Μεγάλη Παρασκευή

Βρήκαμε κάποια πράγματα, που προκαλούν μειδίαμα, αλλά τέτοια μέρα, ας τ' αφήσουμε. Αύριο , θα τα πούμε.

Κάτι σαν προετοιμασία για την Ανάσταση Χριστού και ανθρώπων.

Ακολουθούν πιο κάτω, άλλα σκόρπια πράγματα, που δεν έχουν χαμόγελο. Πλίνθοι και κέραμοι μαζεμένα από κάτω. Είτε πιστεύεις είτε όχι, υπάρχουν μερικά απαράγραπτα πράγματα, που δεν χωρούν επεξηγήσεις.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας ρωτήθηκε από τον  Ουίλλμοτ Όρτον, τον άγγλο υφυπουργό του Πολέμου:

«Τι θα πρέπει να εννοήσουμε σήμερα όταν μιλάμε για την Ελλάδα;».

Κι αυτός απάντησε:

«Το Ελληνικόν Έθνος αποτελείται από ανθρώπους, οι οποίοι από την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως δεν έπαυσαν να ομολογούν την πιστότητά τους στην ορθόδοξη πίστη τους, δεν σταμάτησαν ποτέ να ομιλούν την γλώσσα των πατέρων τους, την ελληνική, και παρέμειναν ακλόνητοι υπό την πνευματική ή κοσμική δικαιοδοσία της εκκλησίας τους, σε οποιοδήποτε μέρος της τουρκοκρατουμένης πατρίδας τους και άν ευρίσκονταν».

Ο καθένας έχει ένα φαντασιακό για το τι είναι Ελλάδα (κι εγώ το δικό μου) .Αυτοί που την έφτιαξαν, είχαν το δικό τους και με αυτό πορεύτηκαν. Γλώσσα και Πίστη. Αρέσει, δεν αρέσει, πιστεύεις, δεν πιστεύεις, έτσι είναι.

«Ανάσταση είναι το άνοιγμα στην περιχώρηση (τη συν-χώρηση), η ελευθερία που γίνεται αγάπη μέσω του σταυρού: να η αιωνιότητα. Πρόκειται για το τέλος της βασιλείας του μαρκησίου Ντε Σαντ: οι άλλοι παύουν να είναι "αντικείμενα του εαυτού" μου (για να θυμηθούμε τον Κόχουτ) και εισερχόμαστε στην υπαρξιακή αυθεντικότητα μέσω της ανακάλυψης των άλλων μέσα στον εαυτό και του εαυτού μέσα στους άλλους». (πατέρας Νικόλαος Λουδοβίκος)

 «Μοιρολόι της Τούρκισσας» (Fauriel B' σ. 19, με αρ. 2335/1573.2):

Εψές-προψές εδιάβαινα σε τούρκικο σαράγι,
κι ήκουσα Τούρκα από ‘κλαιγε για τον υγιό της,
                                          τον μοναχόν υγιό της.
«Μωρή Ρωμιοί από το Μοργιά, κι από τη πέρα νήσα,
μήνα είδετε τον υγιόκα μου, το μαναχό παιδί μου;»
Εψές-προψές τον έγλιπα σ' ένα έρημο λαγκάδι
μαύρα πολιά τον έτρωγαν...
Νά'χε βολίξει το Μοργιά νά'χε καγεί και Πόλη,
νά'χε πεθάνει ο βασιλιάς μαζί με τον βεζίρη,
με το σεφέρι [πόλεμο] που κάμανε τούτο το καλοκαίρι,
οπόχασα το γιόκα μου, το μοναχό μ' παιδί μου.

«Είναι σκληρό και τέλειο το δώρημα που στέλνουν οι θεοί απ' το σεμνό τους θρόνο ...σταλάζει στην καρδιά πικρό στον ύπνο μας τον πόνο και στανικά μάς συνετίζει» λέει ο χορός στην Τραγωδία Αγαμέμνων (στ.180-183)

Γράφει ο Τούρκος Δικαστής παραμονές της Επανάστασης του 1821 στην αναφορά του στον Σουλτάνο: «Ένα βράδυ έφεραν και τον Νικολή εφέντη, τον επονομαζόμενο Μπιγικλού. Αυτός μας είπε φριχτά πράγματα. Οι Έλληνες του Μοριά, εδώ κι έναν μήνα, είχαν επαναστατήσει. Κι ο Γιουσούφ Βέης είχε πληροφορίες ότι θα επαναστατούσαν και οι άπιστοι της Θεσσαλονίκης και των γύρω χωριών. Για να προλάβει κάθε ενδεχόμενο κακό, ζήτησε από τους Ρωμιούς κι από τους καλόγερους του Άγιου Όρους να του στείλουν ομήρους. Κι έτσι μέσα στο Κονάκι βρίσκονταν φυλακισμένοι πάνω από τετρακόσιοι χριστιανοί, που οι εκατό ήταν μοναχοί. Όλοι αυτοί, όπως είναι φυσικό, κακοπερνούν στα χέρια του Γιουσούφ, τους μαστιγώνει, τους βρίζει, τους εξευτελίζει και τους θανατώνει ακόμα. Ο Θεός ας λυπηθεί και τους χριστιανούς κι αυτόν!» (Από το βιβλίο του Απ. Βακαλόπουλου, Πηγές της Ιστορίας της Μακεδονίας 1354-1833)

«Συχώρεσε Κύριέ μου, σε περικαλώ, τους ατομικούς μου οχτρούς, ότι εγώ τούς έφταιξα και τούς φταίγω...». «...σε περικαλώ με δάκρυα, και μουσκεύουν το ίδιον χαρτί, πάρε, παιδάκι μου όλα σου τ' αδελφάκια... όλα τ' αθώα και αγαθά παιδάκια οπού ‘στε εις την βασιλείαν του Θεού ... περικαλέστε, αθώα παιδιά, να σώσει την πατρίδα σας, την θρησκεία σας...γενικώς την ανθρωπότη, και να μάς βγάλει απόμέσα από το σκότος...». Και αλλού «...Τελειώνοντας την προσευκή μου, περικαλώ την παντοδυναμία σου να σώσει πρώτα την πατρίδα μου και την θρησκεία μου και όλους τους τίμιους ανθρώπους, όσ' είναι καλοί άνθρωποι εις την κοινωνίαν, όποιας θρησκείας κι αν είναι...». (Στρατηγός Μακρυγιάννης)

Είναι πολλές οι Μεγάλες Παρασκευές ... και συνεχίζονται.

Για τις Μεγάλες Παρασκευές της Ζωής Μας είναι και το κείμενο που ακολουθεί:

Ποσο πιο τρυφερά να σου το πω μωρέ μαλακα

Το κράτος εχει δωσει περίπου 100 δις στις Τράπεζες για να σωθούν (οσο και το δάνειο που πηραμε )

Το κρατος πληρώνει το χρεος του δάνειου 90 περίπου εκατ που εχει παρει το Μέγαρο Μουσικης από την Εθνικη Τράπεζα ( αλήθεια εχεις παει ποτε Μεγαρο ? )

Το κρατος μειώνει εως 50% το αντίτιμο των διοδίων για να μην φωνάζεις.. που όμως αυτό το 50 % θα το καλύψει το ιδιο το κρατος ( από ποιου τα λεφτά ? )

Το κρατος προσπαθεί να γαμησει την Κερατεα με τους μπάτσους…..

( αλλα παίρνει τ΄ αρχιδια μου) για να φτιάξει σκουπιδότοπο..

Ε τι άλλο θες ρε μαλακα για να καταλάβεις ότι κανει ότι του πουν οι Μπομπολες , Λατσηδες , Λαμπρακιδες κτλ ?

Καστε και κοίτα τους ρε μαλακα να σε γαμανε…

….Ποσο πιο τρυφερά να σου το πω μωρέ μαλακα μου.

(ΖΕΡΝΤΑΜΕΡΙ ΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ)

(Εικόνα προσευχής: Δον ΨΥΧΩΤΗΣ)