Ούτε που τολμούν να το γράψουν

Μια Μαφία κυβερνά την Κεφαλονιά. Καταστρέφει ότι βρει μπροστά της, προκειμένου να ικανοποιήσει συμφέροντα και βίτσια στα όρια της άγριας δυσωδίας.

ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ ΚΑΙ Ν Α ΠΕΙ. Πολιτικοί του γλυκού νερού, περιδεείς, μέτριοι σε όλα, στέκονται προσοχή και απλώς θλίβονται ή αμολούν κάθε τόσο μια κορώνα, στην πραγματικότητα, χαϊδεύοντας αυτό που υποτίθεται πως είναι ο αντίπαλος.

Ο πνευματικός κόσμος; Η τέχνη; Διοργανώνει καλοκαιρινές εκθέσεις. Μην ενοχλείτε.

Η Κεφαλονιά καίγεται, πάντα, στα ίδια μέρη. Πάντα. Και κανείς δεν ξέρει. Η φωτιά στον Άγιο Κωνσταντίνο μπαίνει κάθε λίγο, και αποτελεί "διαμαρτυρία" κάποιου, που δεν τον αφήνουν να βόισκει μέσα στην περίφραξη. Η ρύπανση στεριάς και θάλασσας (ειδικά της θάλασσας) δεν απασχολεί κανέναν από τους αμοιβόμενους για την προστασία  ή τους πολιτικούς.

Οι βιολογικοί καθαρισμοί βρωμούν. Τα ιχθυοτροφεία κάνουν "βιολογική απορύπανση" στις παραλίες της Θηνιάς και κανείς δεν κολυμπά εκεί. Κανείς δεν παίρνει δείγματα από τη θάλασσα. Μετά από τηλεφώνημα ενδιαφερόμενου για επιπλέοντα σκατά σε παραλία λουομένων, κάποιος λιμενικός μίλησε για "πλαγκτόν". Στον Κούταβο δεν είδε κανείς τι έπεσε από τη γέφυρα και λέρωσε τη λιμνοθάλασσα.

Οι τοπικές πολιτικές αποφάσεις είναι κομμένες και ραμμένες πάνω στα βίτσια και τις ορέξεις όποιου έχει το πάνω χέρι, όποιου θέλει δρόμο να διαβεί ή δεν χωνεύει τον Γερ. Μεταξά. Τα πάντα υπαγορεύονται, από τις απίστευτες και αστείρευτες ορέξεις όσων κυβερνούν ή δεν χωνεύουν κάποιον. Θυσία στο βωμό της τοπικής αθλιότητας, τα πάντα. Ακόμα και οι αρχαιολογικές ανασκαφές. (Μήπως, δεν έκρυψαν πίσω από κτήρια, τον αρχαιολογικό χώρο της Σκάλας; Τι να τις κάνουμε τις καινούργιες; Δεν αποδίδουν χρήμα σε ημέτερους. )

Αξιωματούχοι της "έννομης" τάξης συντρώγουν, καθημερινά, με πολιτικούς και κάθε λογής  ύποπτους για λαθρεμπόριο.

Μόνο το "Νυστέρι". Μόνο το ithacanet. Τόλμησαν να αγγίξουν, εξ απαλών ονύχων, αυτό που είναι η διακίνηση ναρκωτικών στην Κεφαλονιά και τη σχέση της με την πολιτική και αυτούς που πρέπει αν φυλάνε τα παιδιά μας.

Μόνο εμείς , στις 5 του Δεκέμβρη του 2010, καταθέσαμε μηνυτήρια αναφορά στον εισαγγελέα για απειλή, με την υποσημείωση πως δεν επιθυμούμε την εμπλοκή της τοπικής αστυνομίας,  αναφέροντας, παράλληλα, πως πρόκειται για υπόθεση ναρκωτικών.

Μόνο εμείς έχουμε γράψει όσες πληροφορίες και περιστατικά μας έδιναν χαροκαμένες οικογένειες. "Φωτογραφίζαμε", ανωνύμως. Είχαμε καταντήσει γραφικοί, αλλά μας παρακινούσε ο φόβος στα μάτια των ανθρώπων με τις ρημαγμένες ζωές. "Το παιδί κατάγγειλε τον πατέρα", γράφαμε. "Αξιωματούχος πήγε να πάρει την προμήθεια του, για ναρκωτικά που έπεσαν στα χέρια της αστυνομίας". Και άλλα.

Και πολλά περισσότερα, που δεν είχαμε τρόπο να τα γράψουμε. Δικαστής φοβόταν, όταν χειρίστηκε "μεγάλη υπόθεση", που "μίκρυνε".

Πενθούμε για αυτό το "μόνο εμείς". Δεν είναι για έπαινο.

Ακόμα και για ένα γεργονός που έγινε στο νησί μας, αναδημοσίευσαν όσα έγραψαν τα αθηναϊκά ΜΜΕ. Τίποτα άλλο. (Η αλήθεια είναι πως ακόμα και για μια τέτοια αναδημοσίευση, τοπικό ΜΜΕ απειλήθηκε!!!)

ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΞΗΛΩΝΕΤΑΙ.

Από τον περασμένο Δεκέμβρη ήταν φανερό πως κάτι άλλαζε. Συλλήψεις επί συλλήψεων.

Ούτε τώρα μπορούμε να σας πούμε πώς συνδέονται τα "ξηλώματα" με τις συλλήψεις.

Σήμερα, μεγάλη θλίψη στο τοπικό πολιτικό σκηνικό, από όσα συμβαίνουν εκεί που θάπρεπε να βασιλεύει η "έννομη" τάξη. "Στρατόπεδα" δημιουργούνται για "αντίσταση" στις  προσπάθειες διαλεύκανσης και αποκάλυψης.

Τίποτα δεν έχει τελειώσει. Υπάρχουν κι άλλοι  διακινητές στο δρόμο. Υπάρχουν κι άλλες "υπηρεσίες", που έχουν λερωθεί.

Είμαστε ακόμα στην αρχή. Οι "αδιάφθοροι" υπάρχουν και χτύπησαν. Δεν τελειώσαμε. Έρχονται και τοπικές εκλογές. 

Ίσως, ποτέ δεν θα δουν το φως όσα γίνονται ή έχουν γίνει. Μόνο, αν αρχίσουμε να γράφουμε για ιστορίες στο Σικάγο, όπως έκαμε, πριν λίγα φύλλα,  το "Ν".

Κι όμως, συμβαίνουν στην Κεφαλονιά.

Περίμενα να δω, να διαβάσω, μήπως "έγινε" τίποτα σήμερα, αλλά δεν είδα.

Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά.

Φοβάμαι. (Όχι πολύ, όμως)

Το παρόν αφιερώνεται σε εκείνες και εκείνους, που με φόβο, ζήτησαν τη βοήθεια μας. Αφιερώνεται στους αδιάφθορους, δίχως εισαγωγικά, που εκκαθαρίζουν αθόρυβα τον τόπο, με πολύ μεγάλο κίνδυνο για τους ίδιους. 

Είναι ήρωες. Είναι πολλοί και είναι ανώνυμοι.

Υπάρχει ελπίδα.

(Η είκονα είναι του Δον ΨΥΧΩΤΗ. "πνευματικα δικαιωματα εχουν οσοι σκεφτονται, νοιωθουν και κοιτουν ψηλα!", μας λέει στον "άδειο κάδο" του.)