Οι πιο "βρώμικες" εκλογές : Κι όμως υπάρχει ελπίδα

Ο τίτλος δεν αφορά τις τωρινές εκλογές, αλλά ισχύει διαχρονικά. Οι εκλογές για την "αυτοδιοίκηση" είναι βρώμικες, γιατί η πολιτική υποχωρεί μπροστά σε ένα τοπικό σύστημα συμφερόντων και ένα ανακάτεμα προσωπικών φιλοδοξιών.  Από τη φύση τους, οι τοπικές εκλογές αφήνουν περιθώρια συναλλαγών. Τα κόμματα, απλώς, χρησιμοποιούνται ως εφαλτήρια προσωπικών φιλοδοξιών και άλλων συμφερόντων. Κι από κοντά, το μέγα πλήθος των υποψηφίων που δεν επιτρέπει την καθαρή πολιτική ματιά. Εμπλέκονται φίλοι, οικογένειες, συνάδελφοι, πελάτες, προμηθευτές, που θα πρέπει να είσαι πολύ αυτοπειθαρχημένος, πολιτικά, για να το αγνοήσεις.

Και μετά: υποκρισία και ψέμμα.

Στα 30 χρόνια συνεχούς παρουσίας μας στην Κεφαλονιά, αποφύγαμε, συνειδητά, την εμπλοκή στις εκλογές της "αυτοδιοίκησης". (Ποια αυτοδιοίκηση;) Μια φορά μπλέξαμε, το 1990, για πολύ προσωπικούς, περιθωριακούς και αδιάφορους λόγους.

Για πρώτη φορά, στην πολύχρονη πολιτική μας πράξη, στις προηγούμενες εκλογές, δηλώσαμε: Η αποχή είναι ψήφος. Κι, όμως, η αποχή δεν είναι λύση. Είναι ήττα.

Το χειρότερο που έχουμε ζήσει;  Προσωπικές συναλλαγές, δίχως αρχές, στο παρασκήνιο.

Και το έργο επαναλαμβάνεται.

Είναι μεθόδευση ενός μόνο ανθρώπου οι έωλες διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ.  Είναι προϊόν μεθόδευσης οι φυσιολογικές αντιδράσεις κάποιων ανθρώπων. Η μεθόδευση επιδιώξε, ακριβώς, αυτό.

Και την ίδια ώρα, υπάρχει ένα "εγώ" διαπραγματεύσιμο και διαπραγματευόμενο. Όχι ανοιχτά και δημόσια, αλλά στο σκοτάδι. Αυτό που άλλο φαίνεται στο προσκήνιο και άλλα πράττει στο παρασκήνιο. Και δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε τη σωρεία πληροφοριών, που συγκεντρώνουμε, για "μυστικές συναντήσεις", για να καταλήξουμε σε συμπεράσματα. Αν δεν είναι μεθόδευση, τότε, ένα έμπειρο στέλεχος πρέπει να χαρακτηριστεί "ανόητο". (Δεν παίζει αυτή η εκδοχή). Και υπάρχουν μέλη κομμάτων που είναι ανίκανα να αντιδράσουν, δεν βλέπουν ή δεν θέλουν να δουν.

Οι μεθοδεύσεις εξουδετέρωσαν την πολιτική κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ και τον τοποθετούν, με σοβαρό μειονέκτημα, στην αφετηρία των δημοτικών εκλογών. Αυτή ήταν η επιδίωξη και ως τώρα, ο σκοπός έχει επιτευχθεί.

Αλλά, όπως λέει και ο Κοτσιλίνης, "υπάρχει ακόμα καιρός".

----------

Θεωρούμε σπουδαία ηθική πράξη, αν αληθεύουν όσα δημοσιεύτηκαν, τη ρήξη που επιχειρούν, από το Ληξούρι, ο Πρόεδρος της ΝΟΔΕ, ο κ. Ρουχωτάς και οι συν αυτώ. Δεν χρειάζεται να τους ρωτήσουμε. Είμαστε βέβαιοι για τους λόγους. Εξ άλλου θα φανούν.

Σε λίγες μέρες, θα εμφανιστεί και άλλη ρήξη κομματικών στελεχών άλλου κόμματος. Έχει ίδια ρίζα η πράξη τους. (Δεν αναφέρουμε ονόματα, γιατί μας το ζήτησαν). 

Υπάρχει ακόμα ηθική στον κόσμο της τοπικής πολιτικής.

Υπάρχει και η ρήξη του Μάρκου Κοτσιλίνη. Είναι και αυτή ηθικής τάξεως, ίσως άλλου χαρακτήρα, αλλά πάντα ηθική. 

Πρόκειται για πράξεις ριζοσπαστικές, προερχόμενες, όχι από αυτούς που αυτοαποκαλούνται "ριζοσπάστες", αλλά από αυτούς στους οποίους, άλλοι και όχι εμείς καταλογίζουν "συντηρητισμό".

"Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία". Είθε αυτά τα τρία χαρακτηριστικά του ανθρώπου, μέρος της φύσης κάθε ανθρώπου, διάσπαρτα στο πολιτικό σώμα, να σμίξουν, καταθέτοντας κομματικές ταυτότητες και προσωπικές φιλοδοξίες. Εν τη ενώσει η ισχύς.

Δεν θα σμίξουν αν δεν το θέλουν. Αν χρησιμοποιούν το σημαντικό, ως σημαινόμενο, για προεκλογική, μόνο, χρήση.  Δεν θα σμίξουν αν το ατομικό και κομματικό αποτελέσει τροχοπέδη. Θα είναι κρίμα για τους ίδιους και την πατρίδα(όπου πατρίδα οι άνθρωποι, που σήμερα, στην πλειοψηφία τους βολοδέρνουν).

Ποιοι δεν έχουν κάμει τη "ρήξη" τους;

Μα, οι αυτοαποκαλούμενοι "ριζοσπάστες", μέλη του "ριζοσπαστικού" συνασπισμού. Η κομματική υπεροψία βλάπτει σοβαρά τα συμφέροντα της πατρίδας, αλλά και των ίδιων.

Δεν βλέπουν ή δεν θέλουν; Ή είναι, περίσσια, αφελείς;

--------------

Οι "αυτοδιοικητικές" εκλογές στην Κεφαλονιά έχουν τρεις παραμέτρους, τις οποίες κάθε εμπλεκόμενος στην τοπική πολιτική σκηνή θα πρέπει να λάβει υπόψη του και σε σχέση με αυτές να καθορίσει τη στάση του:

1. Η Κεφαλονιά έχει αντίπαλο ένα κεντρικό κράτος. Σήμερα είναι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αύριο κάτι άλλο και θα πρέπει να αδιαφορήσουμε για το χρώμα. Η αντιμετώπιση της Ύπατης Αρμοστείας πρέπει να είναι ενιαία και συνολική.

2. Η Κεφαλονιά είναι διακατεχόμενη περιοχή, πολιτικά και οικονομικά, από ένα τοπικό καθεστώς, με ένα κεφάλι και πολλά ποδάρια. Το οποίο, όχι μόνο δεν προσφέρει, αλλά αποτελεί βασικό ανασταλτικό εμπόδιο σε επιθυμίες.  Έχει, ήδη, εξασφαλίσει τα νώτα του με τρεις υποψηφιότητες για το δήμο και μία για την Περιφέρεια( και δεν είναι αυτή η υποψηφιότητα του κ. Σπύρου και των ντόπιων συνεργατών του).

3. Το πιο καθοριστικό πρόβλημα της κοινωνίας δεν είναι η διαχείριση των χρεών του δήμου, αλλά η διαχείριση των χρεών των πολιτών. Η διαχείριση της ζωής των, μέσω της διαχείρισης του δήμου. Η αυτοδιαχείριση, η αυτονομία τους με σκοπό την Ευημερία τους, είναι τα σημαντικά και η διαχείριση του δήμου είναι ένα από τα μέσα(ίσως, το πιο σημαντικό).

----------

Οι πολιτευόμενοι που έχουν προθέση και επιθυμία να απαντήσουν σε αυτά τα τρία, μπορούν να προσέλθουν σε διάλογο;

Η αντιμετώπιση αυτών που περιγράψαμε, ως σημαντικά γεγονότα που επηρεάζουν την τοπική κοινωνία, χρειάζονται τον ριζοσπαστισμό του καθένα. 

Απαιτούνται και άλλες ρήξεις. Προσωπικές και συλλογικές. Κάποιοι μένει να κάμουν την επανάσταση τους ενάντια σε όσα και όσους μας οδηγούν στην υποτέλεια από την κεντρική πολιτική σκηνή και από τους τοπικά κυρίαρχους. Κάποιοι πρέπει να το κάμουν συλλογικά, όντας η πλειοψηφία στο χώρο τους, γιατί ένας κούκος, όσο ριζοσπάστης και αν είναι, δεν φέρνει την Άνοιξη. 

-------------

Δεν νομίζουμε ότι θα υπάρξει κάποιος που θα τολμήσει να μας καταλογίσει σκοπιμότητα και ιδιοτέλεια. Ούτε ένας από αυτούς που σήμερα αναφέραμε ονομαστικά δεν έχει μείνει στο απυρόβλητο της κριτικής μας.

Έτσι βλέπουμε τα πράγματα.

Πριν είναι πολύ αργά.

ΥΓ:

Ο Ριζοσπάστης Παναγιώτης Πανάς αναφέρει στη βιογραφία του Ιωσήφ Μομφεράτου:

"Η Αγγλία παρεχώρει την Επτάνησον όπως κατακτήσει ηθικώς την Ελλάδα... μεταφέρη τον αρμοστήν της από την Κέρκυρα στην Αθήνα".

Και ο Ηλίας Ζερβός Ιακωβάτος, στην αυτοβιογραφία του:

"Η διοίκησις της Ελλάδος γίνεται πλέον, μετά την οκτωβριανήν  μεταπολίτευσιν, εξ Ευρώπης".

(όπου "οκτωβριανή μεταπολίτευση" ήταν η εκδίωξη του Όθωνα. Ανέκαθεν οι Αυτοκρατορίες χρησιμοποιούσαν τις εξεγέρσεις των λαών).

Ο Ριζοσπαστισμός είναι στάση ζωής και όχι ιδεολογία.