Όποιος δε θέλει να ζυμώσει.... (δεν έρχεται)

• Μας βγήκε η ψυχή, χτες και προχτές. Σήμερα, άλλοι μοιράζουν τις προσκλήσεις.
• Δύο τα θέματα , σήμερα... το εξής ένα: Στις 2μμ η συνέντευξη του Κώστα Ζαπάντη. Στις 5μμ, η ιδρυτική συνάντηση της ΣΠΙΘΑΣ.
• Όποιος θέλει προσέρχεται. Ως άνθρωπος. Ως πολίτης. Ως έλληνας.
• Κάθε άλλη ιδιότητα, που θα προσεγγίσει το χώρο είναι πρόστυχη.
• Καταθέτουμε τις κομματικές μας ταυτότητες και ιδεολογίες, προσωρινά ή μόνιμα, και παίρνουμε τα όπλα, για την απελευθέρωση της πατρίδας, για να γίνουμε άνθρωποι, για να σώσουμε τα παιδιά μας, για να εγκαθιδρύσουμε δημοκρατία.
  (Έτσι το βλέπω εγώ. Κάποιος άλλος μπορεί να θέλει να το δει, αλλιώς).
• Τα υπόλοιπα.... είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Και για μερικούς εμπεριέχουν πολλές αμαρτίες οι προφάσεις τους. (Εγώ, θα πάω να εξομολογηθώ δημοσίως τις δικές μου)
• Στον έναν δεν αρέσει ο Καμμένος και στην άλλη η Σακοράφα. Και σε άλλους δεν αρέσει ο Μίκης. (Προσωπικά, δεν μου αρέσει κανείς, από αυτούς). Κι ο Ζαχαριάδης ήταν φυλακισμένος , από το Μεταξά, αλλά έτρεξε να του πει "βγάλε με να πάω να πολεμήσω".
• Έχουμε πόλεμο.
• Κι όσοι, με πρόφαση την ψεύτικη  "ιδεολογία" τους και τον κομματισμό τους,  αρνούνται να συμμετάσχουν σε αυτόν τον πόλεμο είναι ταυτισμένοι με τους κατακτητές, με τους δοσίλογους, με τους νεο-οθωμανούς, που θέλουν τη ζωή μας και την πατρίδα μας γεωγραφική περιοχή της παγκόσμιας ολιγαρχικής τάξης, υπό την εποπτεία της νεο-Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
• Τέτοιοι, π.χ. είναι ΟΛΟΙ, ΟΣΟΙ στήριξαν και συμμετείχαν στις πρόσφατες εκλογές, σε ψηφοδέλτια κομματικών και προσωπικών συμφερόντων και εξαπάτησαν πολλούς.
• Περίπου 3 χιλιάδες άνθρωποι, στην Κεφαλονιά.
• Όταν βλέπετε την υπογραφή μου σε ανάρτηση, να ξέρετε πως είναι για ανάληψη προσωπικών ευθυνών:
• Κάποιοι θα τελειώσουν την πολιτική τους καρριέρα και την προσφορά τους στην εντιμότητα και την κάθαρση του δημόσιου βίου, πριν την ώρα που οι ίδιοι θέλουν.
• Και είναι σαφές, πως αφορά όλους όσους, με ψεύτικα συνθήματα και ψεύτικες σημαίες στηρίζουν και συντηρούν  την  κομματική ή άλλη διαίρεση της κοινωνίας και συναγελάζονται με τα "ιδεολογικά" και κομματικά συστήματα, που ενοχοποιούνται για τη σημερινή εθνική καταστροφή.
• Δεν διστάσαμε να πούμε στον κ. Σπ. Μοσχόπουλο, πως κάθε μέρα που περνά, "μοιάζει με τους συνεργάτες της γερμανικής κατοχής". Κι όμως, τον αγαπάμε.
• Και δεν μας απείλησε με μήνυση.
• Κάποιοι προσπαθούν να με κάμουν ήρωα, αλλά δεν είμαι. Ένας φοβισμένος άνθρωπος είμαι.
• Τις φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες. Όχι για μένα, Νίκο Ανουσάκη.
• Οι φωτογραφίες, που κοσμούν τις αναρτήσεις,  δεν έχουν σχέση με τη γραφή. (Τα σκίτσα του Δον Ψυχώτη, ενίοτε έχουν. Πολύ σχέση).

• (από τις κλειδαρότρυπες του Δον Ψυχώτη, προσπαθώ να κοιτάξω τη ζωή ... Κι εμένα).
• Αυτός είναι κι ο λόγος που σας καλώ, στην κυριολεξία σας ικετεύω, να βρεθούμε απόψε, στις 5μμ, στο επιμελητήριο της Κεφαλονιάς.
• Είναι που φοβάμαι, ο λόγος που σας προσκαλώ κι εγώ, αντιγράφοντας μια πρόσκληση.  Είναι που βλέπω πολλούς φοβισμένους, γύρω μου. Είναι που θέλω να πάρω θάρρος, βλέποντας κι εσένα δίπλα μου. Είναι που πρέπει να πάρουμε θάρρος, όλοι μαζί. Είναι που θέλω να δώσω κάτι από το φόβο μου σε σένα και να τον κάνεις θάρρος, ψυχή. Ψυχάρα.
• Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω, γιατί στις εξουσίες αρέσει να είμαι ένας φοβισμένος άνθρωπος. Κι όλο προσπαθούν να με τρομάξουν. Με φυλακή, με πρόστιμα, με ... τον τρόπο τους.
• Ενίοτε, σε μερικούς αρέσουν κι αυτά που γράφουν οι φοβισμένοι άνθρωποι.  Ούτε αυτό καταλαβαίνω.
• Προτιμώ να ασχολούνται με τις σπίθες και το περιεχόμενο που πρέπει να έχουν.
• Προτιμώ τους ανθρώπους, που παίρνουν μέρος στις συζητήσεις, για την ομορφιά και τη ζωή, που θέλουμε να έχουμε.
• Ας δώσουμε λίγο θάρρος, ο ένας στον άλλο, σήμερα, στις 5 το απόγεμα, στο Επιμελητήριο. Όσοι θέλουν θα υπογράψουν το "Ναι στη Σπίθα". Όσοι δε θέλουν, δεν πειράζει. Θα το σκεφτούν, ξανά. Πρέπει να σκέφτονται οι άνθρωποι. Δε χρειάζονται έτοιμες συνταγές. Δε χρειάζονται ηγέτες, Δε χρειάζονται ηθικολόγους πολιτικάντηδες. Δε χρειάζονται, σίγουρα, εμένα.
• Απογοήτευση, ηττοπάθεια, φόβος και κατάθλιψη κατέχουν τις ψυχές των ανθρώπων της Ελλάδας. 
• Τον εαυτό τους στο δρόμο χρειάζονται οι ίδιοι κι όλοι μας. Και σήμερα το απόγεμα, χρειάζεται ο ένας τον άλλο. Την παρουσία. Και τη ζεστασιά που θα βγάλει, χρειαζόμαστε.
• Και να αρχίσουμε. Πώς το έλεγε ο ποιητής; "Και να αδερφέ μου, που μάθαμε να κουβεντιάζουμε, ήσυχα, ήσυχα κι απλά".  Έτσι το είπε ο Γιάννης Ρίτσος, στο "καπνισμένο τσουκάλι", αλλά φαίνεται πως δε μάθαμε ακόμη να κουβεντιάζουμε, Αγλαϊα: "αν ειναι να παραβρεθει και ο Καμμενος!!!αυτα δεν μπορω!!!θελετε ή οχι να μεινει ανεξαρτητη!!! ειχα σκοπο να ερθω......"
• Κι Μάκης τα ίδια μας είπε: "θάρθει και ο φασίστας ο Καμμένος;"
• Περιμένουμε να έρθει και η "χρυσή αυγή"... Αν είναι αληθινοί πατριώτες. Ελπίζουμε να έρθουν και οι αντιεξουσιαστές... Αν αγαπούν τη δημοκρατία και τον άνθρωπο.
• "Να μάθουμε να κουβεντιάζουμε". Και να τραγουδάμε.

Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε
για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου,
απ' τον κόσμο.
Εμείς τραγουδάμε
για να σμίξουμε τον κόσμο.

• Εμένα μου άρεσαν, όσα έβαλα στο "γίναμε ρόμπες". Μπορεί να τα υπέγραψα , αλλά κλεμμένα είναι. Αντιγραφές. Μόνο αυτό ξέρω να κάνω. Και, τώρα, το ίδιο κάνω. Αντιγράφω ανθρώπους, πράξεις, λόγια, τη ζωή την ίδια. Ό,τι μ' αρέσει και δεν μπορώ να το κάνω. Είμαι αντιγραφή και εικόνα σου.
• Έχω ένα σοφό φίλο. Νίκο Ηλιόπουλο τον λένε. Όταν δεν βαριέται, γράφει κανένα βιβλίο ή κάνει κάποιο σχόλιο. Αν πάτε να δείτε τις βασικές μας σκέψεις, θα δείτε πως από το Νίκο πήραμε τα βασικά. "Το Δίκτυο". Είναι σε μια γωνιά, της ιστοσελίδας, που κανείς δεν προσέχει.

- Τι θέλετε , λοιπόν; Να αλλάξετε την ανθρωπότητα;
- Όχι, κάτι απείρως πιο μετριοπαθές: Ν' αλλάξει η ίδια η ανθρωπότητα τον εαυτό της

• Από το Νίκο το πήρα αυτό. Κι αν δεν κάνω λάθος, είναι κουβέντα του Κορνήλιου Καστοριάδη. (Σας είχα προειδοποιήσει. Τίποτα από όσα γράφω, δεν είναι δικό μου. Βάζω υπογραφή, για να ξέρουν κάποιοι ποιος έχει την ευθύνη της αναπαραγωγής και αντιγραφής.

"Περισσότερο από κάθε άλλον, ο πολιτικός και ο πολιτικός στοχαστής μιλούν εν ονόματι τους και με δική τους ευθύνη. Πράγμα που είναι, φυσικά, η υπέρτατη μετριοφροσύνη".

• Προσωπικά, ούτε πολιτικός, ούτε στοχαστής είμαι. Όμως, βαστώ τα λόγια αυτά και πολλά άλλα, με περίσσια προσοχή. Όπως κρατάμε στη χέρια μας ένα πληγωμένο περιστέρι: Με αγάπη, προσοχή και τρυφερότητα.
• Και η πρόσκληση που σας απευθύνω, για απόψε το απόγεμα, αντιγραφή είναι . Άλλοι την έγραψαν.
• Προσωπικά, την πήρα στα χέρια μου, με φόβο, προσοχή και αγάπη.

Να αγαπάμε. Τα λόγια , τις πράξεις, τους ανθρώπους. Προ πάντων τους ανθρώπους και τα παιδιά.

Για όλα αυτά, θα είμαστε το απόγεμα, μαζί.

Με κλήρωση και όποιος θέλει θα γίνεται "εκπρόσωπος μας".  Για να βάζει τα πράγματα στη θέση τους, και με τη σειρα που του έχουμε πει. Τίποτα περισσότερο. Τίποτα λιγότερο. "Εκπρόσωπος", για όταν εμείς βαριόμαστε ή έχουμε δουλειά και δεν προκάνουμε τη συναπόφαση.

Όμως, θάμαστε μαζί, όταν οι χρηματοδοτημένοι από τις τσέπες μας, τραπεζίτες, θα τολμήσουν να απειλήσουν με κατάσχεση το βιος του διπλανού.

Θα είμαστε μαζί και θα είμαστε όλοι εκεί, χωρίς "εκπροσώπους", όταν η εφορία θα ενοχλεί, άδικα,  συμπατριώτη.

Σε λίγο, που θα είμαστε πολλοί, θα εξηγήσουμε δυο φωνήεντα στην κατοχική εξουσία και τους λακέδες και στυλοβάτες της:

Σε καιρούς κατοχής, στους καιρούς της ολιγαρχίας, οι νόμοι σας δεν ισχύουν. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΝΟΜΟΙ> Ως την εγκαθίδρυση δημοκρατίας , ΑΝΥΠΑΚΟΗ  στους νόμους, στους τόκους, στα χρέη και στους φόρους, που πάνε όλα στους τοκογλύφους.

Δε λέγεται ισότητα αυτό. Δε λέγεται δημοκρατία. Δε λέγεται ελευθερία.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗ έρχεται, γιατί σε λίγο θα είμαστε πολλοί.

------------

Μπάμπη , εκεί στην εφορία, Γιώργο εκεί στην αστυνομία, κύριε δικαστή, εμείς ξέρουμε με ποιους είναι η καρδιά σας.

Ενημέρωστε την κατοχική εξουσία πως δεν μπορείτε να υπηρετείτε νόμους, που φτιάχνονται κατ' εντολήν των διεθνών τοκογλύφων, των προδοτών, των νεο-οθωμανών του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, της Ντόρας, του Καρατζαφέρη και των συμμάχων τους της δήθεν αριστεράς.

Πείτε τους, πως δεν μπορείτε, αλλά και δεν θέλετε, να τα βάλετε με τους ανθρώπους που θέλουν να ρίξουν στη θάλασσα το ΣΔΟΕ, που πήραν δίκανα για να υπερασπιστούν το σπίτι και το μαγαζί τους, που σκύβουν πάνω από κείνον που πεινά και του δίνουν απ' το υστέρημα ή το περίσσεμα.

Πείτε τους, πως δεν μπορείτε να τα βάλετε με εκείνους που αποφάσισαν να γίνουν ξανά άνθρωποι, που αποφάσισαν να θυμηθούν την ανθρωπιά, που υπερασπίζονται το γείτονα που μένει στο δρόμο, επειδή μια  προδοτική θράκα ανθρώπων, που λέγεται "κυβέρνηση", αποφάσισε να γίνει εισπράκτορας , για λογαριασμό των τοκογλύφων και ρημάζει την αγορά και την κοινωνία, αφαιρώντας απίστευτες ποσότητες χρήματος. 

Πείτε τους, πως δεν πρόκειται να στραφείτε, ενάντια σε εκείνους που αποφάσισαν ξανά να αγαπούν. να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. να λευτερώσουν την πατρίδα. Να φέρουν τη δημοκρατία και το φως της αρχαίας Ελλάδας, πάλι πίσω στον τόπο της.

Πείτε τους, πως όπως τέλειωσε, χάρις στον κομματικό κοινοβουλευτισμό, η εθνική μας ανεξαρτησία, έτσι τελειώνουν και οι νόμοι σας. 

Πείτε τους, γιατί αν φερθείτε "αλλιώς", να ξέρετε πως στην ιστορία θα γραφτείτε, σαν υπηρέτες μιας τραγικά μικρής ολιγαρχίας, που το μόνο αποκούμπι που της απέμεινε, είστε εσείς.

Αν δεν το έχετε προσέξει,  να σας το πούμε, ξανά: 

Έχουμε πόλεμο. Πόλεμο απελευθερωτικό. Λευτεριά ή θάνατος. Οι άθλιοι , τα κομματόσκυλα, οι προδότες , οι υπηρέτες της διεθνούς ολιγαρχικής τάξης , έκαμαν ξανά επίκαιρο το παλιό δίλημμα των ελλήνων.

Λευτεριά ή θάνατος και όχι "Μνημόνιο ή τουρκοκρατία", κύριε Παν.Γεννηματά, κύριε Παπανδρόπουλε, κύριε Παπανδρέου, κ. Παπουτσή, κυρία Λούκα Κατσέλη, κύριε Σπύρο Μοσχόπουλε. ( και οι άλλοι που ξέρετε τα ονόματα σας).

------------

Ως τότε: "Να μάθουμε να κουβεντιάζουμε". Γι' αυτό το λόγο, τόσοι πολλοί και τόσο διαφορετικοί, θα μαζευτούμε κάπου. "Για να μάθουμε να κουβεντιάζουμε".

Κι έχω πολύ δρόμο, ως ότου μάθω να κουβεντιάζω.

---------------------------------------------------------

ΥΓ: Κάποιος μαλάκας, εκεί που περπατούσε και μας συνάντησε στο δρόμο της ζωής της ζωής μας, νόμισε πως θα φοβηθούμε τη φυλακή, επειδή είμαστε φοβισμένοι. 

Λευτεριά ή Θάνατος.

Σε λίγη ώρα στο Επιμελητήριο και για πάντα, στους δρόμους, ως τη λευτεριά. ΜΑΖΙ.

---------------------

Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Χρήστος Λεοντής
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης

Και να αδερφέ μου
που μάθαμε να κουβεντιάζουμε
ήσυχα, ήσυχα κι απλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα
δε χρειάζονται περισσότερα.

Κι αύριο λέω θα γίνουμε
ακόμα πιο απλοί.
Θα βρούμε αυτά τα λόγια
που παίρνουνε το ίδιο βάρος
σ' όλες τις καρδιές,
σ' όλα τα χείλη,
έτσι να λέμε πια
τα σύκα-σύκα
και τη σκάφη-σκάφη.

Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι
και να λένε:
"Τέτοια ποιήματα
σου φτιάχνω εκατό την ώρα".
Αυτό θέλουμε κι εμείς.
Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε
για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου,
απ' τον κόσμο.
Εμείς τραγουδάμε
για να σμίξουμε τον κόσμο.

----------------------------------