Το ημερολόγιο ενός σεισμόπληκτου: Δηλώστε όλοι τις ζημιές σας.
Από σήμερα είμαστε δηλωμένοι.
Τηλέφωνα για να δηλώσετε οποιαδήποτε βλάβη σε οικοδομές 26710: 22198, 22188, 28740, 28450 και τηλέφωνα για ζημιές σε οικοσκευές 2671362650, -52 ,-53 και -55.
Στα πρώτα τηλέφωνα, τα δηλώσαμε όλα. Κτιριακά και οικοσκευή.
Η "αυτοψία" μου στη στέγη αναβάλλεται, επ' αόριστον. Πλευριτωθήκαμε. Σ' ένα σπίτι, χωρίς θέρμανση, ενός κακού έπονται και μερικά ακόμα. Στις ντουλάπες, τα ρούχα πρασινίζουν από την υγρασία και τις αφήνουμε ανοιχτές. Και τα ρούχα λιάζονται, εκ περιτροπής, κάθε φορά που βγαίνει ήλιος.
Η γειτόνισσα ανησύχησε που δεν απαντούσαμε στις φωνές της κι ήρθε. Ξέρει που "κρύβουμε" δεύτερο κλειδί και μπήκε μέσα για να μας τρίψε με αλοιφή και να γιάνουμε. Έτσι, καταφέραμε να σηκωθούμε και νάμαστε στο "καθήκον" της γραφής.
Ο Σαμαράς ήρθε, είδε και απήλθε. Έβαλε και στοίχημα με ένα πολίτη ότι θα αποκατασταθούν οι ζημιές του.
Επειδή στη βόλτα μας στην πόλη, διαπιστώσαμε ότι αρκετοί δεν έχουν σκοπό να δηλώσουν ζημιές, μια και δεν πιστεύουν ότι έχουν λαμβάνειν, λέμε:
Η δήλωση κοστίζει ένα τηλεφώνημα. Κι αν το στοίχημα κερδηθεί από το Σαμαρά; Θα πεις τον εαυτό σου μ@λ@κ@.
Αν όχι, θάχουμε θέμα για να βρίζουμε.
Οι δονήσεις συνεχίζονται. Γράφουμε, δονούμενοι από σεισμικότητα. Μερικές είναι καλές. Ανεβάζουν την αδρεναλίνη.
Αν αναρωτιέται κανείς τι συναισθήματα προκαλεί:
Ναι, φόβος. Με την εκκίνηση του, τρομάζεις. Βεβαίως, κάθεσαι εκεί που βρίσκεσαι και περιμένεις να περάσει. Η κεφαλονίτικη οδηγία για τους σεισμούς είναι σαφέστατη:
Κι αν η κατάσταση είναι, όπως εκείνη της 26ης, θα σας την περιγράψω: Ξεκινάς με την τρομάρα και εκπλήσσεσαι με την ένταση και τη διάρκεια. Αν σας πώ ότι το φχαριστιέσαι, είναι αλήθεια. Σε εντυπωσιάζει η διάρκεια: 2,5 λεπτά, αν κι εσύ νιώθεις τη στιγμή σα να είναι αιώνας. "Μια στιγμή και μια αιωνιότητα", αείμνηστε Θόδωρε Αγγελόπουλε. Στο τέλος, είναι όρθια εσύ και το σπίτι σου. Είσαι για μια ακόμα φορά ο νικητής.
Το μικρό κορίτσι, δίπλα, καταλαμβάνεται από υστερία και ετοιμάζεται να ουρλιάξει . Μπήγεις μια άγρια φωνή και ηρεμεί. Του λες, "μη φοβάσαι, δεν παθαίνουμε τίποτα" κι αρχίζει να το ...απολαμβάνει. Και το συζητάμε: "Τον π**στη, δε θέλει να σταματήσει". Μέχρι χαμόγελα αχνοφαίνονται στο πρόσωπο, ενώ ακούγεται ο θόρυβος πραγμάτων που πέφτουν. Το άλλο κορίτσι που βρισκόταν στο πάνω όροφο: "Φοβήθηκα, αλλά έκανα το σταυρό μου κι είπα αν είναι να πάθω κάτι ας το πάθω. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Και ηρέμησα". Κι άρχισε να μας δίνει ανταπόκριση για το τι πράγματα πέφτουν.
Ετών 16 και 17, τα κορίτσια.
Τα παιδιά της γειτόνισσας έρχονται στο σπίτι να βρουν καταφύγιο. Έπεσαν οι οροφογραφίες από το ταβάνι τους κι έγιναν σκόνη. Ζημιά ανεπανόρθωτη. Ετών 12 και 10. Κλαίνε. Τους εξηγείς ότι "άσε το σεισμό να κάνει ότι θέλει. Τα σπίτια είναι γερά" και ηρεμούν. Μετά , έχεις την εντύπωση ότι είναι έτοιμα για παιχνίδι.
Φυσικά, υπάρχουν κι εκείνοι που καταλαμβάνονται από υστερία. Συνήθως, δεν είναι ντόπιοι.
Κάποιοι, που τα σπίτια τους στην πόλη γέμισαν λαμπόγυαλα, μετακομίζουν στα πεθερικά, στο χωριό. Η "αλλαγή περιβάλλοντος" που λέγαμε.
Κανείς στο χωριό δεν κοιμάται έξω. Μαζευόμαστε στο καφενείο, όπου οι μνήμες αυτών που έζησαν την καταστροφή του '53 ξυπνούν. Χαλαρή συζήτηση εν μέσω συνεχών δονήσεων. Δεν υπάρχει ένας που να μην πει ότι "ήταν μεγαλύτερος του '53" και σίγουρα γύρω στα 7 ρίχτερ. (Μετά μάθαμε γιατί συμβαίνει αυτό).
Αυτό που αισθάνεσαι δεν έχει σχέση μόνο με τα ρίχτερ. Παίζουν ρόλο και άλλα πράγματα.
Η φίλη μας, μέλος του Δ.Σ του Οργανισμού Αντισεισμικής Προστασίας μας εξήγησε:
- η ενισχυση οφειλεται στο ειδος του εδαφους απο οπου δερχεται το κυμα. γι αυτο αναλογως του εδαφους, υπολογιζουμε αλλη φασματικη επιταχυνση
Έτσι εξηγείται η ζημιά στο 100% των σπιτιών, των ευρισκόμενων στον πλούσιο κάμπο της Παλλικής. (Το δικό μας σπίτι κάθεται πάνω σε βράχο. Και το σπίτι δεν έχει θεμέλια! Ο βράχος σε δυο σημεία βρίσκεται μέσα στο σπίτι! Βαρέθηκαν να τον σπάσουν. Άντεξε και στον σεισμό του '53).
Στα καλά "Κεφαλονίτικα Νέα" εξηγούν, πλήρως, γιατί στην Κεφαλονιά τα σπίτια δεν πέφτουν και ποιοι παράγοντες επηρεάζουν αυτό που νιώθουμε.
Τα σπίτια δεν πέφτουν, γιατί η περιοχή Ζάκυνθος, Κφαλονιά, Ιθάκη, Λευκάδα, βρίσκονται στην υψηλότερη ζώνη αντισεισμικής προστασίας και είναι χαρακτηρισμένη ως η πλέον σεισμικά επικίνδυνη στην Ελλάδα. Και, όχι μόνο: Στην Ευρασία, από το Ιράν ως τις Αζόρες.
- Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την εμπειρία. Τη δραματική εμπειρία του '53 που δεν λύγισε τους Κεφαλονίτες. Τους πείσμωσε και έχτισαν ξανά τις πόλεις και τα χωριά τους πιο δυνατά και πιο έξυπνα λειτουργώντας ως το δοκιμαστήριο της πιο υψηλής αντισεισμικής θωράκισης στην Ευρώπη.
- Για όλα αυτά οι Κεφαλονίτες δεν παίζουν με τα σπίτια τους, ούτε τσιγκουνεύονται, ούτε αστειεύονται με τα σίδερα, τα σχέδια, τα μπετά.
- Γι' αυτό σε κάθε 4άρι ή 5άρι που κουναέι το νησί δεν αλλάζουν ούτε σταυροπόδι για να ξεπιαστούν...
- Ο σεισμός της Κυριακής όμως ήταν διαφορετικός. Έστειλε 6 Ρίχτερ ξεγυρισμένα, για περισσότερο από μισό λεπτό, δίπλα και πάνω σε κατοικημένες περιοχές και μάλιστα με επιτάχυνση 0,4. Οι μηχανικοί λένε ότι αυτό που κοιτάζει κανείς στους σεισμούς είναι η επιτάχυνση, τα ρίχτερ είναι για τις τηλεοράσεις λένε...
- Η επιτάχυνση μετρήθηκε στο Αργοστόλι 0,4, συνεπώς στο Ληξούρι οι τιμές ήταν μεγαλύτερες. Στην Καλαμάτα, το '86 η επιτάχυνση ήταν στο 0,27, στον Πύργο, το ΄93, 0,46, στο Αίγιο 0,54...
Γιατί τα γράφουμε όλα αυτά;
Γιατί δεν υπάρχει τρομολάγνο κανάλι, που να μην υπερτονίζει τον κίνδυνο. Εστιάζουν στο κλάμα της γυναίκας που έχασε τη στέγη κι όχι στην κουβέντα του συζύγου "δεν φεύγω από δω". Ούτε στο "δεν φοβόμαστε" σε επόμενη σκηνή. Και, φυσικά, ούτε μια καλή κουβέντα για την αντοχή ανθρώπων και υλικών σε αυτό τον τόπο.
"Ο κόσμος κοιμάται σε αυτοκίνητα", λέει η ανταποκρίτρια του MEGA, σήμερα το πρωί. Και όλη η ανταπόκριση αποτελείται από τρομολάγνες περιγραφές. Μα, ένα βίντεο ή εικόνες με ανθρώπους να κοιμούνται σε αυτοκίνητα δεν είδαμε, όλες αυτές τις μέρες!!! Υπάρχουν και οι φίλοι. Υπάρχουν και οι γείτονες. Υπάρχει και το πλοίο, που η ίδια παραδέχεται ότι δεν είναι γεμάτο. (Όταν, με το πλευρίτωμα, δεν μπορείς να σηκωθείς από το κρεβάτι, αναγκαστικά, βλέπεις την τηλεόραση που έμεινε ανοιχτή).
Και ποτέ δεν θα σου πούνε:
Δεν κατέρρευσε κανένα σπίτι. Ούτε ένας τραυματίας. Κανείς δεν σκοτώθηκε.
Κι όλα αυτά, σε 50 σεισμούς άνω των 5 ρίχτερ που έδωσε η περιοχή , μετά το 53.
Κι έρχεται και ο Παπαζάχος και προβλέπει 7 ρίχτερ στην προσεχή δεκαετία. Έδεσε το γλυκό.
Η καλλιέργεια του φόβου στο λαό, με κάθε αφορμή, δεν έχει ως αιτία μόνο την ανάγκη για τηλεθέαση. Ο λαός πρέπει να είναι πάντα φοβισμένος.
Υποδεχόμαστε απόψε, τον πατέρα Ευγένιο από τη Ρωσία. Μας ρώτησε, "αν υπάρχει κίνδυνος να βουλιάξει το νησί", του είπαμε "όχι" κι έρχεται. Στη Ρωσία δεν ξέρουν τι θα πει σεισμός. Ο πατέρας Ευγένιος θα μάθει (έστω και από μετασεισμούς). Ο πατέρας Ευγένιος δεν μιλά ελληνικά και δεν βλέπει την ωραία τηλεόραση μας. Αν αυτά συνέβαιναν, μάλλον, δεν θα ερχόταν.
Ο δήμαρχος έγινε τροφή για ανέκδοτα.
Συμπάθησα τις εκπομπές κενού λόγου. Μέχρι και ο Σαμαράς δυσανασχέτησε(στο τελευταίο απόσπασμα).
Ο Σαμαράς επισκέφθηκε το "κέντρο επιχειρήσεων", το οποίο στεγάζεται στο ΤΕΙ. Κανείς δεν βρέθηκε να του θυμίσει ότι αυτός έκλεισε το ΤΕΙ.
Στην ενός λεπτού, παράκληση του να εξέλθουν οι δημοσιογράφοι κι όσοι δεν έχουν εργασία, χειροκρότησε ...ένας. Επειδή οι στιγμές είναι ιστορικές αναζητήσαμε τον ένα και μοναδικό χειροκροτητή ενός πρωθυπουργού. Δεν είναι μικρό πράγμα να χειροκροτά ένας τον πρωθυπουργό, επειδή είπε "βγείτε από την αίθουσα". Ανταποκρίθηκε στο αίτημα μας ένας αυτόπτης μάρτυρας:
Δημοτικός Σύμβουλος του Παρίση από τη Σάμη. Ο ίδιος σοκαρισμένος από την ενέργεια του έσκυψε γρήγορα και χάθηκε μέσα στο πλήθος.
Μίλησε και η βουλευτής, που τις τελευταίες μέρες, κάποιοι κατάγγελναν τη σιωπή της. Λυσάξανε.
Μίλησε και το ΚΚΕ. Εκ παραδρομής και από παλιά συνήθεια έγραψε: "Ακόμη και σήμερα η αξιωματική αντιπολίτευση [ ΠΑΣΟΚ]...".
Ο Σαμαράς δεσμεύτηκε και είπε το αυτονόητο: Η Κεφαλονιά άντεξε. Πληγωμένη, πλην όμως, όρθια. Όπως πάντα. Όπως και στο μέλλον.
Μίλησαν κι άλλοι. Ήρθαν κι άλλοι "επιτόπου".
Ο δικός μας του ΣΥΡΙΖΑ, που τον καταγγείλαμε ότι με την τραγιάσκα που φορά μας αντιγράφει, εθέαθη και αυτός "επιτόπου", αλλά χωρίς τραγιάσκα. Σε παρατήρηση που του κάναμε, δήλωσε: "Θα την δηλώσω στις απώλειες, λόγω σεισμού". Για να μην πει ότι την απέσυρε από την κυκλοφορία, μετά το κατσάδιασμα.
Κάναμε ένα "σέρφινγκ σε σεισμικά κύματα". Το δικό μας, το κεφαλονίτικο extreme sport.
Δεν φοβόμαστε μήπως ο σεισμός πάρει το σπίτι μας. Φοβόμαστε ότι θα το πάρει η τράπεζα και η εφορία, επειδή κάποιοι, με δόλιο σχέδιο, μας μετέτρεψαν σε οφειλέτες. Και αυτός ο φόβος μας είναι βάσιμος. (Ο άλλος είναι καλά θωρακισμένος).
Φοβόμαστε, γιατί δεν έχουμε κάνει αυτό που πρέπει: Οργάνωση και Ενότητα όσων οφείλουν στον εαυτό τους, στον συνάνθρωπο, στην Πατρίδα και την Ιστορία.
Και σε αυτούς τους φόβους δεν εκλύεται αδρεναλίνη.
Ωραία περνάμε.
Το χάσμα π’ άνοιξ’ ο σεισμός
ευθύς εγιόμισ’ άνθη.
Μπορούμε, τώρα, ήσυχοι και αναπαμένοι, να σταματήσουμε. Πολλά είπαμε. Έτσι κι αλλιώς, κανείς δεν θα τα διαβάσει. Για να περάσει η ώρα μας, το κάναμε.
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
