Συνάνθρωπε Αλέξη. Με τη θέληση σου, ή χωρίς αυτή, έκλεισες την πόρτα στη χώρα των Ελλήνων. Υπερεκτίμησες την ικανότητα της πίστης σου να υλοποιεί τα όνειρα σου γιατί ποτέ δε διδάχτηκες ότι εκτός από τα «θέλω»μας
υπάρχουν και τα «θέλω» των άλλων. Για να γίνει ένα θαύμα χρειάζεται ο θαυματοποιός και οι πιστοί του. Με άλλα λόγια, έπεσες στο λάκκο που έσκαψε η αφέλεια της μονομερούς σκέψης.
Πριν από αυτό έπαιξες ριψοκίνδυνα για να υλοποιήσεις την προσωπική φιλοδοξία σου, να γίνεις ο νεότερος πρωθυπουργός στην Ελλάδα και όχι μόνο. Ονειρεύτηκες να γίνεις ο πολιτικός αρχηγός που θα κονιορτοποιήσει την παλαιά πολιτική τάξη και θα είναι εκείνος που θα αναδείξει τη νεοπρόσωπη, με Πλούτο, Εξουσία και Δύναμη που θα λάβουν από το δικό σου χέρι.
Θεμιτό. Το ξέραμε. Το δεχτήκαμε γιατί σε σένα επενδύσαμε να πραγματοποιήσεις την ελπίδα της γενιάς μας να αφήσει πίσω της κάθε σκιά του πολιτικού παρελθόντος της χώρας και να προχωρήσει στον κόσμο πριν γίνει και αυτή ιστορία. Νιώθαμε καταδικασμένοι να ακούμε μέχρι τα βαθιά γεράματα πολιτικές θεωρίες που έλκουν την καταγωγή τους στη δικτατορία, να βιώνουμε την επαναλαμβανόμενη εφαρμογή παρηκμασμένου πολιτικού λόγου. Τολμήσαμε να σκεφτούμε ότι μπορούμε να κάνουμε η διαφορά, η γενιά των 40άρηδων να διαδεχτεί τη γενιά των 60άρηδων (στην καλύτερη περίπτωση) ζωογονώντας με φρέσκο αέρα τη συλλογική συνείδηση του λαού μας.
Προσωπικά, δεν σε κατηγορώ για προδοσία. Αντιλαμβάνομαι ότι ένα πρωθυπουργός δε λαμβάνει αποφάσεις εν θερμώ και εσύ συμπιέστηκες σε τρομακτικό βαθμό ανάμεσα στις Συμπληγάδες της απληστίας και του μίσους για τον Άνθρωπο.
Να σου θυμίσω μόνο τούτο θέλω. Ο Χρόνος είναι πολυεπίπεδος. Στο μακρόκοσμο, όπως ορίζεται από τα μακροοικονομικά μεγέθη και όλες τις θεαματικές λέξεις που υποκρύπτουν βουλιμία, πλεονεξία και μισσαλοδοξία,
ίσως αποδειχτεί ότι η υποχώρηση υπηρετεί ένα σχέδιο που δεν αντιλαμβανόμαστε. Ίσως.
Υπάρχει και ο μικρόκοσμος όπου ανήκουμε. Ο μικρόκοσμος που προσδιορίζεται από το χρονικό ορίζοντα των γενεών. Στο πλαίσιο του γεννιέται, ενηλικιώνεται και αφήνει το στίγμα της η κάθε γενιά. Μέχρι τώρα χαμένες γενιές ήταν εκείνες που καταστράφηκαν από πολέμους. Από τις 13 Ιουλίου 2015 ο ορισμός διευρύνεται. Η γενιά των Ελλήνων 40άρηδων, των γονέων ανηλίκων, των οικονομικά ενεργών είναι η πρώτη χαμένη γενιά του 21ου αιώνα σε καιρό ειρήνης.
Συνάνθρωπε Αλέξη, η γενιά μας τελείωσε. Δεν είμαστε αρκετά νεαροί για να προσδοκούμε ένα καλύτερο μέλλον. Δεν είμαστε αρκετά μεγάλοι για να ατενίζουμε το βιολογικό θάνατο με τη γαλήνη που φέρνει η πλήρωση των επιθυμιών ή η οργανική κατάρρευση. Σφύζουμε από Ζωή. Μέχρι πριν λίγο καιρό ήμασταν μόνο δέκτες, τώρα που οι φυσικοί και πνευματικοί νόμοι ορίζουν την επανατροφοδότηση της συλλογική συνείδησης με τη δική μας γνώση και εμπειρία, έβαλες την υπογραφή σου στην εκμηδένιση μας. Έκοψες την επικοινωνία ανάμεσα στις γενιές.
Είμαι σίγουρη ότι δεν άκουσες από κανένα σύμβουλο τη σημασία των γενεαλογικών χασμάτων. Και αν άκουσες κάτι περιγράφηκε με αριθμούς και διαγράμματα.
Δεν ξέρω ποιες είναι οι συνέπειες της κατάρρευσης μιας γενιάς. Κοιτάζω πίσω, στη γενιά του μεσοπολέμου και τρομάζω. Προτιμώ να μην κάνω υποθέσεις και προβολές στο μέλλον με στοιχεία από το παρελθόν.
Συνάνθρωπε Αλέξη, η συσσωρευμένη ενέργεια χρειάζεται εκτόνωση. Νόμος της συμβατικής Φυσικής. Σε ισχύ. Αντέχεις το ηθικό βάρος της συναισθηματικής, πνευματικής και οικονομικής ταφής των εκατοντάδων χιλιάδων συνομηλίκων σου;
Συνάνθρωπε Αλέξη, ένα προαπαιτούμενο για να σκεφτείς βαθιά στις ερωτήσεις μου.
Να θυμάσαι ότι κανένας Καίσαρας δεν πέθανε γαλήνια στο κρεβάτι του γιατί οι ήρωες κατασκευάζονται με πήλινα πόδια.
Με τιμή
Η ατιμασμένη Μαρία Μαγδαληνή