Το ΚΚΕ στηρίζει τη Χρυσή Αυγή

Γράψαμε:

• Μόνο η αρρωστημένη παρακμή στα μυαλά των θιασωτών του αριστερού ολοκληρωτισμού θα μπορούσε να ταυτίσει το "κίνημα της πατάτας" και τους "αγανακτισμένους" με την κομματική εκδήλωση διανομής τροφίμων σε τυχαίους περαστικούς στην πλ. Συντάγματος. Ο τίτλος του άρθρου τα λέει όλα:" Και συ λαέ ξεφτελισμένε, να ξεχνάς το φασισμό...". Και η φρασούλα, επίσης, βγάζει τη χολή που θυμίζει τα σχόλια της Αλέκας, τον καιρό της εξέγερσης: "Σήμερα, που η φασιστοκυβέρνηση και ο Μάνεσης κάνουν τη Χαλυβουργία στρατόπεδο συγκέντρωσης και ο "αγανακτισμένος λαός" πήγε ο ίδιος στους κυρίους για μια πατάτα, ένα καρπούζι, μια ντομάτα, και για την Ελλάδα ρε γαμώτο, ποιος μιλά σήμερα; Τώρα μόκο, λαλίστατοι;"

Στο βαρυσήμαντο αυτό άρθρο, ψηφοφόροι ή μέλη του ΚΚΕ διαφημίζουν τη διανομή τροφίμων από τη Χρυσή Αυγή σε κατοίκους της πλατείας Συντάγματος και των πέριξ λιμοκτονούντων συνοικιών, όπως αυτή του Κολονακίου, ταυτίζοντας αυτή την κομματική πράξη με τα "κινήματα της πατάτας" και την εξέγερση των "αγανακτισμένων". Και είναι απολύτως σύμφωνη η γραμμή με τα όσα έχει πει και κάμει το ΚΚΕ ενάντια σε κάθε δημοκρατική πρωτοβουλία πολιτών που δεν μπορεί να ελέγξει, όπως το "κίνημα της πατάτας". Να θυμηθούμε τη συνεργασία ΚΚΕ και ΜΑΤ στις 20 Οκτώβρη 2011 ενάντια στους ελεύθερους διαδηλωτές, για την υπεράσπιση του κοινοβουλίου και τη μονοπώληση των διαδηλώσεων. 

Τι άλλα εύσημα χρειάζεται η προπαγανδιστική διανομή τροφίμων, από το να χαρακτηριστεί σαν συνέχεια, συμπλήρωμα ή συγγενική πράξη με αυτή των "αγανακτισμένων" και των τοπικών κινημάτων "της πατάτας";

Ποιο λόγο θα είχε η μαύρη Χρυσή Αυγή, να αρνηθεί το χαρακτηρισμό; Τέτοιο προπαγανδιστική προβολή δεν θα μπορούσε να σχεδιάσει ο ίδιος ο Γκαίμπελς. Τέτοια ωραία προπαγάνδα δεν είχε τολμήσει να υποστηρίξει ούτε η Χρυσή Αυγή.

Φυσικά, δεν είναι αυτή η πρόθεση τους, αλλά όταν η αφετηρία και ο στόχος είναι ο ίδιος, η απαξίωση κάθε πρωτοβουλίας πολιτών που δεν είναι ιδιοκτησία τους, τα μυαλά και οι ιδέες μπερδεύονται, συγχέονται και συγχωνεύονται στο ενιαίο καθεστωτικό χωνευτήρι. 

Η συνέχεια είναι μόνο για την ιστορία.

Θα πει κανείς πως "είμαστε άθλιοι, όταν συνδέουμε ιδεολογικά και πολιτικά τα καθεστωτικά πολιτικά άκρα, που χαστουκίζονται μπροστά στις κάμερες" και που τους χωρίζει άσβεστο μίσος. Το μίσος που τους χωρίζει είναι όμοιο με το μίσος που χωρίζει το ΠΑΣΟΚ, από τη ΝΔ ή τη ΔΗΜΑΡ. Είναι το ίδιο μίσος που χωρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ από  τους τραπεζίτες. Μίσος - μούφα, για λαϊκή κατανάλωση.

Το πραγματικό μίσος και η πραγματική περιφρόνηση έχει να κάνει με το μίσος όλων αυτών των ολιγαρχικών αποστημάτων ενάντια στο λαό, τις πρωτοβουλίες του και το μεγάλο αίτημα της δημοκρατίας. Και είναι φανερό  στα λόγια και τις πράξεις όλων όσων αρνούνται και υπονομεύουν το αίτημα για δημοκρατία, ένα πολίτευμα που ο λαός θα ψηφίζει τους νόμους του.

Ο σκοπός αυτού του "μίσους" είναι να μισηθούμε μεταξύ μας, ώστε να διατηρείται αλώβητη η κάθε κομματική καθεστωτική συνιστώσα της παγκόσμιας αυτοκρατορίας και μαζί τους, η ίδια. Είναι ΟΛΟΙ τους, τοποτηρητές της τραπεζικής αθλιότητας. Συμμετέχουν σε κατασκευασμένα διλήμματα "μνημόνιο - αντιμνημόνιο", "αριστερά-δεξιά", "ρατσισμός- αντιρατσισμός", για να καλλιεργούν ψευδείς εικόνες και να αποσπούν την προσοχή από το ένα και μοναδικό πολιτικό δίλημμα: Ολιγαρχία ή Δημοκρατία;

Αν ήμασταν κεφαλονίτες, θα λέγαμε :Ριζοσπάστες ή Καταχθόνιοι;

---------------------------

Η απέχθεια της Χρυσής Αυγής  προς τη δημοκρατία είναι δηλωμένη και καταγραμμένη. Το ίδιο δηλωμένη και καταγραμμένη είναι η απέχθεια του ΚΚΕ προς αυτή. Και οι δύο κάνουν το ίδιο "κόλπο": Όταν μιλούν για δημοκρατία, αποφεύγουν να αναζητούν τη σημασία της λέξης στην ελληνική ετυμολογία της και ταυτίζουν τη λέξη με την ολιγαρχική αθλιότητα που σήμερα ζούμε. Και εκείνοι που εμφανίζονται ως "δημοκράτες" το ίδιο κάνουν. Υπερασπίζονται ως "δημοκρατία" τη σημερινή αθλιότητα. Εμείς, αναφερόμενοι στο σήμερα,  μιλάμε μόνο για κάποιες δημοκρατικές κατακτήσεις και δικαιώματα, που διαρκώς συρρικνώνονται και φανερά πια απειλούνται ολοσχερώς, από τη διάβρωση των κρατικών  μηχανισμών  καταστολής από τις ολοκληρωτικές αντιλήψεις, που επί χρόνια καλλιέργησαν σε αυτούς οι Χρυσοχοϊδηδες και οι Παπουτσήδες.

Και για το θέμα αυτό, κανένα δήθεν "προοδευτικό" κόμμα δεν μιλά.

-----------------------------------------

Είναι μακρά η ιδεολογική συγγένεια των οπαδών του ολοκληρωτισμού και των εχθρών της δημοκρατίας, είτε αυτός είχε το όνομα Χίτλερ είτε το όνομα Στάλιν. Και δεν σκοπεύουμε να κάνουμε ιστορική παρουσίαση. Μόνο ως νύξη, θα πρέπει να θυμόμαστε κάποια πράγματα:

• Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης (1918-1933) ήταν το πρώτο δημοκρατικό πολίτευμα στην ιστορία της Γερμανίας. Γεννήθηκε από την ήττα της αυτοκρατορικής Γερμανίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και πέθανε με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία.Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης αποτέλεσε έργο των μετριοπαθών πολιτικών δυνάμεων της Γερμανίας (Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, Κόμμα του Κέντρου, Φιλελεύθεροι). Αντιμετώπισε την κρυφή ή απροκάλυπτη εχθρότητα των άκρων (Ναζί, Συντηρητικοί Εθνικιστές, Κομμουνιστές). Κλήθηκε να διαχειριστεί μια πρωτοφανή οικονομική κρίση υπό έναν ασφυκτικό διεθνή έλεγχο. Η απέχθεια ενάντια της ήταν γενικευμένη, γιατί ήταν δέσμια των πολεμικών αποζημιώσεων, όπως σήμερα η Ελλάδα, στο χρέος που οι πολιτικοί δημιούργησαν.Το κοινό χαρακτηριστικό τους τότε και τώρα είναι η ταύτιση της δημοκρατίας με την υπαρκτή, δέσμια σε ολιγαρχικά συμφέροντα, αθλιότητα.Από κοινού,τότε, το 18% των εθνικοσοσιαλιστών  και το 13,6%  των κομμουνιστών  συμφώνησαν να διαλύσουν τη βουλή το 1932 και να οδηγηθούν σε εκλογές, όπου οι εθνικοσοσιαλιστές έλαβαν 42,6%. Η συνέχεια είναι γνωστή, όπως και η μετέπειτα συμφωνία Χίτλερ -  Στάλιν, "σύμφωνο μη επίθεσης",  που οδήγησε στον β παγκόσμιο πόλεμο. Το επιχείρημα για το κέρδισμα χρόνου, ως ότου η ΕΣΣΔ γίνει ισχυρή δεν στέκει και πολύ. Χάρις στο σύμφωνο, λευτερώθηκαν τα χέρια του Χίτλερ και απερίσπαστος ξεκίνησε τον πόλεμο. Πίσω από τον τίτλο "σύμφωνο μη επίθεσης" κρυβόταν η υλοποίηση του μυστικού πρωτόκολλου, που το συνόδευε:

" Στο μυστικό συμπληρωματικό πρωτόκολλο αποφασίστηκε η δημιουργία γερμανικών και σοβιετικών σφαιρών επιρροής στηνΕυρώπη:

• H Πολωνία θα χωριστεί μεταξύ των δύο χωρών με σύνορα τους ποταμούς Νάρεφ, Βιστούλα και Σαν.
• Με εξαίρεση τη Λιθουανία οι βαλτικές χώρες και η Φινλανδία θα ανήκουν στη σοβιετική σφαίρα επιρροής.
• Οι γερμανικές μειονότητες της σοβιετικής σφαίρας (υπάρχουν στις βαλτικές χώρες, στη Βεσσαραβία και στην Μπουκοβίνα) θα πρέπει να την εγκαταλείψουν"

Και έτσι έγινε.

Φυσικά, δεν αγνοούμε, πως τα δύο άκρα τα χωρίζει αίμα, από την αρχή της "συνάντησης" των, στη δεκαετία του 20. Η φιλοσοφία τους, όμως, είναι κοινή και έχει την ίδια ρίζα: Εξουσία στο όνομα του λαού και όχι εξουσία του λαού, που στην πραγματικότητα, πρόκειται για εξουσία των λίγων ενάντια στο λαό. Το σύμφωνο θα είχε παραμείνει σύμφωνο, αν δεν υπήρχε η ανόητη και αδηφάγα όρεξη του Χίτλερ για την εγκαθίδρυση της Παγκόσμιας Τάξης Πραγμάτων, που ήτανπροσωπική  του ιδέα.

--------------------------

Μπορεί τα γεγονότα που οδήγησαν τον Χίτλερ να είναι πολύ γνωστά, η άνοδος των μπολσεβίκων στην εξουσία , μετά το 17 σκοτίζεται πίσω από τον τίτλο "Οκτωβριανή Επανάσταση".

Ο ορισμός "Επανάσταση" ισχύει, όταν εκφράζει την πλειοψηφία του λαού και έχει τη συναίνεση του. Αυτό δεν συνέβη στην περίπτωση της Οκτωβρτιανής Επανάστασης. Οι μπολσεβίκοι, σε συμμαχία με τους αναρχικούς και κάτω από το σύνθημα "όλη η εξουσία στα σοβιέτ (συμβούλια)" , ελέγχοντας το μεγαλύτερο μέρος του στρατού και των εκτός αυτού ένοπλων τμημάτων,  νίκησαν στο πραξικόπημα του Οκτώβρη. Και ήταν πραξικόπημα , γιατί ήταν ενάντια στη θέληση της πλειοψηφίας του λαού, όπως αυτή αποτυπώθηκε σε εκλογές, λίγες μέρες μετά.

Οι νικητές του Οκτώβρη επέτρεψαν να γίνουν οι προγραμματισμένες εκλογές του Νοέμβρη, για συνταχτική εθνοσυνέλευση (δούμα). Το αποτέλεσμα των εκλογών είναι αποκαλυπτικό και το δίνουμε από τα αρχεία του Ριζοσπάστη, όταν αυτός έψαχνε επιχειρήματα για  να δικαιολογήσει το ποσοστό του και τη μη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ:

• Απόσπασμα από το άρθρο με τίτλο: «Οι εκλογές για την Συντακτική Συνέλευση και η δικτατορία του προλεταριάτου», που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Κομμουνιστική Διεθνής», τεύχη 7-8, το Δεκέμβρη του 1919. Το άρθρο αναφέρεται στις εκλογές για την Συντακτική Συνέλευση (δηλαδή για το σώμα που θα προχωρούσε στη συγκρότηση αστικού συντάγματος) που είχαν προκηρυχθεί πριν από την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 και πραγματοποιήθηκαν το Νοέμβρη του 1917. Σε αυτές τις εκλογές οι μπολσεβίκοι απέσπασαν το 25% ενώ οι μενσεβίκοι και οι εσέροι το 62%. Η Συντακτική Συνέλευση διαλύθηκε από τους μπολσεβίκους το Γενάρη του 1918 ως όργανο που δεν εξέφραζε τον πραγματικό συσχετισμό δυνάμεων εφόσον είχε εδραιωθεί η εξουσία των Σοβιέτ. Στο άρθρο αναδεικνύονται μια σειρά ζητήματα που αφορούν το ζήτημα της έννοιας της πλειοψηφίας, του ρόλου του αστικού κοινοβουλίου κ.λπ. (Β.Ι. Λένιν, Απαντα τ. 40 σελ. 1-24).

Φυσικά, λίγο καιρό αργότερα, τα έρμα σοβιέτ - συμβούλια που παρασύρθηκαν από τα ωραία συνθήματα και στήριξαν το νέο πολίτευμα γνώρισαν με τη σειρά τους τι σημαίνει "λαϊκή" εξουσία μπολσεβίκων. Ο κόκκινος στρατός των Τρότσκι και Στάλιν, διέλυσε και σκότωσε όσους προσπάθησαν να αντισταθούν στο ανερχόμενο γραφειοκρατικό τέρας, υπερασπιζόμενοι το λενινιστό σύνθημα  "όλη η εξουσία στα σοβιέτ", το οποίο δεν ήταν τίποτα περισσότερο από την απάτη που οδήγησε και παρέσυρε αφελείς  στη στήριξη και συμμετοχή στην "οκτωβριανή επανάσταση".  Ιδιαίτερα, οι ναύτες του στόλου που ναυλοχούσε στην Κροστάνδη και που έπεξαν καθοριστικό ρόλο στη νίκη των κόκκινων, έγιναν μαύρη σελίδα στην ιστορία, για όσα έπαθαν.

----------------------------------------

Είναι κοινή, λοιπόν, η αντίληψη τους, δηλαδή η απέχθεια τους,  για τη δημοκρατία, το έχουν δείξει πολλές φορές και είναι φυσικό να λασπολογούν και να συκοφαντούν κάθε δημοκρατική πρωτοβουλία . Στόχος αμφοτέρων είναι η εγκαθίδρυση ανελεύθερων καθεστώτων. Μόνο που τούτη τη φορά, η τραπεζοκρατία έχει επιλέξει το μαύρο, σαν το αγαπημένο της χρώμα, το οποίο ποικιλοτρόπως στηρίζει. Η διεθνής ολιγαρχία, γνωρίζοντας το ανυπότακτο των ελλήνων, δεν θα μπορούσε να αρκεστεί στην light εκδοχή του ΛΑΟΣ. Την παραμέρισε, και βρισκόμαστε μπροστά σε μια κατάσταση, που οδηγεί στον ολοκληρωτισμό και ΟΛΟΙ σωπαίνουν, ασχολούμενοι μόνο εκλογικά οφέλη, ενώ η υποτυπώδης ελευθερία έκφρασης και λόγου, απειλείται φανερά.

Ένας ανυπότακτος λαός που ζητά, ούτε λίγο ούτε πολύ, άμεση δημοκρατία, πρέπει να διαφθαρεί ιδεολογικά, να συκοφαντηθεί, να απογοητευθεί και μη έχοντας πού την κεφαλή κλίναι και πού να φυλαχτεί, να αναζητήσει κάτι από όλα  αυτά τα άθλια και αποπροσανατολιστικά πράγματα, που προσφέρει το πολιτικό μενού της ολιγαρχίας.

Καθόλου τυχαία, λοιπόν, η λοιδωρία προς τα δημοκρατικά κινήματα και η απόρριψη του αιτήματος για συνταχτική εθνοσυνέλευση.

Όλες αυτές οι κότες που σήμερα θετικά ή αρνητικά επικαλούνται τις πλατείες των αγανακτισμένων πολιτών, όταν το κίνημα ήταν στην κορυφή του και παρήγαγε πρωτόγνωρες πολιτικές θέσεις, δεν τόλμησαν να αρθρώσουν κριτική ή έστω έναν κάποιον αντίλογο. Προτιμούν τη λάσπη και τη συκοφαντία από το διάλογο.

Τι σχέση μπορεί να έχουν οι πολιτικές διακηρύξεις και τα αιτήματα των απογόνων του ριζοσπαστισμού στην Κεφαλονιά, με τη Χρυσή Αυγή, το ΚΚΕ, την Ολιγαρχία και τους κομματικούς εμετούς των υπολοίπων;

Τότε, που εμφανίστηκε η πολιτική θέση των "αγανακτισμένων" της Κεφαλονιάς, έκανε το γύρο της Ελλάδας, χειροκροτούμενη, και οι επικριτές δεν τόλμησαν να αρθρώσουν λέξη. "Η διακήρυξη που σκοτώνει". Οι κότες , μπροστά στο μεγαλείο του λαού,το είχαν βουλώσει.

Σήμερα, "δρυος πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται", αλλά η ιστορία και οι άνθρωποι έχουν μνήμη και σύντομα θα τα ξαναπούμε.

Οι Ριζοσπάστες επιστρέφουν ενάντια στους κάθε είδους  αριστεροδεξιούς Καταχθόνιους. Οι Ριζοσπάστες είναι εδώ και το πολιτικό τους πλαίσιο είναι η διακήρυξη που σκοτώνει τη διαίρεση, τη διχόνοια και τις ιδεολογικές αθλιότητες που παράγουν οι υπηρέτες της τραπεζοκρατίας. Η πολιτική τους δεν έχει καμία σχέση με το υπάρχον καθεστωτικό μενού.

Μένει να την κάνουμε πράξη, κόντρα στους συνασπισμένους Καταχθόνιους του καιρού μας.

(Το κείμενο αφιερώνεται στο Σπ.Αλεβιζόπουλο και στον τίτλο του "ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται". Στο επόμενο, θα σας πούμε ποιος είναι ο λύκος που χαίρεται και ποια η κοκκινοσκουφίτσα).

Στις  εικόνες ο Δον ΨΥΧΩΤΗΣ:Για τους ιδιοκτήτες του πλαστικού και μη χρήματος, σαν τους ενόχους που ματώνουν τους ανθρώπους , ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ ΔΕΝ ΜΙΛΑ.