγοράς είναι 10 φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ, που είναι 50 τρις. Τα 500 δις, της "στάσης πληρωμών" θα τα πολλαπλασιάσετε επί δέκα, στη μοχλευμένη αγορά, για να γίνει κατανοητό το μέγεθος του ελληνικού αντίκτυπου. 900 τρις δολάρια είναι η χρηματοπιστωτική φούσκα, αλλά, σχεδόν τα μισά, αλληλοαναιρούνται κι έτσι ο πολλαπλασιασμός δεν χρειάζεται να γίνει επί δεκαοκτώ).
Κι έτσι, ξαφνικά και αναίτια, εμφανίζονται "θερμά επεισόδια" με τον χωροφύλακα της περιοχής, Τουρκία, ο στρατός έχει τεθεί σε μερική επιφυλακή και ετοιμάζεται ανάκληση εφέδρων, την ώρα που ο βενιζέλος στέλνει στην εφεδρεία πολίτες και συνεχίζει, απτόητος, να λεηλατεί τσέπες και ζωές.
Ο "μη παραγωγικός" στρατός, κατά τον Πάγκαλο, καλείται να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Θα κάμουν το χρέος τους, αλλά όποιος πει "ηθικό ακμαιότατο", για τον λαό, δεν θα είναι εύστοχος.
Δεν μπορούμε να προβλέψουμε την έκβαση αυτής της ιστορίας, αλλά όλα θα γίνουν υπό την εποπτεία, αμερικάνικων ή νατοϊκών δυνάμεων, που θα σταθμεύουν στην Ελλάδα, ως "ειρηνοποιοί". Και μια διαλυμένη και αποπροσανατολισμένη κοινωνία έχει μάθει να λέει "ευχαριστώ" στους "ειρηνοποιούς", με τον τρόπο που το είπε ο Σημίτης στα Ίμια. Και, τότε, παρά τις φωνές "αγανάκτησης", υπήρξε κόσμος, που είπε (από μέσα του) "καλύτερα έτσι, παρά πόλεμος".
Βεβαίως, το όλο θέμα θα συνοδευτεί και από πολιτικές επαναστατικές δηλώσεις του τύπου "ο πόλεμος δεν μας αφορά, γιατί είναι ιμπεριαλιστικός" (ποιος είπε πώς δεν είναι;). Θα συνοδευτούν και από τις άλλες, τις "πατριωτικές" ή εθνικιστικές κραυγές, σαν αυτές που μετέτρεψαν τη μισή Κύπρο, σε τουρκική αποικία. Κι όλα αυτά, μαζί με άλλα πολλά και πιθανές απώλειες που μπορεί να ξεκινούν από ζωές και να καταλήγουν στο Καστελόριζο, την ΑΟΖ ή τη Θράκη και την Κύπρο, θα "φρονιμέψουν" ένα λαό, που προσπαθεί να σηκώσει το ανάστημα του.
Η ηττοπάθεια, η διαίρεση και η απαισιοδοξία είναι ο πραγματικός "εσωτερικός" εχθρός σε τούτο το πόλεμο που ξεκινήσαμε. Η απειλή της δικτατορίας, από "πατριωτικές" δυνάμεις, κάτω από τέτοιες συνθήκες, είναι ιστορικά επιβεβαιωμένη. Σε τούτο τον πόλεμο, παίρνουμε μαζί μας την ψυχραιμία και την αποφασιστικότητα, που δεν έχουν οι επιτελείς της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Μόνο κολημένοι, ιδεολογικά, πιστεύουν πως μετά την καταστροφή και την εξαθλίωση έρχεται η επανάσταση. Ενίοτε, εμφανίζεται και μια "τυραννία των τριάκοντα", με την ψήφο των δημοκρατικών πολιτών της Αθήνας, μετά την καταστροφή στους "Αιγός Ποταμούς". Ή ένας Χίτλερ, μετά την ήττα της Γερμανίας στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και την οικονομική και ανθρωπιστική καταστροφή, που ακολούθησε.
Τούτη τη φορά, οι "ήττες" και οι "νίκες" θα είναι εικονικές, όπως και ο πόλεμος. Τα θύματα θα είναι πραγματικά.
Γνωρίζοντας όλα αυτά, λέμε : ο δικός μας πόλεμος, για δημοκρατία και απελευθέρωση, συνεχίζεται και είναι εθνικός και παγκόσμιος.
Πολλές φορές, η ιστορία έχει δείξει πως δεν επαναλαμβάνεται, παρά μόνο ως φάρσα και τα σχέδια των αυτοκρατόρων συντρίβονται από μικρούς λαούς, μεγάλους σε πολλά άλλα.
ΣΗΜ."Ι":
- "Ουδετερότητα" υπό την εγγύηση των "μεγάλων Δυνάμεων", ήταν η τελευταία έμπνευση της "σπίθας" στο σπουδαίο πρόσφατο πόνημα: "Επανάσταση ή Αγρανάπαυση" . Κάτι ήξεραν οι συγγραφείς, που έβαλαν αυτές τις ιδέες στη γραφίδα του Μίκη. Εϊναι το γέρικο "ανδρεοπαπανδρεϊκό" ΠΑΣΟΚ, που περιστοιχίζει τον σεβαστό γέροντα Μίκη, με πρόθεση να φέρει "επανάσταση", όπως τότε "σοσιαλισμό" στην υπηρεσία των τοκογλύφων. Λιβάνης, Κασιμάτης, Μαριάς, Κωνσταντακόπουλος, Δούκας, κ.ά., που περιστοιχίζουν τον Μίκη και εκμεταλλεύονται το όνομα του, μια και οι ίδιοι είναι ανύπαρκτοι, είναι "συμπτωματικά", όλοι παιδιά του Ανδρέα. Μιμήθηκαν τη μέθοδο του Ανδρέα: "Διακήρυξη - αυτοοργάνωση- διαγραφές", αλλά το 2011 δεν είναι 1974. Τότε, ο Ανδρέας διέφραφε και έφευγαν μόνο οι διαγραμμένοι. Σήμερα, έφυγαν σχεδόν όλοι, μετά τις αυταρχικές δηλώσεις. Πού είναι ο Ληναίος, ο Καζάκης, ο Κούνδουρος, ο Βότσης και μεγάλες οργανώσεις π.χ. της Κεφαλλονιάς; Έφυγαν, σιωπηλά ή θορυβωδώς. Συνεχίζουμε.
Οι μεγάλοι αγωνιστές πρέπει να προσέχουν τις παρέες τους. Οι επαναστάσεις γίνονται από τον λαό, είτε αυθορμήτως, είτε μέσα από αθόρυβες, ψευδώνυμες και σχεδόν ανώνυμες οργανώσεις. Η Φιλική Εταιρεία αποτελεί το υπόδειγμα μιας οργάνωσης, που όταν το φυτίλι θέριεψε, αυτοδιαλύθηκε, διαχύθηκε, ενσωματώθηκε.
Αν δεν μάθουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους , δεν έχουμε παρόν και σίγουρα καθόλου μέλλον.
- Επίσης, στο τέλος της άνοιξης, είχαμε αρθρογραφήσει για την πρόθεση ενός αμερικαοεβραϊκού και ελληνικού λόμπυ, που ποντάρει στην έξοδο από το ευρώ. (Θυμηθείτε την απροσδόκητη δήλωση εκείνων των ημερών της Παραρήγα, πως "τούτη την ώρα, η έξοδος από το ευρώ θα είναι καταστροφή"). ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΝ και λένε μισόλογα.
------------------------------------
Η ηθική χρειάζεται έναν άλλο τόπο για να ριζώσει και να ανθίσει
...δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά το να γιορτάσεις, να συντροφέψεις, να αφήσεις τις δουλειές που κάνεις και να βγεις συμμετέχοντας στις χαρές και τους πόνους...
...Για εμάς η κριτική σκέψη πάντα ήταν και θα είναι αυτοκριτική...
...Η μεγαλύτερη φιλοδοξία που μπορούμε να έχουμε οι στρατευμένοι, οι διανοητές, οι συγγραφείς ή όποιοι είμαστε…, είναι να σταματήσουμε να είμαστε αυτό που είμαστε. Και οι άλλοι να μας πλημμυρίσουν, να μας ξεπεράσουν, να μετατραπούμε σε συλλογικούς διανοητές, συλλογικούς συγγραφείς, στρατευμένους που κυβερνούν υπακούοντας, που «εκμηδενίζουν το πεδίο της πραγμάτωσής τους», όπως έλεγε η επιστολή του Luis Villoro. Ποια μεγαλύτερη χαρά από μια σκέψη που εξαπολύεται στον άνεμο, που φτάνει να ενσαρκώνει τις πιο διαφορετικές συλλογικότητες, που την ενισχύουν, την εμπλουτίζουν και την τροποποιούν μέχρι να γίνει αγνώριστη η καταγωγική της ρίζα, την μετατρέπουν σε κληρονομιά όλων!...
Raúl Zibechi
Montevideo, Μάρτιος 2011
----------------------------------
H ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΗ, ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΙΜΑ, ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΕΣ. ΑΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΥΜΕ.
ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ: Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.
(στην εικόνα: Δον ΨΥΧΩΤΗΣ)