Η εμμονή πολλών να αντιμετωπίζουν την κρίση με "εθνικά" κριτήρια κατασκευάζει εθνικισμούς. Μια "ελληνίς" μετανάστρια, με άνδρα γερμανό υπήκοο, μας κατακεραύνωσε στην πλατεία: "Χρόνια, τώρα, οι γερμανοί σας ταϊζουν , για να φτιάχνετε εσείς εξοχικά και να αγοράζετε kayen". Kαι η οργίλη απάντηση ήταν "Η siemens, η mercedes, τα υποβρύχια που γέρνουν, οι φρεγάτες και οι γερμανικές μίζες".
Δεν παίζεται έτσι το παιχνίδι τους. θα το χάσουμε, με τέτοια μυαλά. Οι "εθνικισμοί" εντάσσονται στη λογική του διαίρει και βασίλευε. και αποτελούν τον αγαπημένο πολιτικό χώρο των χαφιέδων, για να παίξουν παιχνίδι στα κινήματα. Οι "εθνικισμοί" είναι αυτοί που προσπαθούν να υπονομεύσουν και ειρωνεύονται, σήμερα, τις παλατείες. Κατ' εντολήν. Το κάνουν, μαζί με πληθώρα άλλων κομματισμών και "καθαρών" ιδεολογιών .
Ο λόγος της "στήριξης" μας από την Ε.Ε. είναι απλός:
Η οικονομική ελίτ, που δίνει τις κατευθύνσεις στις "ηγεσίες" της Ευρώπης έχει χάσει την μπάλα. Αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις πάνε κι έρχονται. Άλλα λένε σήμερα, άλλα λένε αύριο. Τόσο απλό είναι.
"Χρεοκοπία" ή "έξοδος από το ευρώ" της χώρας σημαίνει καταστροφή για τους κυρίους αυτούς. Χειρότερη από αυτήν του 2008. Οποιαδήποτε εθνική κυβέρνηση θα το ήξερε και θα έπραττε ανάλογα. Δεν θα κατέβαζε τα παντελόνια, όπως αυτή του αμερικάνου ΓΑΠ και των θαμώνων των διεθνών ελιτίστικων λεσχών.
Οι δύο "λύσεις" περιλαμβάνουν γενναία διαγραφή του χρέους, η δεύτερη περισσότερο από την πρώτη. Και οι δύο θα λειτουργήσουν ως ντόμινο για τις υπόλοιπες χώρες, που βρίσκονται στην ίδια ή και χειρότερη κατάσταση.
Τι έκαμε, λοιπόν, την ελίτ να αλλάξει γνώμη; Το γράψαμε:
Παιζόταν και παίζεται, ακόμα, παιχνίδι να διασωθεί το πολιτικοοικονομικό σύστημα , που μας έφερε ως εδώ, με μια ηρωική πράξη, που θα ενθουσιάσει τις πλατείες. (Με τη βοήθεια του διεθνούς τραπεζοσιωνιστικού λόμπυ)
Το έργο αυτό παίζεται, τόσο από τον ΓΑΠ, όσο και από τον Σαμαρά. (Μας έχει κάσει στο λαιμό εκείνη η "επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου")
Αυτές δεν είναι δικές μας λύσεις. Εμείς έχουμε μια τρίτη, τέταρτη...πολλοστή λύση. Σε κάθε πόλη, υπάρχουν πολλοί "μονόδρομοι" και χιλιάδες δρόμοι. Και δε χρειαζόμαστε νέα τεχνολογία , για να διαλέξουμε από πού θα πάμε, εκεί που θέλουμε.
Δεν τρελάθηκε, ξαφνικά, η κ. Παπαρήγα, και είπε όχι στην έξοδο από το ευρώ, τώρα. Η έμφαση πέφτει στο "τώρα". Η έξοδος δεν είναι πανάκεια. Εξαρτάται από τον τρόπο και τους όρους με την οποία την κάνεις.
"Θα την κάνουμε εμείς ή θα την κάνουν αυτοί;"
Όποιος την κάνει, εκτός από τους πολίτες των δρόμων, είναι καταστροφή. Είτε αυτή μας έρθει από "αριστερά είτε από δεξιά".
Η "έξοδος από το ευρώ" δεν μπορεί να είναι σημαία πολιτικού κινήματος. Δεν υπάρχει κίνημα ή κόμμα, παγκοσμίως να κατεβαίνει σε εκλογές , με πρόταση υποτίμησης νομίσματος!!!
Τόσο αίμα, τόσοι νεκροί, τόσα όνειρα , για μια "στήριξη" από το ΔΝΤ;
Γι αυτό κι εμείς λέμε: "μετά την "επανάσταση", τι; " Ξανά ΔΝΤ και "διαπραγμάτευση" με τις αγορές;
Αρκετά τα ΟΧΙ και οι στείρες πολιτικές.
Δε θέλουμε να πέσει η κυβέρνηση. Θελουμε να "πέσει" το "σύστημα" . Να διακόψουμε την παροχή ρεύματος (χρήματος) σε μια μίζερη κατάσταση.Να το πάρουμε εμείς.
Δεν είμαστε στο δρόμο, για μια "στήριξη". Για μια "επαναδιαπραγμάτευση", "αναθεώρηση", "επιμήκυνση", "κούρεμα" ή ξύρισμα του χρέους. Δεν πάμε για μαλλί , για να βγούμε κουρεμένοι.
Γι΄αυτό ζητάμε δημοκρατία και όχι σαμάρι.
**Αυτό μας ήρθε από τη "σεισάχθεια" :
Παλλαϊκό Δημοκρατικό Μέτωπο
"για τη σωτηρία του Λαού και την αναγέννηση της Χώρας, με άμεσους στόχους:
Είναι προφανές ότι η επίτευξη των στόχων αυτών προϋποθέτει κατ’ αρχήν την κινητοποίηση του Ελληνικού Λαού και την ανάδειξη ηγεσίας ικανής για την άσκηση κυβερνητικής εξουσίας.
Το Μέτωπο που σας καλούμε να δημιουργήσουμε πρέπει να είναι σε θέση να την αναλάβει: είτε κοινοβουλευτικά είτε επαναστατικά!
Οι καιροί ου μενετοί! "
(στη φοτό: Κι όμως υπάρχουν και ανθοστρωμένοι δρόμοι)