Το Νόμπελ, τα Βαλκάνια, το ΝΑΤΟ, η Ε.Ε. και στο βάθος Ευρωπαίοι "λαϊκιστές" και Ρωσία

Στα Βαλκάνια υπάρχουν δύο καταστάσεις: Οι πολιτικοί και οι λαοί.

Οι πρώτοι διαλύουν και υποτάσσουν τα κράτη σε ανώτερες δυνάμεις, ικανοποιώντας τα συμφέροντα μιας διεθνούς οικονομικής ελίτ, και οι δεύτεροι καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα, ακόμα και με αίμα. Θυμηθείτε τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, τους εθνικισμούς, το θρησκευτικό φονταμενταλισμό, ένθεν και ένθεν, τη στάση του ελληνικού λαού και τη στάση των ελληνόφωνων πολιτικών. 

Ποιο όνομα; 

Το θέμα του ονόματος επανέφερε στην επικαιρότητα το ΝΑΤΟ, γιατί υπάρχουν ακόμα ανοικτές πληγές στα Βαλκάνια από τον καιρό των πολέμων στη Γιουγκοσλαβία. Και έχει προστεθεί η ανάγκη περικύκλωσης και καθυπόταξης της Ρωσίας, όπου στα Βαλκάνια έχει ισχυρά ερείσματα στους ορθόδοξους πληθυσμούς. Η εκκρεμότητα γύρω από το όνομα, από χρόνια, δεν είχε κάποια πρακτική επίπτωση στις δύο χώρες. Η ζωή κυλούσε ειρηνικά και οι συναλλαγές ανάμεσα στις δύο χώρες γίνονταν κανονικά. Οι Έλληνες ψώνιζαν, περνώντας τα σύνορα, και οι Σκοπιανοί έκαναν διακοπές στην Ελλάδα. (Στην Ελλάδα και στην Κύπρο χίλες φορές καλύτερη είναι η μη λύση από τις λύσεις, που προσπαθούν να επιβάλλουν οι υποτελείς και κατοχικές κυβερνήσεις).

Αυτά δεν είναι προσωπικά μου σενάρια ή θεωρητικές γεωστρατηγικές αναλύσεις, αλλά κάτι που το λένε οι ίδιοι. Αποκαλυπτικό, για τον τρόπο που λειτουργούν τα παγκόσμια καρτέλ, είναι ένα δημοσίευμα του περιοδικού Foreign Policy. 

 Να πούμε σε όσους δεν θυμούνται ή δεν ξέρουν ότι το Foreign Policy είναι το περιοδικό, που εκφράζει τα συμφέροντα της παγκόσμιας ελίτ και του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. Μετά το δημοψήφισμα στην Βρετανία, είχε καλέσει τις ελίτ να εξεγερθούν κατά των λαών, προτείνοντας απαγόρευση δημοψηφισμάτων. Επίσης έχει κατατάξει τους Γ.Α. Παπανδρέου και Γιάνη Βαρουφάκη στους «100 μεγαλύτερους στοχαστές της χρονιάς». Επειδή  ο πρωθυπουργός μάλλον δεν μοιάζει με στοχαστή, το περιοδικό σκέφτηκε  και έγραψε : AlexisTsiprasDeservestheNobelPeacePrize.

 Και κάποιοι θα πουν: Τι πιο σημαντικό, για μια μικρή χώρα, από ένα Νόμπελ Ειρήνης; ΕΡΤ, Αυγή, Κουτί της Πανδώρας, Left.gr, Newsbomb, Tribune και πολλά άλλα έβαλαν τον ίδιο τίτλο: " ForeignPolicy: «Ο Αλέξης Τσίπρας αξίζει το Νόμπελ Ειρήνης»". Κάτω από τους πανηγυρικούς τίτλους όλα τα ελληνικά μέσα προπαγάνδας έκρυψαν ή υποβάθμισαν τους λόγους για τους οποίους το περιοδικό πρότεινε το Νόμπελ. 

Το Foreign Policy μεταξύ άλλων έγραψε:

 «Η συμφωνία, την οποία θα υπογράψουν οι δύο πρωθυπουργοί για την επίλυση της κρίσης σχετικά με την ονομασία της πΓΔΜ, εισάγει μια έγκαιρη ώθηση εμπιστοσύνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε ολόκληρο το δυτικό σχέδιο για τα Βαλκάνια… για τη Μόσχα και για τους λαϊκιστές στην Ευρώπη η συμφωνία συνιστά πλήγμα… καθιστά εκ νέου το ΝΑΤΟ και την ΕΕ ως οργανισμούς ζωτικής σημασίας, ικανούς να παρέχουν κίνητρο σε ευάλωτους πολιτικούς ηγέτες για να κάνουν δύσκολους συμβιβασμούς. Τόσο με τα λόγια όσο και με τις πράξεις τους οι Τσίπρας και Ζάεφ διέψευσαν την πλάνη ότι οι υπερεθνικοί οργανισμοί δεν έχουν ρόλο αλλά ρόλο έχουν μόνο τα εθνικά κράτη».

Και συνεχίζει «Με την ένταξη του ΝΑΤΟ σε σύντομο διάστημα, τα σύνορα της Μακεδονίας είναι εξασφαλισμένα, δημιουργώντας μια σοβαρή επιπλοκή σε εκείνους που θα ήθελαν να καταστρέψουν το γειτονικό Κοσσυφοπέδιο. Η συμφωνία προμηνύει πρόοδο και για τη Βοσνία, η οποία μπορεί τελικά να προχωρήσει στο προτελευταίο στάδιο πριν από την ένταξη στο ΝΑΤΟ, με αποτέλεσμα να αποτρέπονται τα σχέδια για τη διάσπαση της χώρας. Καθώς μία αίσθηση μόνιμης σταθεροποίησης εγκαθίσταται στη Βοσνία, αυξάνονται οι προοπτικές για την τελική επίλυση των συνταγματικών προβλημάτων της. Με την αναζωπύρωση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, η μεγαλύτερη χώρα στην περιοχή, η Σερβία, μπορεί τελικά να εγκαταλείψει την αλληλεγγύη της με τη Ρωσία και να επιλέξει οριστικά να συμμαχήσει με τη Δύση».

Αυτή ήταν η πραγματική ουσία των υπαγορευμένων συνομιλιών, υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., οι οποίες ποτέ δεν ήταν "διαπραγματεύσεις". Για όλους αυτούς τους λόγους έγιναν οι "διαπραγματεύσεις", τις οποίες ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν παλιοί σταλινικοί και συνεργάτες της Στάζι. Απλά και κυνικά, το περιοδικό πρότεινε να δοθεί Νόμπελ στον Τσίπρα και στον Ζάεφ, για τη στήριξη που προσέφεραν στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. και στα κατακτητικά σχέδια τους στα Βαλκάνια.

Αυτό αποκαλούν "ειρήνη" δυτικοί και εννοούν την πάση θυσία λαών κατάκτηση Ευρώπης και Ασίας. Εννοούν κάτι σαν την Pax Romana, μια ειρήνη με επικυρίαρχη την τραπεζική αυτοκρατορία με τους ολιγαρχικούς διεθνείς οργανισμούς της. Κι αυτό το ίδιο αποκαλούν "πατριωτισμό" οι ελληνόφωνοι υπάλληλοι της αυτοκρατορίας. 

Μόνο ο ελληνικός λαός με συντριπτική πλειοψηφία λέει όχι στη συμφωνία, παρ' όλο που οι ελίτ έχουν επσιτρατεύσει το άπαν του πολιτικού προσωπικού, των μμε και της διανόησης, για να του αλλάξει γνώμη. Τούτος ο λαός, που δίνει ποσοστά γύρω στο 80% ενάντια στη συμφωνία, που ήταν ο μόνος που είπε με συντριπτική πλειοψηφία όχι σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των τελευταίων 25 χρόνων είναι ένας επικίνδυνος λαός.  

Όμως δεν αρκεί αυτό. Χρειάζεται επανάσταση, χωρίς εμφύλιο, που το πρώτο που θα αποτινάξει είναι τα πολιτικά όργανα της διεθνούς οικονομικής ελίτ, που δεν ντρέπονται να καμαρώνουν, που είναι πιστοί γκαουλάιτερς. 

Σήμερα, στην πλειοψηφία τους τα κράτη των Βαλκανίων, -μεταξύ αυτών και η Ελλάδα- λειτουργούν σαν προτεκτοράτα.  Χώρα, που δεν διαθέτει Εθνική Ανεξαρτησία δεν μπορεί να φροντίζει για την ευημερία του λαού της. Κι αυτό το έχουν ξεχάσει οι εθνομηδενιστές, οι δε εθνικιστές είναι απλώς οι χρήσιμοι ηλίθιοι του εταιρειοκρατικού ιμπεριαλισμού. Αυτό που απειλείται από τις διενέξεις, αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις στα Βαλκάνια είναι η Ανεξαρτησία  των κρατών και η ευημερία των λαών.

Στη θέση της αυτοκρατορικής και υποτελούς ειρήνης, ας βάλουμε την ειρήνη και συνεργασία των λαών. Η Ελλάδα δεν έχει τίποτε να μοιράσει με τους Βαλκάνιους γείτονες, ακόμα και όταν οι ηγεσίες τους δηλώνουν ότι διεκδικούν ελληνικά εδάφη. Βαλκάνια με τον τρόπο του Ρήγα Φεραίου. 

Σ' Aνατολή και Δύσι, και Nότον και Bοριά,
Για την Πατρίδα όλοι, νάχωμεν μια καρδιά.
Στην πίστιν του καθ' ένας, ελεύθερος να ζη,
Στην δόξαν του πολέμου, να τρέξωμεν μαζύ.
Βουλγάροι, κι' Αρβανήτες, Αρμένοι και Ρωμιοί,
Aράπιδες, και άσπροι, με μια κοινή ορμή.
Για την ελευθερίαν, να ζώσωμεν σπαθί,
Πως είμασθ' αντρειωμένοι, παντού να ξακουσθή.

(Θούριος ήτοι Oρμητικός Πατριωτικός Ύμνος πρώτος, εις τον ήχον)

Ο πόλεμος των λαών στα Βαλκάνια ήταν και είναι πάντα πατριωτικός, απελευθερωτικός, ταξικός και αντιιμπεριαλιστικός. (Χρησιμοποιώ συνώνυμες λέξεις, γιατί κάποιοι έχουν μεταλλαχθεί και έχουν ξεχάσει ακόμα και τη σημασία των λέξεων).

Με αποδεδειγμένη την πλειοψηφικά πατριωτική διάθεση του λαού σε αντίθεση με το εθνομηδενιστικό κομματικό σύστημα, αυτό που μένει είναι η αυτοοργάνωση του, που θα αποτελέσει πρόσκληση και πρόκληση, για τη μεγάλη Συμμαχία των λαών των Βαλκανίων και της Ευρώπης, για Ελευθερία, Ειρήνη και Ευημερία. Μόνο όταν ένας μικρός λαός ενώνεται και λειτουργεί ως ομάδα μπορεί να λευτερωθεί και να ευημερήσει.  

ΥΓ: Και ο Γκορμπατσόφ πήρε το Νόμπελ, επειδή κατέστρεψε τη χώρα του. 

ASK

(στην εικόνα , ο Δον ΨΥΧΩΤΗΣ)