( Οι συντομογραφίες συμπληρώνονται κατά τη διάρκεια της ημέρας. Οι προσθήκες μπαίνουν στο τέλος. )
Χρίστος Πισσαρίδης είναι ένα από τα 3 νέα Νόμπελ Οικονομίας. Άξιος ο μισθός του.
"Περισσεύουν 400.000 δημόσιοι υπάλληλοι", κατά δήλωση του. "Οι συλλογικές συμβάσεις, δηλ. η κατοχύρωση του κατώτατου μισθού, αποτελούν αγκυλώσεις", είναι άλλη δήλωση του. Και μην ανησυχούμε, γιατί από εδώ και πέρα θα τον ακούμε πιο συχνά.
Ένα Νόμπελ , τέτοιες ώρες, είναι χρήσιμο. Κάνει μια ασήμαντη φωνή να ακούγεται περισσότερο.
Έτσι δίνονται τα Νόμπελ, ειδικά της Οικονομίας.
"Όταν πέφτει η παραγωγή, η λύση είναι να νοικοκυρέψεις τα πράγματα." Τάδε έφη η κ. Παπαρήγα, μιλώντας για τις απολύσεις στο τυπογραφείο του ΚΚΕ.
"Κι εμείς νοικοκύρεμα κάνουμε", απάντησε ο κ. Παπακωνσταντίνου.
Και ο κ.Πισσαρίδης, όταν μιλά για απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, στο "νοικοκύρεμα" αναφέρεται.
Γιατί δεν παίρνουμε μια καθαρίστρια;
Για την κ. Παπαρήγα, επίσης, οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων στην Κούβα είναι "ανακατανομή του εργατικού δυναμικού".
Ο κ.Χ.Πισσαρίδης πήρε το Νόμπελ για τις μελέτες του ...πάνω στην καταπολέμηση της ανεργίας!
Νοικοκυρεύτηκα, τώρα. Ή μήπως, χρειάζομαι μια "ανακατανομή";
Με τέτοιους "επιστημονικούς" τρόπους κατασκευάζεται η συνείδηση και η σκέψη των ανθρώπων.
Ακόμα να καταλάβουμε πως μας δουλεύουν.
Για την οικονομία, για το νοικοκυριό, για το κράτος, την αγορά και το σοσιαλισμό. Για αυτά και για άλλα.
Για το ΑΕΠ, για την αύξηση ή τη μείωση των σπουδαίων δεικτών, για την κερδοφορία και την ανάπτυξη.
Για τον άνθρωπο, απέμεινε τίποτα;
Χωρά πουθενά, αυτό το ρημάδι, που κάποτε λεγόταν άνθρωπος;
Οι κοσμοθεωρίες της ανθρώπινης καταστροφής.
Τα κινητά επηρεάζουν αρνητικά τη μνήμη και τις μαθησιακές ικανότητες των παιδιών και των εφήβων έδειξε μια έρευνα, στη Μόσχα.
Κάποτε , η Ε.Ε είχε ορίσει μία επιτροπή "σοφών", για να ερευνήσει το θέμα. Πρέπει να έχουν περάσει 10 χρόνια από τότε και η επιτροπή ...συνεδριάζει ή έκλεισε;
Είναι πολλά τα λεφτά, για να επιτρέψουμε να μαθευτεί η αλήθεια.
Το μνημόνιο ,το "σύμφωνο σταθερότητας", ο νεοφιλελευθερισμός και οι λοιπές θεωρίες διάσωσης της κοινωνίας είναι σαν τη "νέα γρίππη". Υπάρχει, για να πλουτίζουν οι λίγοι.
Θα τυπώσετε χρήμα;
Μήπως, μια τόσο απλή πράξη θα έλυνε ΟΛΑ τα προβλήματα, αν συνοδευόταν και από 2-3 ακόμα πράξεις;
Π.χ. η έρευνα, η τεχνολογία και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές να είναι δημόσιος - δημοκρατικός πλούτος.
Λέμε τώρα.
Ο κ.Σόρος συνεχάρη τον κ.Παπακωνσταντίνου και το θέμα μπήκε στα πρωτοσέλιδα:
"Μπράβο, κύριε υπουργέ, τα πάτε πολύ καλά!"
Για να το λέει ο Σόρος. Πρέπει να συμωνήσω μαζί του;
Όραμα των Χάγιεκ, Πισσαρίδη, Μέρκελ, Ομπάμα, βραβευμένου Παπανδρέου, Σόρου είναι μια στυγνή δικτατορία τύπου Κίνας και γερμανική εργασία με ένα ευρώ την ώρα. (Μήπως είναι πολύ το τελευταίο;)
Όποιος νομίζει πως υπάρχει πάτος είναι γελασμένος.
Όποιος, επίσης, νομίζει πως η "εξέγερση" είναι προ των πυλών είναι επίσης γελασμένος.
Συνεχίστε να διαμαρτύρεστε από το σπίτι και να διαλογίζεστε στο σαλόνι ή στο διαδίκτυο.
Τις αλλαγές δεν τις φέρνουν οι αυτόματοι πιλότοι των δήθεν εξεγέρσεων. Η σκέψη και η δράση των ανθρώπων τις φέρνουν.
Δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία, χωρίς συμμετοχή.
Πάντως, οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ζόρια για το πράσινο στρατόπεδο. Αν και στην Αθήνα, μάλλον οι δημοσκοπήσεις θα αναδείξουν Περιφερειάρχη και όχι οι πολίτες.
Μια ασήμαντη ιστορία: Στην Ελλάδα των έξυπνων ελλήνων, οι δημοσκοπήσεις επηρεάζουν την ψήφο (Θυμηθείτε τη λογική της "χαμένης ψήφου" και την επιθυμία "να είμαστε με τον νικητή").
Αντίθετα, στη Γερμανία π.χ., οι πολίτες είναι πιο συνεπείς και πιο πεισματάρηδες σε αυτό που θέλουν να ψηφίσουν. Το ψάχνουν και μένουν σ' αυτό. Σκοτίστηκαν, αν θα υπάρχει αυτοδυναμία ή αν θα είναι με τον νικητή.
Αυτό δείχνει το χαμηλό επίπεδο γνώσεων, το έλλειμμα κοινωνικής και πολιτικής κατάρτισης και την πολύ καλή δουλειά που κάνουν τόσα χρόνια οι υπουργοί Παιδείας, οι καθηγητές, οι δάσκαλοι και τα ΜΜΕ.
Ας τολμήσει να πει κάποιος από αυτούς που έστειλα στη σέντρα των ενόχων, πως δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Η επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας θα ανέβει, μόλις βάλουμε και σελίδα γνωριμιών.
Dating Club για τον έρωτα, την επανάσταση και τη ζωή. Δηλώσεις συμμετοχής, εντός. (Στην "επικοινωνία", δηλαδή).
Της Κυριακής τα πρωινά, η βόλτα στο αγουροξυπνημένο κέντρο της πόλης, δίχως πολυκατοικίες, συνοδεύεται από τις μυρωδιές της κουζίνας.
Το κυριακάτικο τραπέζι ήταν, κάποτε, σπιτική ιεροτελεστία. Το κοκκινιστό ήταν το επίσημο γεύμα της οικογένειας. Το κρέας υπήρχε στο τραπέζι μόνο τις Κυριακές.
Και το θεωρούσαμε πολύ κακό αυτό. "Έδειχνε" τη φτώχεια του λαού. Κι έτσι, με τα πρώτα λεφτά της "ανάπτυξης", πέσαμε στην κρεατοφαγία.
Πολύ αργότερα, κάποιοι μας μίλησαν για τη "μεσογειακή διατροφή". Ακόμα, μιλάνε. Κι εμείς ακόμα τρώμε κρέας.
Μόνο που το συνοδεύουμε με fast food, πατατάκια, γαριδάκια και άλλες χημικές γευστικές κατασκευές.
Σήμερα, Κυριακή, σε τρία καινούργια χωράφια, είδα τις οικογένειες να δουλεύουν. Το ένα ξεκίνησε σήμερα το ξελόγγομα.
Επιστροφή στο χωράφι, σαν λύση ανάγκης. Καλό. Για να ξαναγίνουμε άνθρωποι, χρειάζεται μια νέα σχέση με τη γη. Δεν είναι όλα οικόπεδα.
Κάποιοι κύριοι, σε δάση, λόγγους, κάμπους και βουνά, εθνικούς δρυμούς και παραλίες, σε κάθε γωνιά αυτής της γης βλέπουν οικόπεδα και ιδιοκτησίες.
Να πάψει η εκτός σχεδίου δόμηση. Στους καιρούς της νέας φεουδαρχίας, χρειαζόμαστε γη για να τραφούμε.
Όμως, αυτές οι απαγορεύσεις δεν μπορούν να γίνουν, κάτω από το σημερινό ολιγαρχικό καθεστώς. Χρειάζεται δημοκρατία, για να ορίσουμε το τι κάνουμε πού. Χρειάζεται παιδεία. Χρειάζεται χρήμα, δίκαια μοιρασμένο.
Για να πάψει ο κόσμος να αναζητεί ασφάλεια στην ιδιοκτησία, την εκχέρσωση γης και ψυχής, την ατομική απληστία και την εξόρυξη του οφθαλμού των διπλανών.
Να διώξουμε τα δοσμένα βάρη και την κληρονομημένη βλακεία.