Στα όρια της αλήθειας : Το "εγώ" και το "εμείς".

Κατ΄αρχάς, μία Απολογία:

Πάει καιρός που, μέσα στη γραφή μας, απουσιάζει η τοπική "πολιτική σκηνή".

Και είναι θυμωμένοι οι εναπομείναντες πιστοί του "Νυστεριού", που δεν γράφουμε για τα "τοπικά". Είναι που αγνοούν ότι κάθε φορά που γράφουμε τη δική μας υποκειμενική "αλήθεια", δηλαδή λέμε τη γνώμη μας, η κυκλοφορία καταρρέει και οι αναγνώστες λιγοστεύουν. Και έχει φτάσει σε μη βιώσιμα όρια (Νάναι καλά οι φίλοι και το Γενικό Φιλόπτωχο της Μητρόπολης).

Έτσι και σήμερα:

Θα γράψουμε κάτι στα όρια της αλήθειας κι όχι "όλη την αλήθεια" (Πάντα για τη δική μας υποκειμενική αλήθεια, μιλάμε).

Κι αν γράφουμε σε αριθμό πληθυντικό, είναι

α) που προσπαθούμε να κρύψουμε το "εγώ" μας και τις φιλοδοξίες του στο "εμείς"

και β) γιατί , πάντα και τουλάχιστον, άλλος ένας συμφωνεί και συνυπογράφει τα γραφόμενα.

---------------------

Το πιο σημαντικό απ' όλα είναι ότι η "τοπική πολιτική σκηνή" δεν ενδιαφέρεται για το γεγονός ότι η πλειοψηφία του πληθυσμού έχει μετατραπεί σε "οφειλέτη", έχει υποστεί κατασχέσεις,  κινδυνεύει να χάσει την περιουσία της ή να πάει φυλακή. Ούτε σαν άνθρωποι, ούτε σαν επαγγελματίες, ούτε σαν πολιτικοί έχουν δείξει δείγματα πραγματικού ενδιαφέροντος. Δεν υπάρχει στην πολιτική τους ατζέντα το πρόβλημα και οι άνθρωποι που το βιώνουν.  Αν ανήκουν σε κόμμα ή ομάδα που δηλώνει "αντιστασιακιά", θα συμπεριλάβουν, για λίγο, για να υπάρχουν στην επικαιρότητα, το πρόβλημα, που εσύ βιώνεις  μόνιμα.  Για το φαίνεσθαι και όχι για το είναι. Και, μετά, θα αλλάξουν πλευρό.

Και η κατασχεμένη ζωή συνεχίζεται.

---------------------------------------------

Για κάτι τέτοιους λόγους, γράψαμε, πριν λίγες μέρες: Άραγε, υπάρχουν υποψήφιοι δήμαρχοι, έτοιμοι να παραβούν το Νόμο υπέρ του πολίτη;

Η απάντηση, δια της μεθόδου της σιωπής, δόθηκε: Δεν υπάρχουν. Στον κόσμο της προσωπικής και κομματικής πολιτικής σκηνής, κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο.   Ο παπάς που ήρθε για τον αγιασμό στο σπίτι μας, κάποια στιγμή θα αγιάζει στο ίδιο μέρος το σπίτι της Τράπεζας ή κάποιας εταιρείας. Και αυτοί θα αρκούνται σε ευχές, ευχολόγια και ευχέλαια.

-------------------------

Κάτι άλλο που δεν έχουν καταλάβει οι υποψήφιοι είναι ότι με τις πράξεις τους οδηγούνται στον κόσμο του γελοίου. Οι ίδιοι δεν μπορούν να το δουν, ζώντας στον κόσμο των προσωπικών φιλοδοξιών και, ενίοτε, συμφερόντων. Υπόσχονται μια καλύτερη διαχείριση του δήμου στη σκιά μιας μεθοδευμένης εξαθλίωσης.

Η πρώτη φάση του γελοίου:

- Δηλώνω "ανεξάρτητος", αλλά προσβλέπω και στη στήριξη κάποιου "συγγενικού" μου κόμματος. Ή είσαι ανεξάρτητος κι έχεις τα κότσια να τραβήξεις μοναχικό δρόμο ή μη το λες, όταν, ταυτόχρονα, προσεύχεσαι για κομματική στήριξη.

Η δεύτερη φάση είναι, ο τρόπος που πρέπει να μαθευτεί ότι είμαι υποψήφιος:

- Η δισταχτική διοχέτευση ονόματος υποψηφίου στα τοπικά ΜΜΕ, από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο. (μια και κανείς άλλος, πλην του ίδιου και λιγοστών φίλων του, δεν τον φαντάζεται για υποψήφιο).

Ειδικά, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει κάτι σαν "πολύφερνη νύφη" στον κόσμο των υποψηφίων δημάρχων (Με τα άλλα κόμματα δεν θα ασχοληθώ, σήμερα. Δεν ξέρω κι αν αξίζει τον κόπο μια τέτοια ενασχόληση).

Μια σειρά από "ανεξάρτητοι" και μη κομματικοί υποψήφιοι εμφανίζονται στις πιο κάτω εικόνες:

- Εφημερίδα ανακοίνωσε τον υποψήφιο δήμαρχο του ΣΥΡΙΖΑ: Η πρόταση είχε γίνει πριν από κάποιους μήνες, αλλά τότε είχε απαντήσει αρνητικά. Σύμφωνα όμως με πληροφορίες η πρόταση έγινε ξανά λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, απάντηση δεν δόθηκε, αλλά ανεξάρτητοι κύκλοι πιστεύουν πως αυτή τη φορά θα πει το «ναι».

(Περιβόλι εμπνευσμένης δημοσιογραφίας)

- Ιστοσελίδα, αναφερόμενη σε υποψήφιο, έγραψε: Πάντως σε σχέση με άλλες φορές που είχαμε συζητήσει το θέμα, αυτή τη φορά  διαπίστωσα ότι είναι πολύ πιο «ζεστός» με μια ενδεχόμενη υποψηφιότητα Δήμαρχου Κεφαλονιάς με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και ίσως και άλλων δυνάμεων.

- Εκπρόσωπος πολιτικής ομάδας  5-8 ατόμων ζήτησε σε κομματική σύναξη να αναζητήσουν το θέμα του υποψήφιου σε καταξιωμένους αγωνιστές εκτός κόμματος (Επιζητώντας τη στήριξη του εκλεκτού της παρέας).

- Άλλος υποψήφιος δήμαρχος έχει τόση συχνή παρουσία στις κομματικές συνάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, που νομίζεις ότι έγινε μέλος του.

- Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, από προσωπικές συζητήσεις, ότι μια σειρά από υποψήφιοι έλαβαν υπόσχεση στήριξης από κομματικό παράγοντα. Κι αν δεν την έλαβαν, με σαφήνεια, έλαβαν κάτι σαν υπόσχεση, που αυτοί την μετατρέπουν, ιδιωτικά, σε βεβαιότητα.  (Σε μία μόνο περίπτωση, πείσαμε τον ενδιαφερόμενο ότι "κάποιος τον κοροϊδεύει" και διασώθηκε από το διασυρμό).

Και μη τολμήσει κανείς να διαψεύσει την παροχή υποσχέσεων. Ο τσάμπα υποσχόμενος έχει εξασφαλισμένη μία μπουκαπόρτα διαφυγής. Όταν θάρθει η ώρα να δώσει εξηγήσεις για τις υποσχέσεις του, έχει έτοιμη την απάντηση: "Εγώ ήθελα, αλλά το κόμμα άλλα αποφάσισε".

Βεβαίως, όλοι αυτοί λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο.

Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι σε διερευνητική συζήτηση κομματικού κλιμακίου, έπεσαν στο τραπέζι 3-4 ονόματα, ΟΛΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ.

Έχουμε δει και τους σχολιασμούς των μελών της βάσης κάθε φορά που τίθεται το θέμα δημόσια στο διαδίκτυο:

- βαπτίζει "υποψήφιους δημάρχους" ο....(τάδε)  ΑΞΙΟΣ ΑΞΙΟΣ ΑΞΙΟΣ ΑΞΙΟΣ.... ο ....(τάδε)

- κανενας αλλος original δεν υπαρχει μακη?

- - Εσύ 'σαι σπόρος συμφοράς.. Δέκα φορές προδότης..Γιατί υπέρβαση νομίζουν πως είναι η ψήφος στον Σύριζα..

Έχουμε ακούσει και δια ζώσης χαρακτηρισμούς για υποψήφιους, που εμείς δεν μπορούμε να γράψουμε. Τα γράφουν, όμως, οι ίδιοι: 

Αν όλα αυτά δεν σε βάζουν στον κόσμο του γελοίου, τότε τι σημαίνουν; Αυτό που δεν καταλαβαίνεις εσύ, το αντιλαμβάνονται χίλιοι άλλοι.

Κι επειδή το σχοινί παρατράβηξε, εκδόθηκε ανακοίνωση, από τον ΣΥΡΙΖΑ,  που έβαλε τα πράγματα "στη θέση τους":

• στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα οι οργανώσεις μελών του ΣΥΡΙΖΑ Κραναίας, Παλικής ,Σάμης και Ιθάκης θα προχωρήσουν σε αξιολόγηση και επιλογή μεταξύ των διαθεσιμοτήτων και υποψηφιοτήτων για την θέση του δημάρχου στους δήμους Κεφαλονιάς και Ιθάκης αντίστοιχα.  Εν συνεχεία οι αποφάσεις αυτές των οργανώσεων μελών του ΣΥΡΙΖΑ θα τεθούν στην τελική κρίση  των Ριζοσπαστικών Δημοτικών Κινήσεων και Συσπειρώσεων που έχουν δημιουργηθεί σε Κεφαλονιά και Ιθάκη και στις οποίες συμμετέχουν και τα μέλη και οι φίλοι του κόμματος, συμμετέχουν κινήσεις και ανένταχτοι και φυσικά είναι ανοικτές σε περαιτέρω διεύρυνση στην βάση των αρχών που έχουν τεθεί.

Το ποιος έχει την πλειοψηφία στον κόσμο αυτών των "συσπειρώσεων", "κινήσεων" κλπ είναι γνωστό. Ο Γιάννης θα εισηγηθεί, ο Γιάννης θα αποφασίσει.

Δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο πιθανότητα ο υποψήφιος να είναι κάποιος εκτός κόμματος. Στην καλύτερη περίπτωση, να είναι κάποιος, που θα τον επιλέξουν, αλλά, σίγουρα, δεν συμπεριλαμβάνεται στα ονόματα που σήμερα  κυκλοφορούν.

Και όλα αυτά, γράφονται, προσπερνώντας το σημαντικότερο: Το ρόλο των ανθρώπων που έχουν την ικανότητα, την οικονομική και πολιτική δύναμη και τις διασυνδέσεις και διαπλοκές, να επηρεάζουν τις αποφάσεις και να προσδιορίζουν υποψήφιους δημάρχους σε περισσότερα από ένα κόμματα. Ήδη, διαθέτουν 3 υποψήφιους δημάρχους της επιρροής τους, ένας δικός τους τέταρτος είναι ακόμα σε "διερευνητική¨φάση και ευελπιστούν στην ύπαρξη και πέμπτου: Στον εκλεκτό τους εντός ΣΥΡΙΖΑ (Για όσους αμφιβάλλουν, ας ψάξουν να βρουν ποιον στήριζαν στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές). Πρόκειται για ένα έργο και μία μεθόδευση που είχαν επαναλάβει  και στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές και που μόνο το "Νυστέρι" έχει γράψει ότι το έργο θα επαναληφθεί. (Τότε στήριζαν δύο υποψήφιους δημάρχους και τρεις υποψήφιους περιφερειάρχες).

Κι εμάς , προσωπικά, ελάχιστα μας νοιάζει. Με αυτά και με άλλα, υπερδήμαρχος θα παραμείνει ο ίδιος.

Για όλα αυτά, εξακολουθούμε να παραμένουμε κολημένοι στο πρόβλημα των πολλών, που είναι και δικό μας πρόβλημα, και στην ερώτηση:

υπάρχουν υποψήφιοι δήμαρχοι, έτοιμοι να παραβούν το Νόμο υπέρ του πολίτη;

Το "εγώ" αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες διάλυσης της κοινωνικής συνοχής. Είναι ένα από τα δύο βασικά εμπόδια για την αναγκαία ενότητα ανατροπής. Το άλλο εμπόδιο είναι "το κόμμα", αλλά πρέπει να καταταγεί στα μέσα που οδηγούν στο ένα και το αυτό: Στο "εγώ" όσων λειτουργούν κόμματα αρχών, δίχως σεβασμό στον άνθρωπο και τα προβλήματα του. Το κόμμα καθιστά τη δράση για το "εγώ" σε δράση για την ιδεολογία και εξαγνίζει, ως κολυμβήθρα ή πλυντήριο. Χίλια "εγώ" πίσω από κάθε καθεστωτικό κόμμα.

Με παντοτεινό απόντα το "εμείς".

 Το "εγώ" είναι, επίσης, κακός σύμβουλος:

Κι αν έχανε μόνο τον ουρανό, δεν θα πείραζε. Χάνει τον κόσμο γύρω του και χάνουμε κι εμείς, μαζί του.

Και όλα αυτά, όπως πολλά άλλα, κάποιοι θα εξακολουθούν, κοιτώντας την κορφή, να νομίζουν ότι δεν τους αφορούν. Είναι που από μεγάλο σεβασμό στα πρόσωπα δεν βάζουμε ονόματα. Παίξαμε το "κρυφτό", όπως το δίνει ο Δον:

Εκτός από τους ίδιους, όλοι οι άλλοι θα καταλάβουν "για ποιους χτυπά η καμπάνα" και ποιους αφορούν.

Ναρκισσισμός: Όταν το φαίνεσθαι είναι σημαντικότερο του είναι

• "...Αυτό όμως που θα πρέπει να καταλάβουμε για τους ναρκισσιστές είναι πως δεν είναι εγωιστές, μιας και αυτό με το οποίο είναι ερωτευμένοι είναι η περσόνα τους και όχι ο ίδιος τους ο εαυτός...Στην πραγματικότητα δηλαδή αυτά τα άτομα είναι πολύ απομακρυσμένα από τον εαυτό τους και αυτή είναι ουσιαστικά η πηγή της δυστυχίας τους. "

Πρόκειται για τη  δυστυχία της αυτογελοιοποίησης. 

Ας μην ψάχνουμε στις κορφές, το είναι μας.

• Ανήμποροι να δεχτούν τον εαυτό τους ως έχει, με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του, αναλώνουν όλη τους την ενέργεια στη διατήρηση του κοινωνικού τους προφίλ και είναι έτοιμοι να βρουν εξιλαστήρια θύματα όταν πιστεύουν πως η εικόνα αυτή έχει αμαυρωθεί με κάποιο τρόπο.

Είμαστε και, προθύμως, παραμένουμε το βολικό εξιλαστήριο θύμα. Η άλλη λύση θα ήταν να μη γράφουμε ούτε αυτά τα λίγα. Λύση, που για λόγους ψυχοθεραπευτικούς, μας έχει απαγορεύσει ο "γιατρός" (ο εαυτός μας).

Μπορείτε να βαράτε, ελεύθερα, για όσα γράψαμε. Να πάψετε να μας διαβάζετε και να μη μας συναναστρέφεστε ή να συνεισφέρετε. Μπορείτε να μας αποκαλείτε "γραφικούς" και "χύμα". Δεν μας ενοχλεί η αποδόμηση του "εγώ" μας(Το κάνουμε και μόνοι μας). Μας ενδιαφέρει, όμως, ο αντίλογος ή ο λόγος στα γραπτά και στα λόγια μας. Για να πεισθούμε πως κάνουμε και λάθη, βρε αδερφέ.

  Γνωρίζουμε ότι, σήμερα, δεν αφήσαμε κανέναν ευχαριστημένο.

Πώς να διατηρηθεί, με τέτοιες γραφές, η "βιωσιμότητα ενός εντύπου"; (Έτσι έχουμε ονομάσει την δική μας προσπάθεια επιβίωσης)

Μας παρηγορούν- και τα έχουμε ανάγκη- τα μηνύματα που έρχονται από μακριά:

• « Ο εκδότης και διευθυντής του “συλλεκτικού έντυπου” Νυστέρι αξίζει. Αξίζει το κοφτερό του μυαλό και αξίζει το Νυστέρι του. Η απόλυτη (=η ασυμβίβαστη) ευχή μου: Να υποστηριχτεί και να συνεχίσει.  Να το βλέπομε το Νυστέρι και να το διαβάζομε. ΄Ενας ειδικός στο ηλεκτρονικό lay-out μπορεί ίσως να του συστήσει μερικά βελτιωτικά όψης για το “έντυπο”».

Επιμένοντας ότι το "Ν" είναι συλλογικό έντυπο, Ευχαριστούμε θερμά όσους εξακολουθούν να (μας) αγαπάνε. Λαβαίνουμε σοβαρά υπόψη τις παρατηρήσεις τους.

Σήμερα, όμως, θα σας αποκαλύψουμε ότι το "Νυστέρι" και το ithacanet γράφονται από τον εικονιζόμενο κύριο:

Σε καιρούς Κατοχής, η ψευδωνυμία και η διατήρηση της ανωνυμίας ήταν και είναι το βασικό χαρακτηριστικό όσων προσπαθούν να αντισταθούν και να διασώσουν ότι είναι δικό τους. Είναι μέσο αυτοπροστασίας (από τον εχθρό και την γελοιοποίηση).

Και το φαινόμενο της αυτοπροβολής και της έλλειψης αυτοπροστασίας δεν είναι "τοπικό" φαινόμενο (αλλά ας μην επεκταθούμε).

-------------------

Θα κλείσουμε με τον κόσμο των ειδήσεων της σιωπής:

ο - Ένας ανασφάλιστος πέθανε από έλλειψη περίθαλψης (και πόσοι ακόμα!) 

ο - Τρεις ακόμα- τα δύο παιδιά- κάηκαν, προσπαθώντας να ζεσταθούν.

ο - Οι αυτοκτονίες είναι, απλώς, ένας αριθμός.

ο - Ξέρει κανείς από αυτούς, τι σημαίνει να ελπίζεις στην καλή διάθεση του δικαστή, που δίνει τη μια αναβολή πίσω από την άλλη, μια και δεν υπάρχει ένδικο μέσο που θα εμποδίσει τη φυλάκιση σου;

ο - Ξέρει κανείς από αυτούς, τι σημαίνει ζωή χωρίς σπίτι, μαγαζί και χωράφι;

(και για όσους δεν βλέπουν τη "σκοτεινή" πρώτη φράση: "καθάρισε τα αυτιά σου ...και άκου τη σιωπή").

Τη σιωπή του θανάτου και της ζωής εν τάφω.

------------------

Αντιγράφω μια περικοπή από την Αρχή της πρώτης μέρας του 
Δεκαημέρου, του Βοκάκιου: 

"Τι περιμένουμε? Ποιο όνειρο επιδιώκουμε? Γιατί χασομεράμε κι αργούμε περισσότερο απ' όλους τους άλλους πολίτες να φροντίσουμε για τη σωτηρία μας? Βρίσκουμε πως αξίζουμε λιγότερο από τους άλλους? Οι αλυσίδες που δένουν το κορμί με τη ζωή είναι άραγε πιο στέρεες σ' εμάς παρά στους άλλους και μας δίνουν το δικαίωμα να περιφρονούμε τον κίνδυνο? Πλάνη! Βαυκαλιζόμαστε!"

Στην σύνταξη του παρόντος συνέβαλε, χωρίς τη θέληση του, ο Ληξουριώτης Δον ΨΥΧΩΤΗΣ. Πάντα, με τις ωραίες εικόνες και τα μεγάλα νοήματα του. Μας εμπνέει.

ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ, ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ  ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΑΥΤΩΝ.