Eμφύλιος ή αυνανισμός; ΌΧΙ, Επανάσταση

Ίσως κάποιοι να το έχουν προσέξει. Ίσως όχι. Το διαδίκτυο πλημμύρισε "άναρθρες" κραυγές κατά του Προέδρου της μη κυβερνητικής οργάνωσης που "κυβερνά" τη χώρα. Το προσωποποιημένο, αλλά ταυτόχρονα αδιέξοδο,  μίσος ξεχειλίζει.

Την ίδια ώρα, στο μικρό τόπο που ζούμε, μια σειρά από πάλαι ποτέ έγκριτα στελέχη της τοπικής κοινωνίας, επιτυχημένοι επιχειρηματίες, παλιά κομματική ηγεσία, στελέχη του καλού ΠΑΣΟΚ και της φωτισμένης δεξιάς συσπειρώνονται, γύρω από δυο τρία πράγματα:

1- Να μην "πτωχεύσουμε"

2- Να μη φύγουμε από το ευρώ.

3- Να μην καταστραφούν οι υγιείς (δικές μας) επιχειρήσεις, που για διάφορους λόγους είναι πάνω από την κόκκινη γραμμή της κατάρρευσης. Αυτές είναι που θα επωφεληθούν από τα μέτρα και θα φέρουν την ανάκαμψη και την ευημερία. Κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των λίγων, αλλά θα έχουμε να λαμβάνουμε κι εμείς  κάτι από το μεγάλο φαγοπότι.

Είναι η επιτυχία της "διαφωνούσας" διανόησης που πέτυχε και επαγγελματικά. Ακόμα δηλώνουν "διαφωνούντες", στηρίζοντας "κριτικά.

Είναι πρόθυμοι να επιστρέψουν ή να ενταχθούν, για πρώτη φορά, στο "Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα", για να το σώσουν από την κατάρρευση και να δώσουν τη δική τους λάμψη στις λογικές της "παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης" (των τοκογλύφων), μια και οι ίδιοι είναι από την άλλη γραμμή.

Η εγωιστική αντίληψη, που έχουν σήμερα, για  την πραγματικότητα, καλύπτεται πίσω από περίτεχνα λόγια, βαθυστόχαστες  επιδερμικές αντιγραφές του λόγου των ευρωπαϊστών και προσευχές για αλληλεγγύη και φιλανθρωπική δράση.

Η κίνηση αυτή θα είχε γίνει φανερή, αν δεν υπήρχε η γενική κατακραυγή.

Το ithacanet δεν αντλεί σκέψεις και υλικό γραφής από τις θεωρίες, αλλά από αυτά που βλέπει γύρω του. Το κείμενο αυτό, όπως πολλά άλλα, είναι προϊόν πραγματικών καταστάσεων και συζητήσεων.

Όταν στη δική τους "λογική" θέτεις σημερινά ζητήματα και σκέψεις, μια άλλη "λογική", η συζήτηση σε πάει να δώσεις απολογισμό, για το "τι έκανες εσύ, όταν ήσουν παιδί";

Άνθρωποι, που έχουν αυτονομηθεί προ πολλού ή πρόσφατα, από τα κόμματα τους, κουβαλούν τη "ρετσινιά" του Πασόκου , του ακροδεξιού, του συριζίτη ή του νεοδημοκράτη. Για τους στυλοβάτες του άθλιου καθεστώτος δεν υπάρχουν "ρετσινιές". Μόνο ρετσίνα, στην υγεία των "αποτυχημένων", πάντα, από το "ασφαλές" πόστο της "απυρόβλητης" οικονομικής επιτυχίας.

Στα καλογυαλισμένα επιχειρήματα τους, παρακάμπτονται αξίες, το νόημα, οι δείες και ανθρώπινες διδαχές, η φιλοσοφία και η αξία της ζωής, για τον κάθε άνθρωπο χωριστά και όλους μαζί. Η ανθρωπολογική καταστροφή δεν είναι ορατή. Το ατομικό συμφέρον κυριαρχεί στη λογική τους, αγνοώντας ή παρακάμπτοντας, πως υπάρχει το ατομικό συμφέρον και η ατομική ελευθερία του άλλου και των άλλων. Αγνοούν πως η ύπαρξη τους, ακόμα και το ατομικό συμφέρον τους, είναι συνάρτηση κοινωνική. Υπάρχουν , γιατί υπάρχει ο "άλλος". (Αγνοούν και το παλιό τραγουδάκι του Γούναρη: "Αυτός ο άλλος είναι ευεργέτης μου μεγάλος") .

Το βλέπουν, αλλά δεν θέλουν να το παραδεχτούν πως φτιάχνεται ένας κόσμος, χωρίς εργασία για τους πολλούς, χωρίς παιδεία, χωρίς υγεία, χωρίς τροφή.

Όταν ο πρόεδρος της "μη κυβερνητικής οργάνωσης" λέει "ένας εργαζόμενος σε κάθε οικογένεια", η "οικογένεια" περιλαμβάνει αδερφοξάδερφα, τριτοξάδερφα και μακρινές συγγέενειες.

Η "διαφωνούσα διανόηση", πάντα επιδοτούμενη, κάνει πως δε βλέπει το Σχέδιο. Ήταν το 1995, όταν η 500 της ελίτ του κόσμου διέγνωσαν πως "στον επόμενο αιώνα, η οικονομία μπορεί να λειτουργήσει με το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού". Ήταν το 1997, όταν έγκριτο αμερικάνικο περιοδικό (NPQ) έθετε το ερώτημα: "Το μέλλον μας χρειάζεται;" (H ερώτηση ήταν ρητορική, μια και δεν ήθελαν να πουν την αρνητική απάντηση).

Η "μη κυβερνητική" οργάνωση του κομματικού κατεστημένου προετοιμάζεται για εμφύλιο, καλλιεργώντας το μίσος και τον αυνανισμό. Συλλαμβάνονται, ακόμα κι εκείνοι που φωτογραφίζουν τον "πρόεδρο" ή τρώνε, αμέριμνοι, σε αλυσίδα fastfood. Κι ετοιμάζουν μέτρα κι άλλα μέτρα, στέλνοντας έναν ολόκληρο λαό στην "εφεδρεία" και επιδιώκοντας μια χουντική συμμόρφωση "προς τας υποδείξεις".

Από την πρώτη στιγμή της "νέας διακυβέρνησης" , είχαμε πει πως η Ελλάδα και οι έλληνες είναι το ευρωπαϊκό πειραματόζωο αυτής της νέας κατάστασης διακυβερνησιμότητας με βάση τον αυνανισμό και τη "βυζοδιασκέδαση". Αυτή ήταν η απάντηση του γκουρού Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, στο ερώτημα του 1995: "τι θα κάνουμε με το υπόλοιπο 80%;"

Χαρακτηριστήκαμε "υπερβολικοί", όπως "υπερβολική"  ή και "ανεδαφική" είναι η διακήρυξη των πολιτών της πλατείας Αργοστολίου.

Σήμερα, ζούμε την "υπερβολή". Η παιδεία και η υγεία ιδιωτικοποιούνται, μαζί με όλη τη δημόσια και δημοτική περιουσία. Μαζί με τις ακτές, τους αρχαιολογικούς χώρους και κάθε τι που στη ζωή μας και την πατρίδα μας είχε μια κάποια αξία. Οι μετοχές των φαληρισμένων τραπεζών δεν θεωρούνται κατάλληλες για "εγγύηση", από την Ε.Ε., τους εκπροσώπους της "νέας διακυβερνησιμότητας". Τι μένει να δώσουμε;

Η εργασία θα είναι είδος εν ανεπαρκεία, μη προστατευόμενο και κακά αμοιβόμενο.

Και η ψευδοδιανόηση νομίζει πως θα γλιτώσει. Νομίζει, κοντόφθαλμα σκεπτόμενη, πως το 80% θα συνεχίσει να αυνανίζεται και να μισεί, στο facebook, στο διαδίκτυο και μπροστά στην τηλεόραση. Noμίζουν πως τίποτα από όσα συμβαίνουν δεν θα τους αγγίξει.  Ο κεφαλαιοκρατισμός νομίζει πως θα γλιτώσει και μαζί του οι "επιτυχημένες" "εθνικές" και τοπικές ψιχουλομαζώχτρες. Ο γκουρού, που προαναφέραμε ήταν σαφής, σε πρόσφατες δηλώσεις του. Κι αν δεν ακούν εμάς τους "ολίγιστους", ας ακούσουν τον σοφό καθοδηγητή τους, κ. Ζ.Μπρεζίνσκι:

«Για πρώτη φορά στην Ιστορία, όλη σχεδόν η ανθρωπότητα είναι πολιτικά ενεργή, συνειδητή και συντονισμένη. Μόνο μερικοί απομονωμένοι θύλακοι της ανθρωπότητας παραμένουν σήμερα έξω από αυτή την πολιτική αναταραχή και τα κινήματα που εξαπλώνονται σε όλον τον κόσμο».

Είχε πει, επίσης, στην αρχή της κρίσης, και αυτό:

«θα ενταθούν οι συγκρούσεις ανάμεσα στις τάξεις και πως αν οι άνθρωποι εξακολουθήσουν να πλήττονται από την ανεργία και τη φτώχεια, θα υπάρξουν ταραχές».

Η Τουρκία, παίζοντας τον ρόλο του μπαμπούλα, ξεκίνησε λεονταρισμούς και προκάλεσε θερμό επεισόδιο στην Κύπρο, παραβιάζοντας την πράσινη γραμμή και καταλαμβάνοντας ένα άδειο φυλάκιο. Τα επίσημα ΜΜΕ, συνεχίζοντας να προσφέρουν εκπαιδευτικές υπηρεσίες στην πνευματική και χειρονακτική διαπαιδαγώγιση στον αυνανισμό, αγνόησαν το θέμα και τη σημασία του.  Οι "πατριωτικές" κυβερνήσεις και τα "εθνικά" κόμματα, σε Ελλάδα και Κύπρο εκτελούν εντολές, μειώνοντας τη στρατιωτική αμυντική θωράκιση και συζητώντας  για "σχέδια διχοτόμησης", όταν τα αδέρφια οι τουρκοκύπριοι απαιτούν "να φύγει ο στρατός κατοχής". Η μετατροπή της Θράκης σε "νέα Κύπρο", είναι ομολογημένο σχέδιο των τούρκων, στο οποίο συμβάλλουν όλες οι κομματικές ηγεσίες.

Και η στυλοβατική "διαφωνούσα" και κουλτουριάρικη ψιχουλομαζώχτρα ψευτοδιανόηση νομίζει πως δεν θα την αγγίζει τίποτα. Με την επιδότηση κομμάτων και ΜΜΕ.

Τα "αριστερά" κομματικά παπαγαλάκια, διασκορπισμένα, όπου νομίζουν πως τους παίρνει, σκορπούν ψευδαισθήσεις και στυλοβατικά ψέματα.

Ο αυνανισμός στο διαδίκτυο και τη ζωή θα τελειώσει, παρά τη συμπαράσταση της "επώνυμης αντίστασης", που ψάχνει βήμα στις πλατείες. (Στη μια μεριά, ο ένας με μικρόφωνο, στην άλλη, ο άλλος, χωρίς μικρόφωνο). Οι αντιστασιακοί  "επαναστάτες"!

Όλοι αυτοί που προσφέρουν, με το αζημίωτο, πορνογραφικό εικονικό υλικό για τροφή και αυνανισμό κάνουν ένα μικρό λάθος:

Υποτιμούν πως ο αυνανισμός στηρίζεται σε κάτι ανίκητο και υπερβατικό και ελάχιστη χρεία υλικού έχει ανάγκη:

Στην εκρηκτική δύναμη της ανθρώπινης φαντασίας και δημιουργία. Μπορούμε να παράγουμε μόνοι μας τις εικόνες και τη ζωή που θέλουμε. Είτε για την προσωπική μας ικανοποίηση είτε για τον έρωτα και τις σχέσεις.

Η Ελευθερία και το συμφέρον του καθενός υπάρχει σε σχέση με αυτά του "άλλου". Δίχως τον άλλον, δεν υπάρχει μήτε επανάσταση μήτε αυνανισμός. Είμαστε ευεργέτες ο ένας του άλλου. Η ψευτοδιανόηση είναι μια μη ανθρώπινη κατάσταση.

Επιλέγουμε τον έρωτα. Δεν μας χαλάει ο αυνανισμός. Δεν υποτιμούμε τίποτα. Είμαστε ανώνυμοι. Ερχόμαστε.

ΥΓ:

Έρχεται ο συνεργατικός, συνεργαζόμενος και αυτοδιαχειριζόμενος άνθρωπος. Το βιοποριστικό μας πρόβλημα, θα το λύσουμε μόνοι μας και μαζί... και οι "επιτυχημένοι" θα τρώνε από την "επιτυχία τους". Η δημοκρατία δεν αφήνει κανέναν να πέσει χάμω. Δίνει, πάντα το χέρι της βοήθειας. Και στους "επιτυχημένους", που θα πέσουν κι ας μην κάνουν αυτοί το ίδιο.   Επινοεί και σκέπτεται.  "Ιδιοτελώς" και "κοινοφελώς". Τον εμφύλιο που θέλετε θα τον συντρίψει το νόημα και η φαντασία. Ίδια στον έρωτα με το άλλο πρόσωπο, την αυτοϊκανοποίηση, την πολιτική και την επανάσταση.

Η πληρότητα της " Κήρυξης Κατάστασης Διαρκούς Ευτυχίας και Ελευθερίας ", ας γίνει βάση για διάλογο και εμπλουτισμό, για ζωή  και πολιτική. "Διάλογος" που αποφεύγει και προσπερνά τα νοήματα, είναι προσχηματικός και άνευ ουσίας. Είναι οι τελευταίοι σπασμοί ενός καθεστώτος που πεθαίνει. Τις ιδεολογικές διαιρέσεις να τις βάλετε εκεί που σας πονά. Δεν περνάνε τα ιδεολογικά και κομματικά τερτίπια σε μια κοινωνία που αφυπνίζεται.