Σήμερα, θα μιλήσουμε για φιλοσοφία

(Το παρόν να εκληφθεί ως Υλικό για το Σαββατοκύριακο και για το προσεχές παρόν. Το μέλλον το καταργήσαμε, πριν μας καταργήσουν. Όποιος νομίσει πως το κείμενο αυτό είναι "προσωπική ή ΄τοπική΄ υπόθεση" είναι βλάκας ή καθεστωτικός πράχτορας).

Δεν παριστάνουμε τους έξυπνους, τα παληκάρια ή κάτι άλλο, που να μας προσάπτει την κατηγορία του "πολιτικά και ηθικά ορθού και καλού έλληνα".

Επίσης, δεν έχουμε υπολογιστή, γιατί έσπασε και δεν έχουμε χρήμα, να τον αντικαταστήσουμε. (Αν πούμε πως ζητάμε χορηγούς, θα το πουν ζητιανιά και εξευτελισμό). Γράφουμε από netcafe, που δεν θέλει να τον πληρώνουμε ή από ένα παιδικό υπολογιστή, που χάρισε κάποτε ο Καραμανλής στους μαθητές. (Η μικρή που από λάθος χάλασε το δικό μας, έδωσε το δικό της!)

Σήμερα, μιλάμε σε πρώτο πρόσωπο πληθυντικού αριθμού, γιατί το θέμα συζητήθηκε στην συμπάσχουσα ασήμαντη ομάδα μας και είπαμε να το βγάλουμε στον αέρα. (Μίκρυνε και αυτή, τελευταία).

Τι προτιμάτε; Τρόπους καλής συμπεριφοράς, καλές σχέσεις, γενική πολιτική ή το "νυστέρι στο κόκκαλο"; Την ξέρουμε την απάντηση σας και είναι ηλίθια. Είναι η απάντηση που δίνει ο καθένας, καθισμένος στο σαλόνι του, στην καφετέρια ή στην ταβέρνα.

(Αυτή η παράγραφος μπήκε, για να μη νομίσετε πως θα σας χαϊδεύουμε, αναζητώντας επισκεψιμότητα και "καλές σχέσεις". Δεν γράφουμε για να μας πείτε "μπράβο" ή για κάποιον άλλο ιδιοτελή σκοπό. Γράφουμε για να γίνουν τα λόγια πέτρες και να σπάσουν κεφάλια, ακόμα και το δικό μας. Παρακαλούμε, να κοιτάτε προσεκτικά τις λέξεις και το νόημα και πάψτε να λέτε πως "έχετε γλαφυρότητα ή γράφετε ωραία". Βull shit, που λένε και οι πατέρες μας. ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ, ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΤΟ ΝΟΗΜΑ και συγκρίνετε το, με τα δικά  σας νοήματα).

Δεν καβαλήσαμε κανένα καλάμι, γιατί ξέρουμε πως τα καλάμια σπάνε κι εμείς είμαστε θνητοί. Ο συμμαθητής από την πρώτη δημοτικού,, φίλος και συνέταιρος, ο Λευτέρης, ο λογιστής, έφυγε από τη ζωή, στα 60 του. Όσοι τον ξέρουν, καταλαβαίνουν, τι θέλουμε να πούμε. Στη μνήμη του, λοιπόν, τα γραφόμενα μας κι ας ανατριχιάσουν μερικοί. Στη μνήμη και τη σκέψη όλων μας, τα πεπραγμένα της ζωής.

(Τέλειωσε ο πρόλογος ή εισαγωγή ή όπως αλλιώς το λένε. Πιθανά, να χρειαστούν συνέχειες, γιατί η φιλοσοφία είναι σπουδαίο πράγμα).

• Χτες, πας να πάρεις κάτι για να φας στα όρθια κι ακούς να σου λένε: "Είσαι πουλημένος". Ζητάς διευκρινήσεις και παίρνεις την απάντηση: "Ο καθένας ξέρει τι έχει κάμει". Τότε είναι που βρίζεις και φεύγεις, χωρίς να πάρεις κάτι, για να φας στα όρθια.

• Λίγες μέρες πριν, έχεις λάβει ένα email, από νεοναζί, που σε περνά γενιές 14, βρίζοντας τη μάνα σου και υπερασπιζόμενος, την λαμπρή και άδολη ιδεολογία του. Τα πιο ανώδυνα επίθετα, ήταν "παλιοδημοκράτη, αντιρατσιστή και αριστερέ, που παραπλανείς πιτσιρίκια".  Σε απάντηση, του ζητήσαμε να βγάλει την κουκούλα - ψευδώνυμο και να μιλήσουμε  δίχως μάσκα,  ζητώντας, παράλληλα, την άδεια να δημοσιεύσουμε το λαμπρό επιστολικό κείμενο. Δεν απάντησε.  Από αυτή την "ιδεολογία", έχουμε απειληθεί και πριν από τα χριστούγεννα. Για τη συνεργασία τους με το στρατό κατοχής, δεν είπε τίποτα στο email.

• Την ίδια μέρα, ένας "κομμουνιστής" της Παπαρήγα, μας αποκάλεσε "αντικομμουνιστές". Κι ένας άλλος της ίδιας "ιδεολογίας", μας ενημερώνει ότι "στις πλατείες πάνε όσοι τα έφαγαν μαζί και γι' αυτό το επαναστατικό κόμμα δεν έρχεται".

• Το Δεκέμβρη, είχαμε καταθέσει μήνυση κατά αγνώστου, για απειλή, γράφοντας μέσα στη μήνυση, πως δεν έχουμε εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη.  Είχαμε ακουμπήσει χρήστη και διακινητή ναρκωτικών και θεώρησε καλό να μας στείλει μυνηματάκι από το διαδίκτυο. Εξακολουθούμε να μην έχουμε εμπιστοσύνη, αφού δεν είναι δυνατόν να έχουμε δικαιοσύνη, όταν δεν έχουμε δημοκρατία. Μπορεί να τον βρει, αλλά το θέμα είναι ασήμαντο. Η διακίνηση ναρκωτικών γίνεται με τις ευλογίες τοπικής, κεντρικής και διεθνούς πολιτικής σκηνής και ιδιαίτερα, με την κάλυψη της ΕΚΤ και λοιπών τραπεζών., οποίες παρέχουν ελαφρύ χρήμα και ξεπλένουν το μαύρο προϊόν. (Μήπως, φταίμε κι εμείς, όταν εκλέγουμε γνωστό και καταδικασμένο έμπορο κοκαϊνης, για δήμαρχο;)

• Η ίδια δικαιοσύνη θεώρησε σημαντική μια καταγγελία σε βάρος μας και με εισαγγελική παραγγελία ενεγράφη στο βιβλίο συμβάντων της αστυνομίας πως ένα μέλος του ithacanet "διέρρηξε αυτοκίνητο". Η καταγγελία έγινε, όταν έχασαν και την τελευταία ψηφοφορία στη συνέλευση της σπίθας. (Τυχαίο;) Και , γενικώς , αυτή ήταν και η τελευταία συνέλευση της τοπικής σπίθας, ως τώρα (15/4/2001). ( Τυχαίο κι αυτό;)

• Δύο μέρες μετά τη μεγαλειώδη και πρωτοφανή επιτυχία της απεργίας της 23/2/2011, δύο μέλη του ithacanet δέχτηκαν δρυμεία επίθεση, γεμάτη ψέματα (αποδείχτηκαν) , επειδή διακίνησαν υλικό, που καλούσε τον κόσμο σε συμμετοχή στην εκδήλωση, χωρίς να έχει υπογραφή! Κατά αυτούς, έπρεπε να γράφει "σπίθα".  Για την επιτυχία δεν είπαν τίποτα. Επίσης, τους κατηγόρησαν πως , χωρίς καμία απόφαση, έφτιαξαν και διάβασαν ψήφισμα στην μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση της Πλ. Καμπάνας , το οποίο εγκρίθηκε ομόφωνα και χωρίς αντιρρήσεις.  Και αυτό ήταν ψέμα, όπως βεβαίωσαν οι 4 από τους 5 παρόντες στη λήψη της απόφασης. (Οι συγκεκριμένοι "αγωνιστές δημοκράτες", παιδιά του Στάλιν,  όταν βλέπουν ποιο είναι το κλίμα των συνελεύσεων δεν τολμούν να θέσουν σε ψηφοφορία τις προτάσεις τους ή να τις υπερασπιστούν δημόσια και κάποιες αποφάσεις περνάνε ... "ομόφωνα"). 

• Λίγες μέρες μετά, διακινήθηκε κείμενο στο διαδίκτυο, που κατηγορούσε μέλη του ithacanet, για πολιτικαντισμό και προσπάθεια ελέγχου της τοπικής οργάνωσης της "σπίθας".  Την ώρα που εμείς υπερασπιζόμαστε την κυκλική εναλλαγή των μελών της συντονιστικής ομάδας!! (Τους χαλούσαμε τη σούπα της δικής τους χειραγώγισης)

• Στην "πλατεία των αγανακτισμένων", ένας κατά δήλωση του "σταλινικός", μας κατηγόρησε για "κονκλάβιο" και κάποιος άλλος μας θύμισε πως "μαζί τα τρώγαμε". Είδατε πέραση που έχει ο Πάγκαλος στην αντιστασιακή αριστερά;

• Άνθρωποι, που κατά δήλωση τους ανήκουν στη "Σεισάχθεια", ζήτησαν με email από τον Καζάκη, κατά την ολιγοήμερη κυριαρχία του στη σπίθα, τη διαγραφή τριών από εμάς, ως "διαλυτικών στοιχείων". "Δημοκράτες"  και αυτοί.

• Κάποιοι (κάποιος) μας κατηγόρησαν πως προσπαθούμε να επιβάλλουμε τις απόψεις μας στην πλατεία των αγανακτισμένων. Κανείς, τελικά, δε δίνει σημασία στις απόψεις, παρά μόνο στον τρόπο και στη συμπεριφορά μας, που ομολογούμε πως είναι άθλια.

• Κατόπιν όλων αυτών, αποφασίσαμε να κρατήσουμε κάποιες σιωπές, διατηρώντας την προσοχή, τη συμμετοχή και την αγωνία μας αμείωτες στην πορεία της μάχης. Και μας ήρθε αυτό το "πουλημένοι" κι είπαμε στη σιωπή να μιλήσει. (Τhe sound of Silence, Simon and Garfunkel). Είτε μιλάμε είτε σωπαίνουμε, τελικά, χρεωμένοι βγαίνουμε. ( Στην πλατεία των αγανακτισμένων, μετά τις τρεις πρώτες εβδομάδες, οι συγκεντρωνόμενοι είναι ελάχιστοι και στη σπίθα, προσπαθώντας να κάμουν συνέλευση, μαζεύτηκαν 15 άτομα. Πριν ήταν από 70 έως 300. Οι κλήσεις για συγκεντρώσεις και απεργίες,  από διάφορους χώρους, κόμματα και σωματεία, μετά την 23/2, σκοντάφτουν σε κουφών τις πόρτες. Δεν ξέρουμε γιατί συμβαίνει αυτό, αλλά οφείλαμε να το γράψουμε και να προβληματιστούμε, όσοι , βεβαίως, ενδιαφέρονται γι' αυτό).

• Δεν τελειώσαμε και ξεκαθαρίζουμε πως δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Παρά μόνο, άμα έρθει η σειρά μας, όπως ήρθε του Λευτέρη.

• Φίλοι, που μας υπερασπίστηκαν στις δύσκολες μάχες με τους αντιστασιακούς  καθεστωτικής νοοτροπίας,  για την αυτονομία των κινημάτων,μάθαμε πως συναντώνται μαζί τους, για το κοινό  καλό των κινημάτων και την πολιτική και ιδεολογική ανασυγκρότηση των αποδιοργανωμένων καταστάσεων. Είναι και αυτό μια άποψη και μια καλή προσπάθεια. Όμως, ας μη το κάνουν κρυφά. Ίσως, να χρειαστούν τη βοήθεια μας.  

• Πριν λίγες μέρες, κάναμε ερωτήσεις, για το θέμα της ΕΑΣ. Και σας προειδοποιήσαμε πως δεν πρόκειται να πάρουμε απαντήσεις. Δεν πήραμε, ούτε πρόκειται να πάρουμε. Παιδιά του ίδιου κομματικού,ι πολιτικού και αξιακού σωλήνα είναι όλοι.  Κι όπως μας είπε αρμόδιος για να απαντήσει, μέλος της πάλαι ποτέ "επαναστατικής αριστεράς": "Μη με βάζεις να χαλάσω τις καλές μου σχέσεις".

• Για κάποιες καλές σχέσεις με το διεφθαρμένο καθεστώς ζούμε όλοι και για μια "επανάσταση" από τον καναπέ. Εδώ, θα βάλουμε αποσιωπητικά... Κι εμείς είμαστε οι "πουλημένοι" κι ας μη ξέρουμε τι πουλήσαμε, πότε και σε ποια τιμή. Εξακολουθούμε να είμαστε χωρίς λεφτά και υπολογιστή και με μια τράπεζα να μας βγάζει διαταγές πληρωμής, για χρήματα που δεν δανειστήκαμε.

• Εμείς " οι πουλημένοι " , είμαστε οι δυστυχώς οι μόνοι που γράφουμε στα ίσα πως κλέβουν το νερό μας, τα έσοδα από τα σπήλαια της Σάμης, για τη διαπλοκή χρήματος, ναρκωτικών και πολιτικής και για πολλά "μικρά" καθημερινά φαινόμενα. Σε ποιο διάβολο έχουμε πουληθεί; Έχουμε το δικαίωμα να ρωτάμε και να απαιτούμε δημόσια απάντηση. Με αυτή την έννοια,  ίσως, είμαστε "διαλυτικά στοιχεία". Θέλουμε να διαλύσουμε ό,τι συγκρατεί και υπηρετεί το καθεστώς. Και δεν είναι οι γενικές πολιτικές, αλλά τα μυαλά και η στάση ζωής του καθένα μας.

• Τι μένει από όλα αυτά;

• Πρώτον, επιβεβαιώνεται η ρήση του Albert  Einstein: Ο κόσμος είναι επικίνδυνος, όχι εξαιτίας αυτών που κάνουν το κακό, αλλά εξαιτίας αυτών που τους κοιτάζουν χωρίς να κάνουν τίποτα...         Όλα όσα περιγράψαμε, έγιναν παρουσία ή απουσία  κοινού.

• Μας έμεινε η  διακήρυξη της πλατείας Αργοστολίου.
• Μας έμειναν οι πολιτικές αποφάσεις των λαϊκών συνελεύσεων της σπίθας. Η πρώτη και η δεύτερη...
• Μας έμεινε το ψήφισμα της Πλ. Καμπάνας, στις 23/2.
• Είναι και δικοί μας οδηγοί για δράση.
• Τι κοινό χαρακτηριστικό έχουν όλα αυτά τα κείμενα; Είναι ΟΛΑ ψηφισμένα σε ανοιχτές και μαζικές διαδικασίες, στις οποίες συμμετείχαν απλοί πολίτες.  Εκφράζουν την αγωνία, τις επιθυμίες, τα θέλω των απλών ανθρώπων, με τρόπο απόλυτο και με συντριπτικές πλειοψηφίες, κόντρα σε διαφορετικές και συνήθως καθεστωτικές και διαιρετικές προτάσεις. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΑΝΕ, ΑΥΤΑ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ.

• Η "διανόηση" πλην ελαχίστων, όλον αυτό τον καιρό ήταν αλλού, ενσωματωμένη ή εντοιχισμένη σε καθεστωτικές  "ιδεολογίες διαφωνίας". Γενικώς, αυτοί "διαφωνούν ακίνητοι, στηρίζοντας Πάγκαλο. 
• Εμείς συνεχίζουμε... υπηρετώντας ιδέες, δράσεις και πολιτικές που θα αλλάξουν τις μίζερες ζωές μας. Σχολιάζοντας όλα τα πιο πάνω, λέμε: ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ. ΑΣ ΠΑΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ. Όχι οι φορείς τους.
• Εξακουλουθούμε να αγαπάμε κριτές και κρινόμενους. ( Όποιος πιστεύει πως κάτι από αυτά ήταν ψέμα, ας μας γράψει να το δημοσιεύσουμε).
   

                  ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ: "Ο Hegel (Έγελος) είχε πει πως στην κλασική Ελλάδα, η παιδεία, η καλλιέργεια του ατόμου ξεκινούσε από τον άμεσο αισθητό κόσμο και έκανε το άτομο "εξετάζοντας και δοκιμάζοντας κάθε τμήμα της ανθρώπινης ζωής, φιλοσοφώντας πάνω σ' οτιδήποτε συναντούσε" να υψώνεται σ' ένα κόσμο ιδεών "συνυφασμένο με την ανθρώπινη ζωή". Αντίθετα "στους μοντέρνους καιρούς, το άτομο βρίσκει προετοιμασμένη την αφηρημένη σκέψη", ζει μέσα σ' ένα κόσμο αφηρημένων σκέψεων μές στον οποίο έχουν αποκρυσταλλωθεί και στερεοποιηθεί οι διακρίσεις και οι αντιθέσεις που δημιούργησε το έργο της νόησης..."

Αυτά έγραφε ο Κώστας Παπαϊωάννου (ποιος τον ξέρει;) στη δεκαετία του 50. Αυτά είπε ο Έγελος τον 18ο αιώνα. Κάπως έτσι τα είπε ο Καστοριάδης, μετά τη δεκαετία ου 70: "Διαύγαση" πάνω στην πραγματικότητα, για να εξαχθούν ορθά και αληθινά συμπεράσματα και να προκύψουν δράσεις υποστήριξης και υλοποίησης.  

Κι εμείς αυτό προσπαθούμε να κάνουμε. Δεν θέλουμε κατεψυγμένες ιδεολογίες και έτοιμες πολιτικές συτναγές. Φτιάχνουμε το φαγητό της σκέψης, μόνοι μας.  Έχουμε σκέψη, θέλουμε ιδέες και φιλοσοφία, "συνυφασμένες με την ανθρώπινη ζωή". "Μετενσαρκώνουμε" σκέψεις και "μορφοποιούμε" ιδέες. Με μια λέξη: Παίζουμε. Κάτι σαν ζωή. Κάτι σαν όνειρα.

Και για να σκάσουν οι εχθροί μας: Είμαστε ερωτευμένοι και πλούσιοι σε σκέψεις, ιδέες, συναισθήματα και αγάπες.

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

Γκρίζα διαφήμιση:

(Διαβάζετε και διαδίδετε το ΝΥΣΤΕΡΙ. Είναι ένας τρόπος βιοπορισμού ή επιβίωσης ενός ανθρώπου. Κατοχικό, παράνομο έντυπο. Πηγαίνει σε όσους το ζητήσουν. Δεν έχει τιμή. Έχει μια κάποια αξία και χάνει σε κυκλοφορία, διαρκώς, με αυτά που γράφει. Θα συνεχίσουμε να τα γράφουμε).