Για να ψηφίσω κάποια ψηφοδέλτια πρέπει να ξεχάσω ό,τι ζω και ό,τι θυμάμαι. Ό,τι θυμάμαι ως "πολιτικό ζώο", όσα έμαθα και όσα έζησα από κυβερνώσες καταστάσεις.

Αυτό το συνηθίζουν πολλοί, τελευταία. Ξεχνώντας τι έλεγαν χτες ο ένας για τον άλλο, τώρα αγκαλιάζονται. Όχι , βέβαια, για το καλό μου.

10 αρχές λειτουργίας του Δήμου από Καλαφάτη:

"Σύγχρονος Ευρωπαϊκός Δήμος - Οικονομική εξυγίανση - Διαφάνεια - Αποκεντρωμένη λειτουργία - Συμμετοχή δημοτών - Αξιοκρατία - Ετοιμότητα & Αποτελεσματικότητα - Αλληλεγγύη - Πολιτισμός & Ποιότητα ζωής - Ορθή λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου".

Τα χρόνια που βιώναμε τα πρώτα μας βήματα ως πολίτες, μάθαμε ότι "ΟΛΑ είναι Πολιτική". Εδώ , σε αυτά τα 10 σημεία πού είναι η πολιτική; (Μαζί τα μαθαίναμε). Αυτή την απάντηση έδινε η νιότη και η αμφισβήτηση μας σε  όσους είχαν σαν προεκλογικό "ατού" το επιχείρημα του "Είμαι ο Ικανότερος". Και, πάντα, μα πάντα, η αποβολή της πολιτικής ουσίας των πραγμάτων από τις εκλογικές διαδικασίες ήταν χαρακτηριστικό της καθεστωτικής πολιτικής.

Κάποιοι άλλαξαν ρόλους. Η "αμφισβήτηση" έγινε καρριέρα και, τελικά, Καθεστώς - Υπηρέτης του πιο Απάνθρωπου Οικονομικού και Πολιτικού συστήματος που γνώρισε η Ανθρωπότητα. Η σημερινή Νεοφεουδαρχία είναι πιο σκοτεινή και μαύρη από εκείνη του δυτικού Μεσαίωνα. Και, επειδή η Ελλάδα δεν γνώρισε Μεσαίωνα, κάποιοι συνεισφέρουν στο ετεροχρονισμένο στήσιμο του.

Γράψαμε: Θέλουμε ένα Δημαρχείο για να διαχειριστούμε τις ζωές μας και τα δικά μας ψεύτικα χρέη και όχι για να διαχειριστούμε τα χρέη του Δημαρχείου.

Γράψαμε: Θέσαμε το θέμα της υπερχρέωσης και της καταστροφής στους "Ικανότερους" και πήραμε την απάντηση πως αυτό δεν είναι "Θέμα του Δήμου".

Επιβεβαιωθήκαμε και το είχαμε ανησυχία, γιατί κάποια πράγματα μας τα είπαν προφορικά: Δεν υπάρχει η ζωή μας στις προτεραιότητες. Υπάρχει, όμως, "η καλή λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου". Σημαντικό!

Ευτυχώς, στις 10 αρχές για το δήμο υπάρχει και η "Αλληλεγγύη". Και διευκρινίζει: "Η Αλληλεγγύη δεν είναι ελεημοσύνη. Η Αλληλεγγύη είναι η βασική συνιστώσα μιας ανθρώπινης και πολιτισμένης κοινωνίας". 
Αυτό μου θυμίζει τη "βοήθεια" προς τους "πληγέντες" από την Ε.Ε., το ΣΚΑΪ και τόσους άλλους υποστηριχτές του καθεστώτος. "Να σε κάψω Γιάννη , να σ' αλείψω λάδι". Με τρόπο πολιτισμένο.

Όχι. Δεν είναι ελεημοσύνη. Είναι: Εξοντωθείτε εσείς από αυτό που εγώ στηρίζω, πιστεύω και υπηρετώ και θα σας δώσω ένα χαρτόκουτο να κοιμάστε, όταν θα σας πάρουν το σπίτι. Δεν έχω μία λέξη για αυτό. Σίγουρα, όμως, και συμφωνούμε με τον κ. Καλαφάτη, δεν είναι ελεημοσύνη. Αυτόν που ελεείς τον λυπάσαι. Αυτόν που εξοντώνεις δεν τον λυπάσαι. Οι Σταυρωτήδες δεν λυπούνται τον σταυρωμένο. Όταν το κάνουν, μπορείς να το πεις "Υποκρισία".

Για τις υπόλοιπες "αρχές" εν καιρώ και σύντομα.

"Ευρωπαϊκός Δήμος"!!!!

Για σύγκριση "αρχών" και πολιτικών. Για να δούμε ποιο είναι το σημείο εκκίνησης των μεν και των "δεν":

Δημαρχεία - μετερίζια Λευτεριάς

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

στην εικόνα: Ο ευρωδιάβολος του Δον ΨΥΧΩΤΗ.