Οι ταρίφες της Δικαιοσύνης

Πρόκειται για εκείνη τη "δικαιοσύνη" που εγκρίνει απολύσεις και κόψιμο μισθών, όταν δεν πρόκειται για τον εαυτό της. Εκείνη η απρόσωπη, τυφλή και κουφή, που κάθεται στην έδρα και που δεν είναι μήτε τυφλή, μήτε απρόσωπη, μήτε κουφή. Έχει το πρόσωπο, τη ματιά και την ακοή του τέρατος μιας Ολιγαρχικής και προδοτικής εξουσίας.

Άχρωμη, άγευστη, στεγνή, στυγνή και ανέραστη. Αν μπροστά της είχε εγκληματίες θα τους έριχνε μια ματιά. Μπροστά της, όμως, είχε μόνο "οφειλέτες". (Κάτι εκατομμύρια Έλληνες).

Δεκάδες υποθέσεις μη απόδοσης ΦΠΑ και η ταρίφα ήταν 5 μήνες με αναστολή (Για όλους ήταν η πρώτη φορά).

Τι κι αν η κάθε περίπτωση ήταν διαφορετική; Δεν άκουγε, δεν έβλεπε, δεν υπήρχε κανείς μπροστά της, που κάτι προσπαθούσε να πει.

- "Μα, για 372 ευρώ"; Τον άλλο μήνα θα το έχω εξωφλήσει".

- "Ορίστε οι αποδείξεις. Δίνω ότι μπορώ. Προσπαθώ".

- "Με άφησε δίχως μαγαζί ο σεισμός".

- "Νόμιζα ότι έλεγε αλήθεια ο Σαμαράς, όταν είπε ότι θα δοθεί αναστολή καταβολής χρεών για τους σεισμόπληκτους".

- "Έκοψα τιμολόγια στο δημόσιο και στο δήμο, αλλά δεν μ' έχουν πληρώσει ακόμα. Εγώ φταίω;"

Και  η κοινή επωδός:

"Τόσα χρόνια πλήρωνα κανονικά τις υποχρεώσεις μου. Εγώ προκάλεσα την κρίση;"

5 μήνες με αναστολή για όλους. Την επόμενη φορά, φυλακή, κατάσχεση ή καταναγκαστικά έργα("κοινωνική εργασία" το λένε).

Το πρόσωπο της ήταν ο πρόσωπο του κτήνους. Μπροστά της έβλεπε μόνο  κάτι ανθρώπινα σκουπίδια.

Κι επειδή δικαιοσύνη δεν μπορείς να έχεις, όταν δεν έχεις δημοκρατία,

κι επειδή οι πολιτικοί ασχολούνται με τον αυτοσκοπό της εξουσίας:

- Εγκαθίδρυση Δημοκρατίας: Ένα πολίτευμα όπου ο λαός θα φτιάχνει τους νόμους, θα ασκεί  τη δικαιοσύνη και με εντολοδόχους θα κυβερνά.

- Το χρήμα να γίνει δημόσιο εργαλείο, για να πάψει να εκδίδεται από ιδιώτες, με σκοπό το κέρδος.

- Διαγραφή ιδιωτικού και δημόσιου χρέους, επειδή το χρέος είναι προϊόν απάτης και συμπαιγνίας πολιτικών και τραπεζιτών. Ως ότου η Δημοκρατία έρθει και αποφασίσει ποιος χρωστά και ποιος όχι.

Η πενία (και το χρέος) τέχνας κατεργάζεται. Αλλά και πολιτικές. Από αυτές που  ξέρει να φτιάχνει μόνο ο λαός.

Όσο θα υπάρχουν προβλήματα, όσο η εξουσία θα ασκείται, όσο η δικαιοσύνη θα υπάρχει και οι νόμοι θα φτιάχνονται, από τους λίγους για τους λίγους, θα υπάρχουν πάντα Ριζοσπάστες, που θα απαιτούν ριζοσπαστικές, δηλ. επαναστατικές, λύσεις.

Όχι με λόγια, αλλά με πράξεις.

- Φυλακή θα πάνε όσοι υπηρετούν τους τραπεζίτες και καταδιώκουν τους πολίτες.

- Η δημόσια και ιδιωτική περιουσία που απαλλοτριώνεται, στο όνομα ενός ψεύτικου χρέους, θα παρθεί πίσω.

ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ. ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΝΕ.

(Εικόνα και δήλωση: Κορνήλιος Καστοριάδης)