ΤΟ ΜΕΤΕΩΡΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

(Το κείμενο είναι μεγάλο και όποιος βαριέται, να μη το διαβάσει).

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η Κύπρος, ο κυπριακός λαός, βρίσκεται ανάμεσα στην «επιστροφή στη λίρα» του Αρχιεπισκόπου Χρυσόστομου και το «στείλτε μας καινούργιο τρόπο εκτέλεσης. O πρώτος δεν πέρασε» του γνωστού και από το Σχέδιο Ανάν «πατριώτη» Προέδρου.

            Την ίδια ώρα, ο λαός δίνει, σε σφυγμομετρήσεις, ένα συντριπτικό ΟΧΙ στις συνταγές της «Ευρωομάδας» και ένα μεγαλειώδες ΝΑΙ στο ευρώ.

            Για κάποιους πολλούς «άλλους» το δίλημμα είναι «με την Ε.Ε. ή με τη Ρωσία;». Κάποιοι άλλοι θα πουν ότι το πρόβλημα ήρθε από την Ελλάδα και τα κουρεμένα ομόλογα της, όπως έγινε και με το, στηριγμένο από τον Ιωαννίδη, πραξικόπημα του Σαμψών. Αυτά καλλιεργούν έναν υποβόσκοντα «αντιελλαδισμό», ενώ, παράλληλα, υποτιμούν, προσπερνούν, αδιαφορούν και δεν αξιοποιούν το γεγονός πως εκεί στη Βόρεια Κύπρο, οι μουσουλμάνοι Κύπριοι, στην πλειοψηφία τους, διαδηλώνουν για Ενιαία Κύπρο με Κυπριακές σημαίες.

Είναι «κοινό μυστικό» πως το «οικονομικό θαύμα» της πληγωμένης από την κατοχή Κύπρου στηρίχτηκε στις φορολογικές διευκολύνσεις της τέως Σοβιετικής Ένωσης και των χωρών που προήλθαν από αυτή. Ακολούθησαν ο τουρισμός και η συνεταιριστική τραπεζική και παραγωγική δράση, ένα αποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο και η ικανή ιδιωτική επιχειρηματικότητα. Και όλα μαζί, συνέβησαν κάτω από καταστάσεις διαπλοκής χρήματος με ομάδες συμφερόντων, φανερού επιχειρηματικού κομματισμού και με μια ισχυρή επιχειρηματικά Εκκλησία της Κύπρου. Η διαφθορά δεν ήταν δυνατόν να απουσιάζει.

Τι κάνουμε τώρα;

ΞΑΝΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΜΕ ΟΛΙΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Θα βάλουμε κι άλλη εισαγωγή, πριν πάμε σε κάποια κατά προσέγγιση απάντηση στο ερώτημα "τι κάνουμε τώρα;".

«Αφήσαμε τις τράπεζες να πτωχεύσουν» είπε ο Πρόεδρος της Ισλανδίας, μόνο που η Κύπρος δεν είναι η απομονωμένη νομισματικά Ισλανδία. Η Κύπρος είναι μπαρουταποθήκη στην καρδιά του ευρώ.

Το τραπεζικό σύστημα σε όλο τον δυτικοθρεμένο πλανήτη είναι πτωχευμένο και διασώζεται με χρήματα φορολογούμενων πολιτών. Η πρώτη απόπειρα να συμβεί το ίδιο στην Κύπρο, δηλ. να πληρώσουν οι φορολογούμενοι, δεν πέρασε, αλλά η υποτελής κομματική ηγεσία αναζητεί εναλλακτικές προτάσεις για να «χρυσώσει το χάπι».

Ο μύθος του ευρώ (ή πώς το νόμισμα γίνεται ιδέα)

Από όσα βάλαμε στην αρχική εισαγωγή, ας σταθούμε στο «ναι στο ευρώ» που ενυπάρχει στη συνείδηση του κυπριακού, αλλά και του ελληνικού, λαού. Η επαγγελματική πολιτική, διαχρονικά, στηρίζεται σε μύθους και όχι στην αλήθεια που μας δίνει η πραγματικότητα. Η προπαγάνδα και όχι η πληροφόρηση είναι το κυρίαρχο στοιχείο των κυρίαρχων πολιτικών. Όταν ο Άλαν Γκρίνσπαν, τ. πρόεδρος της FED,  κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις σε επιτροπή του Κογκρέσου, για την τραγική θητεία του, είπε: «Κάθε άνθρωπος έχει μία ιδεολογία, πρέπει να έχει μία ιδεολογία. Και η δική μου είχε κάποιο λάθος».  Με «ιδεολογίες» κυβερνούσε την κεντρική τράπεζα του ισχυρότερου κράτους του κόσμου; Τώρα, γιατί εμείς νομίζουμε πως η οικονομία είναι επιστήμη και η διαχείριση μιας τράπεζας πρέπει να στηρίζεται στην επιστήμη των οικονομικών; Πρόκειται για άλλη ιστορία ή για τη διδασκαλία και την καλλιέργεια ενός Μύθου; Πολύ συγγενική διδασκαλία, "ιστορία" ή Μυθολογία είναι και όλα όσα νομίζουμε (ξέρουμε) για το νόμισμα και την επικρατούσα οικονομική θεωρία που ακούει στο όνομα «νομισματισμός» (μονεταρισμός).

Είναι, όμως, πραγματική ιστορία ότι το Πανεπιστήμιο του Σικάγου, από όπου εκπορεύθηκε ο μονεταρισμός, γνωστότερος ως νεοφιλελευθερισμός, ιδρύθηκε με χρήματα του πατρός Ροκφέλερ. Είναι ιστορία ότι ο ζων απόγονος του Ροκφέλερ ίδρυσε την Τριλατεράλ Κομμίσσιον, την ίδια ώρα, που ο Νίξον καταργούσε τις συμφωνίες του Μπρέτον Γουντς και έβγαζε το δολάριο, το παγκόσμιο νόμισμα βάσης, από την υποχρέωση του «κανόνα του χρυσού». Από εκείνη τη στιγμή, ξεκίνησε το «μπείτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δώσετε». Από εκείνη τη στιγμή, οι τράπεζες, ιδιωτικές ή φαινομενικά κρατικές, παρήγαγαν ανεξέλεγκτα χρήμα, χάρτινο, πλαστικό, λογιστικό, άυλο κα μεταφυσικό. Ο Μόντι, ο Παπαδήμος, ο Βασιλείου είναι μέλη της Τριλατεράλ Κομμίσσιον κι ο προηγούμενος Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου παραμένει, συνδαιτημόνας του Ντράγκι (ΕΚΤ) και του Μπερνάνκι (FED). Κι αν σηκώσεις κι άλλες πέτρες, από κάτω θα βρεις την GoldmanSachs.

Ο «μονεταρισμός» είναι ιδεολογία και όχι επιστήμη, κατά δήλωση Άλαν Γκρίνσπαν. Τα Νόμπελ δίνονται για να αποκτήσουν επιστημονική νομιμοφάνεια οι Μύθοι και οι Ιδεολογίες. Η εικόνα που έχουμε για το χρήμα και τα νομίσματα είναι περισσότερο Μύθος παρά αλήθεια. Παρά τις ομολογίες και τις παραδοχές αποτυχίας των κρατούντων, ο μονεταρισμός – νεοφιλελευθερισμός εξακολουθεί να είναι η κυρίαρχη ιδεολογία στα μυαλά των ηγετών που θέλουν να επιβάλλουν τις δικές τους «λύσεις». Πίσω από τις ιδεολογίες που βαφτίζονται «επιστήμη» κρύβονται άνθρωποι με συγκεκριμένο σκοπό και ρόλο: Να μας πείσουν πως πρέπει να παραμείνουν οι Κυρίαρχοι του παιχνιδιού.

Μας αρέσει να ρωτάμε: ως εδώ «τι δεν καταλάβατε;».

Πριν ασχοληθούμε με το πως θα λέγεται το νόμισμα μας, ας ρωτήσουμε: «τίνος είναι;».

ΚΥΠΡΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ

Η Κύπρος έχει μια σειρά από πλεονεκτήματα στο παγκόσμιο ανταγωνιστικό στερέωμα και ένα μεγάλο μειονέκτημα: Πολιτικούς. Χωρίς δημοκρατία και χωρίς την ουσιαστική κινητοποίηση των πολιτών σε όλο το φάσμα αποφάσεων και δράσεων, όσα γράφουμε εδώ είναι γράμμα κενό κι ας έχει περιεχόμενο.

Η Κύπρος, χάρις στην πολιτική και οικονομική ιστορία της των τελευταίων 40 χρόνων, μπορεί να σταθεί όρθια. Και, σήμερα, για έναν ακόμα μεγάλο λόγο: Δίπλα στο εισόδημα από παροχή υπηρεσιών έχει εν δυνάμει κοιτάσματα. Οι απειλές της Τουρκίας προς Ελλάδα και Κύπρο έχουν για μοναδικό σκοπό να οδηγήσουν τις δύο χώρες στην εκχώρηση εθνικού πλούτου κάτω από την «προστατευτική ομπρέλα» «ευρωπαϊκά κοιτάσματα». Όλα είναι μέρος του παιχνιδιού. Καλύτερα, από τον καθένα ή κάποια άλλη χώρα, η Κύπρος μπορεί να παίξει το χαρτί της Ρωσίας, για λόγους που όλοι γνωρίζουμε. Χωρίς να το δέσουμε κόμπο, η Ρωσία έχει συμφέρον να στηρίξει την Κύπρο. Και να αρχίσουμε να μαθαίνουμε, να το συνηθίζουμε και να το χειριζόμαστε πως άλλο ηγεσίες και άλλο λαοί. Όχι πάντα, αλλά συνήθως. Εμείς απευθυνόμαστε σε όλους όσους έχουν συμφέρον να συμμαχήσουν μαζί μας. Και είναι περισσότεροι από την ασήμαντη Ολιγαρχία που κυβερνά το ευρώ και τα άλλα νομίσματα.

ΣΕΝΑΡΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ

Τα πιο κάτω δεν είναι συνταγή. Είναι, κατά προσέγγιση επινόηση που, κάθε φορά, πρέπει να προσαρμόζεται στις δυνατότητες του λαού, στις εξελίξεις και στην εμφάνιση απροσδόκητων φαινομένων. Έχουμε πόλεμο και τα πολεμικά σχέδια του εχθρού, που είναι η παγκόσμια τραπεζική ολιγαρχία, είναι πολλά και εξελίσσονται, ανάλογα με την πορεία των μαχών. Απέναντι στα δικά τους σενάρια πολέμου, εμείς πρέπει να ορθώνουμε τα δικά μας. Η Κύπρος «κέρδισε» την πρώτη μάχη, αλλά με τις λογικές Αναστασιάδη και Χριστόφια και άλλων ιδεολογικών αδελφών έχει βέβαιη την ήττα. Όποια κι αν είναι η πορεία, χρειάζεται να σφίξουμε καρδιές, να δώσουμε την υπόσχεση του «μαζί», να παίξουμε με γνώση, σύνεση, επινόηση και κυρίως αποτελεσματικά. Η απόφαση για ενότητα και η έμπρακτη εφαρμογή της που είναι η αλληλεγγύη δεν ηττώνται εύκολα. Ο δρόμος είναι δύσκολος, γιατί πάντα έτσι ήταν. Η καθήλωση και η παθητικότητα οδηγούν στη βέβαιη ήττα και στο σβήσιμο από το χάρτη αυτού που είναι η Κύπρος, δηλαδή ο λαός της.

Σχέδια - πολέμου επί χάρτου, αενάως και απροσδοκήτως, τροποποιούμενα:

-          Στη θέση του Αναστασιαδικού «στείλτε μας άλλο σχέδιο». Μπορούμε να πούμε για παράδειγμα:

-          Κύριοι ευγενικά σας το λέμε: Μήπως μπορείτε να μας στείλετε άτοκο χρήμα για τις ανάγκες του λαού μας; Έτσι κι αλλιώς, το παιχνίδι με το χρέος το μάθαμε. ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΥΠΩΝΟΥΝ ΟΜΟΛΟΓΑ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΥΠΩΝΟΥΝ ΧΡΗΜΑ. ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ, για τον απλούστατο λόγο το χρέος ιδιωτών και δημοσίου είναι προϊόν εγκληματικής απάτης. Προϊόν κλεπταποδοχής.

-        Με πιο ηθικό, πολιτικό, οικονομικό ή άλλο έρεισμα θεσμοθετήσατε το ευρώ να είναι δανεικό και τα κράτη να μη το λαμβάνουν άτοκα; Αν δεν μας στείλετε τυπωμένο και όχι λογιστικό χρήμα, δεν χαλιόμαστε. Έχουμε πολλές εναλλακτικές λύσεις. Ξέρετε κάτι; Στην καθημερινή μας ζωή, όταν συναλλασσόμαστε, δεν κάνουμε λογιστικές εγγραφές. Κάποτε, αγοράζαμε με πίστωση, αλλά με μεταλλικό ή χάρτινο χρήμα εξοφλούσαμε το χρέος. Και πιο παλιά, όταν δεν υπήρχε χρήμα, το δάνειο ήταν το δώρο, λέξη ελληνική από το ρήμα "δίδω". Κι αν ερχόταν το αντίδωρο είχε καλώς. Αν όχι, δεν πείραζε και τόσο. Στα ζόρια, είχαμε και τη Σεισάχθεια.

-          Θέλετε, δεν θέλετε, μπορούμε  να σας πούμε μερικές από τις "εναλλακτικές λύσεις":

-       Θα απευθυνθούμε στους υπόλοιπους λαούς της ευρωζώνης και θα θέσουμε το θέμα. Μαζί με τους λαούς, θα το μάθουν πολιτικοί, ηγεσίες, συνδικάτα και κόμματα. Κι ας κάμουν ότι καταλαβαίνουν. Εσείς από αυτή την καλή και συστηματική ενημέρωση τι νομίζετε ότι θα προκύψει;  Σκοπός μας θα είναι το χρήμα και η ιδιοκτησία του να γίνει πρώτο πολιτικό ζήτημα.

-          Αν δεν μας δώσετε αυτό που έχουμε ανάγκη για τις συναλλαγές μας, θα κάνουμε νόμιμο διάφανο διεθνή διαγωνισμό εκτύπωσης ευρώ.  Πού να τρέχουμε τώρα σε άλλο νόμισμα! Όχι πως δεν μπορούμε, αλλά το ποτήρι που θέλετε να μας δώσετε, λέμε να σας το επιστρέψουμε και να το πιείτε πικρό ως τον πάτο. Προσπαθήσατε να εφαρμόσετε πάνω μας «το Δόγμα του Σοκ» και η πρώτη απόπειρα σας απέτυχε. Σκεφτόμαστε να σας το επιστρέψουμε ως «Σοκ και Δέος».

-          Θα μας καταγγείλετε για «παραχαράκτες»; Θα αστειεύεστε. Χρόνια και χρόνια, οι τράπεζες παράγουν χρήμα, με τη δική σας άδεια και χωρίς κανένα έλεγχο. Είτε με τη μέθοδο του κλασματικού αποθέματος είτε με πλαστικό χρήμα είτε με παράγωγα προϊόντα, είτε δανείζοντας, λογιστικά και άυλα, παράγουν χρήμα. Γιατί αυτές κι όχι ένας ολόκληρος λαός. Η δική μας νομιμότητα πηγάζει από τις δικές σας πολιτικές πραχτικές. Οι πιο μεγάλοι πλαστογράφοι και παραχαράκτες χρήματος είναι οι διεθνείς τραπεζίτες.

-          Θα καταργήσουμε τη μέθοδο δανεισμού, με βάση το τραπεζικό κλασματικό απόθεμα, για να θέσουμε υπό δημοκρατικό έλεγχο τον πληθωρισμό. Μερικά πράγματα τα μαθαίνουμε από σας. Το λέτε και στο καταστατικό της Ευρωπαϊκής Τράπεζας: Ο πιο σημαντικός ρόλος της είναι ο έλεγχος του πληθωρισμού. Στο όνομα του ελέγχου του πληθωρισμού, κατασκευάσατε ένα ολόκληρο πολιτισμό χρέους. Οι δικές μας τράπεζες δεν θα κλείσουν. Όσοι το επικαλούνται ως «καταστροφή» παίζουν πάνω στα παραμύθια που μας σερβίρουν οι Κυρίαρχοι και οι εγχώριοι υπηρέτες τους. Ούτε στην Ισλανδία έπαθε ο λαός κάτι από τη χρεοκοπία τους. Μάλλον, κερδίζεις από μια τραπεζική χρεοκοπία. Στην Κύπρο, οι τράπεζες δεν χρειάζεται να χρεοκοπήσουν. Θα γίνουν δημοκρατικά εργαλεία ελέγχου του χρήματος, των τιμών και των εισοδημάτων. Εργαλεία που θα εξυπηρετήσουν τις ανάγκες συναλλαγών και καλής ζωής και το χρήμα, για αυτές τις ανάγκες, θα είναι άτοκο. Για όσους έχουν στο αίμα τους το επιχειρείν και το κέρδος  ως σκοπό, θα μπορούν να λαμβάνουν χρήμα με κάποιο τόκο. Κανείς δεν θα μπορεί να πλουτίσει, αυξάνοντας αυθαίρετα τις τιμές, για να μαζέψει το χρήμα που έχουμε μετρήσει ότι χρειάζεται για τις ανάγκες της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Θα παρακολουθεί και θα καταγγέλλει ένας ολόκληρος λαός και τα τραπεζικά εργαλεία του θα επεμβαίνουν.

-        Ο μεγάλος πλουτισμός, πάνω από ένα όριο που θα καθορίζουμε κάθε φορά, θα φορολογείται για να αναδιανεμηθεί. Θα έχει για μέτρο την ανάγκη ανταμοιβής της επινόησης και της ανάληψης επιχειρηματικού κινδύνου, αλλά δεν θα ξεχνά ότι το χρήμα, πρώτιστα, είναι δημόσιο εργαλείο προς εξυπηρέτηση κοινωνικών αναγκών και επιθυμιών. Είμαστε όλοι ίσοι έναντι του νόμου  που εμείς οι ίδιοι θα φτιάχνουμε, αλλά ξέρουμε ότι δεν είμαστε όλοι όμοιοι. Ο πλούτος για όσους το αξίζουν και τον κερδίσουν με τις ικανότητες τους είναι θεμιτός, αλλά κανείς να μη ξεχνά, πως  ο πλούτος έχει και μια κοινωνική διάσταση. Δεν μπορεί να πηγαίνει κόντρα στο λαό που τον περιβάλλει. Στον άγριο ανταγωνιστικό κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε και που εσείς φτιάξατε, χρειαζόμαστε και επιχειρηματικές ναυαρχίδες. Θα θέλαμε να είναι συνεταιρικές και πολυμετοχικές, αλλά δεν μας χαλά η ανταμοιβή των ανθρώπων που μπορούν να καινοτομούν και να δημιουργούν. Όταν το χρήμα θα πάψει να είναι ιδιοκτησία και μονοπώλιο κάποιων λίγων, η πολυμετοχική επιχειρηματική δραστηριότητα θα είναι η κυρίαρχη, οπότε δεν ανησυχούμε  μήπως ο πλούτος μετατραπεί σε πολιτική δύναμη, όπως συμβαίνει σήμερα με τις πολιτικές σας.

-          Βεβαίως, αν δεν βρούμε καλούς παραχαράκτες νομισμάτων, που το προϊόν τους να περνά από τα δικά σας ΑΤΜ, δεν έχουμε πρόβλημα. Παρ’ όλα αυτά, ξέρετε ότι μπορούμε να βρούμε. Κέρματα φτιάχνουν όλες οι χώρες της Ευρώπης. Θα φτιάξουμε μεγαλύτερα πορτοφόλια. Όχι, όπως η ΕΚΤ που τ0 30% της αξίας του τυπωμένου χρήματος είναι 500ρικα, για τις ανάγκες όσων χρειάζονται να  μεταφέρουν χρήμα σε βαλίτσες. Και όλοι ξέρουν ποιοι χρειάζονται τέτοιες μεταφορές στην εποχή του λογιστικού χρήματος. Θα τυπώσουμε, λοιπόν, το δικό μας δημοκρατικό και όχι απλά «εθνικό» νόμισμα. Πριν, όμως, θα έχουμε γκρεμίσει τους μυθολογικούς ναούς σας, όπως ο Σαμψών έκαμε στη Βίβλο.

-           Να είστε σίγουροι πως δεν θα καταπλακωθούμε κάτω από τα ερείπια των δικών σας ναών. Ξέρουμε τους κανόνες του παιχνιδιού και το τι θα πει ισοτιμία νομισμάτων. Η ενεργοποίηση όλων στην κατεύθυνση μιας πλεονασματικής οικονομίας αποτελεί παράλληλη και σπουδαία δράση. Θα μπαίνει περισσότερο ευρώ, δολάριο, ρούβλι ή άλλο ξένο νόμισμα από όσο χρειαζόμαστε κι έτσι θα αποφεύγουμε την ανάγκη δανεισμού συναλλάγματος. Οι επιχειρηματικές ναυαρχίδες μας, τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα μας, η συνεργασία και η αλληλεγγύη μας, ο φυσικός και ανθρώπινος πλούτος μας μπορούν κα κάμουν την Κύπρο, τόπο εισροής ξένων νομισμάτων. Έγινε και στους δύσκολους καιρούς, μετά την εισβολή. Έχοντας δημοκρατία, όλα γίνονται. (Διαβάστε και λίγο τον Επιτάφιο του Θουκυδίδη).

-          Ξέρετε πολύ καλά ότι θα βρούμε πολλούς οι οποίοι ενδιαφέρονται να γίνει το ευρώ κουρέλι στις αγορές των ισοτιμιών, για να πάρουν αξία τα δικά τους προϊόντα. Όπως θα έχετε καταλάβει, η ασήμαντη Κύπρος θα έχει συμμάχους στο έργο της, όπως είχε και στην εποχή που στήθηκε το αμερικανοκίνητο παιχνίδι εισβολής και κατοχής, όταν θελήσατε να υποτάξετε τον ενοχλητικά αδέσμευτο χαρακτήρα της εξωτερικής πολιτικής της Κύπρου. Ήδη, τα χρηματιστήρια σας κατρακυλάνε και το ευρώ έχει απώλειες, μόνο από την ανησυχία. Φανταστείτε τι θα γίνει, αν το κάνουμε σχεδιασμένο πολιτικό σκοπό.

-         Να σας υπενθυμίσουμε ότι οι μουσουλμάνοι Κύπριοι δεν θα φάνε ξανά το ίδιο κουτόχορτο. Η «απελευθέρωση» τους οδήγησε σε δυστυχία κι έχουν γίνει "τούρκοι" απ' το θυμό τους. Και όταν θα μιλήσουμε για το ρόλο του χρήματος στους λαούς, μέσα σε αυτούς θα είναι και ο τουρκικός λαός, ο οποίος, επίσης, δεν περνά καλά. Είναι δύσκολος ο δρόμος της ελευθερίας, αλλά εμείς έχουμε ιστορία, που καιρός είναι να την ξαναθυμηθούμε. Και δεν είναι πολύ παλιά ιστορία. Από τους Καραολή και Δημητρίου ως τους Ισαάκ και  Σολωμού, ξέρουμε να πολεμάμε. Και δεν θα είμαστε λίγοι. Θα είμαστε ΟΛΟΙ. Έχουμε ιστορία, έχουμε και τρόπο. Η επανάσταση των λαών ενάντια στην Ολιγαρχική πολιτική και οικονομική διακυβέρνηση δεν θα οδηγήσει σε αυταρχικά καθεστώτα, όπως συμβαίνει, τώρα, στις χώρες της «Αραβικής Άνοιξης». Εμείς μιλάμε για δημοκρατία και ευημερία, αδιαπραγμάτευτα και χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις.

-          Ξέρουμε ότι μπορείτε να στείλετε στρατό, με μια κάποια δικαιολογία ή να προκαλέσετε έναν πόλεμο. Εξ άλλου, το έχετε ξανακάμει. Το περιμένουμε και λαμβάνουμε τα μέτρα μας. Το έχετε καταλάβει ότι δεν είμαστε μόνοι. Θα είναι ένας παγκόσμιος πόλεμος. Στη δική μας επανάσταση στους δρόμους (δεν ρέει αίμα) ρέει ουρανός. Αν θελήσετε αίμα, να προσέχετε μήπως είναι το δικό σας. Λαοί που υποφέρουν, για τον ίδιο με μας λόγο, ενωμένοι και ενημερωμένοι δεν ηττώνται. Ο δικός μας πόλεμος είναι ευρωπαϊκός και παγκόσμιος. Δεν θα μείνει στα στενά όρια της μικρής μας πατρίδας.       

Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ακόμα στους Κυρίαρχους, αλλά δεν χρειάζεται να τα ξέρουν όλα. Τα έχουμε σκεφτεί όλα. Αυτά και άλλα. Το πρώτο μέλημα μας είναι να απευθυνθεί ο ένας προς τον άλλο, κοιτώντας τον στα μάτια: Θέλουμε; Τότε, μπορούμε. Η απόσταση ανάμεσα στην καταστροφή και στην ανάσταση είναι μιας απόφασης δρόμος.

Προϋπόθεση, απλή και κατανοητή από όλους, είναι να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας, δίχως ερμαφρόδιτους και επαμφοτερίζοντες πολιτικούς μεσάζοντες. Οι δικοί μας ηγέτες βρίσκονται στο δρόμο, μαζί με τον μαχόμενο για λευτεριά λαό.

Ένα νέο πολιτικό μόρφωμα να γεννηθεί από τους αποκάτω, για να τελειώσει, οριστικά και αμετάκλητα, αυτούς που δεν είναι μαζί μας.

Αν δεν καώ εγώ

Αν δεν καείς εσύ

Αν δεν καούμε εμείς

Πώς θα γενούν τα σκοτάδια λάμψη;

Ναζίμ Χικμέτ

Είμαστε πολύ δυνατοί για να χρειαστεί να καούμε. Η Πίστη μας, η Εκκλησία μας, η Ιστορία μας, οι Λαοί της Ευρώπης, Ισχυρά κράτη και Λαοί από τη Σιβηρία ως την Παταγονία είναι μαζί μας. Οι λαοί που πιέζονται ασφυκτικά από την Παγκόσμια Τραπεζική και Ολιγαρχική οικονομική Αυτοκρατορία είναι μπαρουταποθήκες και όπλα για τη λευτεριά όλων των ανθρώπων.  Τίποτα και κανείς δεν περισσεύει στον αγώνα του κάθε λαού χωριστά και όλων μαζί.

ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ (αρκεί να το πούμε)

Μια γνώμη είναι όσα γράψαμε, αλλά νομίζουμε πως έχει πολύ πλάκα, αν κάτσει.

 (Είναι προφανές ότι στη θέση της λέξης «Κύπρος» μπορεί να μπει το όνομα οποιασδήποτε άλλης χώρας. Με μικρές παραλλαγές και διορθώσεις, το όνομα οποιουδήποτε άλλου λαού).