Οι ζωές μας στις πόλεις είναι τοξικές.
Κάθε φορά η ίδια σκέψη επανέρχεται πολύ πιο ώριμη από την προηγούμενη φορά. Κάποιοι φίλοι-γνωστοί να δημιουργήσουμε μια πολύ μικρή κοινότητα μερικών οικογενειών έξω από ένα χωριό ή να επαναλειτουργήσουμε ένα εγκαταλελειμμένο χωριό.
Μια κοινότητα που θα βασίζεται στην κάλυψη ενός μεγάλου ποσοστού διατροφικών αναγκών από ίδια παραγωγή, στην καλλιέργεια και συντήρηση κάποιων ζώων (κατσίκα για το γάλα, κότες για τα αυγά κτλ).
Αυτή η κοινότητα πρέπει να βασίζεται στην φιλοσοφία του "Κάν' το μόνος σου" και πρέπει τα άτομα που θα συμμετέχουν σε αυτήν να έχουν ο κάθε ένας και εναλλάξ πρακτικές γνώσεις, κυρίως τεχνικές και γεωργικές.
Το μέρος αυτό θα πρέπει να έχει ιδανικό κλίμα, άριστο προσανατολισμό, ενεργειακή αυτονομία, κουλτούρα αλληλοϋποστήριξης.
Θα μπορούσαν τέτοιες κοινότητες να δημιουργηθούν και κοντά σε πόλεις με κάποιους από τους ανθρώπους να κρατάνε και τις κύριες εργασίες τους. Ή θα μπορούσαν να είναι σε απομονωμένα μέρη, σε πρώην εγκαταλελειμμένα χωριά ή σε αγροτικές περιοχές έξω από υπάρχοντα χωριά, π.χ. με αγορά μερικών στρεμμάτων σε τόπο που η γη έχει σχετικά μικρή αξία και η οποία δεν θα ήταν καθόλου χρήσιμη σε μια μόνο οικογένεια λόγω της υπερβολικής απομόνωσης.
Πέντε όμως ή 10 οικογένειες θα μπορούσαν να φτιάξουν μια μικρή κοινότητα ανθρώπων που μπορούν να συνεννοηθούν και θα διαπνέονται από κοινές αξίες ("do it yourself", αντικαταναλωτισμός, αυτάρκεια-αυτονομία, αλληλεγγύη κτλ).
Στόχος είναι να μπορεί πέρα από το αρχικό κόστος εγκατάστασης να ζήσει μια οικογένεια με ελάχιστο εισόδημα (π.χ. 3000-4000 ευρώ το χρόνο το πολύ) καταναλώνοντας ό,τι παράγει, έχοντας ενεργειακή αυτονομία και διαθέτοντας το πολύ μικρό εισόδημα στην εξωτερική οικονομία για πρώτες ύλες ελλείψεις και για πρόσβαση σε κάποιες υπηρεσίες ή προϊόντα που είναι απαραίτητα. Δεν θα απειλείται όμως από φτώχεια εφόσον θα έχει διατροφική αυτονομία, σπίτι, ενεργειακή αυτονομία και ένα δίκτυο αλληλουποστήριξης με υπηρεσίες και προιόντα στο πλαίσιο του "Κάντο μόνος σου".
Γιατί όλα αυτά;
Επειδή η ζωή στις μεγάλες πόλεις μας κούρασε. Μας κούρασε ο θόρυβος, το καυσαέριο, ο πολύς κόσμος, οι επιφανειακές-εμπορικές σχέσεις, η ακριβή ζωή, η ανεργία, η εμπορευματοποίηση των πάντων, η ακριβή ΔΕΗ, η έλλειψη χώρου, τα πολλά αυτοκίνητα. Επειδή μας αρέσει η φύση, επειδή η φύση προσφέρει δωρεάν υπηρεσίες και προϊόντα με τα οποία μπορούμε να ζήσουμε αν τα σεβόμαστε. Επειδή βαρεθήκαμε την ανθρώπινη εκμετάλλευση (να μας εκμεταλλεύονται αλλά και να πρέπει εμείς να εκμεταλλευόμαστε άλλους για να "πετύχουμε"). Επειδή δεν μας ενδιαφέρει καθόλου να γίνουμε πλούσιοι, μας ενδιαφέρει η ηρεμία μας και ο έλεγχος (όσο γίνεται) των συνθηκών ζωής μας. Επειδή η ζωή μας στις πόλεις και στον καπιταλισμό έχει γίνει αφόρητη, επειδή βαρεθήκαμε να είμαστε μέσα σε μια συνεχή διαπραγμάτευση. Επειδή οι πόλεις έχουν μετατραπεί σε απαραίτητη προϋπόθεση καταναγκασμού και εκμετάλλευσης.
Γιατί όλα αυτά; Επειδή θέλουμε να διατρεφόμαστε με τα δικά μας προϊόντα, το δικό μας γάλα, τις δικές μας ντομάτες, τα δικά μας φρούτα και όχι με τα μολυσμένα που πουλάνε στα σούπερ μάρκετ, επειδή θέλουμε να είμαστε μακριά από ακτινοβολίες κινητής τηλεφωνίας, επειδή πιστεύουμε ότι μπορούμε ακόμη και τα σπίτια μας να χτίσουμε μόνοι μας χωρίς την στυγνή εκμετάλλευση εργολάβων και μεσαζόντων.
Και πάνω από όλα, επειδή μπορούμε να ζούμε με ΛΙΓΑ και καλά και επειδή σε λίγα χρόνια το πιο ακριβό πράγμα στον κόσμο θα είναι το καθαρό νερό, τα καθαρά τρόφιμα και η φύση.
Δείτε και αυτά:
1) Μια εναλλακτική πρόταση διαβίωσης
2)Απ’ το "ευ αποκτώ" στο "ευ ζην"
3) Bob Ross
4) Η εναλλακτική οικονομία στην πράξη (Alternative Economics)
5) "Κάντο μόνος σου" (Do it yourself)
ΠΗΓΗ: greek rider