Γράφουν, γράφονται, γράφουμε. Καταγγέλλουμε, αναλύουμε ή «αναλύουμε», όλα έχουν τη σημασία τους. Εμείς εδώ δεν διεκδικήσαμε ποτέ δάφνες μοναδικής πολιτικής διορατικότητας, δεν αναρτούμε παρά μόνο αυτά που αντιλαμβανόμαστε, συμπτωματικά πολλές φορές τα ίδια αντιλαμβάνονται πάρα πολλοί άλλοι -λογικό, μοιραζόμαστε την ίδια πραγματικότητα.
Λογικό λοιπόν το αίσθημα μιας ασφυκτικής –λανθάνουσας ίσως- ματαιότητας από την οποία ορισμένες φορές κινδυνεύουμε και, θέλει δύναμη να μην σε καταβάλει. Άλλωστε, όταν από παιδί, από τα πρώτα σου βήματα ακόμα, εκείνα τα θολά της μνήμης, από τότε που άρχισες να καταλαβαίνεις τον κόσμο των μεγάλων έως σήμερα που ξεπέρασες τα σαράντα, τα πενήντα ή ακόμα και τα εξήντα, βλέπεις ένα παρόμοιο κάθε φορά φτιασιδωμένο σκηνικό να επαναλαμβάνεται φορώντας το σαρδόνιο χαμόγελο μιας ασυγκράτητης, χωρίς μέτρο, πολιτικής φιλοδοξίας, οι εναλλασσόμενοι πρωταγωνιστές, οι μέτριοι νόες αυτού του «νέου» θιάσου, στο ίδιο πάντα, απαράλλαχτο σκηνικό να θριαμβολογούν μπρος σε ένα καμένο, των συνειδήσεων πεδίο.
Η νύχτα προχτες ήταν παγερή όπως στο τραγούδι του αείμνηστου Μητσάκη, «το καπηλειό». Κανένα τηλεοπτικό ντεκόρ, καμία κορτιζονούχα απαστράπτουσα τηλεπερσόνα δεν μπόρεσε να την καλλωπίσει. Κάποιοι περισπούδαστοι καλοντυμένοι δημοσιογράφοι με ύφος –κάποτε- χιλίων καρδιναλίων χτες μετρούσαν τα λόγια τους, τους συγκρατούσε το απερίγραπτο βουβό του εκλογικού αποτελέσματος που ξέρουν καλά, ειδικά αυτοί, να διαβάζουν. Τα πάνω από 500.000 (πρωτοφανές) άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια δεν είναι αμελητέα ποσότητα, αν λάβει κανείς υπόψη του ότι ο αριθμός αυτός είναι τουλάχιστον 4-5 φορές παραπάνω από το συνηθισμένο στο περιορισμένο κατά 60% εκλογικό σώμα.
Αναρωτιέται λοιπόν κανείς, που την είδαν οι σοσιαλίζουσες περσόνες την επιτυχία κι αναμασούν εν χορώ μαζί με ορισμένους αρθρογράφους των ΜΜΕ «πόσο αποτελεσματική» υπήρξε η διακαναλική του αρχηγού τους που απέδωσε εν μέρει αφού «συγκράτησε την πτώση των ποσοστών των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ, κυρίως στην περιφέρεια Αττικής και στους μεγάλους δήμους…» -μαζί με το ανεκδιήγητο «παραμένουμε πρώτο κόμμα» (!)
Συμφωνούμε. Η διορατικότητα στο δίλημμα του Παπανδρέου Γ’, φάνηκε με την δραματική αύξηση στα σπρεντ των ομολόγων (έτσι γαμ$#* οι αγορές), και την λαϊκή αντίδραση με δραματική αύξηση των λευκών/άκυρων, το 40% της αποχής. Το δίλημμα «εγράφη» εν τόπο χλοερό με φραπέ στη πλατεία (έτσι –νομίζει- ότι γαμ$#* ο λαός).
Την εμβριθή ανάλυση-ερμηνεία των παραπάνω, την ακούσαμε δια στόματος του ιδίου του Παπανδρέου Γ’ σαν «νωπή εντολή». Μια «επιβεβαίωση». «Σήμερα το εκλογικό αποτέλεσμα επιβεβαίωσε αυτή την αλλαγή, οι πολίτες και σήμερα αυτήν την αλλαγή ζητούν» είπε. Αυτά «άκουσε» ο πρωθυπουργός μας, αυτά ανέλυσε. Η βρομερή, ανέντιμη διαστρέβλωση της λαϊκής εντολής εντάσσει την ομιλία του Παπανδρέου Γ’ στα πλέον κατώτατα επίπεδα ενός απλοϊκού, πολιτικάντικου λόγου. Το μείον 1.100.000ων ψήφων του κόμματός του, η λαϊκή περιφρόνηση στο δίλημμα που εκφράστηκε με το 40% αποχής. Το εκατομμύριο των ανέργων, οι γενιές των €592, οι πετσοκομμένοι μισθοί και συντάξεις, όλοι όσοι έχουν υποστεί τη ελαστική εργασία, την κατάργηση κάθε είδους εργατικού του δικαίου, οι χιλιάδες μικροεπιχειρήσεις που κατέβασαν ρολά… Όλοι αυτοί εκλιπαρούν –τον Παπανδρέου Γ’- με την ψήφο τους, να συνεχίσει παρακαλώ, την ίδια ακριβώς πολιτική. Το μήνυμα των ψηφοφόρων εκλαμβάνετε ως… Επιβεβαίωση της πολιτικής Του μεγαλειοτάτου. Η ροχάλα μεταλλάχθηκε σε βροχή, το καλαμπόκι σε σόγια, κι ο λαός σε κυρίαρχος –καλά να πάθει, διότι με τρίποντο τους απάντησε (απάτησε) ο Μέγας Γ’ της γνωστής οικογένειας: «η δύσκολη προσπάθεια θα συνεχιστεί […] Από αύριο θα συνεχίσουμε τη δουλειά μας προσηλωμένοι στο μεγάλο στόχο», είπε…
Δεν θα επεκταθώ σε βάθος ( ποιο; ) στη δήλωση του μακεδονομάχου «περί ολικής επαναφοράς» του κόμματός του που στόχο είχε να μην επιχειρήσει κανείς «να του αφαιρέσει τμήμα της ΝΔ», όπου η χαμογελαστή Ντόρα, πάντα πονηρή απαντά με τη λογική των ψυχρών αριθμών: «Το μήνυμα της κάλπης ήταν η απόρριψη» […] «Δεν το λέω εγώ, το λένε οι αριθμοί: Περίπου 1.100.000 λιγότεροι ψηφοφόροι για το ΠΑΣΟΚ και περίπου 550.000 λιγότεροι ψηφοφόροι για τη ΝΔ σε σχέση μάλιστα με την μεγάλη της ήττα του 2009». Δίκιο έχει, ΔΕΝ το λέει εκείνη.
Δεν έχω να πω κάτι για τις παλινωδίες του ΣΥΝ, του Σύριζα και των άλλων. Δεν πλησίασαν καν κάποιο είδος πολιτικής σοβαρότητας.
Σε όλο αυτό το προεκλογικό πανηγύρι, μόνο το ΚΚΕ έπαιξε με καθαρά πολιτικούς όρους, κατέβασε δικούς του συνδυασμούς, μίλησε σοβαρά και επιβραβεύτηκε με μια σχετική άνοδο, όχι τίποτα εντυπωσιακό…Διότι συνολικά η Αριστερά με όλες τις τάσεις της, έφτασε στο 20% περίπου του εκλογικού σώματος, ένα σημαντικό ποσοστό που χρειάζεται επειγόντως ανάγνωση (σιγά, λέμε και καμιά μακακία να περνά η ώρα).
Όσο για τους υποψήφιους των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-Λάος που πάνε στον δεύτερο πίτα-γύρο, γυρίστε τους την πλάτη, Ξέρετε εσείς.
Εντάξει βρε, δε-πα-να-κάνετε-ότι-γουστάρετε.