"Συμφωνία" για την Κύπρο: Δεν είναι τίποτα. Θα μας περάσει

 Ότι ήταν να πούμε, το είπαμε στο "μετέωρο βήμα της Κύπρου", όταν άλλοι πανηγύριζαν και ονειρεύονταν ανατροπές σε Ελλάδα ή Κύπρο, με ή χωρίς ρώσους. 

Εκείνο το μεσαίο δάχτυλο που κάποιοι πανηγυρίζοντες "έδειξαν" στην Ε.Ε. , ας προσπαθήσουν να το βγάλουν από εκεί που θα μας το βάλουν. Και να καλέσουν τους ρώσους να μας βοηθήσουν.

Αυτό το "κάτι" που "θα μας περάσει" είναι η αντίληψη που έχουμε για την έννοια "ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος".

Από την πλευρά του λαού, δεν υπάρχει "διακύβευμα", πράξη, κατάσταση ή απόφαση, που ίσως να  σε οδηγήσει σε καταστροφή. Δεν ρωτιέσαι, δεν αποφασίζεις, Δεν είσαι αυτός που ρίχνει τους κύβους.  Δεν υπάρχει "ίσως".

Ο Κυρίαρχος, ο έχων το δικαίωμα να αποφασίζει, έχει δρομολογήσει τις διαδικασίες.

Και, με συνταγές τύπου Τσίπρα "δώστε 2 δις στην Κύπρο", η πορεία δεν διακόπτεται, μήτε καν ανακόπτεται, προσωρινά. Μήτε εσύ ως άτομο ή η πατρίδα, ως έννοια κυρίαρχου λαού, σώζονται με επιστροφές και παλινορθώσεις αρχαίων νομισμάτων, όταν φοβάσαι να πεις τα πράγματα με το όνομα τους:

"(Η ΕΚΤ) δημιουργεί μόνο το 3% του χρήματος. Αντίθετα το 97% του χρήματος δημιουργείται από ιδιώτες, που έχουν ως σκοπό το κέρδος: τις τράπεζες...δημιουργώντας χρήμα εκ του μηδενός."

(Από συνέντευξη του Ρίτσαρντ Βέρνερ, προέδρου του τμήματος Διεθνούς Τραπεζικής του πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον).

Στο σκάκι αυτός που αποφασίζει είναι ο παίχτης και όχι τα πιόνια. Οι επαγγελματίες των κομμάτων και της πολιτικής κάνουν γαργάρα την πραγματικότητα που αναφέρει ο καθηγητής και που όλοι τους γνωρίζουν καλά. Δεν την αμφισβητούν, όπως δεν την αμφισβητεί μήτε ο καθηγητής που τη διδάσκει.

Η υποκρισία ήταν και είναι το βασικό χαρακτηριστικό των αριστεροδεξιών επιγόνων του Διαφωτισμού και ταυτόχρονα υπηρετών της Παγκόσμιας Τάξης Πραγμάτων. Όλα και όλοι θυσία για μια ηθική, οικονομική, νόμιμη τάξη πραγμάτων.

Δεν απειλείται η δημοκρατία, που δεν είχαμε ποτέ. Δεν υπάρχει καν "απειλή" για οτιδήποτε άλλο. Υπάρχει μία μη αναστρέψιμη, με ορατό τρόπο, πορεία απανθρωποίησης, εξαθλίωσης ενός εκάστου που βρίσκεται στο κατώτερο οικονομικά 80% του πληθυσμού, με μετατροπή των κρατών σε εδαφικές περιφέρειες ενός Μείζονος Χώρου. 

Αυτό υπηρετούν: Στην Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και οι "Ανεξάρτητοι" "Έλληνες". Στην Κύπρο το ΑΚΕΛ και η ΕΔΕΚ. Τα υπόλοιπα κόμματα είναι πιστοποιημένοι υπηρέτες και δεν απαιτείται ιδιαίτερη αναφορά. 

Η Ελλάδα και η Κύπρος, μόνο τυπικά είναι "ανεξάρτητες" κρατικές οντότητες. Δεν μπορούν να έχουν "εθνικό δίκαιο" που να μην εγκρίνεται από τις Βρυξέλλες. Δεν μπορούν να ασκήσουν κυριαρχικά "δικαιώματα" που τους παρέχει το Διεθνές "Δίκαιο" (π.χ. ΑΟΖ). Δεν έχουν δικαιώματα στη δημόσια και ιδιωτική περιουσία, δεν μπορούν να αποφασίζουν για τις ανάγκες του λαού και οι φυσικοί πόροι είναι ευρωπαϊκοί. Όσο για τη βουλή, αυτή πρέπει να αποφασίζει με βάση αυτό που οι Κυρίαρχοι θεωρούν το "μικρότερο κακό".

Τώρα που γράψαμε όλα τα πιο πάνω, εμείς θα κάνουμε μια γαργάρα με ρώσους σωτήρες. Ας κάνουμε όλοι μαζί και άλλη μία, με ολίγη από πατριωτικές ιδεολογίες και πολιτικά κόμματα. Στην Κύπρο, ας κάμουν μία σε συνεκμετάλλευση με το Ισραήλ .

Το "δίχως δουλειά", "δίχως σπίτι" και "δίχως αξιοπρέπεια" θα είναι η εξαίρεση που έγινε κανόνας και μας ήρθε για να μείνει. Για τον ναζιστή φιλόσοφο, πολιτειολόγο και νομικό  Καρλ Σμιτ, η εξαίρεση είχε πάντα μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τον κανόνα. Η εξαίρεση, η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η "κρίση¨, καθορίζουν τους κανόνες της ζωής που έχουν επιλέξει για μας.

Για τον Παναγιώτη Κονδύλη, η "αξιοπρέπεια", η ανθρώπινη αξία, έχει νόημα μόνο μεταξύ ίσων και ελεύθερων ανθρώπων κι έχει χριστιανική και παράλληλα Κικερώνεια ρίζα. Η "ανθρώπινη αξία" έχει και ένα άλλο νόημα, που έδωσαν οι μεταγενέστεροι και εξαρτάται από το οφίκκιο, από την κοινωνική, γαλαζοαίματη ή οικονομική τάξη πραγμάτων. 

Η αξιοπρέπεια του ανθρώπου, ο άνθρωπος ως αξία, σήμερα, έχει να κάνει με την τσέπη του καθένα και όχι με αυτά που είπε ο Ιησούς. Για τους ηλίθιους ή για κείνους που μισούν θανάσιμα τον εαυτό τους και την ανικανότητα τους, η "αξιοπρέπεια" σερβίρεται και ως εξ αίματος κατάσταση.

Καλή τύχη, δηλ. ευ-τυχία, κι ας μην είσαι εσύ αυτός που ρίχνει τα ζάρια. Κι ας μην είσαι αυτός που τα φτιάχνει ή ορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού. Περίμενε (για όλη σου τη ζωή) να σε σώσουν εγχώριοι και ξένοι σωτήρες.

ΥΓ: Όσο για την ουσία της  "συμφωνίας" μεταξύ του Προέδρου της Κυπρικής "Δημοκρατίας" και του Eurogroup: Η Κύπρος τέλειωσε ως ισχυρή οικονομία. Το "διαπραγματευτικό" πλεονέκτημα της τεμαχισμένης Κύπρου πάει στο καλάθι των αχρήστων. Μαζί και τα "ΌΧΙ" του λαού.

Εικόνα: Φαίνεται πως μόνο οι ποιητές, με τις ευαίσθητες κεραίες τους, συνέλαβαν πριν από καιρό  τι είναι αυτό που τώρα μας συμβαίνει.