Το μαύρο πουλί

από τον "έλληνα με κατάθλιψη"

Ακούω συχνά την δικαιολογία. Η Ελλάδα μόνη της δεν πρόκειται να λύσει τα προβλήματα της, το πρόβλημα είναι Ευρωπαϊκό ή πρόβλημα κερδοσκόπων κλπ. Την στιγμή εκείνη, θυμάμαι πάντα ένα παλιό ανέκδοτο.
Σ’ ένα σαφάρι ένας όμορφος αλλά μάλλον αργόστροφος, νεαρός λευκός κυνηγός, έπεσε σεξουαλικό θύμα ενός παμπόνηρου ντόπιου οδηγού. Ο οδηγός, έπεισε το θύμα του, ότι κάποια βράδια, ένα μεγάλο μαύρο πουλί, επιτίθονταν στους ανθρώπους, για να φάει το μυαλό τους. Η μόνη άμυνα ήταν, μόλις το αντιληφθούν, να χώσουν όσο πιο βαθιά μπορούσαν το κεφάλι τους στο χώμα.

Ένα βράδυ λοιπόν ο οδηγός φωνάζει ξαφνικά, ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΠΟΥΛΙ!!!. Και ο αργόστροφος νεαρός μας, χώνει όπως – όπως την κεφάλα του στην άμμο, αφήνοντας όπως καταλαβαίνετε αφύλακτα τα νώτα του, στις ορέξεις του οδηγού. Το γέλιο είναι στο ότι, όσο ο οδηγός έκανε την δουλειά του, ο νεαρός σκέφτονταν:  Τσίμπα κωλόπουλο, μυαλό δεν πρόκειται να φας.

Αυτό μου θυμίζει η σημερινή κατάσταση στη χώρα μας. Όταν οι οδηγοί  μας, πήραν το πράσινο φως από τους  διεθνείς τραπεζίτες, φώναξαν: Το μαύρο πουλί. Εμείς πέσαμε στα τέσσερα και χώσαμε το κεφάλι μας στην άμμο. Τώρα όσο αυτοί μας «περιποιούνται», εμείς σκεφτόμαστε πετρέλαια που ρέουν από παντού, Ρώσους και Κινέζους που βιάζονται να μας σώσουν και Ευρωπαίους που για να μην καταρρεύσουν οι ίδιοι, μας χαρίζουν τα χρέη.

Ντρέπομαι βαθιά.  Αληθινά ντρέπομαι. Δεν έχει αυτός ο τόπος Έλληνες;. Δεν έχει άντρες με καρύδια;. Μας έχει αποβλακώσει η καλοπέραση;. Τι περιμένουμε; Γιατί τους κοιτάμε ακόμα; Λύσεις έχουμε. Όχι μία. Περίπου 10.000.000. Γιατί και αυτό το ακούω. Πες μου εσύ την Εναλλακτική… Να στην πω ρε κομματικό σκατό.
Όλα τα αδικήματα κατασπατάλησης και κλοπής δημοσίου χρήματος τα τελευταία 30 χρόνια, γίνονται ιδιώνυμα και δεν παραγράφονται ΠΟΤΕ.
Φτιάχνουμε μια ομάδα από ειδικούς, να ψηλαφίσουν όλα τα δάνεια, τις συμβάσεις, τις αναθέσεις, τα δομημένα, τις παραχωρήσεις κλπ, των τελευταίων 20 χρόνων τουλάχιστον, αρχίζοντας με αντίστροφη χρονολογική σειρά. Φυσικά τα χοντρά. Να τελειώσουμε σε τούτη τη ζωή.
Όπου βλέπουμε παρανομίες ή επαχθή δάνεια, καλούμε τους κυρίους που υπόγραψαν, να πληρώσουν από την περιουσία τους. Τα υπόλοιπα αρνούμαστε να τα πληρώσουμε.
Βάζουμε φυλακή τους παραπάνω κυρίους.
Φτιάχνουμε μια αληθινή βουλή με 5.000 ή 10.000 πολίτες χωρίς ειδικά προνόμια και τρελούς μισθούς. Όσα έβγαζε πριν ο καθένας, θα παίρνει και μετά και αυτό μόνο αν αφήσει τη δουλειά του. Αν είναι άνεργος ένα μέσο μισθό. Ούτε γραμματείς ούτε φαρισαίους.Δεν χρειάζεται να πάνε στο κτίριο το σημερινό, γιατί θα υπάρξουν κακοί συνειρμοί. Και το διαδίκτυο μια χαρά είναι για να διαβουλεύονται. Τέσσερις διετίες μόνο. Μετά άλλοι.
Φτιάχνουμε ένα σχήμα κυβέρνησης ευέλικτο, με ειδικές εξουσίες και δρακόντεια λογοδοσία, που θα έχει ημερομηνία λήξης και θα ζητά σε κάθε μεγάλο θέμα την ψήφο του λαού. Δημοψήφισμα κύριοι. Έχουμε κάνει 20 εκλογές σε 15 χρόνια και ούτε ένα δημοψήφισμα. Σήμερα με την τεχνολογία που υπάρχει, κάνεις δημοψήφισμα σε μισή μέρα και δεν στοιχίζει τίποτα. Μη σου πω βγάζεις και κέρδος. Την Καλομοίρα δηλαδή είμαι άξιος να την ψηφίσω, το μέλλον του παιδιού μου όχι;;;
Φτιάχνουμε ένα σώμα κληρωτών και άμεσα ανακλητών αντιπροσώπων, από βουλευτές, μεγάλες προσωπικότητες κύρους και τέλος πάντων όσους η κοινωνία θεωρεί αρίστους, που για ένα ή δύο χρόνια θα μπορούν να μπαίνουν μέσα σ όλα και να ελέγχουν τα πάντα. Μετά ποτέ ξανά. Άλλοι.

 Νομίζετε ότι η κοινωνία μετά από αυτό δεν θα πάρει μπροστά;. Οι Έλληνες δεν θα θυμηθούν τον δαιμόνιο και φιλότιμο εαυτό τους;. Γιατί να πληρώσει ο άλλος σήμερα;. Βάζει το κεφάλι στην άμμο και τα λεφτά στην Κύπρο. Δεν γράφω άλλα γιατί ο πόνος από το πουλί που τσιμπά έχει γίνει αφόρητος. Και σίγουρα θα τσιμπά για πολύ, μέχρι να βρει μυαλό να φάει, αφού μυαλό δεν υπάρχει….