40 χρόνια...

Η απόφαση της Συνόδου "Κορυφής" ήταν σαφής:

"...3. Αποφασίσαμε να επιμηκυνθεί η διάρκεια των δανείων του EFSF προς την Ελλάδα στη μέγιστη δυνατή διάρκεια, από την τρέχουσα των 7,5 ετών σε μια ελάχιστη διάρκεια 15 ετών και έως 30 χρόνια με περίοδο χάριτος 10 ετών..."

40 χρόνια ακόμα σκλαβιάς και φυλακής. 40 χρόνια εκποίησης - "αξιοποίησης" της δημόσιας , αλλά και της ιδιωτικής περιουσίας.

Και ο "πρωθυπουργός" ήταν σαφέστερος, στη συνέντευξη τύπου που έδωσε αμέσως μετά:

«η αποψινή απόφαση δίνει ένα ισχυρό μήνυμα στήριξης του τραπεζικού τομέα, για τη διασφάλιση του οποίου διαβεβαιώνουν όλοι στην ΕΕ.»

" Σώθηκαν" οι τράπεζες!!  Τώρα, μπορούν να πάρουν, με την ησυχία τους, τις υποθηκευμένες και τιτλοποιημένες περιουσίες ιδιωτών και επιχειρήσεων, που  δεν σώθηκαν, μιας και κανείς δε νοιάζεται για αυτούς και κανείς δε σκοπεύει να τους σώσει, από μια αγορά χωρίς χρήμα και μια κοινωνία χωρίς δημοκρατία. 

Τον κομμουνισμό φοβόμαστε μήπως και μας πάρει τα σπίτια. Ο κεφαλαιοκρατισμός τα παίρνει.

Το "χρέος" μιας χώρα ή ενός έθνους δεν είναι πάντα κακό. Το επαναστατημένο γένος, το 1827, δήλωσε "αδυναμία πληρωμής των δανείων που είχε λάβει"  και οι Μεγάλες Δυνάμεις έστειλαν τους στόλους τους, για να καταστήσουν την Ελλάδα "ανεξάρτητο" κράτος. Αν, σήμερα, υπήρχε μια ελληνική κυβέρνηση και ένα εθνικό πολιτικό σύστημα, δεν θα είχαμε "χρέος" και φυσικά δεν θα είχαμε μια χρηματοπιστωτική ολιγαρχία να καθορίζει τη ζωή μας.

Και όπως γράφει και "Το Ποντίκι":

Κι αφού λοιπόν …σωθήκαμε θα πρέπει να είμαστε ευτυχείς που τα επόμενα 50 χρόνια  εμείς και τα παιδιά μας:

• θα ζήσουμε στην ανεργία ή στην ευέλικτη και υποαμειβόμενη απασχόληση.
• θα ζήσουμε με συντάξεις πείνας.
• Με διαλυμένη (ιδιωτικοποιημένη) την παιδεία
• Χωρίς πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας
• Θα ζήσουμε έχοντας να αντιμετωπίσουμε τις διαθέσεις κι τα κριτήρια των ιδιοκτητών των δικτύων νερού και ρεύματος

Με λίγα λόγια θα ζήσουμε για τον ίδιο λόγο που επιτρέπεται να ζει μια αγελάδα προορισμένη για άρμεγμα. Θα πει κανείς, υπάρχουν και χειρότερα, σε ότι αφορά τις αγελάδες που προορίζονται για σφάξιμο.

Ευτυχώς που σωθήκαμε…

"Το Ποντίκι"

"Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή"

(Ρήγας Φεραίος)

Μόνοι μας θα σωθούμε.