Πάει κι αυτό.
Να σε κάψω Γιάννη να σ' αλείψω μέλι.
Δεν "πάει" πολύ, ούτε μακριά. Έχει και μια ουρίτσα, που θα τη δούμε σε εύλογο χρόνο. Έμειναν εκκρεμότητες. Δεν θα τις δούμε τώρα, που υπάρχει "αναμπουμπούλα", σύμφωνα με τους τίτλους που έβαλε το kefalonianews πάνω στην ανακοίνωση του προέδρου των μελισσοκόμων ( ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται).
Στην αναμπουμπούλα μόνον οι λύκοι χαίρονται. Κι εμείς είμαστε κοκκινοσκουφίτσες. Όταν, λοιπόν, αυτή περάσει, οι κοκκινοσκουφίτσες θα μιλήσουν και οι λύκοι θα κρυφτούν, για να μη τους φάει η κοκκινοσκουφίτσα.
Κάποιοι δεν έχουν καταλάβει πως αυτό που ήξεραν για "πολιτική" έχει τελειώσει και θα πρέπει να μη το χρησιμοποιούν ενάντια σε ελεύθερους ανθρώπους. Δεν είναι δυνατόν να μείνει αναπάντητο το όπλο του χαφιεδισμού ενάντια στις πρωτοβουλίες πολιτών και ενάντια σε μεμονωμένα πρόσωπα, που τολμούν να σηκώσουν το ανάστημα τους στην καθεστωτική αθλιότητα και την επαγγελματική πολιτική.
Και δεν είναι δυνατόν να είμαστε "ευγενικοί" και light. Ο φασισμός από όπου και αν προέρχεται, η επίθεση και η συκοφάντηση συλλογικών και ατομικών πρωτοβουλιών, πρέπει να αντιμετωπίζεται κάθε φορά που ξεμυτίζει.
Το υπάρχον κομματικό σύστημα, αντί να αντιμετωπίσει ριζικά και ριζοσπαστικά την επίθεση ενάντια στην ελευθερία και τα ποικίλα δικαιώματα του ανθρώπου, εξαντλείται σε "χαριτωμένες" ανακοινώσεις και σχολιασμούς. Και παράλληλα, βγάζουν όλο το μένος τους σε κάθε είδους πρωτοβουλία που εμφανίζεται από το πουθενά και κάνει πράγματα, που απειλούν την καθεστυκία τάξη των δικών τους πραγμάτων. Και αυτό είναι πολύ φυσικό, γιατί όλοι τους είναι μέρος της αθλιότητας. Πρέπει τιμή στους φασίστες της Χρυσής Αυγής, που δηλώνουν αυτό που είναι, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους κρυπτοφασίστες. Ο δικός μας εχθρός είναι ο φασισμός σε όλες τις αποχρώσεις. Οι στερούντες τον επιούσιο, οι ψευδόμενοι που στηρίζουν τον κλέφτη, οι υποκριτές και οι φαρισαίοι.
Πώς να ανησυχήσουν οι επαγγελματίες και τα φερέφωνα τους, για αυτό που απειλείται , όταν η πράξη ή η απραξία τους είναι αυτή που, πραγματικά, απειλεί;
Από το 2011 μια άλλη πολιτική δύναμη έχει κάνει την παρουσία της το τοπικό πολιτικό στερέωμα. Είναι η δύναμη των πολιτών, αυτόνομων, αυτόδικων και αυτοτελών. Οι επαγγελματίες του είδους νομίζουν πως αυτή η δύναμη αντιμετωπίζεται με τον τρόπο που αντιμετώπιζαν τους άλλους επαγγελματίες, τους δήθεν "αντιπολιτευόμενους" και "διαφωνούντες".
Οι επαγγελματίες του είδους, που αυτοαποκαλείται "πολιτική", δεν ξέρουν πως η δύναμη των πολιτών δεν μοιάζει με όσα ήξεραν, και πηγάζει από εκεί που βρίσκεται η ελευθερία σκέψης, πράξης και δημιουργίας.
Χαλαρά, λοιπόν. Η παραγωγή επιθεωρησιακών επεισοδίων σε καθημερινή βάση, η ανοησία των μετρίων και μετριοκρατών, ο φασισμός τους, θα αντιμετωπιστούν με μουσικό τρόπο . Crescendo στους ρυθμούς ενός Bolero.
Γοητευτικά.
Ως τη δημοκρατία. Ως τη ζωή και την απελευθέρωση της. Για τη ζωή και την ελευθερία.
(Δον ΨΥΧΩΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ)